اشعار ولادت امام حسن (ع)

با چنین چشم سیاهی انتخابم روشن است
با خیال او دلیل پیچ و تابم روشن است
آتشی برپا شده از اشتیاقش در دلم
شعله‌ی شوقم چراغ اضطرابم روشن است
در شب تاریک، بین موجی از گیسوی او
پرسشی پیچیده ام اما جوابم روشن است
مد آهی طالعم را سمت او پر می دهد
خواب یوسف دیده ام تعبیرخوابم روشن است
نیمه ی ماه است و ماه کاملم پیدا شده
شب شب وصل است و از امشب حسابم روشن است

شاعر : محمد بختیاری

ماه من از پرده بیرون شو ببین ماه خدا را
ماه عفو و ماه رحمت ما تسبیح و دعا را
ماه توبه ماه بخشایش مه صدق و صفا را
ماه میلاد حسن مرآت حسن کبریا را
نیمه ماه خدا ماه علی را  جلوه گر بین
قرص خورشید محمد را در آغوش سحر بین
غنچه ای از گلبن قران و عترت و اشد امشب
اشک شوق مصطفی در خنده اش پیدا شد امشب
روشن از دیدار رویش دیده زهرا شد امشب
فاش گویم پور بو طالب علی بابا شد امشب
گشته بلبل جبرئیل و خانه وحی است گلشن
ای محمد ای علی ای فاطمه چشم تو روشن
بزم شادی هم زمین هم چرخ گردون آمد امشب
روزه داران را بهین عیدی همایون آمد امشب
میهمانان خدا را بخت میمون آمد امشب
ماه روی میزبان از پرده بیرون آمد امشب
دل نماز آورده بر محراب ابروی خم او
روزه سی روزه می گیرد بخیر مقدم او
آفتاب حسن حق تابنده هنگام سحر شد
نیمه ماه خدا ماه محمد جلوه گر شد
مرتضی را چشم دل روشن برخسار پسر شد
هم بشر هم بوالبشر را این پسر نیکو پدر شد
ظاهر از بین ولایت مظهر داور شد امشب
البشاره البشاره فاطمه مادر شد امشب
خیز و در آئینه جان عکس روی یار بنگر
جلوه گر در خانه دل جلوه دلدار بنگر
وجه وجه الله بین مهر رخ دادار بنگر
در تلاقی دو دریا لولو شهوار بنگر
گوش شو تا بشنوی تبریک حی ذوالمنن را
چشم شو تا بنگری روی دل آرای حسن را
تا درخشان شد رخ رخشان تر از ماه تمامش
گشت پروانه صفت در گرد رخ ماه صیامش
چون سراپا حسن دید آن طفل را جد کرامش
بوسه زد بر روی زیبا و حسن بگذاشت نامش
در مه مهمانی حق گشت ماهی اشکارا
روشنی بخشید چشم میهمانان خدا را
ای تولایت صفا بخش و شفا بخش دل من
وی به مهرت دست حق آمیخته آب و گل من
از نمکدان عطایت شورها در محفل من
نیست غیر از مهر تو در مزرع دل حاصل من
تا مگر روزی شوم از خیل زوار بقیعت
یا شبی صورت نهم بر خاک دیوار بقیعت
کاش می بودم نسیم و می گذشتم از کنارت
کاش می بودم غبار و می نشستم بر مزارت
کاش بودم اشک و می گشتم ز هر چشمی نثارت
کاش بودم شمع بزم عاشق شب زنده دارت
مرغ جان از لانه جسمم همی گیرد سراغت
روشنی گیرد دلم از قبر بی شمع و چراغت
آنکه در ماه خدا شد ماه بی همتا توئی تو
آنکه بر دوش رسول الله دارد جا توئی تو
آنکه بخشیده است جان بر پیکر تقوا توئی تو
آنکه بر بوده دل از صاحب دلان یکجا توئی تو
آنکه سر بسپرده بر آئین فرمانت منم من
و آنکه بین دوستان گشته ثنا خوانت منم من
ای شکست خصم دین در شیوه صلح تو پیدا
دوست از صبرت به حیرت ، دشمن از صلح تو رسوا
صبر کردی تا شود برنامه اسلام اجراء
صلح کردی تا قیام کربلا گردید بر پا
صلح و صبرت بود دام دیگری بر خصم غافل
ورنه هرگز آشتی با هم ندارد حق و باطل
تو همان مردی که در جنگ جمل شمشیر بستی
چون علی در حین چالاکی  به صدر زین نشستی
قلب لشکر را دریدی پشت دشمن را شکستی
رشته جا ن یلان را بی امان از هم گسستی
مر مرا باور نیاید دست روی هم گذاری
خواستی با پا گلوی کفر را ر هم فشاری
تو ولی حقی و حق خوانده بر هستی امامت
ثبت شد پیروزی اسلام در صلح و قیامت
وحی منزل هست مانند کلام الله پیامت
می نباید برد جز با عزت و تمجید نامت
"میثم" این الهام را از آیه قرآن گرفته
با تو لای تو در دل پرتو ایمان گرفته

