مبحث 126 طرح صالحین: «دوستی و رفاقت»

حضرت علی (ع) میفرمایند:

بهترين برادرانت (دوستانت)، كسى است كه با راستگويى اش تو را به راستگويى دعوت كند و با اعمال نيك خود، تو را به بهترين اعمال برانگيزد.

- به نظر شما، چه کنیم این دوستی‌های ارزشمند خود را پایدار نگه داریم؟

با اخلاص دوستی کنیم، بدیهیست که دوستی با دورویی و ریا جور در نمی آید.

- چرا در برخی دوستی‌ها، آن علاقه و رابطه‌ی تنگاتنگی که ابتدا وجود داشته، به تدریج کم‌رنگ می‌شود؟

زیرا دوستی ها با اخلاص پیش نمیرود

اگر هم یک طرف با اخلاص باشد، ممکن است طرف دیگر خراب کند

دوستی ای که اسلامی باشد تا آخرت هم پابرجا خواهد ماند.

منظورم از اسلامی دقت به احادیث و روایات و انجام آنهاست

مثلا حدیث داریم معصوم گفته "آنچه را برای خود می‌پسندید برای دیگران هم بپسندید"  اولاً که متأسفانه به وضوح دیده میشه خیلی ها به این حدیث عمل نمیکنن بعدش هم دوستی ای که در آن دو طرف از اینگونه اصول پیروی کند فکر نمیکنم به مرور زمان کم رنگ بشود و بلکه پررنگ تر خواهد شد.

- آیا ارتباط زیاد و همراهی مداوم افراد با یکدیگر، بر شدت و میزان دوستی‌ آن‌ها افزوده و یا از آن کاسته می‌شود؟

اگر از اصول اسلام استفاده بشه فکر نمیکنم بکاهد

بیشتر روی "افزایش" نظرم هست

اینکه میگن دوری و دوستی مشابه همون ضرب المثل "خواهی نشوی رسوا،همرنگ جماعت شو" است که تا اونجایی که میدونم در اسلام چنین چیزی نداریم

خداوند میفرماید: "و اگر از اکثر افرادی که در زمین هستند پیروی کنی،تو را از راه خدا گمراه میکنند..." انعام، آيه 116

حالا اینکه در رفع آن ضرب المثل بود اما نظر ما این است دیگر.

- به نظر شما، تشبیه «دوست و رفیق صمیمی» در دوران مجردی به «همسر» در دوران متأهلی، صحیح و معقول است؟! تا چه حد می‌تواند صحت داشته باشد؟

اصلاً

دمت گرم امید جان ، خیلی ماهرانه ویرایش کردی و به بنده لطف نمودی ...

باشه چشم ، حتما از دیدگاه های خودم براتون خواهم گفت ...

شرمندم اگه قوانین رو رعایت نکردم ...

خواهش میکنم... منتظر شما هستیم تا پایان هفته جاری!

دشمن شما شرمنده. 

- به نظر شما، چه کنیم این دوستی‌های ارزشمند خود را پایدار نگه داریم؟

* زود از همدیگه «دلگیر نشیم» ، دوست اگه واقعا دوست صمیمی و پایدار باشه نباید با کوچکترین ناراحتی دلگیر بشه و دوستی رو خدشه دار کنه .

* دو تا دوست صمیمی باید چنان از «اخلاق و روحیات» همدیگه آشنایی داشته باشند که سر هر موضوع کوچک و بزرگی رابطشون خراب نشه .

*  همون طور که در ازدواج «کُفو یکدیگر بودن» ملاکه، در دوستی ها هم همین طوره .. دوست بد مثل دشمنه و این دوستی فرجام و پایداری نداره

* همون طور که توی آسایش، رفیق و کنار همدیگه هستیم توی «سختی ها» هم پشت هم باشیم ، دوست یعنی «پشتوانه روزهای سخت» ، معنی دوست به نظر من اینه ...

