امروز بیش از هر زمان، پیروی از آن «الگوی کامل» و «اسوه حسنه» بر امت آن حضرت(ص) ضروری است تا نه تنها با قلم و تالیف مقالات از ساحت نورانی پیامبر اعظم(ص) دفاع شود بلکه موثرترین دفاع و رساترین تبلیغ با «زبان عمل» صورت گیرد و جهانیان با مشاهده رفتار و اخلاقِ «امت محمدی» دریابند که آن چه درباره پیامبر(ص) به عنوان تبلیغ سوء، گفته و نوشته و پخش می شود بی اساس است و سیمای نورانی حضرت محمد(ص)، درخشان تر از آن است که با ابرهای تیره شبهات مخالفان و لجن پراکنی معاندان، از فروغ افشانی باز ماند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی «حوزه»، آن چه در ادامه می خوانید، نمونه هایی از سیره اخلاقی پیامبر(ص) در خانه و خانواده و میان خویشان و در جمع مردم و روابط اجتماعی است که خواندنش به همه پیروان آن حضرت(ص) توصیه می شود.
نمونه های عملی همدلی واقعی با خانواده
پیامبر خدا(ص) در خانه که بودند از هر نوع غذایی که فراهم می کردند می خوردند و از آن چه خدا حلال کرده است همراه خانواده و خدمتکاران تناول می کردند و هرگز از غذایی بدگویی و مذمت نمی کردند. ایشان سر سفره با خانواده می نشستند و غذا می خوردند مگر آن که مهمانی وارد شود که آن گاه همراه مهمان غذا می خوردند. از دیگر جلوه های این همدلی، تخصیص وقتی برای خانواده بود. پیامبر با آن همه اشتغالات و درگیری های مختلف، وقتی داخل خانه بودند، اوقات خویش را سه بخش می کردند و غیر از وقت خاص برای خدا و عبادت و برای کارهای شخصی خویش، بخشی را هم به خانواده اختصاص می‌دادند. روشن است که این گونه حضور عاطفی در خانه و انس با خانواده، در قوام کانون زندگی بسیار مؤثر است.
مشارکت در کارهای خانه و کمک به همه اعضا
بار سنگین خانواده به دوش زن و مرد است. اگرچه به لحاظ عرف، کارهای بیرون خانه به مرد سپرده می شود و کارهای داخل خانه را زن بر عهده می گیرد ولی همکاری و مشارکت با همسر و افراد خانواده در امور مربوط به داخل خانه، هم کانون خانواده را گرم تر می سازد، هم محبت همسر را می افزاید و هم از سختی کار در خانه می کاهد. پیامبر اعظم(ص) چنین بودند. جز آن که به دوختن و وصله زدن کفش و لباس خویش مشغول می شدند، در را باز می کردند، گوسفند را می دوشیدند، زانوی شتر را می بستند و شیر آن را می دوشیدند. اگر خادم خانه خسته می شد در آسیاب کردن گندم به او کمک می کردند و آب و ظرف وضوی خود را مهیا می کردند و از هیچ تلاش و کمکی به همسران خویش سرباز نمی زدند.
من بهترین شما نسبت به همسرم هستم
احترام، خوش رفتاری، حق شناسی، همکاری و محبت و وفا نسبت به همسر و شرکت در غم و شادی و راحت و رنج او، از نشانه های «همسرداری» است و ساختن بر مشکلات و تندی ها و بدخلقی ها و صبوری بر ناملایمات و جفا، نشانه ای دیگر. پیامبر اکرم(ص) در همین باره می فرمایند: «آگاه باشید، بهترین شما فردی است که نسبت به همسرش بهتر باشد و من بهترین شما نسبت به همسرم هستم.»
تکریم میهمان به خصوص اگر خویشاوند بود
احترام، پذیرایی، تکریم و ملاطفت نسبت به مهمان از ارزش های اخلاقی است. رسول خدا(ص) برای مهمان خویش زیرانداز می انداختند، پذیرایی می کردند، با او هم غذا می شدند و به نیازش رسیدگی می کردند. سلمان فارسی نقل می کند: «به خانه پیامبر خدا(ص) رفتم، بالشی که مخصوص خودشان بود پشت من قرار دادند و این رفتار را با مهمانان دیگر هم داشتند. برای آنان زیرانداز می انداختند. به خصوص اگر خویشاوند بودند، تکریم بیشتری روا می داشتند.»
فرزندانشان را می بوسیدند
در جامعه جاهلیت زده حجاز که دختر را ننگ می دانستند و عاطفه در قبال کودکان کم بود و معیار مهم در نظرشان کهولت سن و شیخ قبیله بود، پیامبر خدا(ص) به کودکان مهربان بودند و دختر را عزیز می داشتند. ایشان می فرمودند: «پنج چیز است که تا زنده ام ترک نخواهم کرد، یکی از آن ها سلام کردن به کودکان است تا پس از من سنت شود.» همچنین پیامبر(ص) درباره دختران سفارش ویژه داشتند و می فرمودند: «بهترین فرزندان شما دخترانند و از نشانه های خوش قدمی یک بانو آن است که فرزند نخست او دختر باشد.» پیامبر خدا(ص) به فرزندان خود مهر می ورزیدند، آنان را در آغوش می گرفتند و به اکرام فرزندان و دوست داشتن آنان سفارش می کردند و توصیه می فرمودند که بین فرزندان تان به عدالت رفتار کنید، حتی در بوسیدن آن‌ها.» در ضمن ایشان بوسیدن فرزند را کاری خوب می دانستند که ثواب دارد و می فرمودند: «هر فردی فرزندش را ببوسد، خدا برای او حسنه ای می نویسد.» روزی پیامبر خدا(ص) دو نوه اش حسن و حسین (ع) را بوسیدند. اقرع بن حابس کنار آن حضرت(ص) بود. گفت: «من ده فرزند دارم، تاکنون هیچ یک را نبوسیده ام!» پیامبر فرمودند: «من با تو چه کنم، که خدا رحمت و عطوفت را از دلت کنده است؟! کودکان را دوست بدارید و به آنان شفقت داشته باشید.»
این درس ها را در زندگی تان به کار بگیرید
آن چه در این مطلب به آن اشاره شد، تنها گوشه ای است از درس های بی شماری که می توان از مکتب اخلاقی حضرت محمد(ص) آموخت و چه فردی از ما سزاوارتر است به آموختن این درس ها و توجه به این پیام ها؟
منبع : حوزه
http://anakhabar.ir/
