اشعار ولادت امام حسن (ع)

نیمه ی ماه مبارک ماه رحمان و رحیم     اَمده میلاد مسعود کریم ابن کریم
تو گل گلواژهای شعر صدها چون کمیتی
من گدای خانه زاد و تو کریم اهل بیتی
یاحسن یاحسن یاحسن یاحسن

شام غم های محمد را رسیده خاتمه     خنده بنشسته به لبهای علی و فاطمه
چهره زیبایت امشب فخر دنیا و زمن شد
کنیه ات نام پیمبر اسم زیبایت حسن شد
یاحسن یاحسن یاحسن یاحسن

ای گل زهرا که جان عالمی پروانه ات      دانه ایی فرما عنایت بر فقیر خانه ات
اولین فرزند زهرا تو امام مجتبایی
باسکوتت ساختار نهضت کرب وبلایی
یاحسن یاحسن یاحسن یاحسن

شد مدینه نور باران از رخ زیبای تو     اهل ایمان سرنهد امشب به خاک پای تو
آفتاب رویت امشب چلچراغ آسمانها
اهل عالم غرق شادی چون که مادرگشته زهرا
یاحسن یاحسن یاحسن یاحسن

شاعر : حسین کریمی نیا

حق از زلال چشم تو ساغر درست کرد
ازخاک پای تو دُر و گوهر درست کرد
ته مانده ی پیاله ی آب تو را گرفت
تا سلسبیل و چشمه کوثر درست کرد
از گرد و خاک رزم تو کولاک آفرید
از شیوه ی نبرد تو محشر درست کرد
باید برای وقت سکوتت ذبیح داد
باید هزارتا علی اکبر درست کرد
دل روی دل برای تو باید ضریح ساخت
باید حرم برای تو دلبر درست کرد
باید بجای شمع مزار تو آب شد
باید شبیه خاک مزارت خراب شد

عاشق شدن به گوشه نگاهت عجب نداشت
هرکس که دید روی تو را روز و شب نداشت
ای قبله مدینه و درمان دردها
جز خانه تو، شهر مدینه مطب نداشت
با روی باز بر همگان لطف میکنی
حتی به سائلی که رسید و ادب نداشت
سهمش قبول توبه نشد هر که در قنوت
یا محسن و بحق حسن روی لب نداشت
 حیف! از صحابه تو کسی خوش مثل نشد
حیف! از زمانه ی تو که آقا! وَهَب نداشت
اینجا نواده های تو صاحب حرم شدند
یعنی ارادت عجمی را عرب نداشت؟
در شهر ری مزار تو را یاد میکنیم
روزی رسد بقیع تو آباد میکنیم

شاعر : محسن حنیفی

شب شب میلاد کریم اهل بیت و آسمون ماه رمضون پر از قمر شد
با دعاهای خیر صدیقه کبری حضرت حیدر دیگه صاحب پسر شد
گدای خونه تو می میونم    همیشه از کرمت می خونم
می دونم افطاری امشب رو    خونه امام حسن مهمونم
گل زهرایی  شه والایی   همه می خونند   عجب آقایی
حسن یا مولا

ما همه سلمان در خونه آقا به نوکریِ در خونتون می نازیم
کاشکی یه روز بیایم مدینه تا ایشالا با دستای مهدی برات حرم بسازیم
ماه شبهای دل بی تابی     برا خونه همه مهتابی
پسر ارشد زهرایی و    تو عزیز حضرت اربابی
شدم پابستت   اسیر و مستت   برات جنت    آقا در دستت
حسن یا مولا

سفره سبز مجتبی پهنه برامون از آسمونا داره باز می باره بارون
باز چه خبر شد توی آسمون بالا همه می خونن از کرامات آقامون
شور شیرین تو دنیای من     جام عشق تو تمنای من
ذکر روی لب هر عاشقی      مددی یابن علی یا حسن
گوهر پیدا شد   دلم دریا شد   همه خوشحالند   علی بابا شد
حسن یا مولا