- چرا در برخی دوستی‌ها، آن علاقه و رابطه‌ی تنگاتنگی که ابتدا وجود داشته، به تدریج کم‌رنگ می‌شود؟

* عدم تفاهم در سطح فکر و عقیده

* عدم درک یکدیگر

* اگر یکی خسیس و دیگری دست و دل باز باشه ، رابطه ها به مرور زمان سرد میشه

* یکی دین دار و دیگری بی دین. « دین دار باید دوست بی دین رو به دین دعوت کنه و الا به دلیل دو گرایش مذهبی متفاوت دوستی ها سرد خواهدشد »

- آیا ارتباط زیاد و همراهی مداوم افراد با یکدیگر، بر شدت و میزان دوستی‌ آن‌ها افزوده و یا از آن کاسته می‌شود؟

افراط در هر چیزی ناپسنده، ولی در بعضی مسائل باعث تحکیم رابطه میشود که یکی از اونها دوستی است که بر پایه اصول اسلامی و وجدانی باشه. توی احادیث هم گفته شده که دوست خوب از پدر و مادر بعضاً برای آدم بهتره ...

دوست خوب میتونه دوست دیگر رو به سعادت برسونه و این نیازمند ثبات و همراهی مداوم میباشد.

- به نظر شما، تشبیه «دوست و رفیق صمیمی» در دوران مجردی به «همسر» در دوران متأهلی، صحیح و معقول است؟! تا چه حد می‌تواند صحت داشته باشد؟

چه اشکالی داره مرد یا زن به همسرش بگه تو بهترین دوست و رفیق صمیمی من در زندگی هستی ... ابراز علاقه و محبت به هر شکلی پسندیده است .

اتفاقا اگر زن و شوهر با هم دوست باشند بهتر از اینه که صرفا برای همدیگه همسر باشند ..

- دو نفر دوست صمیمی تا چه حد می‌توانند به خلوت یکدیگر ورود پیدا کنند؟

دوستی هرچه قدر هم که پایدار و قرص و محکم باشه ، دلیل بر این نیست که آدم همه راز و رمز زندگیشو برای دوستش بگه ، توی احادیث هم داریم که گفته شده راز خود را برای هیچ کس بازگو مکنید جز خود خدا .

رفت و آمد های خانوادگی هم باید کنترل شده باشه ... !

دوسـت، یـعـنـی رفیق، همدم، همراه، یار، مددکار، معشوق، محبوب، مهربان، ضد دشمن.

دوستی، یعنی یاری، رفاقت، محبت و عشق، نزدیکی، هم دلی و هم دمی بین دو نفر بدون وجود رابطه خویشاوندی سببی یا نسبی.

دوستی، رابطه ای است کامل تر و برتر از معاشرت ساده و هم زیستی مـعـمـولـی. یک فرد ممکن است در محیط زندگی، یا محل کار، یا سر کـلاس بـا افـراد مختلف برخورد داشته باشد بدون این که بین او و آنـان صـمـیمیت و هم دلی و همراهی وجود داشته باشد; چنین رابطه ای را دوسـتـانه نخوانند. دوستی گوهری است گران سنگ و ودیعه ای اسـت الـهـی، رابـطـه ای است از عمق دل و جان و وحدت آفرین، که انـسـان هـا را بـه هـم پـیوند داده، دل سوز یک دیگر و هم دم و همراه می سازد و در غم و شادی ها شریک و دم ساز می کند.

امـیـرمـومـنـان علی(ع) می فرماید: (الاصدقاء نفس واحده فی جسوم مـتـفرقه; دوستان، یک روح اند در جسم های جدا جدا و گوناگون.)

بسم الله الرحمن الرحیم

جمع‌بندی و چکیده مبحث 126 طرح صالحین: «دوستی و رفاقت»

امام صادق(عليه‏ السلام): "هر كس سه بار بر تو خشم گرفت ولى به تو بد نگفت، او را براى خود به دوستى انتخاب كن."

اَهَم نظرات و دیدگاه‌های ذکر شده در این مبحث را می‌توان مختصراً به‌صورت زیر بیان کرد:

* برخی عوامل مؤثر در پایداری و ثباتِ دوستی:

1. دوستی با اخلاص و به‌دور از دورویی و ریا باشد.

2. زود و با کوچک‌ترین ناراحتی، از همدیگر دل‌گیر نشویم.

3. هم در وقت آسایش و هم در سختی‌ها، رفیق و در کنار یکدیگر باشیم؛ یعنی «پشتوانه‌ی‌ روزهای سخت».

4. با اخلاق و روحیات همدیگر آشنا باشیم.

