درباره کراهت خواب پس از عصر و میان نماز مغرب و عشا روایتی وجود دارد که در منابع متعدد ذکر شده است:
امام باقر (ع) می فرماید: «خواب پس از عصر موجب حماقت می شود و خواب میان مغرب و عشاء آدمى را از روزى محروم مى سازد ». [1] از این رو، فقها خواب بعد از عصر و بین نماز مغرب و عشا را مکروه می دانند. [2]
شایان ذکر است؛ اولاً: اثری که در حدیث آمده، تمام علّت برای خوابیدن در این اوقات نیست، بلکه حماقت و کم شدن روزی عوامل دیگری نیز دارد. ثانیاً: طبیعی است که انسان اگر در این مواقع بخوابد از کار و کسب می افتد، در این صورت روزی او کم می شود؛ زیرا خواب برای خود اندازه و اوقاتی دارد که در این باره به نمایه « میزان خواب طبیعی»، سؤال 2306 (سایت: 2820) مراجعه نمایید.
[1] . « وَ النَّوْمُ بَعْدَ الْعَصْرِ حُمْقٌ وَ النَّوْمُ بَیْنَ الْعِشَاءَیْنِ یَحْرِمُ الرِّزْق»، شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 502، جامعه مدرسین، قم، چاپ دوم، 1404ق.
[2] . مانند: علامه حلّی، حسن بن یوسف بن مطهر اسدی، منتهی المطلب فی تحقیق المذهب، ج 5، ص 267، مجمع البحوث الاسلامیة، مشهد، چاپ اول، 1412ق؛ عاملی (شهید اول)، محمد بن مکی، ذکری الشیعة فی احکام الشریعة، ج 3، ص 448، مؤسسه آل البیت (ع)، قم، چاپ اول، 1419ق؛ اردبیلی، احمد بن محمد، مجمع الفائدة و البرهان فی شرح إرشاد الاذهان، محقق و مصحح، عراقی، مجتبی و اشتهاردی، علی پناه و یزدی اصفهانی، حسین، ج 2، ص 326، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ اول، 1403ق.
منبع: http://www.islamquest.net/fa/archive/question/fa20382