شاعر : ایمان مقدم

شب شب ولادت آقامه، دل تو دلم نیست
میخوام که آروم بگیرم دست خودم نیست
"تا ابد مستم / نوکرت هستم / می گیری دستم / من دیگه چی میخوام"
"نظر زهرا / قرب أوأدنی / سر ما أوحی / بندگیه آقام"
کریم آل عبا / خوش اومدی مجتبی/ خوش اومدی شادی مولا
خوش اومدی سرورم/ سایه ی تو بر سرم/ بمونه تا همیشه آقا
نفس میکشم میگم یا حسن
تو شادی و غم میگم یا حسن

آقای جوونای بهشت، سبطه رسوله
هرکی باهاش مستی کنه روزش قبوله
می خونم امشب / سرود مستی / بت قلب منو / زدی شکستی
دوباره کارم / شده این شبها / بی رو درواسی / حسن پرستی
زیباتری از قمر / به فاطمه ای ثمر/ تلاقیِ عشقه دو دریا
خوش اومدی عشقه من / خوش اومدی یاحسن / خوش اومدی عزیز زهرا
با اشک نم نم میگم یا حسن
تو شادی و غم میگم یا حسن

اومدی و مدینه دیگه، نداره سائل
برا من امشب شبه قدره؛ شدی نازل
حاجت و کاری / تو دلت داری / لطف حق جاریست / تو این لیالی
میگیریم عیدی / کربلامونو / امشب از دسته / مولی الموالی
بقیعه عیدی ما / بقیعه کرب و بلا / این آرزو مونده به سینه
یه روزی با رهبرم / سینه زنای حرم / از کربلا بریم مدینه
کل محرم میگم یا حسن
تو شادی و غم میگم یا حسن

نشست مرغ سعادت به روی بام گدا
بلند مرتبه شد عاقبت مقام گدا
سمند سرکش اقبال، اَیُّهاالفُقراء
به یمن آمدنش شد دوباره رام گدا
رسیده آنکه کرم عادت همیشه ی اوست
رسیده بوی خوشی باز بر مشام گدا
ببین که باز نموده بغل بغل لبخند
کریم آل محمد به هر سلام گدا
کریم آمد و بخشید آنقدر که دگر
مرام بنده نوازی شده مرام گدا
خوشا بحال کسی که گدای او باشد
غباری از کف نعلین پای او باشد
دوباره خلقت والا، دوباره خُلق عظیم
نزول می کند امشب کریم ابن کریم
حدیث خلقت زهراست می شود تکرار
دوباره عطر خوش سیب می رسد زِ نسیم
زِ عرش می رسد آن "یاکریم" حضرت حق
خوشا بحال گدایان این رواق و حریم
جمال اوست جمال خدای کون و مکان
و ما به بندگی این جمال مفتخریم
کسی رسیده که خورشید پیش او تار است
به یک تبسّم او ماه می شود به دو نیم
حدیثِ حُسن سروری به انجمن داده
خدا به حضرت زهرای خود حَسَن داده
خدا به خلقت شش روزه اش صفا بخشید
دوباره شأن نزولی به هَل أتی بخشید
دگر جمال علی آینه نمی خواهد
خدا به حیدر کرّار مجتبی بخشید
نبی اشاره به او کرد و گفت با حیدر
گناه شیعه ی او را، ببین خدا بخشید
اشاره کرد به زهرا و گفت با لبخند
خدا به ذکر قنوت تو ربَّنا بخشید
تمام حُسن خودش را خدا حسن نامید
ببین به خاندان نبوت دگر چها بخشید
کریم سفره ی ماه خدایِ ماست حسن
امامِ ذکرِ سلامِ دوشنبه هاست حسن
منم حقیرترین قمری هوای شما
تمامِ نغمه سراییِّ من برای شما
خدا کند که به وقت نزول رحمتتان
رسد به دست گدا گوشه ی عبای شما
از این گذار گذر کن که ازدحام شود
رای دیدن آن روی دلربای شما
شما خدای کرم هستی و منم عبدی
که سر به سجده گذارد به خاکِ پای شما
خوشا به حال سگی که کنار خانه ی تان
گرفت روزی خود را زِ لقمه های شما
سگی که صورت زشت و صدای بد دارد
ببین که چشم به لطفِ تو تا ابد دارد
روز جزا اقامه شود چون سَریر تو
گردند انبیاء همگی سر به زیر تو
خیل ملائکه همه تحت حکومتت
باشند جنّ و انس و بشر مستجیر تو
روزی که هیچکس نبود دستگیر من
باید کند عبور دلم از مسیر تو
آقا خوشا به حال کسی که به روز حشر
بر تن نموده خلعت جوشن کبیر تو
هرکس که شک کند به تو واللهِ می شود
ما بین گیر و دارِ قیامت اسیر تو
ای گوش و گوشواره ی عرش خدا حسن
ای صلح تو حقیقت کرببلا حسن
روز قیامت است، مسلمان بیاورید
خَیرُالعَمَل به کفّه ی میزان بیاورید
لیلی حساب می کشد از زلف کَج حساب
مجنون بیاورید و پریشان بیاورید
مردم! صراط، صلح غریبانه ی من است
باید همه به صلح من ایمان بیاورید
چشمی که گریه کرد برایم، نجات یافت
ای اهل حشر، دیده ی گریان بیاورید
محشر که بی حسین اقامه نمی شود
ای اهل حشر، ذکر حسین جان بیاورید
وقتی غریب دست تظلُّم برآورد
روز حساب را به تلاطُم درآورد
مردم همیشه پشت سرم حرف می زنند
از زخم کاری جگرم حرف می زنند
بر چشم های من نظری می کنند و از
خون مردگی چشم ترم حرف می زنند
با دست بیعتی که به من می دهند نیز
از دستِ بسته ی پدرم حرف می زنند
سجّاده می کشند چو از زیر پای من
از مادر شکسته پرم حرف می زنند
افسوس، مردمان نظر شور کوفه از
زیبایی رُخِ پسرم حرف می زنند
ای وای! آن جمال، عمو را هلال کرد
باران سنگ و تیر چه با آن جمال کرد