تو كی هستی كه همه مردم عالم
از خونت نون می برن
تو كی هستی كه همه درد و بلاتو
با دل و جون می خرن
تو كی هستی كه آقا ملك بندته
لقب شير جمل برازندته
باز سر و كار دلای همه با حسنه
ذكر ديوونگی دلای ما ياحسنه
آقام 5 امام حسن  4
******
ميگيرم حاجتمو من يه روزی با
كرم امام حسن
پهن ميشه بزرگترين سفره ی افطار
حرم امام حسن
به خدا كه آسمون كرمخونته
هركي عاشق ميشه ميگه ديوونته
ذكر قنوت آسمونيا ياحسنه
هر طپش دل خون خدا ياحسنه
آقام 5 امام حسن  4
******
روی لبهای همه لحظه ی افطار
ياعلی و ياعظيم
همه ميگن چقدر روزی زياده
سر سفره ی كريم
با عنايات تو سينه مست مِيِ
قطره ی دريای  تو شهر رِيِ
شد دخيل دامنت آقا دستاي من
حك شده روی دل عاشقم امام حسن
آقام 5 امام حسن 4

شاعر : رضا تاجیک

نیمه شبای ماه رمضونه
داره ستاره چاووشی میخونه
زده میون باغ گل زهرا
گلی به اسم مجتبی جونه
شب شب مستیو شب شوروغوغاست
شب شب ویژه ی تموم گداهاست
شب شب مادر شدن
بی بی مون حضرت زهراست
عشق منی آقا 2
خود خود گل یاسمنی آقا 2
*****
ببین که حیدر چقده بی قراره
بارون الماس از چشاش میباره
همه بدونید امشب کریم اومد
حنای حاتم دیگه رنگی نداره
رفته به مادر چشای نازنینش
زبون زده اون دوتا دست کریمش
راه بندونه توکوچه ها
ازجمال مه جبینش
عشق منی آقا 2
خود خود گل یاسمنی اقا 2

شاعر : جواد حیدری

حسن حسن مولا مولانا حسن 2
مولانا حسن مولانا حسن 2
بضعه ی زهرایی     مولانا حسن 2
کریم طاهایی        مولانا حسن 2
باتو نداره دیگه رنگی حنای حاتم تایی مولانا حسن 2
 عشق اولی، توبی بدلی
با کرامتت، ضرب المثلی
اقا تو ملقب به شیر جملی  2
حسن حسن مولا مولانا حسن 2
مولانا حسن مولانا حسن 2
*****
 سید و سالاری    مولانا حسن 2
 حیدر کراری       مولانا حسن 2
هرکی جمل دیده رزمتو میگه چه هیبتی داری
مولانا حسن 2

ضربه هات سریع   بی مکثو صداس
بی چاره عدو   درهولو ولاس
چند لحظه گذشت فهمید که سرش جداس 2
حسن حسن مولا مولانا حسن 2
مولانا حسن مولانا حسن 2
******
عشق تو ایمانه     مولانا حسن 2
حب تو میزانه      مولانا حسن 2
سجیت دایم اقا کرمو عادتت احسانه
مولانا حسن 2
باید از کریم   بی واهمه خواست
کربلا نجف   صد علقمه خواست
نه فقط براخودت برای همه خواست 2
حسن حسن مولا مولانا حسن 2
مولانا حسن مولانا حسن 2

