در پاسخ مي گوييم:
اولا : اين آگاهي به صورت قطعي و يقيني نيست و ايمان آن گونه كه بايد قوي نيست.
ثانيا : شهوات و غرايز در دسترس و ملموس است و عاقبت و نتيجه آنها در آينده آشكار مي شود.
ثالثا : كشش غرايز و شهوات زياد است و جلوگيري يا محدود نمودن آنها ايمان قوي مي طلبد .
رابعا : اگر چه گاهي علم دارد ، اما در هنگام انجام عمل ناپسند ، از عاقبت آن غافل مي شود .
اين عوامل و برخي از عوامل ديگر موجب مي شود كه انسان به ورطه گناه بيفتد و به وسوسه نفس شيطاني فريفته شود.
علم و آگاهي بيشتر از عواقب گناه و نتايج سودمند كارهاي نيك ، نيز تقويت ايمان به خدا و قيامت ، موجب مي شود كه انسان از كارهاي بد و ناپسند دور شده و به كارهاي نيك و پسنديده رو آورد.
نيرويي كه مي تواند جلو وسوسه شيطان را بگيرد عنصر تقوا و ياد خد است.
قرآن مجيد مي‌فرمايد: "پرهيزكاران هنگامي كه وسوسه هاي شيطاني آنها را احاطه مي كند، به ياد خدا و نعمت هاي بي پايانش مي افتند، در اين حال بينا مي گردند".1
پی نوشت:
1- سوره اعراف ، آيه 201
منبع: t-pasokhgoo.ir