شاعر : امیر عظیمی

.عید است و یا نیمۀ ماه رمضان است؟
از هر دو بگویم که هم این است و هم آن است
عیدی که به ماه رمضان داد تجلی
ماهی که در آن روی خداوند، عیان است
ریزد دُر مدح حسن از درج دهان‌ها
یا نام دل‌انگیز حسن نقل دهان‌ است
قرآن علی در بغل ام‌ابیهاست
بر خال و خطش چشم محمّد نگران است
این بضعۀ پیغمبر و این یوسف زهراست
این جان جهان جان جهان جان جهان است
در بین امامان به کرامت شده مشهور
یک گوشه ز بیت‌الکرمش باغ جنان است
سرتا به قدم یکسره روح است چه روحی
روحی است که بر پیکر توحید روان است
تا حشر زند از گلوی خون خدا موج
خونی که به رگ‌های حسن در جریان است
صبرش سپر سینۀ دین بود، وگرنه
هر یک مژه‌اش تیر و دو ابروش کمان است
داند چو پدر در کند از قلعۀ خیبر
آنجا که عیان است چه حاجت به بیان است
با چشم خیالش منگر فوق خیال است
در حق گمانش نشمر فوق گمان است
گر پایۀ قدرش نگری فوق گمان‌ها
ور مدّت عمرش نگری کلّ زمان است
در خال و خطش هر چه بخوانید و ببینید
از بوسـۀ پیغمبـر اسـلام نشــان است

شاعر : استاد حاج غلامرضا سازگار

یا حسن بن علی (ع)

اصلا حسین این دل ما دست مجتباست

اصلا حسین دست شما دست مجتباست

باشد ... برات کرببلا را نمی دهی ؟

اصلا برات کرب و بلا دست مجتباست

من منتظر شوم بشود محشری که تا

عالم نظر کند که چه ها دست مجتبی است

تنها نه عالمین نه جن و ملک حسین

اصلا تمام عرش خدا دست مجتباست

من فرض می کنم که سه تا دل به من دهی

یکی برای توست ، دوتا دست مجتبی است

آقا نه اینکه از وجنات تو کم شود

اصلا حسین صحن رضا دست مجتباست

تو شاهی ای حسین و گدای شما منم

حی و ممات شاه و گدا دست مجتباست

سروده جعفر ابوالفتحی

آقای مهربان! کم تو فرق می کند
مست از غم توام غم تو فرق می کند
محو توام که عالم تو فرق می کند
با یک نگاه می کشی و زنده می کنی

