پاسخ به:.ღ خــلوت با خــدا... ღ.
1- خداوند متعال عالم به جمیع مخلوقات است و چیزی از او مخفی نیست. «وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَيْبِ لا يَعْلَمُها إِلاَّ هُوَ وَ يَعْلَمُ ما فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلاَّ يَعْلَمُها وَ لا حَبَّةٍ فِي ظُلُماتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا يابِسٍ إِلاَّ فِي كِتابٍ مُبِين؛كليدهاى غيب تنها نزد او است و جز او كسى آن را نمىداند، آنچه در خشكى و درياست مىداند، هيچ برگى (از درختى) نمىافتد مگر اينكه از آن آگاه است، و نه هيچ دانهاى در مخفيگاه زمين، و نه هيچ تر و خشكى وجود دارد جز اينكه در كتاب آشكار (در كتاب علم خدا) ثبت است.انعام/59». «وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ وَ نَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيد؛ ما انسان را آفريديم و وسوسههاى نفس او را مىدانيم، و ما به او از رگ قلبش نزديكتريم.ق/16». «و رَبُّكَ أَعْلَمُ بِمَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لَقَدْ فَضَّلْنا بَعْضَ النَّبِيِّينَ عَلى بَعْضٍ وَ آتَيْنا داوُدَ زَبُورا؛پروردگار تو از حال همه كسانى كه در آسمانها و زمين هستند آگاهتر است و (اگر تو را بر ديگران برترى داديم بخاطر شايستگى تو است) ما بعضى از پيامبران را بر بعضى ديگر برترى داديم، و به داود زبور بخشيديم.اسری/55». 2- خداوند یک راه بیشتر جلوی انسانها نگذاشته و آن راه مسیر عبودیت است. «كانَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ وَ أَنْزَلَ مَعَهُمُ الْكِتابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ وَ مَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلاَّ الَّذِينَ أُوتُوهُ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَيِّناتُ بَغْياً بَيْنَهُمْ فَهَدَى اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا لِمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَ اللَّهُ يَهْدِي مَنْ يَشاءُ إِلى صِراطٍ مُسْتَقِيم؛مردم (در آغاز) يك دسته بودند، (و تضادى در ميان آنها وجود نداشت. بتدريج جوامع و طبقات پديد آمد و اختلافات و تضادهايى در ميان آنها پيدا شد، در اين حال) خداوند، پيامبران را برانگيخت، تا مردم را بشارت و بيم دهند و كتاب آسمانى، كه به سوى حق دعوت مىكرد، با آنها نازل نمود، تا در ميان مردم، در آنچه اختلاف داشتند، داورى كند. (افراد با ايمان، در آن اختلاف نكردند،) تنها (گروهى از) كسانى كه كتاب را دريافت داشته بودند، و نشانههاى روشن به آنها رسيده بود، به خاطر انحراف از حق و ستمگرى، در آن اختلاف كردند. خداوند، آنهايى را كه ايمان آورده بودند، به حقيقت آنچه مورد اختلاف بود، به فرمان خودش، رهبرى نمود. (اما افراد بى ايمان، هم چنان در گمراهى و اختلاف، باقى ماندند.) و خدا، هر كس را بخواهد، به راه راست هدايت مىكند. «وَ لَمَّا جاءَ عِيسى بِالْبَيِّناتِ قالَ قَدْ جِئْتُكُمْ بِالْحِكْمَةِ وَ لِأُبَيِّنَ لَكُمْ بَعْضَ الَّذِي تَخْتَلِفُونَ فِيهِ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ؛ إِنَّ اللَّهَ هُوَ رَبِّي وَ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هذا صِراطٌ مُسْتَقِيم؛هنگامى كه عيسى با دلائل روشن به سراغ آنها آمد گفت من براى شما حكمت آوردهام و آمدهام تا پارهاى از امورى را كه در آن اختلاف داريد تبيين كنم، تقواى الهى پيشه كنيد و از من اطاعت نمائيد. خداوند پروردگار من و پروردگار شماست، او را پرستش كنيد كه راه راست همين است.زخرف/63/65». «إِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هذا صِراطٌ مُسْتَقِيم؛خداوند، پروردگار من و شماست، او را بپرستيد (نه من، و نه چيز ديگر را)! اين است راه راست.آل عمران/51». «وَ أَنِ اعْبُدُونِي هذا صِراطٌ مُسْتَقِيم؛و اينكه مرا بپرستيد كه راه مستقيم اين است.یس/61». 