به گزارش "ورزش سه"، مهندس لیگ برتر زنان کشور لقبی است که این روزها به بهترین گلساز این رقابت ها می دهند، الهام فرهمند، هافبک تیم آینده سازان میهن نجف آباد که موفق شد با 12 پاس گل عنوان بهترین را در این آیتم از آن خود با "ورزش سه" به گفت و گو نشست و از مصائب فوتبال زنان کشور سخن گفت.
امسال به دنبال قهرمانی هستیم
بدون شک تیم ما یعنی آینده سازان میهن نجف آباد یکی از مدعیان اصلی قهرمانی است، ما در پایان بازی های دور رفت با تفاضل گل کمتر پس از تیم شهرداری سیرجان در رده دوم قرار گرفته ایم، تنها دو گل پذیرفته ایم که هر دو گل از روی نقطه پنالتی بوده است نه در جریان بازی، روال تمرینات و بازی های ما بسیار خوب است و کاملا امیدواریم تا انشالله امسال به عنوان قهرمانی لیگ برسیم، تیم آینده سازان میهن نجف آباد در پنجمین سال حیات خود به سر می برد و تاکنون به سه عنوان سومی و یک عنوان چهارمی دست یافته است، دیگر وقت آن رسیده است تا بتوانیم به عنوان قهرمانی برسیم.
گلسازی را بیشتر از گلزنی دوست دارم
من تا پایان بازی های دور رفت موفق شدم 12 بار با پاس هایم، دیگر بازیکنان تیم مان را در موقعیت گلزنی قرار بدهم و عنوان گلسازترین بازیکن لیگ را به دست بیاورم، البته این را باید بگویم که در تیم ما همه به دنبال موفقیت تیم هستند، پست اصلی من هافبک میانی است و همیشه ارسال پاس گل را بیشتر از گلزنی داشته ام. فعلا از جایگاهی که دارم خیالم راحت است چون اختلاف معقولی با دیگر گلسازهای لیگ دارم.
نویدکیا و حدادی فر الگوهای فوتبالی ام هستند
دو تیم استانم را بسیار دوست دارم، نتایج و بازی های تیم های ذوب آهن و سپاهان را پیگیری می کنم، محرم نویدکیا و قاسم حدادی فر الگوهای فوتبالی من هستند و در بین بازیکنان دنیای فوتبال نیز نوع بازی آندره پیرلو بیشتر از تمام فوتبالیست های دیگر، مورد علاقه ام است، تیم های بارسلونا، منچستر و دورتموند نیز تیم هایی هستند که در فوتبال دنیا پیگیر تمام بازی هایشان هستم.
پول قرارداد زنان را چه کسی داده و چه کسی گرفته است؟!
اوضاع عجیب و غریبی بر فوتبال زنان کشور حکمفرماست، متاسفانه اوضاع مالی تیم ها خوب نیست، تیم ما هم از این قاعده مستثنی نیست، این فصل هنوز درصدی از مبلغ قراردادم را دریافت نکرده ام و از فصل گذشته هم 30 درصد از قراردادم باقی مانده است، متاسفانه پیش از این که نامه انحلال باشگاه رابه فدراسیون داده بودند قرار بود از تیم حمایت شود تا بازیکنان کمی امنیت مالی پیدا کنند اما تاکنون این اتفاق نیفتاده و در وضعیت بسیار بدی از نظر مالی قرار داریم. دیگر شرایط به گونه ای شده که می گویند پول قرارداد زنان را چه کسی داده و چه کسی گرفته است!؟
فقط ذوب آهن و استقلال خوزستان لیگ برتری هستند
پیش از این قانونی وضع شده بود که تیم های فوتبال مردان 2 درصد از مبالغ مربوط به قراردادهای شان را به فوتبال بانوان اختصاص دهند، اما اگر قرار باشد این اتفاق بیفتد باید تا پایان فصل صبر کنیم و ببینیم این اتفاق می افتد تا کمی اوضاع بهتر شود؟ از طرفی تیم های لیگ برتری فوتبال مردان هم به دنبال تیم داری و سرمایه گذاری در فوتبال زنان نیستند تا اوضاع کمی بهتر شود، ما لیگ را با 12 تیم آغاز کردیم اما تیم های استقلال و آرسن تهران از ادامه بازی ها انصراف دادند تا اکنون با 10 تیم بازی ها ادامه دهیم، از تیم های لیگ برتری فوتبال ایران فقط تیم های استقلال خوزستان و ذوب آهن در سطح فوتبال زنان فعالیت می کنند.
نمی دانیم شکایت مان را به کجا ببریم
چندی پیش تیمی تحت عنوان تیم ملی ایران در برابر تیم ملی سوئد قرار گرفته بود، اما آن تیم هرگز تیم ملی نبود، تنها پنجاه درصد فوتبال زنان در آن بازی به میدان رفتند، دیداری که باتوجه به قدرت سوئد می توانست برای ما بسیار مفید باشد اما اصلا اهمیتی به تیم های دیگر داده نشد و متاسفانه نمی دانیم اصلا باید به کجا شکایت خود را ببریم، این مسائل کمترین اتفاقاتی است که برای فوتبال زنان می افتد و ما نمی دانیم چه باید بکنیم، هر بلایی که بخواهند بر سر فوتبال زنان می آورند اما مرجعی برای اینکه سوالمان را بپرسیم وجود ندارد.
امیدی نداریم چون دیده نمی شویم
متاسفانه ما هیچ امیدی نداریم چون اصلا دیده نمی شویم، نهایتا برخی از رسانه ها بخواهند خبری از فوتبال زنان کار کنند خیلی خلاصه و با یک تصویر مات این کار را می کنند و به دلیل دیده نشدن هیچ اسپانسری هم به فوتبال زنان نمی آید، ما اصلا دیده نمی شویم و به همین دلیل امیدی نداریم، اسپانسر و سرمایه گذار وقتی می بیند کارش انعکاس ندارد دلیلی ندارد وارد فوتبال شود و هزینه کند، بچه هایی که سن و سال کمتری دارند به امید دیده شدن و به عشق فوتبال می آیند اما بازیکنانی که سن و سال بالاتری دارند به خاطر پول بازی می کنند که متاسفانه وضعیت مالی فوتبال زنان نیز در وضعیت اسفناکی قرار دارد.
فوتسالی ها بیشتر از فوتبالی ها دیده می شوند
فوتسال خیلی از زودتر از فوتبال در ایران آغاز به کار کرد و از طرفی در هر سالنی می توان فوتسال را برگزار کرد اما در فوتبال ابتدا باید دنبال زمین مناسبی بگردیم و پس از آن دور زمین گرفته شود و سپس بازی کرد، به همین دلیل وضعیت فوتسال و فوتبال در ایران قابل قیاس با یکدیگر نیست. به دلایل متعددی که یکی از آنها همین برگزاری راحت بازی هاست، فوتسالی ها بسیار بیشتر از فوتبالی ها دیده می شوند. البته من هم از فوتسال به فوتبال آمدم، زمانی که در سالن بازی می کردم به تیم ملی جوانان فوتبال دعوت شدم و از آن به بعد به عنوان فوتبالیست کارم را ادامه دادم.
(عکس ها: آریا جعفری)
