خاطرات دانشگاهی (روز دانشجو + امتیاز وِیژه)

دانشجوی عزیز دوران دانشگاه و دوران دانشجویی دوران پر از خاطرات و اتفاقات ماندگارِ جالبیست که اکثر شما عزیزان تجربه کرده اید.

روابط عمومی پروتال  فرهنگی نور راسخون ضمن تبریک (16 آذر) روز دانشجو روز در هم آمیختن تقوا با علم و دانش اندوزی به شما دانشجویان و کاربران عزیز ، تحت عنوان (خاطرات دانشجویی) از قبیل (خاطرات تلخ و شیرین شوخی های دانشجویی, درس ها, استادان و مشکلات و مسائل دانشجویی...که بی شک دورانی طلایی و به یادماندنی را برایتان رقم زده است ) پذیرای ارسال های شما در همین تاپیک می باشد. به 5 نفر از مشارکت کنندگان عزیز به قید قرعه  امتیاز ویژه و به یک نفر هم جائزه ای اهداء می گردد.

زمان : 16 آذر به مدت سه روز

سلام
کلاس کارشناسی بود.استاد جزوه میگفت .مسئله میگفتو حل میکرد.ما تا بنویسیم طول میکشید.استاد هم هی میگفت بنویسین دیگه دارین چیکار میکنین؟!!!!!!!!!من لجم گرفته بود.اخه هرکار هم میکردیم تایمی که استاد از ما انتظار داشت بنویسیم نمیشد.

بعد چندمین بار که  استادگفت بنویسین دیگه دارین چیکار میکنین؟؟؟؟؟منم گفتم

استاد داریم فوتبال بازی میکنیم. خو داریم مینویسیم دیگه

کل کلاس خندید اما استاد باهام لج کرد جلسه اول هم بود تا اخر ترم باهام لج بود  اون نمره ایم که انتظار داشتم هم نشدم

دوران دانشجویی یعنی دوران کله خرابی ، کله های داغ و بعضا کله هایی که بوی قرمه سبزی میده ...

من خودم یکی از همین قشر آدم ها بودم ....

ترم های اول دانشگاه معمولا به هیچ کس نمی چسبه ، چون نه راه و چاه رو بلدی و نه کسی بهت نگاه خوبی داره ...

تو دانشگاهی که من قرار بود برم ، یه کلاس بود متشکل از 35 تا دانشجوی پسر بد جنس ...
ترم اولی ها رو عاصی کرده بودند ، از برداشتن وسایل گرفته تا متلک به دخترای جدید الورود ...

به غیرت و غرورم برخورده بود که این جمع آدم و دانشجو نما چرا باید هر کاری دلشون میخواد بکنن و کسی چیزی نگه ...

همیشه با خودم میگفتم باید یه حالی از این ترم بالایی ها بگیرم تا دیگه کسی رو اذیت نکنن ...

یه روز از روزای شروع ترم جدید یه کت و شلوار درست و حسابی پوشیدم و یه کیف سامسونت قشنگ هم از پدرم قرض گرفتم و راهی دانشگاه شدم ... رفتم و تو بورد گروه اون دانشجو نماهای مردم آزار برنامه اساتید و گروهشون رو دیدم ، تنها نبودم خدا با من بود و یه لشگر دانشجوی زخم خورده ترم اولی هم پشتم بودند ...

نگاه کردم دیدم درس زبان تخصصی 4 اون گروه استادشون جدیده ، قبل از اینکه وارد عمل بشم فهمیده بودم که اون استاد یک هفته ای نمیاد ...

برای همین کیف به دست و کت و شلوار پوشیده با غرور و جدیت ، بسم اللله رو گفتم و وارد کلاسشون شدم ...

همین که وارد شدم دیدم 35 تا دانشجوی بزرگ و هیکلی نشستن و دارن من و خیره خیره نگاه میکنن ...

کم نیاوردم ، خودمو جمع کردم و گفتم فلانی هستم استاد زبان این ترمتون ...

