حجره بر خلا ف خوابگاه مکانی است که طلاب علوم دینی پس از ورود به حوزه علمیه در آنجا سکنی می گزینند. مکانی پر طراوت و روح بخش است که باعث می شود .
حجره بر خلا ف خوابگاه مکانی است که طلاب علوم دینی پس از ورود به حوزه علمیه در آنجا سکنی می گزینند. مکانی پر طراوت و روح بخش است که باعث می شود .
طلبه ها از زندگی نفس گیر و پر زرق و برق تمدن امروزی فاصله بگیرند و در آنجا برای هر چند مدتی ولو اندک و کوتاه آسوده خاطر باشند و از شر پر طمطراق بیرون از مدرسه علمیه در شهر کوچک و ساده و بی آلایش حجره زندگی سراسر علمی را تجربه نمایند.
البته فراموش نشود سکونت در حجره به معنای دنیاگریزی، خلوت گزینین و عارف مسلکی نیست. بلکه فضایی کوچک و ساده و بی آلایش است که خواب و خوراک، درس و بحث و... و خلاصه بخش عمده ای از زندگی طلاب علوم دینی در این فضای معنوی و جذاب خلاصه می شود.
حال این سئوال مطرح است که آیا تا به حال با خود فکر کرده ای که چرا طلاب علوم دینی دوست ندارند به حجره خوابگاه بگویند.
مگر چه فرقی بین این دو وجود دارد. هر دوی آنها محل سکونت، درس، بحث و استراحت محصلین است. پس این فرق گذاری چه نتایجی دارد؟
آیا به خاطر تعصب فرق بین این دو می گذارند؟ فرق بین خوابگاه مجردی و حجره طلبگی در چیست؟ به نظر می رسد تفاوت هایی که بین این دو وجود دارد می تواند از قرار زیر باشند.
1. این احساس در بین طلاب وجود دارد که در حجره طلبه احساس می کند در خانه امام عصر(عج) زندگی می کند و آقا همیشه ناظر و حاضر و در لحظه لحظه زندگی طلاب وجود دارد و این قانون نانوشته سبب می شود افراد به صورت ناخودآگاه بسیاری از مسایل را مراعات نمایند.
2. اساتید حوزه علمیه و مدارس علوم دینی به صورت مستمر و صمیمانه د رمیان افراد حضور دارند
و این حضور سبب می شود خیلی از حریم ها رعایت شود و از سوی دیگر نگاه پدرانه ای بالای سر طلاب هست و هر جا این حضور کم رنگ تر شود زندگی حجره نشینی به زندگی خوابگاهی تبدیل می شود.
3. یکی دیگر از تفاوتهای عمده این است که طلاب به اصول زندگی طلبگی بسیار پای بند هستند و همیشه مراقب رفتار و کردار یکدیگر هستند آن گونه که هیچ کس در حجره به حوادث پیرامون بی اعتنا نیست و خدا هم چنین اجازه ای را نداده است.
4. حجره دریچه ای به زندگی و حیات است و فقط جایی برای استراحت و خواب و خوراک نیست و بدین خاطر همه طلاب در نظافت حجره، نشاط، معنویت، وظیفه شناسی و رعایت حقوق دیگران و... در تلاشند و این یک قانوهن دائمی نانوشته بین طلاب علوم دینی است.
