از دست دادن هر فردی از اعضای خانواده دردی ویران کننده است. اما نوزادی که مرده به دنیا بیاید می‌تواند بسیار تراژیک باشد، زیرا این اتفاق معمولا به طور ناگهانی اتفاق می‌افتد و ممکن است برای بارداری‌های بدون مشکل قبلی نیز پیش بیاید. با این حال احتمال وقوع این اتفاق بسیار پایین است. در حدود یک درصد از بارداری‌ها منجر به تولد نوزاد مرده یا خمان مرده زایی می‌شود که از این تعداد نیمی قبل از هفته بیست و هشتم بارداری است.

 

علت مرده زایی چیست؟
مشکلات متنوعی از ناهنجاری‌های ژنتیک تا بروز مشکل در جفت می‌تواند منجر به مرده زایی گردد. گاهی برای این اتفاق دلیل مشخص و قانع کننده‌ای جود ندارد. مهم‌ترین عوامل مرتبط با بروز مرده‌زایی شامل آلودگی (10 درصد) و جدا شدن زودرس جفت ( 14 درصد) است. مادران با سن بیشتر، مادران سیگاری و خانم‌هایی که از الکل استفاده می‌کنند بیشتر در معرض به دنیا آوردن نوزاد مرده قرار دارند.

اگر فرزند شما قبل از اینکه درد زایمان‌ تان آغاز گردد بمیرد، شما بدون تردید متوجه علائم مرده زایی خود خواهید شد. رحم شما بی‌حرکت و سنگین و فاقد جنبش‌های همیشگی خواهد بود. اگر در این مقطع از بارداری‌تان با کاهش شدید تحرک جنین (کمتر از 10 تحرک در طی دو ساعت) مواجه شدید سریعا با پزشک‌تان مشورت نمایید؛ زیرا ممکن است برای حفظ جان فرزندتان نیاز به کمک و مداخله‌ی پزشکی داشته باشید. اگر جنین در درون شکم مادر بمیرد، در نتیجه‌ی آن تا چند هفته‌ی بعد فرآیند زایمان به طور خودبخود آغاز می‌شود. اکثر مادران می‌خواهند فرزندشان را تا جای ممکن در شکم نگه دارند اما اگر ادامه‌ی بارداری از تحمل‌تان خارج است ممکن است پزشک به شما توصیه کند تا پروسه‌ی زایمان را با القا آغاز نمایند. در این حالت نیز انجام زایمان واژینال نسبت به سزارین از اولویت بالاتری برخوردار است زیرا سزارین سلامت شما و فرزندتان را در معرض ریسک‌های بیشتری قرار می‌دهد.

 

در هنگام درد زایمان و وضع حمل ممکن است برای کاهش دردتان درخواست مسکن نمایید. نگران نباشید و برای دریافت اطلاعات از پزشک‌تان، پرستار و هرکس دیگری که فرزند شما و جفت ا معاینه می‌کند سوال بپرسید. اگرچه در لحظه فکر کردن به این موضوع کار دشواری خواهد بود، اما کالبد شکافی و معاینه‌ی جفت ممکن است اطلاعات با ارزشی به دست دهد. برخی محققان معتقدند هرچه یک مادر اطلاعات بیشتری نسبت به فرزند از دست رفته‌اش داشته باشد، و حتی شاید فرصتی برای در آغوش گرفتن و خداحافظی با او می‌تواند در آینده برای گذر از مرحله‌ی سوگواری مفید باشد.