انصاف علي عليه السلام

((شعبي)) مي گويد: من همانند ديگر جوانان به ميدان بزرگ كوفه وارد شدم. اميرالمؤ منين عليه السلام را بر بالاي دو ظرف طلا و نقره ايستاده ديدم كه در دستش تازيانه اي كوچك بود، و مردم سخت جمع شده بودند و آنها را به وسيله تازيانه به عقب مي راند كه ازدحام مانع از تقسيم نشود. پس امام به سوي اموال برگشت ؛ و بين مردم تقسيم كرد به نوعي كه براي خودش هيچ چيز باقي نماند و دست خالي به منزلش بازگشت. من به منزل آمدم و به پدرم گفتم: امروز چيز عجيبي ديدم نمي دانم عمل اين شخص خوب بود يا بد؛ كه چيزي براي خو برنداشت ! پدرم گفت: او چه كسي بود؟ گفتم: اميرالمؤ منين عليه السلام و آنچه ديدم را برايش نقل كردم. پدرم از شنيدن انصاف و تقسيم علي عليه السلام به گريه افتاد و گفت: پسرم، تو بهترين كس از مردم را ديده اي.

يكصد موضوع 500 داستان سيد على اكبر صداقت