حالا دوستان و هم کلاسیهای من پشت در کلاس از خنده روده بر شده بودند ...

خودم و معرفی کردم و چند جمله انگلیسی صحبت کردم و گفتم من کار دارم و باید برم ، منتهی برای جلسه بعد از صفحه یک تا پنجاه کتاب رو کاملا ترجمه می‌کنید و از  ریدینگ ها و پرسش ها ی این پنجاه صفحه کوییز میگیرم ، هر کی هم که ترجمه نکرد این ترم از من نمره نمیگیره ...

داد و فریادشون بلند شد و استاد استادشون رفت هوا ...

منم دیدم اوضاع خرابه اومدم بیرون و فرار ...

خلاصه ، هفته بعدش که استاد اصلیشون اومده بود و فهمیده بودند چه کلاهی سرشون رفته ، دنبال من میگشتن ... تا حسابم رو برسن ...

زهی خیال باطل ...

من انتقالی گرفته بودم ...

با سلام

روز دانشجو به همه عزیزان مبارک باشه

اصولا من به نوشتن جزوه با دست خط خودم خیلی علاقه دارم یعنی اصن ننویسم نمیشه برای همین با 3 رنگ خودکار جزوه هام رو مینوشتم و تر تمیز بعد چون رشته ما هم عمران هست مربوط میشه به تحلیل تیر ها و ستون و خمش و برش و خیز و اینجور مسائل برای همین میدیدن تو یه شکل چند رنگ خودکار استفاده کردم که اولا خودم متوجه بشم و قاطی نشه دوما تمیز باشه چشمتون روز بد نبینه و هی بخندین خخخ اون اولای کلاس مشکلی نبود میدادم دوستانی که حوصله نداشتن کلاس بشینن کپی میکردن ... اخرای ترم به به جزوه میخواستن منم داده بودم برده بودن کپی گرفته بودن بعد چند روز مونده به امتحان دوستان هی تماس گرفتن بابا اینا چیه همشون که سیاهه چرا شماره نداره و ...........خخخ وای اونقدر خندیده بودم دوستان هم همشون استرس خخخ دیگه مجبور شدن جزوه رو بگیرن و کپی رنگی بگیرن خخخ

دیگه از ترم بعد میدونستن و همشون کچی رنگی میگرفتن

خاطره دوم

یادمه تو کلاسمون یکی بود حالا درس خون هست اسمش یا هر چی .. اسمش رو نمیگم ریا نشه خخخ

مواقع امتحان همه میخواستن کنار اوشون بشینن برای همیاری خخخ بعد استاد که سولات رو میاورد اول از همه دور و بر اوشون رو خالی میکرد بعد سوالات رو میداد اینقدر کیف داشت برای اوشون با خیال راحت سوالات رو جواب میداد البته بعدش یه جورایی میرسوند ها ولی دیگه برای استاد ها هم شناسایی شده بود

ترم اول کارشناسی بودیم تازه از دبیرستان به دانشگاه اومده بودیم یادمه یه استاد داشتیم که اصلا درس نمیپرسید ما هم میدیدیم که درس نمیپرسه دیگه خیلی با آمادگی سر کلاس نمیرفتیم، حالا یکی از اون روزا استاد اومد سر کلاس و گفت که میخواد درس بپرسه، یکی از خانوما رو پای تابلو صدا زد همین که استاد یه سوال پرسید خانومه غش کرد بیچاره استاد هم خیلی ترسیده بود،چند نفری اومدن این خانوم رو بردن اورژانس دانشگاه، استاد که سر کلاس اومد گفت از خانوما نمیشه درس پرسید، این شد که استاد تا پایان ترم نه کسی رو پای تابلو صدا زد نه از کسی درس پرسید.

