معنا و مفهوم «کمال» مانند مفهوم وجود بدیهی و روشن است که هر انسانی تصوری از آن در ذهن دارد؛ و تعاریفی که از آن ارائه می‌شود در حد شرح الاسم است. در هر صورت تعاریفی که از کمال بیان کردند بدین صورت است:
1. بی‌نقص بودن.
2. تام و تمام بودن.
3. کمال، وصفى است بالاتر از تمام، مثلاً تمام انسان آن است که اعضایش ناقص نباشد و کمال انسان آن است که بعضى از اوصاف حمیده را هم داشته باشد مثل علم و شجاعت.[1]
4. بدست آمدن غرض و هدف از چیزی. هنگامی چیزی را می‌توان گفت کامل شده است که فایده و هدفی که از آن چیز مورد انتظار است از او بدست آید.[2]
اما این‌که چرا خداوند کمال مطلق و واجد همه کمالات است، یک دلیل ساده آن این است که خداوند واجب الوجود است و وجود عین ذات او است، و او به چیزی نیاز ندارد. اگر خداوند از کمالی برخوردار نباشد به معنای راه‌یابی عدم و نداری در ذات او است. در نتیجه، خداوند عین هستی نخواهد بود، بلکه ذات او از هستی و نیستی ترکیب یافته است و نیاز و نداری در ذات او راه می‌یابد.
برای اطلاع بیشتر رجوع شود به پاسخ 12174(کمال مطلق).
[1]. قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، تهران، ج6، ص: 147، دار الکتب الإسلامیة، چاپ ششم، 1371ش
[2]. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ القرآن، ص: 726، بیروت، دار القلم، چاپ اول، 1412ق
