ماهواره شوالیه سیاه؛ فضاپیمایی در مدار زمین که ساخته دست بشر نیست !

از زمانی که نخستین انسان‎ها وارد فضا شدند، توانستند خیل عظیمی از اطلاعات را راجب کیهان به دست آوردند. اما پرده برداری از رموز کیهان، تنها دست آورد فضانوردان ما نبود. آن‎ها با رموز بزرگ‎تری نیز برخورد کردند که در کمال تعجب، از سوی ناسا و سیاستمداران دستور گرفتند که حق هیچ‎گونه صحبت یا تحقیقی حول این موارد ندارند. سفینه یا ماهواره شوالیه سیاه (Black Knight Satellite) از این قبیل موارد سری است؛ ماشین غول پیکری که سالهاست در مدار زمین در حال گردش است و جالب اینجاست که این فضاپیما ساخته دست بشر نیست !

بازدیدکنندگان کنجکاو فرازمینی

حدود 13.8 میلیارد سال پیش، انفجار بزرگ یا بیگ بنگ رخ داد. جهان در مراحل اولیه با سرعت نور گسترش پیدا کرد و با گذشت زمان از سرعت آن کم و به جهانی که در حال حاضر می‎بینیم، تبدیل گشت. در این بین، میلیون‎ها سال طول کشید تا سیارک‎ها به یکدیگر برخورد کنند و سیاره زمین را به وجود آورند. پس از تشکیل سیاره، میلیون‎ها سال دیگر طول کشید تا توسط سیارک‎های دیگر آب وارد زمین شود، حیات به شکل اولیه تشکیل گردد و در نهایت موجودی به اسم انسان به وجود آید که در هزاران سال بعد، تمدن را ایجاد کند. این انسان زمینی در کمتر از سال صد به تکنولوژی‎هایی دست یافت که توانست خود و ابزارش را به فضای بیرونی منتقل کند. ابزاری همچون ماهواره‎های فضایی که به صورت علمی و تجاری در مدار زمین، در حال گردش هستند و با تبادل خیل عظیمی از اطلاعات، به آسان شدن روند زندگی ما کمک می‎کنند.

باری دیگر به ابتدا بازگردیم؛ جهان قابل مشاهده 13.8 میلیارد سال نوری طول دارد، پس بیش از آن چیزی که شما بتوانید تصورش را بکنید، بزرگ و عظیم است. حال فرض کنید که تمامی فرآیندهای نام برده شده برای گونه دیگری از حیات در نقطه‎ای دور دست، تنها یک میلیون سال که همچون پلک زدن در مقابل عمر کیهان است، زودتر و سریع‎تر شکل گرفته باشد. چه اتفاقی می‎افتد؟ گونه‎ای جدید از حیات به وجود می‎آید که یک میلیون سال از ما پیشرفته‎تر هستند! ما تنها طی صد سال توانستیم تا مرزهای بیرونی منظومه شمسی گام برداریم. حال فرض کنید با یک میلیون سال به کجاها می‎رویم!

در چند سال گذشته، دانشمندان موفق به کشف سیارات فرا خورشیدی زیادی شدند که روزی توانایی میزبانی از بشریت را دارند. حتی ممکن است پیش از سفر ما، حیات در مراحل اولیه یا پیشرفته در آن‎جا شکل گرفته باشد. پس هنگامی که ما با صد سال پیشرفت فضایی به دنبال زیستگاه‎های جدید هستیم، دلیلی وجود ندارد که حیات پیشرفته‎تر از ما در هزاران کهکشان، سکونت‎گاه تاسیس نکرده باشد. کره زمین که تمامی ویژگی و امکانات میزبانی از حیات را دارد، بهترین گزینه برای ادامه زندگی یک تمدن پیشرفته است. بر فرض مثال، حیات پیشرفته آموخته تا در یک سفینه مادر به زندگی خود ادامه دهد و دیگر نیازی به یک سکونت‎گاه ندارد.

اما در کیهان طاقت فرسا که در هر لحظه میلیون‎ها اشعه مرگبار ساطع می‎شود، حیات چیزی گسترده و فراوان، نیست. پس نوعی جدید از حیات که در اولین مراحل تمدن فضایی خود است (انسان ها) ، سوژه خوبی جهت تحقیق و بررسی قلمداد می‎شود. مسلما علم زیادی برای موجوداتی که میان کهکشان‎ها سفر می‎کنند، جهت یادگیری وجود ندارد. در نتیجه بررسی گونه کاملا جدیدی از حیات که در حال تکامل هستند، می‎تواند سرگرمی خوبی باشد!

با تمامی این تفاسیر، در صورت وجود حیاتی پیشرفته‎تر از ما و تنها با اختلاف یک میلیون سال، در حال حاضر ما تحت بررسی و رصد قرار داریم. اما چگونه؟ آیا تلسکوپی با توانایی رصد بین کهکشانی وجود دارد؟ یا بهترین گزینه قرار دادن ماهواره‎ای با آخرین تکنولوژی موجود در کیهان در مدار سیاره مورد نظر است؟ بنابر شواهد و مدارک موجود از سازمان فضایی ناسا، ماهواره مذکور از سالیانی بسیار دور در مدار سیاره ما قرار گرفته است. این یوفو که در مدارهای پایین زمین و منطقه قطب جنوب قرار گرفته، با نام جالب ماهواره شوالیه سیاه (Black Knight Satellite) شناخته می‎شود.