از نان تو بلند شده بوی دیگری
اعجاز کردی و غزلم شد پیمبری
ای یاکریم در دل من خوب میپری
وقت قنوت ها بخدا عین مادری
مستت شدیم (بَه)، چقدر شکل حیدری
آقا قسم به جان ابالفضل ، محشری
ماییم و سفره های پذیرایی شما
ایل و تبار من ، همه بر نان تو گدا
وقتی گذر کند ز سر موی تو هوا
بی هوش میشویم ، نکن زلف را رها
یوسف گدای خانه ی تو بهر دلبری
آقا قسم به جان ابالفضل ، محشری
امشب نریز می، بده بر این جگر عسل
کاری که (مِی) کند، بکند بیشتر عسل
مادر عسل ، پدر عسل و این پسر عسل
شیرین بنوش چون که ندارد ضرر عسل
حتی عسل به قند لبان تو مشتری
آقا قسم به نام ابالفضل ، محشری
باده کنار زلف تو تعریف میشود
شور از سه تار زلف تو تعریف میشود
داغ از شرار زلف تو تعریف میشود
مه در مدار زلف تو تعریف میشود
بیچاره ات شدیم به مصراع آخری
آقا قسم به جان ابالفضل ، محشری
مدهوش جلوهای نحیف لب تو ایم
حیران آیه های شریف لب توایم
دیوانه ی صدای لطیف لب توایم
ما کشته گان نقش ظریف لب توایم
به به، به خالق هنر و این فن آوری
آقا قسم به جان ابالفضل ، محشری
ای منتهای جود و کرم شاه بی بدل
جان مرا بگیر به پایان این غزل
انگور های قلب تو احلی من العسل
یک نعره ای کشید که حی علی الاجل
بر تیغ قاسم تو سر ماست مشتری
آقا قسم به جان ابالفضل ، محشری
قدی نبود کز غم قاسم دوتا نشد
حق عسل به شعر شما هم ادا نشد
آقا اگر حریم تو چون کربلا نشد
اما کفن برای شما بوریا نشد
غصه برای نسل شما ارث مادری
آقا قسم به نام ابالفضل ، محشری

شاعر : حامد شریف

پسر ارشد علی و زهراس
مثه باباش علی قبله ی دلهاس
امام سفره دار آسمونا
اولين بچه سيد توی دنياس
شده دلدارم امير و يارم
به اين آقا ارادت عجيبی دارم
حيدر زاده گداتم فداتم
نوكرم نوكر سه تا پسراتم
******
گلمو خدا با نگاش سرشته
اسم ما رو تو نوكراش نوشته
صاحب كاخ سبز، پر از زبرجد
آقای جوونای تو بهشته
عنايت داره كرامت داره
به شاهنشه كربلا ولايت داره
حيدر زاده گداتم فداتم
نوكرم نوكر سه تا پسراتم
******
شده قبله ی دلهای خداجو
نظری داره بر هر لب حق گو
هميشه روی لب داره می خونه
علی حق و علی حی و علی هو
عزيز زهرا امير دلها
تويی پير تمومی اباالفضليها
حيدر زاده گداتم فداتم
نوكرم نوكر سه تا پسراتم

شاعر : رضا تاجیک

من که همیشه به ولای تو اسیرم
آرزوم اینه یه روز برات بمیرم
آقا بذار که سائل شما بمونم
من یک گدا و تویی نعم الامیرم
دلداری و غمخواری و سروری و سالاری
تو آینه ی جمال ِ آن خالق داداری
تو گل پسر ِ فاطمه و حیدر ِ کرّاری
جانم حسن گل زهرا
 ******
اسمت طنین ِ نفس ِ منه حسن جان
جز راه ِ عشقت تا روز ِ ابد نمیرم
آرزو دارم به زودی آقا ایشالا
ولادتت رو تو مدینه جشن بگیرم
تو وادی لطف تو کسی نمیشه مأیوست
قلب همه ی اهل ولا انیس و مأنوست
با نابودی ِ آل سعود میاییم به پابوست
جانم حسن گل زهرا

شاعر : حاج امیر عباسی

عزیز پیغمبر مولا یا حسن ، گل پسر حیدر مولا یا حسن
مولا یاحسن مولا یاحسن
تویی ولیُ الله مولا یا حسن ، چشم تو عینُ الله مولا یا حسن
روی تو وجهُ الله مولا یا حسن ، امام ثارُالله مولا یا حسن
مولا یاحسن مولا یاحسن
قبله ی دلهایی مولا یا حسن ، ماه دل آرایی مولا یا حسن
سیّد و مولایی مولا یا حسن ، هستی ِ زهرایی مولا یا حسن
مولا یاحسن مولا یاحسن
ای به همه عالَم آقا و ولی ، جلوه ی اوصاف آن حیّ جلی
عنایتی کن ای نور ازلی ، تا که بگویم من ذکر یا علی
مولا یاعلی مولا یاعلی
علی علی مولا مولا یا علی

