اشعار مدح و ولادت حضرت علی (ع)

يا علي (ع)

پروردگار از نفست روح آفرید

از سبزی تو جنگل انبوه آفرید

از پینه های شانه تو کوه آفرید

طوفان خاک پای تو را نوح آفرید

تو بی نظیری و همه ی راز خلقتی

زیباترین تصور اعجاز خلقتی

نور شما همین که زند یک قدم به چشم

طوفان کند تلاطم هر موج نم به چشم

تنها حریم توست که آید حرم به چشم

مقصود کعبه نیست ولی باز هم به چشم

گرم طواف خانه حق می شوم ولی

بر گرد کعبه روی لبم هست یا علی

خورشید آب می شود از یک نگاه تو

اصلا طلوع می کند او از پگاه تو

کور است چشمش از افق بارگاه تو

تا یک نظر نگاه کند روی ماه تو

شبها و روزها که تلاقی ممتدند

با ضربه های پلک تو در رفت و آمدند

تصویر ناب خالق یکتا ضمیر توست

هر شیر پاک خورده در عالم اسیر توست

آری مسیر لایتناهی مسیر توست

اوج غرور من شب عید غدیر توست

عین خدا تویی و خدا عین تو علی

این دل گره به وصله ی نعلین تو علی

با تو عیار عشق کمی می خورد محک

هرچند دور خانه ی حق می زند فلک

کعبه کنار سفره تو می خورد نمک

اصلا به شوق دیدن تو خورده آن ترک

قبل از نبی و غار حرا و شب نزول

قرآن تو خواندی و به لبت بوسه زد رسول

محسن جعفر زادگان

یا علی گفتیم وعشق اغاز شد
باب رحمت بر رخ ما باز شد
عشق بی نام علی معنی نداشت
نام مولا عشق را پاینده داشت

یا علی گفتیم از جنس بلور
تا که پیدا شد نشان سبز نور
شد جمال مرتضی تصویر عشق
می کند نام علی تفسیر عشق
عین عشق از عین عرفان علیست
شین عشق از شور ایمان علیست
قاب عشق از قرب حیدر با خداست
هر که شد دور از علی از حق جداست
کوثر احسان او باشد روان
همچو موج نور سوی اسمان
قصد حق از افرینش مرتضاست
بی ولایش هر که باشد بی بهاست

حمید کریمی

هر کس تو را نداشت لیاقت نداشته ست

هر کس نشد فدات ، سعادت نداشته ست

در چشم اهل معرفت از خار کمتر است

هر کس که رنگ و بوی ولایت نداشته ست

فیـــضی نبــرده از برکـاتِ محبّتــت

از دشمنت ، دلی که برائت نداشته ست

بی امتحان مِهر علی ، یک تن از رُسُل 

بر دوش خویش مُهر نبوّت نداشته ست

جایی که تو نمونه ی انسان کاملی

گوساله ، حقّ غصب خلافت نداشته ست

بی نام تو نوای اذان بدتر از غِـــناست

در کشوری که شیعه حکومت نداشته ست

در آستان بیت گِلین ات نوشــته اند

این شاه ، تاج و تخت و عمارت نداشته ست

مردی در این جهان به ابالفضل تان قسم

اندازه ی تو رحم و مروّت نداشته ست

آوای “لافتیٰ”ست که پیچیده هر طرف

یعنی کسی به جز تو فتوّت نداشته ست

از طرز ضربه های تو فهمیده ایم که

دستی شبیه دست تو قدرت نداشته ست

تنها ، به قلب کفر زدن کار حیدر است

اینگونه ، هیچ کس دل و جرأت نداشته ست

سرها چه می شود که چنین پَرت می شوند؟

گر ضربه هات سرعت و شدّت نداشته ست

سـرتاسـر نقــاط جهان را گرفته ای

نامی به قدر نام تو برکت نداشته ست

تنهـــا ، به بارگاه سلیمانی شماست 

جایی که مور ، حسّ حقارت نداشته ست

بیچاره آن کسی ست که برگشته از نجف 

بیچاره تر کسی ست که رُخصت نداشته ست

شب های جمعه ، جز نجف و کربلا، خدا

جایی به سر هوای زیارت نداشته ست

شاعر:محمدقاسمی

نقشبند عالم امکان علیست
جملگی جسمند و تنها جان علیست
عین عرفان اصل ایین روح شرع
سر قران جوهر ایمان علیست
اسمان ملک را خورشید عدل
دادگاه حشر را میزان علیست
بر بنای جور و بر بنیان کفر
برق و سیل و تندرو طوفان علیست
در نبرد سرکشان تیره جان
شهسوار پهنه ی میدان علیست
نور خواند ایزد به قران خویش را
ان همایون نور را برهان علیست
بست ان عهدی که ایزد در الست
مقصد از ان عهد و ان پیمان علیست
نقطه ی باء است بسم الله را
جمله ی آیات را عنوان علیست