شوالیه سیاه، ماهواره‌ به یادگار مانده از 13000 سال پیش !

عده ای با استناد به یه لوح قدیمی باستانی عقیده دارند که شوالیه سیاه یک ماهواره متعلق به ساکنین باستانی زمین و تمدن های پیش از ما بوده و قدمت آن به 13 هزار سال قبل باز میگردد. بر اساس این فرضیه، پیش از آن که ماهواره ای در عصر نو و به خیال ما عصر پیشرفت و تکنولوژی امروزه به فضا ارسال شود درست در 13 هزار سال پیش این دستگاه توسط ساکنان قاره کهن در قطب شمال به فضا پرتاب شده و در مدار قطبی زمین قرار گرفته است.

از ماهواره شوالیه سیاه چه می دانیم ؟

از ماهواره شوالیه سیاه ، اطلاعات بسیار کمی در دسترس است. هنگامی که می‎گوییم اطلاعات بسیار کم، یعنی چند عکس و ویدیو ! به صورت کلی ما هیچ چیزی درباره آن نمی‎دانیم. این موضوع نیز همچون دیگر موارد یوفو، توسط ناسا شفاف سازی نشده تا در دسترس من و شما قرار بگیرد. پس باید همچون پازل قطعات مختلف را پیدا کنیم، اطلاعات پراکنده موجود را بررسی نماییم تا کمی پرده از هویت و ماهیت این یوفو برداریم.

آغاز داستان فضاپیما یا ماهواره شوالیه سیاه

شوالیه سیاه وارد می‎شود!

در سال 1953، نخستین نشانه‎ها از وجود ماهوراه‎ای مرموز در مدارهای جنوبی کره زمین یافت شد. دولت آمریکا در دوران جنگ سرد به دنبال برتری نظامی و اطلاعاتی بود. در این بازه زمانی، دولت‎های شوروی و آمریکا وارد دوره مسابقه فضایی خود شده بودند و عرصه جاسوسی اطلاعات را تا فضای بیرونی کره زمین گسترش دادند، اما در حد بسیار محدود. در نتیجه هنگامی که آمریکا ماهواره‎ای در مدار 79-104 درجه شناسایی نمود، ترسی وصف ناشدنی در قلب بزرگ‎ترین دانشمندان خود به وجود آورد. چرا که در سال 1953، هیچ تکنولوژی‎ ساخته دست بشر نمی‎توانست به این مختصات سفر کند. آیا شوروی در مدتی کم، همچون آلمان نازی، به تکنولوژی‎های فوق پیشرفته‎ای دست یافته است؟

ترس از اوج گیری دولتی دیگر با تکنولوژی بسیار پیشرفته، آمریکا را در سکوت فرو برد. در این مدت، دانشمندان بسیاری سعی کردند که طرز ساخت و کارکرد ماهواره را شناسایی کنند، اما هیچ موفقیتی حاصل نشد.

این موضوع تا مدتی به دور از اذهان عمومی قرار داشت تا اینکه یوفولوژیستی ماهر ( یوفولوژیست به اشخاصی گفته می شود که پیرامون اشیاء ناشناس پرنده تحقیق میکنند) به نام دونالد کیهو، در مقاله‎ای به گزارش نیروی هوایی آمریکا از ماهواره‎ای فوق پیشرفته در مدار جنوبی زمین خبر داد. هرگز مشخص نشد که دونالد کیهو چگونه توانسته بود به این اطلاعات سری دولت دسترسی پیدا کند و آن را در قالب یک مقاله برای روزنامه سانفرانسیسکو بنویسید. انتشار مقاله در روزنامه مذکور، توانست به خوبی توجه عموم مردم را جلب نماید اما به دلیل کبود بیش از حد اطلاعات و اقدامات سازمان CIA، موضوع باری دیگر ساکت شد.

ماهواره مرموز تا سال 1960 به یمن سکوت آمریکا، در خفا باقی ماند تا زمانی که نیروی هوایی آمریکا، بنا به دلایلی نامشخص، به صورت رسمی اعلام نمود که ماهواره‎ای جاسوسی در مدارهای جنوبی زمین با ملیت شوروی در حال فعالیت است. دولت شوروی در کمتر از 24 ساعت خبر را تکذیب کرده و شفاف سازی نمود که هیچ گونه اطلاعاتی از این ماهواره در دست ندارد.

