در قسمت قبلی مقاله، نکاتی درباره‌ی سفر به گالاپاگوس مطرح کردیم. در این قسمت این نکات را ادامه می‌دهیم و با حقایقی جالب درباره‌ی این مجمع‌الجزایر آشنا می‌شویم.

پیش از سفر به جزایر گالاپاگوس درباره‌ی واکسیناسیون مورد نیاز تحقیق کنید.

یکی از مهم‌ترین کارهایی که پیش از سفر باید انجام دهید، تهیه‌ی بیمه‌ی مسافرتی خوب است. به خصوص اگر قصد دارید در فعالیت‌های ماجراجویانه شرکت کنید یا غواصی را امتحان کنید. خدمات پزشکی در گالاپاگوس محدود و گران است بنابراین تهیه‌ی بیمه ضروری است.

علاوه‌ بر این برخی از داروهای خاص هم در این جزایر ممکن است پیدا نشوند یا به سادگی در دسترس نباشند. اگر داروی خاصی مصرف می‌کنید حتما به اندازه‌ی کافی با خودتان ببرید.

برای استفاده از تورهای گردشگری داخل جزیره از برگزارکننده‌ها و شرکت‌ها معتبر استفاده کنید تا تعطیلات بی‌دردسری داشته باشید. به قوانین و نکات ایمنی توجه کنید تا سالم بمانید.

حقایقی جالب درباره‌ی جزایر گالاپاگوس

این جزایر در سال ۱۵۳۵ توسط یک اسقف اسپانیایی کشف شدند.

از میان جزایر تشکیل‌دهنده‌ی این مجمع‌الجزایر فقط پنج تای آنها مسکونی است.؛ جزایر بالترا (Baltra)، فلورینا (Floreana)، ایزابلا (Isabela)، سن کریستوبال (San Cristobal) و سانتا کروز (Santa Cruz).

زبان رسمی در این جزایر اسپانیولی است و جمعیت آنها کمی بیش از ۲۵۰۰۰ نفر است.

بزرگترین جزیره‌ی این مجمع‌الجزایر، ایزابلا دارای وسعتی برابر با ۵۸۲۷ کیلومتر مربع است و در حدود سه چهارم کل خشکی‌های این مجمع‌الجزایر را تشکیل می‌دهد.

جزایر گالاپاگوس، میراث جهانی یونسکو هستند و به دلیل پوشش گیاهی و جانوری منحصربه‌فردی که دارند، به دقت محافظت می‌شوند.

چارلز داروین پس از مشاهده‌‌ی جانداران این منطقه، تحقیقات گسترده‌ای را آغاز کرد که به ارائه‌ی نظریه‌ی مشهور فرگشت منجر شد. به همین دلیل یکی از مهم‌ترین جزایر این مجمع‌الجزایر با نام جزیره‌ی داروین شناخته می‌شود.

در دویست سال گذشته در حدود ۶ فوران آتشفشانی در این جزایر رخ داده است.

این جزایر با وجود این که در اطراف استوا قرار گرفته‌اند، به گرمی و رطوبت سایر جزایر استوایی نیستند. در واقع، دمای آب هنگام غروب، گاهی کمتر از ۲۰ درجه سانتی‌گراد است.

ماه‌های ژانویه تا آوریل، مرطوب‌ترین ماه‌های سال در گالاپاگوس است. در تمام طول سال، طبیعت این جزایر زیبا و جالب توجه است. حتی در ماه‌های خشک، هوا زیاد آفتابی نیست بلکه تا حدودی ابری و مه‌گرفته است.

برای ورود به پارک ملی گالاپاگوس، در فرودگاه باید مبلغ ۱۰۰ دلار بپردازید.

به دلیل افزایش جمعیت، یکی از مشکلات ساکنان این جزایر، بی‌کاری است. یکی دیگر از مشکلات اجتماعی جزیره، کمبود امکانات و سیستم آموزشی صحیح است.

توسعه‌ی روزافزون صنعت گردشگری و شکار غیرقانونی، اکوسیستم این جزایر را با خطر مواجه کرده است. البته با توجه به اینکه این منطقه جزوی از میراث جهانی یونسکو است، این خطرات کنترل می‌شوند.

بازدید تمامی توریست‌ها به دقت کنترل می‌شود و زیر نظر تورهای مختلف برگزار می‌شود تا چیزی از اکوسیستم منطقه کم نشود. یک راهنمای طبیعت‌شناس در کنار همه‌ی بازدیدکنندگان وجود دارد.

غواصی آزاد و اسکوبا، موج‌سواری، قایق‌سواری و پیاده‌گردی بهترین فعالیت‌های تفریحی و ورزشی این منطقه هستند.

