.ღ خــلوت با خــدا... ღ.

گفتم: خدایا از همه دلگیرم
گفت:حتی از من؟
گفتم: خدایا دلم راربودند!
گفت:پیش از من؟
گفتم: خدایا چقدر دوری
گفت:تو یامن؟
گفتم: خدایا تنهاترینم!
گفت:پس من؟
گفتم:خدایا کمک خواستم!
گفت: ازغیر من؟
گفتم: خدایا دوستت دارم
گفت:بیش از من؟
گفتم: خدایا اینقدر نگو من!
گفت:من توام تو من..!

غم مخور، ایّام هجران رو به‏پایان مى‏رود 
این خمـــارى از سر ما مــــى‏گساران مى رود

پــــرده را از روى ماه خویش، بالا مى‏زند 
غمزه را سر مى‏دهد، غم از دل و جان مى‏رود

بلبل انـــدر شاخسار گل هویدا مى‏شود 
زاغ بـــا صـــد شرمســـارى از گلستان مى‏رود

محفل از نــــور رخ او نورافشان مى‏شود 
هر چـــه غیـــر از ذكــر یار، از یاد رندان مى‏رود

ابرها از نـور خـورشید رخش پنهان شوند 
پــــرده از رخســــار آن سرو خـــرامان مى‏رود

وعده دیــدار نزدیك است، یاران مژده باد 
روز وصلش مـــــى رسد، ایّام هجران مى‏رود

امام خمینی

سلام

گنجشگ و خدا

روزها گذشت وگنجشک با خدا هیچ نگفت .

*فرشتگان سراغش را از خدا می گرفتند.


*و خدا هر بار با فرشتگان این گونه می گفت : می آید ؛ من تنها گوشی هستم


*که غصه هایش را می شنود و یگانه قلبی ام که درد هایش را در خود نگاه می دارد .


*و سرانجام گنجشک روی شاخه ای ازدرخت دنیا نشست .


*فرشتگان چشم به لبهایش دوختند . گنجشک هیچ نگفت


*و خدا لب به سخن گشود ، با من بگو از آن چه سنگینی سینه ی توست .


*گنجشک گفت : غم من همه از توست . از نامهربانی ات . چه بگویم ؟


*خدا گفت : بگو ، می شنوم !


*گنجشک گفت : لانه ی محقری داشتم . آرامگاه خستگی هایم بود وسرپناه بی کسی ام .


* تو همان را هم از من گرفتی . این توفان بی موقع چه بود ؟


*چه می خواستی از لانه ی محقرم ؟کجای مملکت تو را گرفته بود ؟


* سنگینی بغضی ، راه کلامش را بست .


*سکوتی درعرض طنین انداز شد . فرشتگان همه سر به زیر انداختند .


*خدا گفت : ماری در راه لانه ات بود . خواب بودی .


* باد را گفتم تا لانه ات را واژگن کند . آن گاه تو از کمین مار پر گشودی .


*گنجشک خیره در خدایی خدا مانده بود .


*خدا گفت : و چه بسیار بلاها که به واسطه ی محبتم از تو دور کردم


* و تو ندانسته به دشمنی ام برخاستی .


*اشک در دیدگان گنجشک نشسته بود .


* ناگاه چیزی از درونش فرو ریخت .


* های های گریه هایش ملکوت خدا را رد کرد .....

خداوندا!

توجه ما به غیر تو از روی استهزا نیست ؛

ما چه هستیم وکه هستیم

که در محضر قدس ملک الملک علی الاطلاق، استکبار واستهزا کنیم؛

ولی قصور ذاتی ونقص ما قلوب محجوب ما را از تو مصروف داشته؛

واگر عصمت وپناه تو نباشد،

ما در شقاوت خود تا ازل باقی هستیم وراه نجاتی نداریم.

خدايا ! 

من از آن زمان كه شنيده ام :

(( محبوبمان ناشناس در ميان ما ميگردد و در همين فضا تنفس ميكند و وقتي ظهور كند ، همگان مي گويند كه ما پيش از اين او را ديده ايم . ))

به همه احترام ميكنم و اگر شد سلام ...

شايد كه لااقل پاسخي هر چند به ناشناس از او بشنوم .