شاعر : حاج امیر عباسی

رها کردم از سینه ام آه را
صدا کردم آن یار دلخواه را
میان بساط دل خسته ام
فقط دارم این آه کوتاه را
به دادم برس ای امید دلم
نشانم بده جاده و راه را
من این راه ها را بلد نیستم
هدایت کن این عبد گمراه را
برای اجابت خدا داده است
به من وعده نیمه ماه را
خدا گفته در نیمه ماه من
بیا تا درِ بارگاه حسن
بیا در مدینه صفا را ببین
در خانه مرتضی را ببین
در آغوش پر مهر خیر النسا
تجلی نور خدا را ببین
در این کوچه عشق چشمی گشا
غریبه ببین آشنا را ببین
در این کوچه تقوا ملاک است و بس
پس ادغام شاه و گدا را ببین
به عشق نگاهی به روی حسن
بیا و صف انبیا را ببین
همه بر در مجتبی رو زدند
بزرگان در این خانه زانو زدند
به لبخند تو می دمد آفتاب
بتاب از مدینه به عالم بتاب
مدینه پر است از حسود و بخیل
مبادا که برداری از رخ نقاب
صدایت قرار دل فاطمه
نگاهت صفای دل بوتراب
دعا کن برایم عزیز علی
دعا بر زمین خورده دارد ثواب
دعا کن امام زمانم مرا
برای سپاهش کند انتخاب
برای ظهورش امام زمان
به روی دعای تو کرده حساب
تو را هر زمانی صدا کرده ام
جواب مرا داده ای با شتاب
به روز قیامت محبان تو
ندارند با تو کمی اضطراب
خدا گر سوالی از آنها کند
خودت می دهی جای آنها جواب
در آن روز چشم من و یاری ات
فدای تو و آن هواداری ات
دلم پر زده روی بام حسن
به من خورده بویی ز جام حسن
سلامی به او دادم و مانده ام
به عشق جواب سلام حسن
پیمبر علی فاطمه گفته اند
به ما واجب است احترام حسن
از آن دم که از مادرش شیر خورد
پر از حلم گردیده کام حسن
میان اسامی اهل کرم
فقط می شناسیم نام حسن
من و یک نگاه کریمانه ات
پناهم بده گوشه خانه ات
تو هستی امید گنهکارها
تویی راه حل گرفتار ها
تویی محرم رازهای علی
علی با تو می گفت اسرارها
تو هستی صفای سحرهای ما
تویی طعم هنگام افطارها
به جز خوبی از تو ندیدند هیچ
تو را گر چه دادند آزارها
به یاد غریبی تو روز و شب
به خود گفته ام جمله ای بارها
"اگر در غم مجتبی بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی"
به هر جا که نامت علم می شود
حسینیه ای محترم می شود
کسی که نرفته است راه تو را
دو پایش قیامت قلم می شود
به راه خدا گر تویی دستگیر
وصال خدا یک قدم می شود
من از قبر تو  کرده ام این سوال
مگر کعبه هم بی حرم می شود
به ماها رسیده است احسان تو
حسن جان محبت سرم می شود
من از کودکی نه، که روز ازل
ز دست کریم تو خوردم عسل
علی داشت دائم هوای تو را
نبی خوانده صد جا ثنای تو را
به دست تو گلبوسه داده حسین
و عباس بوسیده پای تو را
اگر تو نبودی کنار علی
کسی پر نمی کرد جای تو را
خودت دعوتم کرده ای آمدم
که امشب بگیرم عبای تو را
ولی من کجا و نگاه کریم؟
لیاقت ندارم عطای تو را
همین بس مرا ای شه خونجگر
معطل نکردی مرا پشت در

