اشعار ولادت حضرت زینب (س)

کیستم من دختر شاه عرب
رازق بی منت نان و رطب
کیستم من عشق را معنا منم
دختر انسیه   الحورا   منم
کیستم من عاشقی دلسوخته
سرنوشتش را به دلبر  دوخته
کیستم من در هجومی بی امان
غم طوافم می دهد چون حاجیان

کیستم من آسمان را اخترم
ذوالفقار  در  نیام   حیدرم(ع)
کیستم من بهر حیدر زینتم
دختری نیکو  سرشت  و طینتم
کیستم  سرمایه  آل  عبا
کیستم   پیغمبر  کرب  و بلا
کیستم من عشق در بنیان من
صدچومریم  میهمان  خوان  من
کیستم من ماه شبهای حسین
خواهر بی مثل وهمتای حسین
کیستم من نافله خوان شبم
زینبم  من  زینبم  من   زینبم
زینبم من یاروغمخوار حسین
آمدم  تا  که  شوم  یارحسین
زینبم من آرزوی   فاطمه(س)
از  تلاطمها  ندارم   واهمه
زینبم صبرم زجنس آهن است
سربه محمل کوفتن کار من است
زینبم استاد دانشگاه عشق
هستی ام را داده ام در راه عشق
شاعر : مجیدرجبی

دیگر نمی آید زنی همتای زینب
میمرد عاشورا یقین منهای زینب
در مجلس اهل ریا درکوفه وشام
پر بود از عشق حسینش نای زینب
برخاست از پاخطبۀ جانانه ای خواند
زد بوسه خورشید جهان بر پای زینب
با آن همه بار مصیبت باز فرمود
زیبا بود در کربلا دنیای زینب
صدآفرین بر غیرت مردانۀ او
خون علی جاریست در رگهای زینب
شاعر :سعید محمدی

خالق ز نـور آل علی کوکب آفـرید
با یُمن آل فاطمه روز و شب آفرید
روز ازل «اَلَسـتُ بِرَبّک» چـو گفـت حق
«قالوا بَلی» شنید و سپس منصب آفرید
بنوشت در صحیفه ی خود کاف و هاء و یاء
بـا عیـن و صـادِ مـریم خـود مطلب آفـرید
در بین خلق تا که دهد صبر خود نشان
همّت گمـاشت خالق و یک زینب آفرید
***
گویند مثل فـاطمه حـامیّ حیـدری
قربان مادری که چنین مکتب آفرید
از هر چه حبّ و مهر و محبّت، نماد صبر!
ربّ کــریم حـُبّ تـو را اوجَـب آفــریـد
شاعر : مجید لشکری

آنکه از وصفش زبان گردیده الکن زینب است
آنکه نطقم در مدیحش گشته کودن زینب است
آنکه بعد از نهضت سرخ حسین بن علی
پیکر دین خدا را بود جوشن زینب است
آنکه با ایراد نطق آتشین خویشتن
مشعل دین خدا را کرده روشن زینب است
آنکه با تیغ زبان، کار دو صد شمشیر کرد
 تا که گردد از خطر، اسلام، ایمن زینب است
آنچنان جنگید با دشمن که از آن ابتکار
 دشمنش از پرده دل گفت احسن زینب است
آنکه با فکر بلند خویش کرد از بزُن خراب
 کاخ استبداد را بر فرق دشمن زینب است
لاف نَبود گر بگویم بعد زهرای بتول
 در جهان آفرینش بهترین زن زینب است
شاعر : ژولیده نیشابوری

دخت شیر حق ولی اللّه‏ِ داور زینب است
 نور چشم حضرت زهرای اطهر زینب است
دین احمد در جهان از صبر او شد استوار
 در حریم قرب حق با شوکت و فر زینب است
می‏کند شمس و قمر از طلعت او کسب نور
بهر انوار حقیقت بنت حیدر زینب است

آن‏که از حلمش به پا این رایت اسلام کرد
 آن که شد بر خسرو بی‏یار، یاور زینب است
آن‏که از مریم گرفته سبقت اندر بندگی
 آن که از حوّا و هاجر هست برتر زینب است
آن‏که اندر بردباری فرد بود و بی‏بدیل
 آن که سرمست ازل شد با برادر زینب است
آن‏که شد راحت به روز نیمه ماه رجب
 از جفا و رنج بی‏پایان سراسر زینب است
شاعر : اکبرآقا «مظلوم»

شبی كه مطلع مهر از، طلوع زینب بود
فروغ روز نشسته، به دامن شب بود
هزار رود نواگر ز كوثر و تسنیم
روان به خانه ی زهرا، به بوی زینب بود
هزار چشمۀ خورشید، از كرانۀ شب
دمیده از دل مهتاب، و چشم كوكب بود

شكوفه بار لب مرتضی به باغ دعا
ستاره ریز دم مصطفی، به یا رب بود
شراب نور ز خمخانۀ سحر، جوشید
كه جام سرخ شقایق، ز می لبالب بود
اگر چه "زین اب" و را نهاد نام، رسول
خدای داند، كاو زینب "ام و اب" بود
زنی به همت و مردی، به مردمی سوگند
پس از حسین، سپهدار عشق، زینب بود
شاعر : مشفق کاشانی