با سلام،

ضمن تبریک روز دانشجو به تمامی طالبین واقعی علم و دانش (من المهد الی اللحد)، و نه مقاماتی که بعد کسب تجربه کاری حالا به فکر گرفتن مدرک دانشگاهی افتاده اند، ترجیه می دهم به جای خاطره گفتن، نصیحتی کنم. بنده خودم فارغ التحصیل مقاطع تحصیلات تکمیلی هستم و دیگر دانشجو به حساب نمی آیم اما گلگی دارم از دانشجویانی که صبور نیستند و گاهی با لودگی هایشان جو دانشگاه و کلاس درس را تا حد یک کودکستان بلکه پایین تر نزول می دهند. ان شاءالله که همگی به خصوص دانشجویان راسخونی با تبعیت از ائمه اطهار و منش و روش آنها واقعا دانشجو باشیم. یا علی و موفق باشید

یادمه سر جلسه امتحان بودیم، یکی از بچه از بچه ها به استاد گفت: اگه میشه یه کمکی هم بکنید، استاد هم یه  ۵۰۰ تومنی از جیبش در آورد و روی دسته صندلیش گذاشت، بیچاره شوکه شده بود ما هم داشتیم از خنده میترکیدیم.

با سلام واحترام

یادش بخیر،دوران دانشجویی،خوابگاه ها،نزدیک امتحانات نیم فصل دوم،اواخر بهارواوایل تابستان،طبقات سوم وچهارم آپارتمان خوابگاه،کیسه فریزرهای پراز آّب،سرهای دانشجویان که از زیر رد می شدند،حلالم کنید من کاور لباس پر میکردم.

با سلام و تبریک روز دانشجو به همه ی دانشجویان عزیز

غلامعلی پیچک سال ۱۳۳۸، در تهران متولد شد. پدرش کارمندی متوسط و آبرومند بود و در تربیت دینی فرزند،از هیچ کوششی دریغ نکرد. غلامعلی در سن پنج سالگی پای در راه مدرسه گذاشت.

غلامعلی با موفقیت و نمره‌های عالی، دوره ابتدایی را به پایان برد و هر سال شاگرد ممتاز شد. وارد دبیرستان شد و به تحصیل ادامه داد و در سن 16 سالگی با بهترین معدل،مدرک دیپلم را دریافت کرد و همان سال در کنکور و رشته انرژی اتمی وارد دانشگاه شد. در دانشگاه به خاطر کسب امتیاز بالا، بورس تحصیل در خارج از کشور به وی تعلق گرفت ولی از پذیرفتن بورس سرباز زد و تحصیل در داخل کشور را به خارج ترجیح داد. 

سلام یادمه سال دوم دانشگاه بودم کلاس داشتیم همه دختر بودیم با بچه ها قرار گذاشتیم که وقتی استاد حواسش نیست و داره درس می ده صندلی رو از زیر یکی از دوستام که از قبل هماهنگ کرده بودیم بکشیم... سر این دوستم که قرار بود قربونی بازی ما بشه رو گرم کردیم بعد استاد صداش زد دوستمون از جاش بلند شد بعد که خواست بشنه صندلی رو از زیرش کشدیم بدبخت پهن زمین شد و کلاس رفت رو هوا....هنوزم که هنوزه زیاد باهامون گرم نمی گیره می گه عجب کاری کردید اون روزا....

یه بارم رفتیم باغچه ی دانشگاه که توت قرمزها رو بخوریم که چند بار حراست و خدمه دانشگاه اخطار دادند که کسی زنگ های استراحت نره توت بخوره زورشون به ما نمی رسید یه روزم  حسابی حالمونو گرفت زیر درخت بودیم که دیدیم خدمه داره میاد سمت درخت و درخت را سمپاشی می کنه اون سم می پاشید و ما هم زیر درخت توت قرمز گیر افتاده بودیم خلاصه این شد خاطره برای ما هنوزم اگه همدیگه رو ببینیم به یاد اون روزا و خاطرات کلی می خندیدم

علت نامگذاری "روز دانشجو"

بعد از کودتای 28 مرداد 1332، رژیم وابسته پهلوی که توانسته بود با کمک اربابان امریکایی بر اریکه قدرت باز گردد، درصدد برآمد تا پایه های حکومت خود را تثبیت کند، اما غافل از اینکه مقاومت مردم بطور کامل از بین نرفته و ایران در اولین فرصت خشم و انزجار خویش را نشان خواهد داد.

