«طى الارض» در لغت به معنى پيمودن و پيچيدن زمين است[1] و در اصطلاح به معنى پيمودن مسافتى از زمين در مدّت بسيار كوتاه و به صورت خارق العاده است.[2]
چون رسول خدا(صلى الله عليه وآله وسلم) در ابتداى سفر معراج، به شكلى خارق العاده و در زمانى كوتاه از مكّه تا مسجدالاقصى سفر كردند، مى توان گفت كه آن حضرت طى الارض كرده اند. امّا از مسجدالاقصى تا فراز آسمان هاى هفت گانه را چون در زمين نپيموده اند، نمى توان «طى الارض» ناميد.
[1]. قاموس قرآن، ج 4، ص 257، سيد على اكبر قرشى، دارالكتب الاسلاميه تهران 1371 ش.
[2]. دهخدا، ج 10، ص 15590.
منبع: t-pasokhgoo.ir