تا كي ما او را نشناسيم و تا كي او ناشناس باقي خواهد ماند ؟
 

اللهم عجّل لوليك الفرج 

سلام
همه کس بی کسی هایم من دوباره آمدم 
دیشب حس کردم که دلم برای کسی تنگ است
هرچه با خود کاویدم وکاویدم 
هرچه مغزم را مچاله کردم
هرچه خود را در دفتر خاطراتم ورق زدم
کسی به ذهنم نیامد که دل بی قرارم در آن لحظه طلب قرار از او می کرد.
هیچ رد پای گمگشته ای را پیدا نکردم که سالها کنار من زندگی کرده باشد.
دوباره یادم افتاد که شاید بتوانم از تو کمک بگیرم
گفتم که تویی که دلیل بارانی و رویای آرام درختان 
شاید تو بتوانی آرامم کنی وبگویی دلم هوای چه کس را کرده است.
آمدم به سراغ تو 
مدتها در تاریکی به دنبال در خانه ات گشتم 
ناگاه یادم افتاد که از میانبر دل هم به سمت خانه تو راهی بود ، راهی ساده ومستقیم که خودت نشانم داده بودی.
درب خانه دلم را با کلون سرشار اشک هایم کوبیدم وکوبیدم که به ناگاه باز کردی اش!
همین که در باز شد گفتمت: ای آرامش دریاچه ها از تو!
ای شکوه بی بدیل باران!
آرامشم دوباره گم شده است، می دانی کجا بایدبیابمش؟
وسکوت تنها جواب من بود.
گفتم دلم برای کسی پر کشیده است اما نمی یابمش ، تو میدانی او کی وکجاست ؟
و دوباره سکوت بود وسکوت.
بغض دلم پاره شد، پشت دروازه بی خیالی تو نشستم و هزاران سال گریستم.
دلم که سبک شد بلند شدم تا به خانه تنهایی خویش برگردم که از پشت سر صدایم زدی و گفتی : هروقت دوباره دلت برای ناشناخته ها تنگ شد به اینجا بیا، در اینجا همیشه به روی تو باز است.
نگاه کردم ، دیدم آنقدر بی وزن شده ام که به جای گام برداشتن بر روی زمین درحال پرواز کردنم.
دوباره درونم را کاویدم ؛ باورم نمیشد ؛ دیگر هیچ احساس دلتنگی نمیکردم.
ای بهترین ترانه ی بودن
ای بهترین دلیل سرودن
نزدیکترین دور
آشناترین غریبه
کیستی که نمیشناسمت؟
ای بهترین
زیباترین
گاهی دلم برای دیدن تو تنگ میشود
می خواهم صدای نفسهایم به حساب کسی گذاشته نشود.
هیچکس را در این شیدایی شریک نخواهم کرد.
وقتی با تو ام بی نهایت راه میروم
بی نهایت حرف میزنم.
بی نهایت..... 
 

سراسیمه سلام هنگام انتظار سلام هنگام رذسیدن سلام 
راستش من سهمیه نامه ای به خدا م رو خرج کردم اما بد جور دلم گرفته پس می نویسم
با اجازه دوستان 
سلام 
باید از کجا شروع کنم از این که دیشب ترسیدم دستم رو رها کرده باشی 
آخه خواب دیدم 
توی خواب از خواب ترسیدم 
زندگی بی تو یعنی حسرت 
حسرت چیزهایی که نداری 
حسرت حتی چیزهایی که داری آخه اون ها رو هم نمی بینی و
به چشم بر هم زدنی از دست می دی
خدایا اگه نباشی زودی دلم رو گرد و غبار میگیر ه 
تازه گی ها بچه شدم 
یادته قول دادم به حرمت وجودت توی هر انسانی هرگز از کسی ناراحت نشم 
تازه گی ها زدم زیر قولم
به خودت قسم حتی اسمشون رو به لب نمی یارم تا گوشهام بشنون اما من 
غمگینم دارم حس میکنم اگه اطرافیان تو رو یه روز اون طور که همیشه هستی نبینن اون وقت به خودشون اجازه می دن تو رو زیر سوال ببرن 
فکر نکنی از عهدم با رفتارشون بر میگردم
منی که اونهایی رو که هنوز به دنیا نیومدن رو دوست دارم و اونهایی که اومدن و رفتن و من هر گز ندیدم
حالا از کسایی که میشناسم دلگیر بشم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!
اصلا 
چقدر دیگه زنده ام که بخوام به دلگیری از اون ها حتی فکر کنم 
از کجا معلوم یه ساعت دیگه اصلا زنده باشم 
فقط بدون توی عصر من باید با افکار دیگران زندگی بکنی 
و اگر نه فکر میکنن وجود نداری
اگه توی فلان مطلب مثل اونها فکر نکنی پس دوستیشون رو با تو قطع میکنن
تو فقط توی اون موضوع با اون هم عقیده نیستی اما.....
میگم یه سوال مگه نگفتی که دم مسیحایی خودت رو به آدم دمیدی پس چرا ما که یه ذره از افکارمون مثل تو نیست باز با تو و تو با ما دوستی ما که الا ماشاالله افکارمون با تو فرق داره پس چرا دوستیت رو با ما قطع نمی کنی 
لااقل چرا این یه چیز رو از تو یاد نگرفتیم 
وای خدا جون قاطی کردم 
تو رو به خودت قسم این بغض سنگین رو از گلوم بشور 
من می ترسم بیدار بشم ببینم تو هم با من قهری
میشه به حرمت اون هایی که پیش تو حرمت دارن ما آدم ها رو تنها نزاری حتی وقتی مثل تو فکر نمیکنیم
 

