یکی از غذاهایی که خرها خیلی دوست دارند، جو است.
جو دانه ای شبیه به گندم است که خرها به خوردن آن علاقه دارند و با خوردن آن خیلی قوی می شوند.
صاحبان خرها، در کاه و علوفه خرها گاهی هم مقداری جو می ریزند تا زور خرهایشان زیاد تر شود و بهتر بار ببرند.
به جایی که غذای الاغ ها در آن ریخته می شود آخور می گویند.
هر الاغی که سر آخور برود، می تواند از می تواند از کاه و جویی که آن جاست، بخورد. ولی اگر الاغی تنبلی کند و بخوابد نمی تواند جو بخورد.
سرانجام همه تنبل ها همین است. تنبل همیشه از دیگران عقب می می ماند. و هیچ وقت به هدف خود نمی رسد.
دانش آموز تنبل بی سواد می ماند. تاجر تنبل، نمی تواند پول در بیاورد. کشاورز تنبل، محصول فراوانی به دست نمی آورد و کوه نورد تنبل هرگز به قله نمی رسد.
آن چه گفتم: توضیح این ضرب المثل فارسی که می گوید: خرخفته جو نمی خورد.