محمود شاهرخی

کمی از ناز پیغمبر بگویم
مقام عالی حیدر بگویم
زلذت های پی در پی بگویم
همین حالا نگویم کی بگویم
تمام لذت دنیا همین است
که مولایم امیر المومنین است
واین از اوجب اعمال باشد
چه حالی خوشتر از این حال باشد
چه حالی خوشتر از این که بگویم
که من از نوکران کوی اویم
علی را دوست می دارم فراوان
به تورات و به انجیل و به قران
علی ایینه ی پروردگار است
برای شیعیان این افتخار است
برای شیعیان همواره این بس
واین یعنی علی بالاترین کس
علی بالاتر از خوبان عالم
به ابراهیم به نوح هست و زادم
در ایات خدا این نکته پیداست
علی بالاتر از عیسی و موساست
واین یعنی علی ناز پیمبر
تمام قد و اعجاز پیمبر
واین یعنی علی جان پیمبر
تمام حرف قران پیمبر
واین یعنی علی قران ناطق
تمام سر حق سر حقایق
واین یعنی علی پیدایش نور
چه ماقبل و چه نزدیک و چه در دور
واین یعنی علی همتا ندارد
رسالت بی علی معنا ندارد
واین یعنی علی همواره سرمد
تمام معنی ال محمد

حمید کریمی

اگر برند ز پیکر هزار بارم دست

ز دامن علی و آل بر ندارم دست

به دشمنان علی دست دوستی ندهم

اگر چه از جگر خاک و خون برآرم دست

اگر چه دوست او خصم جانیم باشد

به دوستی وی از خصم می فشارم دست

بگوکه دشمن مولا برادرم باشد

تمام عمر به دستش نمی گذارم دست

به غیر دامن حبل المتین نمی گیرم

خدای عزوجل گر دهد هزارم دست

به دوستی علی ای خدا به درگه تو

بلند بوده به هر لیل و هر نهارم دست

اگر به سوی خدا بی علی بیارم رو

چه بهتر است بسوزد به خشم نارم دست

به برگ برگ همه لاله ها نوشته علی

چه خوش بود که دهد سیر لاله زارم دست

جدا نمی شود از دامن علی میثم

اگر کنند جدا برفراز دارم دست

شاعر:استاد غلامرضا سازگار

حجت الله اعظم است علی

عدل و داد مجسم است علی

دون خلاق وفوق خلق الله

محور هر دو عالم است علی

حمید کریمی

ماشیعه زاده ایم و همین بس که در جهان

ریزه خوری زخوان علی افتخار ماست

گر ما شکوفه بسته و سر سبز مانده ایم

ذکر علی مثال هزاران بهار ماست

مولای قنبر است که درشان غیرتش

جبریل وحی گفت علی ذوالفقار ماست

چشم حسود و دشمن مولا به هم دریم

این گوشه ای ز هیبت و از اقتدار ماست

صورت گذاشتم به کف پای مرتضی

خاکی شدن نشانه ای از ابتکار ماست

زینت گرفته کشورمان چون‌که شیعه ایم

سرمایه محبت زهرا قرارماست

دارایی تمامی عالم به پای تو  

ذکرعلی وفاطمه داروندارماست

 صدها هزارشکر که از لطف سرمدی

دست گره گشای علی غمگسار ماست

در ضربتی زمین و زمان را به هم زند

این از اصول دلبر دول دول سوار ماست

شکر خدا که نام علی نام رهبر است

حب علی نشانه ی شهر و دیار ماست

(سرمایه ی محبت زهراست دین من) 