نیکسون معاون رئیس جمهور امریکا در سال 1332، راهی ایران گردید. در حقیقت او می آمد تا نتیجه سرمایه گذاری بیست و یک میلیون دلاری را که سازمان جاسوسی امریکا، سیا، در راه کودتا و سرنگونی دولت مصدق هزینه کرده بود، از نزدیک مشاهده کند. ملت در حال افسردگی و از نفاق و تفرقه ای که استبداد توانسته بود در میان او ایجاد کند، ناراحت بود.

رهبری نهضت مقاومت، قصد رساندن صدای اعتراض مردم را به گوش جهانیان داشت و تلاش لندن و واشنگتن را که می خواست با مشروع جلوه دادن رژیم کودتا، امتیازات مورد نظر خود را در محیط آرام بدست آورد، خنثی کند. اجرای این برنامه به عهده کمیته هماهنگی دانشگاه تهران واگذار شده بود.

تظاهرات دانشجویان دانشگاه تهران، به عنوان اعتراض به ورود دنیس رایت، کاردار جدید سفارت انگلیس در ایران، از روز 14 آذر 1332، آغاز گردید...

شهید چمران: وقایع آن روز چنان در نظرم مجسم است که گویی همه را به چشم می بینم، صدای رگبار مسلسل در گوشم طنین می اندازد، سکوت موحش بعد از رگبار، بدنم را می لرزاند، آه بلند و ناله جانگداز مجروحین را در میان این سکوت دردناک می شنوم. دانشکده فنی خون آلود را در آن روز و روزهای بعد به رای العین می بینم.

با فرارسیدن 16 آذر و روز دانشجو فرصتی دوباره برای بررسی هویت تاریخی و رسالت ملی و دینی دانشجو ، فرا روی ما قرار می گیرد . ضمن بزرگداشت یاد و خاطره شهیدان دانشجو و تبریک این روز به همه دانشجویان همیشه سربلند کشورمان ، نوشتار حاضر ابتدا به بررسی تاریخی 16 آذر ، علل ، اهداف و نقش آن در شکل گیری جنبش دانشجویی پرداخته و رسالت این جنبش را در شرایط کنونی مورد تحلیل قرار می دهد .

