در وجود انسان ها غريزه هايي وجود دارد كه تمام حركت ها و فعاليت هاي دورني و بروني از آن برخاسته و از آن متأثر مي شود. مهمترين غرائز عبارت است از حسن كنجكاوي و حق جويي و عرفان و خداخواهي و كمال طلبي و زيبايي خواهي و فداكاري و عدالت خواهي و حُبّ نفس و بقا و شخصيت و مال و ثروت و جاه و مقام و شهرت و...
اين غرائز داراي دو بُعد مثبت و منفي است كه در ايجاد انگيزه ها و تنوّع آن به خوبي و بدي نقش اساسي دارد.شناخت اين غرائز و گستره اثر گذاري و اثر پذيري بد از خوب و شناخت هدف هاي عالي از پست و بستگي به خودشناسي دارد.
علم اخلاق ارزشها و وسائل به دست آوردن آن را معرّفي مي كند و موانع و عوامل بازدارنده را معرفي مي نمايد.
همان گونه كه در جسم انسان , يك عضو بي مصرف آفريده نشده است , روح و جان او نيز هر انگيزه و غريزه وميلي نقش حياتي دارد, اما اگر غرايز به طور صحيح , هدايت و رهبري نشود, خطرناك و زيان بخش خواهد بود.(1)
حالت متعادل روح و روان , در تعديل غرائز است . وقتي صفت عدالت در صفات اخلاقي ايجاد شد, انسان حالت متعادل و مطلوبي دارد و اگر به اين مرتبه نرسد, نا متعادل خواهد بود. بيش ترين نقطه آسيب پذيري انسان , از جانب روحيات نامنظم و غير معتدل است .
1.اخلاق , عملي , ص 21 با تلخيص .
منبع: t-pasokhgoo.ir