ما را فقیـــــر درگـــه جـــانان نوشته اند
ریزه خورانِ خوانِ حسن جان نوشته اند

شاعر : حمیدرضا گلرخی

بهترین عیدی در این ماهِ خدایی یا حسن
راحتِ جان نبی بابُ الــدُّعایی یا حسن

میکند مدحت خدا ای پور حیدر دم به دم
از پلیدی های دوران چون جدایی یا حسن

صد چو حاتم ریزه خواری میکنند از سفره ات
چون علی آن شیرِ حق پُــر از عطایی یا حسن

حُسنِ خُلقت دم به دم کافر مسلمان میکند
نزد رب العالمین چون مصطفایی یا حسن

خانه ات شد ملجاِ درماندگان تا روز حشر
بس که در جود و کرم بی انتهایی یا حسن

من نمیخواهم شفا جز یک نگاهت یا کریم
چون که بر دردم دمادم خود شفایی یا حسن

در قیامت هم قیامت میکنی یا ذالکرم
شافِعِ روز جزا بر ماسوایی یا حسن

هر که شد دیوانه ات قطعا حسینی میشود
شرط بر دلدادگان، در کربلایی یا حسن

میکند مدحت " بداغی " تا که جان باشد به تن
وقتِ جان کندن به بالینم بیایی یا حسن

شاعر : سیروس بداغی

یوسف زهرا حسنه ، سید مولا حسنه
امیر دل ها حسنه ، شاه دو دنیا حسنه
نیمه ی ماه رمضون ، قرص قمر دوتا شده
از گل باغ فاطمه ، مدینه با صفا شده
سیدی مولا یاحسن
******
از آسمونا می باره ، ماه و ستاره زیر پاش
ناز نگاش فاطمی و ، رفته جمالش به باباش
آئینه بندون می کنن ، ملائکه گهوارشو
خورشید و مهتاب ندارن ، نور رخ مه پارشو
سیدی مولا یاحسن
******
ملک می نازه به خدا ، به لحظه ی عبادتش
لطف و عطا مرامشه ، جود و کرامت عادتش
وقتی می خنده رو زمین ، بهشت حق رو می بینم
با غضبش باید برم ، میون دوزخ بشینم
سیدی مولا یاحسن

شاعر : محمد مبشری

شب شور و مستی دل ما عاشقا
(شده شادی به پا)2
سرود لبم یا حسن و یا مجتبی
(شده شادی به پا)2
اسم تو شد رطب واسه افطار آقا
پای سفرت نشستم که هستم گدا
نگاهی برما ، نما ای آقا ، عزیز زهرا
مدد یا مولا (3) عزیز زهرا
******
کیه که میبره دل از تموم دلبرا
(امام مجتبی)2
کیه میوه ی دل و عزیز مرتضی
(امام مجتبی)2
سائلم من به درگاه شاه کرم
عمریه درب خونت آقا نوکرم
نگاهی برما ، نما ای آقا ، عزیز زهرا
مدد یا مولا (3) عزیز زهرا
******
عمریه که از عشق شما دم میزنم
(گدای حسنم)2
تو این روزا من هم چو اویس قرنم
(گدای حسنم)2
اومدی تا بگن دنیا لیلا داره
حال زهرا و حیدر تماشا داره
نگاهی برما ، نما ای آقا ، عزیز زهرا
مدد یا مولا (3) عزیز زهرا
******
کیه که میبره دل از تموم دلبرا
(امام مجتبی)2
کیه میوه دل و عزیز مرتضی
(امام مجتبی)2
سائلم من به درگاه شاه کرم
عمریه درب خونت آقا نوکرم
نگاهی برما ، نما ای آقا ، عزیز زهرا
مدد یا مولا (3) عزیز زهرا

شاعر : ابوالفضل آلوئیان

تو اومدی و دنیا زیبا شد
تو اومدی و هر گره واشد
غم از دلامون رونده شد وقتی
این خبر پیچید ، حیدر باباشد
آقا شد ، اومد و لیلاشد ، تو دلا بلوا شد
اومد و فرزند ارشد زهرا شد
دل این ، دیوونه ، میخونه
اقام سفره داره این ماهِ رمضونه
(مدد مولانا)3 عزیز زهرا
******
سرود لبم یاحسن مولا
بهار علی نوگل زهرا
یه عالمی باز شاد و خندونه
کریم اومد از عالم بالا
دلها باز حیرونه ، لیلا هم مجنونه ، عالم باز میخونه
گدای درب خونت میمونه
گداتم ، به والله ، ای آقا
میگیری دست نوکرتو به حق زهرا
(مدد مولانا)3 عزیز زهرا

شاعر : ابوالفضل آلوئیان