ذکر علی به روی لب و این شعار ماست

ترسی ندارم ازجدل ومکردشمنان

تانام مرتضی سندو اعتبارماست

آقا بیا و موقع جان کندنم به خاک 

سر را بغل بگیر و همین انتظار ماست

علی علی بیگی

از میان وصل و هجران سوز هجران بهتر است
درد عشقت پیش ما از هر چه درمان بهتر است
با خودم گفتم چه ارم محضرت دیدم که نه
دست خالی امدن پیش کریمان بهتر است
روز اول گوش جانم با علی شد اشنا
با علی اری رسیدن تا به پایان بهتر است
رد پای تو مسیر چشم عاشق میشود
تازه میفهمم چرا ایمان سلمان بهتر است
از میان سوره هایی که به شآنت امده
از نگاه عاشقان “انسان” دو چندان بهتر است
تار و پودی از گلیم ساده صحن شما
از شکوه و فرّ قالیِ سلیمان بهتر است
شوق عشقت قلب ها را در نوردیده ولی
حال و روز مهر تو در خاک ایران بهتر است
بی کلامت یک ورق قران به رویم وا نشد
با علی چون خط به خط تفسیر قران بهتر است
چشم های خیس من مولا گواهی می دهد
در هوای تو زیارت زیر باران بهتر است
از نماز شب گذشتم شعر دستم را گرفت
این غزل از سجده های سرد و بی جان بهتر است

حسن کردی

کاری نکرده نام ما را گدا نوشتند
در جمع نوکران آل عبا نوشتند

من که به قدر کلب کوی علی نبودم
اصلا کسی نبودم من را چرا نوشتند؟

یک گوشه چشم قنبر ما را بس است والله
کار غلام حیدر را کیمیا نوشتند

عشق علی صراطم حلال مشکلاتم
این عشق را برایم مشکل گشا نوشتند

بیراهه رفته آنکه حب علی ندارد
از خیل آدمیزاد او را جدا نوشتند

هم اول است و آخر هم ظاهر است و باطن
بی خود نبوده برخی او را خدا نوشتند

صحن و سرای حیدر بهتر ز صد بهشت است
اصلا بهشت ما را ایوان طلا نوشتند

با اینکه بی نواییم ریزه خور رضاییم
ما را گدا و عبد کوی رضا نوشتند

آقا دعام کرده حاجت روام کرده
با اذن او برایم کرب و بلا نوشتند

دیدند پر گناهم من را به روضه بردند
بی شک به جای هیأت،دار الشفا نوشتند

در بین روضه ها بر ارباب گریه کردم
در نامه ی سیاهم این جمله را نوشتند:

“هرچند رو سیاهی زهرا تو را خریده
با لطف او تو را از آتش رها نوشتند”

جای کفن برایم یک بوریا بیارید
وقتی نصیب اربابم بوریا نوشتند….

شاعر:علی سپهری

سلام؛ این یکی از اشعار بنده هست:
تا پهلوان امید خودش را رصد گرفت
پیروزیش به «بازویی» لا وجد گرفت
مردانگی نمود و خودش را به خاک زد
ره زآن ثری به کرسی عرش احد گرفت
پشتش شکست از غم زخم زبانه ها
زآن پس لقب به پهلوی نا معتمَد گرفت
در اوج غصه دلش را که غم گرفت
بر پا شد و به همت مولا وَقَد گرفت
رست از تمام و دامن حبل المسد گرفت
بی حد و حصر ذکر «علی جان، مدد» گرفت
**********************************
دیو آمد از یدش انگشتری گرفت
خوارش نمود، از روشش مهتری گرفت
شد زیر دست خداوند جاه و ملک
چون از تبار او سری و سروری گرفت
از کف بداد هر چه عنان و رکیب را
فرمانبری ز دیو و ز جن و پری گرفت
دیگر برید هرچه سلیمان امید داشت
وقتی امید از خودش؛ از دیگری گرفت
رست از تمام و دامن حبل المسد گرفت
بی حد و حصر ذکر «علی جان، مدد» گرفت
**********************************
چون روی نوح از غم امت زریر شد
از شدت تمسخر آنان که پیر شد
عمری دراز صرف خدا و کتاب کرد
چون روز عمر در پس شبگیرِ دیر شد
از این و آن که دلش تنگ و خسته شد
وقتی که با مصائب و سختی نظیر شد
اشکش چکید بر سر سجاده ی دعا
دستش دگر به دامن پاک «امیر(ع)» شد
رست از تمام و دامن حبل المسد گرفت
بی حد و حصر ذکر «علی جان، مدد» گرفت
**********************************
موسی امید از کمک این و آن برید
در آن میانه راه نفس بی امان برید
لب را گزید بین دو دندان ز اضطراب
وقتی که عقل را کلک ساحران برید
در آن میانه غیر خدا را نمی شناخت
قوت بریده، صبر رمید و توان برید
تحلیل عقده خواست که یابد تحملی
وقتی که حرف از سر و پای زبان برید
رست از تمام و دامن حبل المسد گرفت
بی حد و حصر ذکر «علی جان، مدد» گرفت
**********************************
مریم ز غصه دلش تنگ و تار شد
وقتی که لال، بهر ملامت هَزار شد
هرجا که رفت سنگ کلامی زدند، هان
وقتی که عفتش به غلط لکه دار شد
قلبش گرفت از سخن مردمان پست
دست و زبان به حکم خدایش ز کار شد
بغضی عجیب راه گلویش فشرد و بعد
وقتی که پای دلش بی قرار شد
رست از تمام و دامن حبل المسد گرفت
بی حد و حصر ذکر «علی جان، مدد» گرفت