پس از اعلام رسمی شوروی و سکوت آمریکا، دانشمندان با امید آشکار سازی اطلاعات ماهواره جاسوسی شوروی در شش ماهه ی اول همان سال اعلام کردند که این ماهواره ی سیاه رنگ بزرگ دارای اوج 1728 کیلومتر و حضیض 216 کیلومتر است. با وجود این موارد، دانشمندان سراسر دنیا تا سال 1962 نتوانستد به این مدار ماهواره‎ای ارسال کنند. در این زمان بود که ماهواره شوالیه سیاه داستان ما، از صدر اخبار رسمی و سیاسی خارج شده و به دوستان خود در پرونده‎های فوق سری ناسا و CIA پیوست.

از آخرین اخبار رسمی پیرامون شوالیه سیاه در روزنامه‎های آمریکا

نخستین نشانه‎های مرموز از ماهواره شوالیه سیاه

طبق شواهد موجود، نیکولا تسلا نخستین کسی بود که امواج مرموز و تکرار شونده‎ای را کشف ، و 17 سال پیش از مرگ خود، در مقاله‎ای این موضوع را اعلام نمود.

تسلا در قسمتی از این مقاله می گوید :

این امواج دارای طول موج تکراری بودند. چنین امری درباره امواج طبیعی ساطع شده از قلب فضا، غیر ممکن است. در نتیجه نمی‎توان منشا و مبدا این امواج را طبیعی دانست.

نکته جالب توجه  این است که نیکولا تسلا در ادامه مقاله خود به صورت علنی می‎گوید که امواج متعلق به موجودات فضایی است و ما در این جهان تنها نیستیم. در سال‎های اخیر، مشهورترین مورد و مشابه به کشف تسلا، امواج WOW بودند. طبق تحقیقات، امواج WOW از قلب کهکشان منتشر می‎شدند و دانشمندان نتوانستند مبدا و منشا آن را کشف کنند. مشخص نیست که تسلا نیز با این قبیل امواج برخورد کرده بود یا امواج ساطع از شوالیه سیاه، اما به صورت کلی یوفولوژیست‎های سراسر دنیا اذعان دارند که موجودات فضایی جهت جلب توجه ما در حال انتشار این امواج هستند؛ هرچند که عده زیادی نیز در صدد مخالفت با این نظریه صحبت‎های زیادی کردند و اعتقاد دارند که این امواج نیز منشاء طبیعی دارند.

تصویر بسیار مشهور از کشف سیگنال WOW

این شی عجیب دوباره در سال 1970 توسط یک ستاره شناس اسکاتلندی بنام «Duncan Lunan» کشف گردید و این واقعه در حالی رخ داد که وی در آن زمان با تجزیه و تحلیل سیگنالهایی که از این شی به زمین مخابره می سد متوجه حضور آن در زمین گردید. او تایید کرد که پیام های مخابره شده ظاهرا یک نقشه ستاره ای از محور «Epsilon Booti» هستند که از یک کتیبه قدیمی متعلق به 13 هزار سال قبل رمز گشایی شده بود.

ماموریت STS-088 ناسا : نخستین رویارویی فضانوردان با ماهواره شوالیه سیاه

ماموریت STS-088 را می‎توان نخستین رویارویی مستقیم فضانوردان با شوالیه سیاه دانست. ماموریت STS-088 یکی از ماموریت‌های برنامه شاتل‌های فضایی بود که در تاریخ ۴ دسامبر ۱۹۹۸ از پایگاه فضایی کندی به مقصد ایستگاه فضایی بین‌المللی پرتاب شد. این ماموریت توسط شاتل اندور و برای تکمیل مونتاژ اجزا ایستگاه فضایی، انجام گرفت و هدف اصلی آن نصب قطعه Unity بود. این ماموریت به مدت یازده روز و به همراه شش خدمه جریان داشت.

این شش خدمه  که فضانوردان و دانشمندان ماهری بودند و به نوبه خود، از پیشرفته‎ترین تکنولوزی‎های روز دنیا آگاه بوده و استفاده می‎‎کردند، با چیزی برخورد می‎کنند که تا آن زمان مانندش را ندیده بودند. این شیء پرنده مشکی، به گفته آنان، مدت طولانی‎ای از مسافتی دور در حال بررسی شاتل بود و ناگهان از مدار خود خارج شده و در فاصله نزدیک‎تری مشغول مشاهده می‎شود. آن‎ها در اولین نگاه، تصور کردند که این یک ماهواره یا سفینه فوق سری ناسا است که به نوعی نباید از آن مطلع می‎شدند و با وجود اقبال خوبشان، تصادفا آن را دیده‎اند. در بازه زمانی‎ای که مشغول تصویر برداری از شیء هستند، ناسا با ارسالی دستوری رسمی اعلام می‎کند که حق هیچ‎گونه تصویر برداری بیشتر، ارتباط، تحقیق و صحبت درباره آن را ندارند.

6 تصویر بسیار خوب از ماهواره شوالیه سیاه که در ماموریت STS-088 شاتل فضایی ناسا گرفته شده در دسترس است و جالب اینجاست که این عکس ها با کیفت بسیار خوبی هم اکنون نیز بر روی سایت رسمی ناسا وجود دارند. در ادامه می توانید این تصاویر را به همراه لینک اثبات در سایت ناسا مشاهده کنید :