زمانی که بهت اختصاص داده اند به قدری کوتاه است که اگر یک ثانیه را از دست بدهی تمامِ زندگی ات را از دست داده ای، زیرا درازتر نیست، به همان درازیِ زمانی می پاید که از دست می دهی.
پس اگر به راه افتاده ای، به هر بهائی ادامه اش بده؛ فقط سود می بری، خطر نمی کنی، ولی اگر پس از نخستین گام ها برگشته بودی و از پلکان پائین رفته بودی همان اول می افتادی و نه شاید، بلکه مسلما.
پس اگر چیزی در راهروها پیدا نمی کنی درها را بگشا، اگر چیزی پشتِ این درها نمی یابی اشکوبهای دیگر هست و اگر چیزی آن بالا نمی یابی، نگران نباش، جست بزن و از پلکانِ دیگر بالا برو. تا هنگامی که از بالا رفتن دست برنداشته ای، پله ها پایان نمی گیرد، زیرِ پاهای بالا رونده ات آنها تا بیکران افزایش خواهد یافت.
مجموعه داستان های کوتاه | فرانتس کافکا
