عنوان «ورزش» به طور مستقل در اسلام مورد بحث قرار نگرفته است، اما موضوع سلامت بدن، از جنبه‌های مختلف مورد توجه قرار گرفته و به آن اهمیت داده شده است؛ از این‌رو ورزش یکی از مهم‌ترین راه‌های حفظ سلامتی بدن و افزایش توانایی آن، جهت انجام وظایف و عبادات به‌شمار می‌رود؛ لذا از این جهت می‌توان آن‌را مورد تأکید دین دانست. به عبارت دیگر؛ آثار و فواید ورزش است که مطلوب دین و شارع است، نه خود ورزش؛[1] ورزش‌هایی که اهداف بیشتری را در این زمینه محقق می‌کند، از نظر اسلام مطلوب‌تر است؛ از این‌رو ورزش‌هایی؛ مانند شنا، تیراندازی مورد تأکید قرار گرفته است.[2] در نهایت می‌توان نتیجه گرفت که هر ورزشی برای بدن انسان مفید باشد و با آموزه‌های اسلامی منافات نداشته باشد مورد توصیه اسلام نیز خواهد بود.
در همین رابطه مراجعه به پاسخ پیاده‌‌روی از نگاه روایات - 33760 مناسب است.
[1]. در دعای کمیل می‌خوانیم: «قَوِّ عَلَى خِدْمَتِکَ جَوَارِحِی»؛ «برای خدمت در پیشگاهت، بدنم را توانا کن»؛ شیخ طوسی، محمد بن حسن، مصباح المتهجد و سلاح المتعبّد، ج 2، ص 849، بیروت، مؤسسة فقه الشیعة، چاپ اول، 1411ق.
[2]. شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ج 21، ص 475، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1409ق.