3- ما به تمام انبیای الهی ایمان داریم و به رسالت آنها ایمان داریم و این ربطی به تحریف در این ادیان ندارد. «قُلْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ عَلَيْنا وَ ما أُنْزِلَ عَلى إِبْراهِيمَ وَ إِسْماعِيلَ وَ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الْأَسْباطِ وَ ما أُوتِيَ مُوسى وَ عِيسى وَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ، وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلامِ دِيناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرِينَ.آل عمران/84-85». ما هيچ فرقى ميان آنها از نظر حقانيت قايل نيستيم، همه را به رسميت مىشناسيم، همه رهبران الهى بودهاند و همگى براى هدايت خلق مبعوث شدهاند و ما در برابر فرمان خدا از هر نظر تسليم هستيم ؛اما(وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلامِ دِيناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرِينَ). از مفهوم عام اسلام به عنوان يك اصل كلى كه همان تسليم در مقابل حق است به مفهوم خاص آن يعنى آيين اسلام می رسیم كه نمونه كامل و اكمل ادیان الهی است و در عين احترام به همه اديان الهى می گوئیم برنامه هدایت بشر بعد از آئین حضرت موسی وعیسی علیهما السلام ، در دین اسلام است. همانگونه كه دانشجويان دوره دكترا در عين احترام به تمام دروسى كه در مقاطع مختلف تحصيلى مانند ابتدايى، راهنمايى و دبيرستان و دوره ليسانس خواندهاند تنها درسى را كه بايد دنبال كنند همان دروس سطح بالاى مقطع نهايى خودشان است و پرداختن به غير از آن جز زيان و خسران چيزى نخواهد داشت و آنها كه با تقليد نابجا و تعصب جاهلى و مسائل نژادى و خرافات خود ساخته پشت به اين آيين كنند بدون شك گرفتار زيان و خسران خواهند شد و جز تاسف و ندامت از سرمايههاى عمر و حيات كه بر باد دادهاند نتيجهاى نخواهند گرفت. «قالُوا يا قَوْمَنا إِنَّا سَمِعْنا كِتاباً أُنْزِلَ مِنْ بَعْدِ مُوسى مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ وَ إِلى طَرِيقٍ مُسْتَقِيمٍ، يا قَوْمَنا أَجِيبُوا داعِيَ اللَّهِ وَ آمِنُوا بِهِ يَغْفِرْ لَكُمْ مِنْ ذُنُوبِكُمْ وَ يُجِرْكُمْ مِنْ عَذابٍ أَلِيمٍ، وَ مَنْ لا يُجِبْ داعِيَ اللَّهِ فَلَيْسَ بِمُعْجِزٍ فِي الْأَرْضِ وَ لَيْسَ لَهُ مِنْ دُونِهِ أَوْلِياءُ أُولئِكَ فِي ضَلالٍ مُبِين؛ به ياد آور هنگامى كه گروهى از جن را به سوى تو متوجه ساختيم كه قرآن را استماع كنند، وقتى حضور يافتند به يكديگر گفتند خاموش باشيد و بشنويد، و هنگامى كه پايان گرفت به سوى قوم خود بازگشتند و آنها را انذار كردند. گفتند: اى قوم! ما كتابى را استماع كرديم كه بعد از موسى نازل شده، هماهنگ با نشانههاى كتب قبل از آن، كه به سوى حق هدايت مىكند و به سوى راه راست. اى قوم ما! دعوت كننده الهى را اجابت كنيد و به او ايمان آوريد تا گناهانتان را ببخشد و شما را از عذاب اليم پناه دهد. و هر كس به دعوت كننده الهى پاسخ نگويد هرگز نمىتواند از چنگال عذاب الهى در زمين فرار كند، و غير از خدا يار و ياورى براى او نيست، و چنين كسان در گمراهى آشكارند.احقاف/30». 4- انسان زمینی با لبیک به دستور خدا و رسولش (صلی الله علیه وآله)حیات می یابد و آسمانی می شود. «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاكُمْ لِما يُحْيِيكُمْ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ وَ أَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُون؛اى كسانى كه ايمان آوردهايد دعوت خدا و پيامبر را اجابت كنيد هنگامى كه شما را به سوى چيزى مىخواند كه مايه حياتتان است و بدانيد خداوند ميان انسان و قلب او حائل مىشود و اينكه همه شما نزد او (در قيامت) اجتماع خواهيد كرد.انفال/24-26». «وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِينَ وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقا؛ و كسى كه خدا و پيامبر را اطاعت كند، (در روز رستاخيز) همنشين كسانى خواهد بود كه خدا نعمت خود را بر آنها تمام كرده، از پيامبران و صديقان و شهداء و صالحان، و آنها رفيقهاى خوبى هستند.نساء/69».
ترکی زبان قربون صدقه رفتنه داریم که: گوزلرین گیله‌سین قاداسین آلیم که یعنی درد و بلای مردمک چشات به جونم …!.
توبه بر لب ، سبحه بر کف ، دل پر از شوق گناه معصیت را خنده می آید ز استغفار ما . . .