خدایا !

در این وانفسای گرانی ، تنها کالای رو به تنزل ، دین توست . بهای آن را در چشم دین فروشان بیفزا تا چنین ارزانش نفروشند 

پروردگار مهربانم ! 

به من بیاموز؛
دوست بدارم ؛ کسانی را که دوستم ندارند .

عشق بورزم؛ 
به کسانی که عاشقم نیستند .

بگریم؛ 
برای کسانی که هرگز غمم را نخوردند.

به من بیاموز؛

لبخند بزنم؛ 
به کسانی که هرگز تبسمی به صورتم ننواختند.

محبت کنم؛
به کسانی که محبتی درحقم نکردند.

الهی به عنایت هدایت دادی و به معونت ها بذر خدمت رویانیدی و به پیغام آب پذیرش دادی، به نظر خویش میوه محبت وارسانیدی، اکنون سزد که سموم مکر از آن باز داری و بنایی که خود ساخته به گناه ما خراب نکنی.
 

اي دا د رس من در سختي ها و مصائب ، بدرگاه تو ناله ميكنم و شكايت هايم را بتو ميگويم و بكسان ديگر پناهنده نمي شوم پس بدادم برس ،

خدايا رويم را به آتش خشمت مسوزان ؛ تو
ميداني كه در پيشگاهت به سجده افتاده ام
و خوشنودي ترا خواسته ام.





خدا را شكرمي كنم كه در همه لحظات زندگيم و در
هر كارم تو را مي خوانم و دعا مي كنم و منت كسان ديگر را نمي كشم ، و مي دانم كه اغلب مردم مرا نا اميد كنند . 


 

 الهی 

خداوندا

بنده تو هر چه باشد بنده توست 
و نه بنده غیر تو پس تو دریابش

خداوندا 


مرا؛
به آنچه درباره ام گويند؛ مگير.

و از آنچه مي پندارند؛ بهتر گردان.
و زشتي هايي را که از من خبر ندارند؛ بر من ببخش. 
 

و من چه بگویم که صبح ها هم در خواب غفلت میمانم. 
 

بياييد يادمان باشد كه ما انسانيم و به ياد زنده ايم.

و گاهي نياز داريم تا براي خودمان دعا كنيم.

روزها و هر لحظه با خود تكرار مي كنم بارالها به من تواني بخش تا همه را دوست
بدارم و به همه عشق بورزم آن سان كه تمامي وجودم از عشق سيراب گردد و
ببخشم بيشتر از آنچه بستانم و با همه باشم و در كنار همه بي آنكه متوقع باشم از
آنها .

و بدين سان است كه مي توان تجلي عشق خداوند را در وجود خودم و ديگران به
وضوح ببينم و مسرور گردم و از اين فرصتي زندگاني كه به من بخشيده شده تا بجويم
و بشناسم استفاده كنم. 


خداوندا مرا ياري كن كه به كسي جز تو دل نبندم كه همه فاني اند و تو تنها كسي
كه مي توانم به آن تكيه كنم و پناه برم كه وجود تو خانه امني است برايم.

خداوندا ياريم كن تا از هيچ كس غمي به دل نگيريم و با همه با تمام وجود محبت كنيم
تا محبت و مهرباني و عشق به سويمان بازگردد.








خداوندا آغوش مهربانت را هميشه به رويم بازگذار تا هر گاه دلم گرفت جايي و پناهي
براي غصه هايم در خلوت تو داشته باشم و مرا بپذير كه من از تو ام .



 

بارالها

تو نادیده میگیری
من هم نادیده میگیرم

تو خطاهایـم را
من عطاهایت را . . .