احسان اسکندری

دلبری دارم که هرد م مست نامش می شوم
سرخوش از صحبای جان بخش کلامش می شوم

ان چنان در عمق جانم ریشه کرده عشق او
هر کسی یک یا علی گوید غلامش می شوم

حمید کریمی

یا علی (ع)

گرچه مـقـامِ رَفْعَت او را کسی نداشت
هنگام خشم، رأفت او را کسی نداشت

شمشیر خویش را به عدو داد وقت جنگ
پس شک نکن،مروّت او را کسی نداشت

وقت رکوع بود که فهــمید آن فقــــیر
یک خَرْدَل از سخاوت او را کسی نداشت

بُت های کعبه بر قدمش سجده کرده اند
یعنی شکوه و هیبت او را کسی نداشت

از قامت رشید پسرهای او بِـفَـــهم
“قدْ قامتِ” قیامتِ او را کسی نداشت

هرشب هزار رکعت او تا به عرش رفت
یک لحظه از عبادت او را کسی نداشت

با اینکه شاه بود و جهان زیرِ سُلطه اش
آزادیِ رَعـیّـــتِ او را کسی نداشت

بر کفش وصله دار خودش وصله زد علی
در بُرهه ای که ثروت او را کسی نداشت

انشاء کرده خطبه ی بی نقطه،بی الف
اقرار کن ، فصاحت او را کسی نداشت

محضِ دعـــایِ فاطمه نورش طلوع کرد
روزی که درک عصمت او را کسی نداشت

ناموس کردگار، بلی گفت اگر به او
چون غیرِ او لیاقت او را کسی نداشت

محراب کوفه ، بهر علی قتــله گاه شد
چون طاقتِ عدالت او را کسی نداشت

محمد قاسمی

یا امیرالمومنین(ع)



باید برای مدح علی ذوالکمال بود
یا غرق درمیان یم لا یزال بود
گویم چه من که محتشم اتشین سخن
دروصف میم نام علی لال لال بود
ذکرعلی عبادت ذرات عالم است
ذکری که ازبرای خداچون مثال بود
ازفضل اوبس است همینکه به عالمین
زهرا فقط به همسری اش ایده ال بود
دستش که هیچ باغضب چشم قاتل
صدپهلوان چورستمو سهرابو زال بود
ادم به لطف ذکرعلی عفوتام شد
موسی به رمز نام علی دروصال بود
بی شک مسیح هم علوی بود چون یقین
احیای مرده بی دم حیدر محال بود
زیبا ندیده بود زلیخا که یوسفش
یکجا کنارحیدر ما چون بلال بود
درباب وصفتان همه ی عمرمن کم است
باید به قدر یک دوسه قرنی مجال بود
اقا ببخش فهم من از جنت شما
تنها به قدر یک برش سیب کال بود
مدح شما فقط سخن ذات سرمداست
این بندهابه وصف شما قیلو قال بود


محمدجوادحیدری

امیرالمومنین(ع)-مدح

عبد دربار توام، بنما نگاهی یا علی

بنده ی زار توام ، بنما نگاهی یاعلی

دستهایم را بگیر از روی لطف ای ذوالکرم

کلبِ دربار توام ، بنما نگاهی یاعلی

سرپرستی کرده ای بر این گدایت در عوض...

...من فقط عار توام ، بنما نگاهی یاعلی

حتم دارم که میایی و مرا هم می خری

بین بازار توام ، بنما نگاهی یاعلی

هرکه آمد در نجف از هیبتت در سجده رفت

ساجدِ خوار توام ، بنما نگاهی یا علی

کاش روزی را ببینم ، که چو میثم آخرش...

...بر سر دار توام ، بنما نگاهی یاعلی

فاطمه کرده مرا دیوانه ی کوی حسین

بر سر کار توام ، بنما نگاهی یاعلی

تا دم مرگم دو چشمم بر در است و منتظر...

...بهر دیدار توام ، بنما نگاهی یاعلی

محمد علی قاسمی