جانوران جزایر گالاپاگوس

همان طور که گفتیم این جزایر به خاطر پوشش گیاهی غنی و حیات وحش منحصربه‌فرد در تمام دنیا شهرت دارند. در ادامه با تعدادی از گونه‌های جانوری منحصربه‌فرد این جزایر آشنا می‌شویم.

ایگوانای دریایی (Marine Iguanas): یک حقیقت جالب درباره‌ی ایگوانای دریایی این است که رنگ پوست سیاه آن هنگام جفگیری به قرمز روشن تغییر رنگ می‌دهد. این گونه تنها مامولکی است که در اقیانوس زندگی می‌کند.

ایگوانای زمینی گالاپاگوس (Galapagos land iguana): این گونه از مارمولک‌ که از خانواده‌ی ایگوانا است، بومی جزایر گالاپاگوس است. این گونه به دلیل زبان سخت و محکمی که دارد، قادر است گیاهان خاردار را بخورد.

لاک‌پشت گالاپاگوس: این گونه یکی از گونه‌های ماقبل تاریخ است که سه زیرگونه‌ی آن در حال حاضر منقرض شده است. وزن برخی از آنها به ۴۷۰ کیلوگرم هم می‌رسد. عمر آنها بیش از ۱۰۰ سال است و به ۱۷۰ سال هم می‌رسد.

لاک‌پشت دریایی: اگر اهل غواصی باشید این حیوانات را می‌توانید زیر دریا ملاقات کنید. تنها یک گونه لاک‌پشت دریایی در این جزایر وجود دارد.

مارمولک لاوا (Lava Lizard): هر جای این جزیره احتمال ملاقات با مارمولک لاوا وجود دارد. مارمولکی که بخشی از بدنش قرمز یا نارجی است و هنگام جفتگیری و برای جلب توجه جفت خود، حالت شنا به خود می‌گیرد!

پرنده‌های گالاپاگوس

علاوه بر جانوران عجیب، این جزایر میزبان پرنده‌های عجیب و غریبی است که در سفر به گالاپاگوس نباید فرصت دیدن آنها را از دست بدهید.

فنچ: این نوع از فنچ‌ها با نام فنچ‌های داروین هم شناخته می‌شوند. ۱۳ گونه‌ی متفاوت از فنچ در این جزایر زندگی می‌کنند.

پنگوئن: شاید فکر کنید این حیوانات دست‌داشتنی فقط به قطب جنوب تعلق دارند اما در کمال تعجب، در این منطقه‌ی استوایی هم سکونت گزیده‌اند. پنگوئن‌ها را بیشتر در جزایر ایزابلا و فرناندینا خواهید دید.

آلباتروس موج‌دار (Waved Albatross): این پرندگان می‌توانند ماه‌ها بدون اینکه زمین را لمس کنند، در پرواز باشند. اگر بین ماه‌های آوریل و دسامبر به جزیره‌ی سانتا کروز سفر کنید، می‌توانید این پرندگان زیبا را ببینید.

باکلان (Cormorant): این تنها گونه‌ی پرنده در دنیا است که نمی‌تواند پرواز کند اما مانند اژدرماهی در آب شنا می‌کند. این پرنده را می‌توانید در سواحل غربی جزیره‌ی ایزابلا ببینید.

قناری پرسرخ (Frigatebird): این گونه یکی از جالب‌ترین گونه‌های پرندگان است. قناری پرسرخ از اینکه خودش شکار کند متنفر است و معمولا یا شکار دیگر پرندگان را می‌دزدد یا آنها را برای برداشتن شکارشان گول می‌زند. این پرندگان، کیسه‌ای قرمزرنگ زیر منقار خود دارند که هنگام جفت‌گیری و برای جلب توجه ماده‌ها، آن را باد می‌کنند.

کودن (Boobies): اشتباهی نشده! نام این پرنده واقعا کودن است. در واقع با نام‌های دیگری چون بوبی یا غاز احمق هم شناخته می‌شود. اما چرا کودن؟

دریانوردان اسپانیایی نام بوبی را روی این پرنده‌ی زیبا گذاشته‌اند. بوبی در زبان عامیانه‌ی اسپانیا به معنای کودن و دیرآموز است. چون این پرندگان عادت به نشستن روی عرشه‌ی کشتی دارند و خیلی راحت شکار می‌شوند. این پرندگان می‌توانند تا عمق چند متری آب شیرجه بروند و شکارشان را از دریا صید کنند. در تمام نقاط این مجمع‌الجزایر، انواع مختلفی از کودن‌ها وجود دارد: کودن پاآبی، کودن پا قرمز و کودن نقاب دار؛ پرندگان زیبایی که ارزش دیدن دارند.

جمعیت گونه‌های جانوری منحصربه‌فرد گالاپاگوس از جمعیت انسان‌های آن بیشتر است. بنابراین تعجبی ندارد که این جزایر میراث جهانی یونسکو هستند و با دقت زیادی از آنها محافظت می‌شود.