مثل مسیح ، نه، دم تو فرق می کند
یک دم نگاه کن که مرا زیر و رو کنی
باید عوض شد آدم تو فرق می کند
تنها کمی به من نظر لطف می کنی؟
آقای مهربان! کم تو فرق می کند
زخمی است در دلم که علاجی نداشته است
جز مرحمت که مرهم تو فرق می کند
اشک غمت برای من احلی من العسل
گفتم  برای من غم تو فرق می کند
صلح تو روضه است حماسه است غربت است
ماهی تو و محرم تو فرق می کند
باید خیال کرد تجسم نمود؛ نه ؟
نه؛ گنبد تو پرچم تو فرق می کند
لختی بخند قافیه ام را بهم بریز
آقای من! تبسم تو فرق می کند

سید محمد رضا شرافت

باز امشب رویاییه حالم // من به عشق آقا می بالم
ذکر یا حسن ، یابن الزهرا // غوغا به پا کرده تو دلم
تو بهتر از جونی // توی رگ و خونی // آقای کریمی و دردمو می دونی
تویی کس وکارم // بهت بدهکارم // آقاجون ساده بگم،خیلی دوسِت دارم
( دلم  شده باز  مُقیم مدینه )
( سلام  آقای  کریم مدینه )
دوباره دل غزل می خونه // زیر دِین حسن می مونه
خدا می بخشه ماهارو چون // نیمه ی ماه رمضونه
اسیر چشماتم // من از گداهاتم // آقاجون یه عمره که گدای دستاتم
دلم اسیر تو // عبد حقیر تو // صد هزار تا مثل حاتمه فقیر تو
( دارم  هوای  حریم مدینه )
( سلام  آقای  کریم مدینه )
جود و کرمت ضرب المثل // ذکر تو شیرین تر از عسل
قد و قامتت حیدریه // علمدار نبرد جمل
منم غلام تو // اسیر دام تو // زده قلبمو خدا فقط به نام تو
پشت و پناه من // تویی تو ماه من // همیشه دست تو بوده تکیه گاه من
( میاد  دوباره  شمیم مدینه )
( سلام  آقای  کریم مدینه )
تا تو هستی ما سرفرازیم // همه جا به شما می نازیم
ایشالله می رسه یه روز که // برای تو حرم می سازیم
ایشالله روزی ما // با مدد زهرا // می سازیم گنبد و گلدسته برات آقا
بیا عنایت کن // به ما محبت کن // بیا و قسمت ما یه شب زیارت کن
( داره  می باره  نسیم مدینه )
( سلام  آقای  کریم مدینه )