شکل گیری روز دانشجو
بعد از کودتای 28 مرداد 1332، شاه که در پی شکست کودتای اول مورخ 25 مرداد 32 از طریق بغداد به رم گریخته بود، در 31 مرداد به تهران بازگشت و در صدد برآمد تا با کمک اربابان انگیسی و آمریکایی خود قدرت را بیش از پیش قبضه کند. از این رو نخست وزیر دولت کودتا سپهبد زاهدی در نامه‏ای به آیزنهاور رییس جمهور وقت آمریکا ضمن اعلام تلاش برای بهبود وضع بین المللی ایران وتجدید مناسبات سیاسی ایران و انگلیس ، از آمریکا برای آن چه که «نجات ایران از هرج و مرج اقتصادی و مالی» می‏نامید تقاضای کمک فوری کرد. در شهریور همان سال دولت امریکا موافقت خود را با پرداخت مبلغ 23/4 میلیون دلار بابت کمک‏های فنی سالانه اعلام و همچنین مبلغ 45 میلیون دلار کمک بلاعوض به ایران اعطا کرد.- بعدها معلوم شد که آمریکائیها 5 میلیون دلار از این مبلغ را بابت دستمزد زاهدی و اطرافیانش در قبال کودتا پرداخته بودند - اگرچه امریکایی‏ها هدف خود را کمک به دولت جدید ایران برای «اعاده ثبات در کشور» و « پیشرفت اقتصادی» عنوان می کردند اما واقعیت این بود که آنها ارسال کمک‏های مالی به دولت کودتا را به منظور سازماندهی دوباره ارتش و دستگاه اداری در جهت مقابله با فشار شوروی در مرزهای شمالی و مبارزه با قدرت حزب توده در داخل را ضروری می دانستند. و از سوی دیگر تسلط همه جانبه بر ایران و منابع نفتی آن را تعقیب می نمودند ؛ از این رو امریکا تنها پس از امضای قرارداد کنسرسیوم در 28 شهریور 1332 با پرداخت 3/127 میلیون دلار به عنوان وام به ایران موافقت کرد. در این راستا رژیم شاه نیز تلاش می کرد با کمک های مالی و اطلاعاتی آمریکا (سیا) ، مخالفان را سرکوب و عمر حکومت نامشروع خود را که مورد نفرت عمومی بود ، تداوم بخشد .
درک کودتای آمریکایی 28 مرداد برای مردم آزاده و مسلمان ایران سنگین بود. ایام عزاداری ماه محرم آن سال (شهریورماه 1332) ، تهران شاهد برپایی تظاهرات گسترده ای است و تظاهرکنندگان علی رغم دخالت مأموران شهربانی و واحدهای لشکر نظامی ضد شورش پایتخت همچنان به اعتراضات خویش ادامه می دادند . صبح روز عاشورا نیز پلاکاردهایی متضمن شعارهایی دراعتراض به حاکمیت پهلوی دوم، همچنین شعارنویسی بر در و دیوار شهر بر ضد رژیم مستبد و خودکامه انجام می گیرد.
با آغاز سال تحصیلی و بازگشایی دانشگاه ها در مهرماه، بر اثر خیزش های مردمی و تحرکات دانشجویی، اوضاع سیاسی رو به وخامت بیشتر نهاد. دانشجویان با راه اندازی تظاهرات، پخش اعلامیه و تعطیل کلاس های درس، آشکارا خشم و نفرت خود را نسبت به دیکتاتوری حاکم ابراز داشتند. اولین تظاهرات یک پارچه مردم علیه رژیم کودتا در روز تاریخ 16 مهر 1332 اتفاق افتاد؛ دانشگاه و بازار به طرفداری از تظاهرکنندگان اعتصاب کردند. تظاهرات به قدری سنگین بود که کودتاچیان وارد معرکه شدند و طاق بازار را بر سر بازاریان خراب کردند و دکان‏های آنان را به وسیله مزدوران خود غارت کردند. همان روز دانشجویان به برپایی تظاهرات آرام در محیط دانشگاه مبادرت کردند. متعاقب آن، فرمانداری نظامی سراسیمه و وحشت زده چند افسر را به همراه چند دستگاه کامیون پر از سربازان تفنگدار به سوی دانشگاه گسیل داشت. سربازان مسلح در جای جای دانشگاه تهران موضع گرفتند و همه جا را زیر نظر قرار دادند. دراین روز نیروهای نظامی دست به اقدام کم سابقه ای زده و در داخل محیط دانشگاه مبادرت به دستگیری شماری از دانشجویان به اتهام اخلال در امنیت عمومی و برهم زدن نظم، نمودند.آنچه روز شانزدهم مهرماه روی داد، نخستین واکنش همه جانبه دانشگاه و دانشگاهیان (استاد و دانشجو) در برابر دولت کودتا بود.

حرف دل دانشجو در خصوص نمره و شهریه:
الهی! باخاطری خسته، دل به کرم تو بسته,
دست از اساتید شسته و در انتظار نمرات نشسته ام.
پاس شوند کریمی,
… پاس نشوند حکیمی،
نیفتم شاکرم، بیفتم صابرم.
الهی شهریه ها بالاست که میدانی ،وجیبم خالیست که میبینی.
نه پای گریز از امتحان دارم ونه زبان ستیز با استاد،
الهی دانشجویی راچه شاید و از او چه باید؟