وَ مِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ رَبَّنا آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّار(201بقره) و بعضى ديگر گويند: خدايا ما را از نعمتهاى دنيا و آخرت هر دو بهرهمند گردان و از عذاب آتش دوزخ نگاه دار
بسم الله الرحمن الرحیم سالها پیش روزی که خدا مرا بدرقه میکرد تا به زمین بیایم هدیه ای به من سپرد به نام دل. به من گفت : هرگاه حس کردی نیازمندی ، هرگاه تنها بودی ، هرگاه پناهی نداشتی از همین راه مستقیمی که برایت گذاشته ام و راه ورودی اش در درون دل توست شروع کن ، حتما مرا خواهی یافت . ومن نیازت را رفع خواهم کرد مونس تنهاییت خواهم بود و پناه بی پناهی هایت! هدیه را با خودم آوردم ، به نظر ارزشمند می آمد ، به همین خاطر آن را در صندوق خانه سینه پنهان کردم تا هرگاه به آن نیاز داشتم به سراغش بروم. سالها گذشت و گردونه گشت و گشت . تنها شدم و پر از آرزوهای کال. بی پناهی امانم را بریده است. آرزو ها را در دفتری نوشتم اما کاغذهای دفترم پوسید و آرزوها قصه شد. آنها را در سینه مخفی کردم اما زرد شد ، غصه شد! در باغچه دوستی ها کاشتمشان ، از دیدگانم آبیاریشان کردم اما باز هم سبز نشد. به من گفتند که آسیاب به نوبت ؛ نوبتت مدتهاست گذشته است ؛ برو ته صف! نمی دانم چه شد که دوباره به یاد یادگاری خدا افتادم. رفتم و آن را از صندوق بیرون کشیدم. وای! چه سنگین بود و سخت ! پر از قصه ، پر از غصه ، پر از .... مدتی گذشت تا توانستم راه ورودی را بیابمش. اینک این منم خدای مهربانم! در راه می آیم و در جستجوی تو مبادا برانی ام از درگاهت. مبادا آنجا هم صفی باشد و نوبت من ته صف! من می آیم خدای مهربانم. در راهم راه فرسنگ هاست و پر است از سمباده هایی که روحم را می خراشد و جوجه تیغی هایی که آزارم می دهند. راه پر است از خرسنگ هایی که مسیرم را طولانی و سخت میکند. ولی من در راهم. می خواهم که پناهم باشی در این مسیر دستانم را رها نکن. دستانم را رها نکن خدایا!!!
اذان صبح آوایی ست که همگان آن را می شنوند اما فقط آنهایی که اهل قیامتند به پا می خیزند.
خيـــرك إلـــينا نازل وشرنا إليك صاعد
يا رفيق من لارفيق له...
من بد كنم و تو بد مكافات كني
پس فرق ميان من و تو چيست بگو
اي نهايت اميد نااميدان بر بنده ضعيف و گناهكارت كه جز تو كسي را ندارد رحم كن
خدايا غرق گناهم ولي از رحمتت نااميد نيستم چون مي دونم نااميدي و ياس خودش بزرگترين گناهه . خدايا به رحمتت اميدوارم ولي اميدم باعث نميشه ترس از مجازات اعمال زشتم فراموشم بشه . خدايا كاري كن اين اميد و ترس منو بيش از گذشته به سمت تو بياره خدايا توكل ميكنم به تو در همه امورم مخصوصا در حركت به سوي اون چيزي كه رضاي تو در اونه پس خودت دستمو بگير .
خدایا ، بحق شهید شب های قدر تقدیر ما را محبت و ولایت و پیروی راه مولا علی علیه السلام رقم بزن آمین . . .
بنده ام بنده ولي بي خردم خواجه با بي خردي مي خردم خواجه خود ديد و پسنديد و خريد بود با آگهي از نيك و بدم خدايا بهترين مقدرات رو براي ما بنويس...
.... خدایا باتمام وجودم تو را شکر میگویم و از تو میخواهم مرا به خودم و غیر خودت وانگذاری، الهی دلم را دریاب ای شنونده دانا و ای خدای حکیم.
یارب من اگر گناه بی حد کردم دانم به یقین که برتن خود کردم از هر چه مخالف رضای تو بود برگشتم و توبه کردم وبد کردم
خدایا تو را عاشق دیدم و غریبانه عاشقت شدم تو را بخشنده پنداشتم و گناهکار شدم تو را وفادار دیدم و هر جا که رفتم بازگشتم تو را گرم دیدم و در سردترین لحظات به سراغت آمدم تو مرا چه دیدی که اینچنین وفادار ماندی خداا
خداوندا مارا انی وکمتر از آنی به خودمان وامگذار
خدايا دلم و آروم كن يه شكلي آرومش كن كه من نادون درگاهت آرامشش رو حس كنم
اگر ذره بین نگاه قوی باشد در تمام صفحه های ورق خورده ی زندگی اثر انگشت او دیده می شود چه بچه گانه است که فکر می کنیم همه اش را به تنهایی ، رنگ کرده ایم . . .