شاعر : اسماعیل شبرنگ

خدا به هر که شبی عاشقانه تر داده
دو چشم جاری و اشکی روانه تر داده
زمان خلقت عالم، خدای عشق پسند
به عاشقان جگری پُر زبانه تر داده
کنار سفره اکرام آمدم، دیدم
کریم رزق مرا، دیده گان تَر داده
به نیمه رمضان حق به فاطمه، به علی
ز بوی عشق، شبی جاودانه تر داده
اگر چه نسل امامان حسینی است، خدا
به مجتبی نمکی مادرانه تر داده
شکوه عشق ز لبهای یار می ریزد
رگ گدا شدنم را چه بر می انگیزد
 تو آسمانی و می ریزد از تو بال، فقط
یکی دو بال به مرغ دلم بمال، فقط
و بعد خوب تماشا کن و ببین چطور
در آسمان توام من تمام سال، فقط
تو ریسمان بلند خدایی و من هم
رسیده ام که بگیرم نخی ز شال، فقط
اگر که داشته باشد علی هزار پسر
تویی کریم ترین مرد ایل و آل، فقط
نوشته اند که باشی خدای شاه و گدا
نوشته اند که باشم فقط سؤال، فقط
سپیده سحرم را تو شام تار مکن
مرا به غیر در خانه ات، دچار مکن
کریم! باز کرم کن که باز منتظرم
ببینم از پس پرده تو را به چشم ترم
قلوب منکسر عاشقان که هست، اصلاً
تو احتیاج نداری به بارگاه و حرم
سؤال می کنم از تو، سؤال کن از من
که جز تو خواهش خود پیش دیگری نبرم
طمع به جود تو امری است لاجرم آقا!
یکی دو کیسه بده تا اضافه تر ببرم
به من مگو که بگیر و برو، خداحافظ
من خراب شده چند روزی است، کَرَم
تو مرهمی، تو دوای دل خراب منی
تو میکده، تو بساط می و شراب منی
تو آفریده شدی، تِلوِ کردگار شوی
فرید باشی و خود آفریدگار شوی
من آفریده شدم تا که ریزه خوار شوم
تو آفریده شدی تا که سفره دار شوی
عجیب نیست از این تار و مار دل، زیرا
قرار بود که زیبای روزگار شوی
چقدر پای پیاده به حج سفر کردی
یکی دو مرتبه خوب است تا سوار شوی
شلوغ می شود و راه بند می آید
همین که بر سر کوچه آشکار شوی
خیال می کنم امشب که عابرت شده ام
کنار کوچه نشستی و زائرت شده ام
 به دست توست کلید همه معماها
بیان توست بَری از چرا و امّاها
تو نور ارض و سمایی، تو گوهر عرشی
حقیقت تو کجا و سروده ماها
کنار حومه نشینان شهر بنشین و
بگو زِ آب و هوای محل، بالاها
فتاده پای من از داغتان، هوار زدن
فتاده پای تو آقا، حسابِ فرداها
متابعت بکنند از مزارِ مادرها
اگر ضریح ندارد مزار آقاها
 بقیع در دل خود رازها نهان دارد
همیشه غصهء یک مادر جوان دارد
 کنار ما بنشین، از جفا و کینه بگو
به جای روضه لا یوم، از مدینه بگو
بیا تو شرح بده، ربنای مادر را
از آن دو پای وَرَم دار و پر ز پینه بگو
بگو چه شد زِ رُخِ مادر تو رنگ پرید؟
از آبروی گرانی که شد هزینه بگو
بگو مگر کسی از حال او نبود آگاه
بگو چرا تَرَک افتاده روی سینه؟ بگو
چرا لب از لب خود وا نمی کنی آقا
اقلّاً آه بکش ماه بی قرینه، بگو ...
از آن وقایع کوچه علی خبر دارد؟
نبود جز تو کسی گوشواره بردارد؟

شاعر : حسین قربانچه

(خونه علی و فاطمه مهمونیه
دل تموم عاشقا پیش پاهای حسن قربونیه)2
همه شیعه ها اومدن- تو کاسه ی چشما عجب-بارونیه
جمع بشید آی گداها- کریم اومد به دنیا
عیدی بیاید بگیرید- از توی دست زهرا
(شد لقب- آقای ما -کریم آل طاها)2
(قلبی که بی تو بزنه -حسن -حسن
لایق آتیش زدنه -حسن- حسن)2
ولادته و یکی داره دف میزنه
گل فاطمه اومده و علی میگه که جونم حسنه
حسودا همه بمیرن - آخه نبی داره میگه - عشق منه
سبط پیمبر اومد - عزیز مادر اومد
تو جنگ و رزم میدون - وارث حیدر اومد
خبر خبر - آی شیعه ها - دلدار و دلبر اومد
(عاشق رند تو منم حسن حسن
از تو فقط دم میزنم حسن حسن)2
(قلبی که بی تو بزنه.....
(عشق شما محبوب بین الملله
به کوری چش دشمناش- آقام حسن - یل جمله)
تو بازار حسن حسن - همیشه یوسف بخدا ـ بی محله
هر چی نباشه میشه ـ اما بی تو نمیشه
بهترین اسم دنیا - اسم شماس همیشه
قربون گل ـ های علی ـ این تازه اولیشه
(رمز رسیدن به خدا حسن حسن
مجوز کرببلا حسن حسن)2
(قلبی که بی تو بزنه.....

