سابقه ي که قرآن از اجداد صهيونيست­ها ارائه مي دهد، نشان گر این حقیقت است  که برخی از آنان به هر جنايتي دست زده اند ؛ اجداد آنها به قدري لجوج بودند که قرآن آشکار از جنايات آنها پرده برداشته است، آنها به هيچ يک از انبياي الهي عقيده ندارند، حضرت موسي که به کوه طور رفت هنگام رفتن برادرش هارون را جانشين خود نمود، برگشت ديد قوم موسي گوساله پرست شدند.[1]
به تصريح قرآن آنها انبياي بزرگ الهی  را به قتل رسانده و بزرگترين جنايات تاريخ را مرتکب شده اند، در اين باره خداوند خطاب به پيامبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ مي فرمايد: به آنان بگو (يهود) اگر ايمان داريد پس چرا پيامبران الهي را کشتيد...»[2] در جاي ديگر مي فرمايد: آنها کافر شدند به آيات الهي (معجزاتي که موسي و پيامبرانشان برای آنها آورد) و پيامبران الهي را به قتل رساندند. در روايات اسلامي نيز آمده است که آنها صدها نفر از پيامبران خود را کشته اند، کشتن زکريا و يحيي عليهم السلام فرزند او، نمونه اي از جنايات آنهاست.
آنها حتي قصد کشتن حضرت عيسي را داشتند که نتوانستند به حکم الهي به او دست بيابند و خداوند عيسي را به آسمان ها برد. پس سابقه يهودي ها در پيامبر کشي و حيله بر اساس کتابهاي آسماني روشن است، درباره ي پيامبر اسلام ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ نيز، عده اي از يهوديان راستين پيرو حضرت موسي ـ عليه السلام ـ به آن حضرت که نشانه هاي او در تورات آمده بود ايمان آوردند، و مسلمان شدند و عده اي نيز با مسالمت در کنار پيامبر(ص) بدون آزار زندگي کردند، عده اي که مثل صهيونيست هاي امروزي مي انديشيدند و لجوج بودند و به حضرت موسي ـ عليه السلام ـ نيز آزار فراوان دادند، با پيامبر اسلام(ص) لجاجت کرده و آزارش مي دادند، و بر سر آن حضرت زباله مي ريختند و انواع توهين ها به آن حضرت مي کردند، دائم بر عليه آن حضرت توطئه  چینی کرده و پيمان شکني نمودند، و چندين بار توطئه قتل آن حضرت و ترور غافلگيرانه او را طرح ريزي کردند[3] ولي خداوند آن حضرت را از توطئه ها آگاه ساخت، سرانجام زني از يهود با مسموم کردن قسمتي از گوشت قصد مسموم کردن پيامبر(ص) را داشت که حضرت و يارانش پس از ميل لقمه اي متوجه قضيه شدند و آن حضرت قبل از بلعيدن لقمه آلوده به سم بسيار خطرناک، لقمه را در آورد، اما آثار آن سم در خون وارد شد، و برخي از ياران حضرت بر اثر همين غذا شهيد شدند و پس از اين مسموميت همواره آن حضرت اثر سم را احساس مي کرد، در هر حال مورخين يکي از علل رحلت حضرت را از آثار اين سم دانسته و اظهار کرده اند که پيامبر اکرم(ص)  بر اثر آن سم ومسمومیت به شهادت رسيد.

پی نوشت ها:
[1]. بقره/91.
[2]. آل عمران/112. همچنين در آيه 181 آل عمران و 155 نساء قرآن از جنايات صهيونيسم ها پرده برداشته و کشتن انبياي بزرگ الهي را به آن ثابت مي کند.
[3]. ابن هشام، السيره النبويه، بيروت دارالعلم، ج3، ص 352.