* در برخی دوستی‌ها، آن علاقه و رابطه‌ی تنگاتنگی که ابتدا وجود داشته، به تدریج کم‌رنگ می‌شود. در این خصوص، برخی عواملِ بیان‌شده عبارتند از:

1. توقعات و انتظارات دو طرف ممکن است برآورده نشده باشد.

2. برخی دوستی‌ها با اخلاص پیش نمی‌رود.

3. عدم تفاهم در فکر و عقیده.

4. نقش دین (یکی دین‌دار و دیگری بی‌دین).

5. عدم درک یکدیگر (حتی در مباحث مالی: دست و دل باز بودن یا خسیس بودن).

* در موردِ "ارتباط زیاد و همراهی مداوم افراد با یکدیگر" گفته شده که:

1. افراط در هر چیزی ناپسند است، ولی در بعضی مسائل باعث تحکیم رابطه می‌شود که یکی از آنها "دوستی" است که بر پایه اصول اسلامی و وجدانی باشد.

2. دوستی‌ای که در آن دو طرف از اصلِ "آنچه را برای خود می‌پسندید، برای دیگران هم بپسندید" پیروی کنند، نه‌تنها به مرور زمان کم‌رنگ نمی‌شود، بلکه پررنگ‌تر نیز خواهد شد.

- البته باید توجه داشت که ارتباط زیاد و همراهی مداوم افراد با یکدیگر، بعید نیست که از شدت دوستی و ارتباط افراد کم کند!

* در خصوصِ "ورود دوستان به خلوت یکدیگر"، بیشتر بر جنبه‌ی نفی این ویژگی تأکید شد، به طوری که بیان گردید: «دوستی هر چه قدر هم پایدار و قرص و محکم باشد، دلیل بر این نیست که همه‌ی راز و رمز زندگی خود را برای دوست مطرح کنیم.» و همچنین گفته شده: «دو نفر که با هم دوست هستند نباید آن‌قدر رابطه‌شان باهم زیاد باشد که سفره‌ی دل خود را برای یکدیگر باز کنند! هیچ‌وقت سیر تا پیاز زندگی خود را نباید حتی برای دوست خوب، تعریف کرد.»

برخی از سایر نکات مطرح‌شده در این مبحث نیز به‌ اختصار اشاره می‌گردد:

* ابراز علاقه و محبت به هر شکلی پسندیده است و چه خوب است که مرد یا زن به همسر خود بگوید که تو بهترین دوست و رفیق صمیمیِ من در زندگی هستی!

* در انتخاب دوست همچون ازدواج باید دقت کرد.

* توقع در دوستی همانند یک خیابانِ دو طرفه است.

* برای دوستان خود ارزش و احترام قائل باشیم.

* دوست را می‌توان در سختی‌ها و در فراز و نشیب‌های زندگی و هم‌چنین در مسافرت‌ها آزمود.

* "دوستِ خوب" می‌تواند انسان را به سعادت برساند.

* با اینکه والدین و حتی معلمان بهترین دوستان ما در دنیا هستند، با این حال گاهی با سایر دوستانِ خود بیشتر احساس آرامش می‌کنیم و اسرار زندگی خود را که قدرت بیان آن اسرار را به والدین نداریم اما با آن‌ دوستان در میان می‌گذاریم.

در پایان، شعری از آقای "منصور مقدم" که فی‌البداهه در خصوص بحثِ «دوستی و رفاقت» سروده‌اند، می‌آوریم:

گر چه یارانِ گرامی بهترین سرمایه‌اند

این بـدانم بعضْ اوقاتی به مهـرِ دایه‌اند

لیک باید هر حریمی را بدانیم از نخست

چون رسـد دردی، شفیـق یا سایه‌اند

لازم به ذکر است که تمامی مطالب فوق از نوشته‌های دست‌نویسِ دوستانِ شرکت‌کننده در این مبحث گردآوری شده است.

 شاد و سلامت باشید...

به نام خدا

ليست امتيازات مبحث 126 طرح صالحين (دوستی و رفاقت)

با عرض سلام و احترام خدمت شما دوستان؛

از پیگیری و همراهی‌تان در مبحث 126 طرح صالحین، بسیار ممنون و سپاسگزاریم. امتيازات کاربرانِ شرکت‌کننده، به شرح زير است:

(توجّه: ملاک امتیازدهی، دست‌نويس بودنِ مطالب و رعایت تذکّرات بوده است.)

شاد و پيروز باشيد.

يا علي