شاعر : مرتضی طاهری

 آمده امید دل همه       آمده حسن ِ بن فاطمه
آمده چشمه ی جود و سخا ، چهارمین لاله آل عبا
زینت ماه پر فیض خدا ، آمده گل زهرا
خانه ی مرتضی شده      غرق سُرور و شادی و شور
به مصحف خیر النّسا          گردیده نازل سوره ی نور
آمده حمد و قدر و هل اتی    کوثر و فجر و شمس و وَالضّحی
آمده جلوه ی بدر و الدّوجا ، آمده گل زهرا
یا حسن ای عزیز فاطمه
******
سر زده نور رحمانُ الرّحیم       آمده کریم و ابن الکریم
عالمی گشته باغ یاسمن ، آمده روشنای انجمن
ذکر دلها شده نام حسن ، آمده مولای من
ز برکت ِ قدوم او         شهر مدینه شده بهشت
روز ازل به لوح  جان     نام حسن را خدا نوشت
من بر او عاشقی دیرینه ام     نور او روشنای سینه ام
سنگ غم خورده بر آیینه ام ، عاشق مدینه ام
یا حسن ای عزیز فاطمه
 

شاعر : حاج امیر عباسی

 نیمه ی ماه خدا ، دل ما مسروره
جاری از کوثر دل ، آیه های نوره
دنیا زیبا شده امشب    دلها شیدا شده امشب
گلبارونه همه عالم     حیدر بابا شده امشب
جانم حسن گل زهرا
******
پسر مولامه ، دین و هم دنیامه
همه عالم بدونن ، که حسن آقامه
تا که جون دارم میخونم         با ذکرش امشب دیوونم
خیلی آقاست ، خوب میدونم     هستیم و مدیون اونم
جانم حسن گل زهرا
******
تو دو عالم پیچیده ، بوی عطر یاسمن
دوست دارم که جون بدم ، با نوای یا حسن
زمزمش آب وضومه        خوندن براش آبرومه
شهادت در راه عشقش    این جون دادن آبرومه
جانم حسن گل زهرا

شاعر : حاج امیر عباسی

 میخوانم اِن یکاد و تبارک     میلاد گل زهرا مبارک
قرص هلال فاطمه آمد           کریم آل فاطمه آمد
ای ماه انجمن ، جانم امام حسن
یا مولا یا مولا یا حسن
******
سر زده از سپهر پیغمبر             نیمه ی ماه حق ، ماه حیدر
شعف به دل چیره و غالب شد    بیت الکرم دارای صاحب شد
ای عطر یاسمن ، جانم امام حسن
یا مولا یا مولا یا حسن
******
صله ای بی قرینه میخواهیم      هم نجف هم مدینه می خواهیم
به شادی صدیقه ی کبری       تصدقی به ما بده آقا
ای صاحب ِ کرم ، ما را ببر حرم
یا مولا یا مولا یا حسن
 

شاعر : حاج امیر عباسی

آقا  چقدر شما  کرامت  داری
برنوکرخود لطف وعنایت داری
هستند  چقدر نوکرانت  بسیار
بانوکر خود انس ولطافت داری
توسبز ترین شال به گردن داری
به به چقدر شما  لیاقت  داری
بر دین محمدی تو باشی راهبر
براین دل عاشقان هدایت داری
ما از کرم شما زیارت خواهیم
نازم که تو قدرت اجابت داری
حتی  حاتم  طایی گداتان باشد
آنقدر  شما آقا  سخاوت  داری
توسرور آقای جوانان  بهشت
در محضرحق چقدرعزت داری
آقا چه نیازیست زتعریف شما
تا در همه جا شما کرامت داری
در این شب  میلاد  شنیدم  آقا
درخانه ی خودسفره رحمت داری
با آمدنت جهان به شورافتادست
در ذات خودت چقدر حلاوت داری
شادیم وشادیمان زتو پابرجاست
ازبس که شما به دل طراوت داری
هم سفره تان اسیرو درمانده،ذلیل
آقای کریم  چقدر رئفت  داری
معصوم  شمائید نه والله دیگر
آقا چقدر  شما  صداقت  داری
صلحت نبود مایه ی ننگ اسلام
ای شیر عرب چقدر شجاعت داری
با دین  نبی  و  رهبری اسلام
در بین جهانیان چه حرمت داری
تا باب تو حیدر و برادر عباس
دربین عرب چقدر هیبت داری
مثل  پدر  خود   امام   اول
بر لطف به ایتام چه همت داری
آقا به فدای قبر بی شمع تو من
در شهر خودت چقدر غربت داری