«سیّد» به معنای رئیس و آقا است.[1] این واژه هم برای پروردگار به‌کار برده می‌شود و هم بر صاحبان برده‌ها، همچنین بر انسان با شرافت و با فضیلت و با کرامت و بردبار و کسی که اذیت مردم را تحمل می‌کند، سیّد اطلاق می‌شود.[2] هر چند کاربرد این عبارت برای فرشتگان مرسوم نیست، ولی با توجه به معنای این کلمه و موارد استعمال آن، استفاده از آن برای تکریم فرشتگان اشکالی ندارد.
[1]. قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، ج 3، ص 350، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ ششم، 1371ش.
[2]. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج 3، ص 228، بیروت، دار الفکر للطباعة و النشر و التوزیع، دار صادر، چاپ سوم، 1414ق.
