♠♠♠ تازه های مکانهای تفریحی ايران ♠♠♠

 منطقه آزاد ماکو با وسعت 500 هزار هکتار بزرگترین منطقه آزاد ایران و دومین منطقه آزاد دنیا بعد از شانگهای است. بیش از 300 اثر تاریخی ثبت شده و دهها اثر طبیعی، در کنار بازار مرزی،این منطقه را به یکی از مقاصد اصلی گردشگری در شمال غرب کشور تبدیل کرده است.

 منطقه آزاد ماکو

بزرگترین منطقه آزاد ایران

منطقه آزاد ماکو یکی از مقاصد اصلی گردشگری در شمال غرب

جاذبه های گردشگری منطقه آزاد ماکو

بزرگترین منطقه آزاد

تصاویر منطقه آزاد ماکو

جاذبه های گردشگری منطقه آزاد ماکو

 منطقه آزاد ماکو

منبع:irna.ir

مجوعه تفریحی ورزشی فشافویه

تهران ساحل ندارد. سر و ته شهر را که بزنید یا کویر است و یا کوه. جنگل و ساحل برای آن طرف کوه هاست. اما نباید سراغ آن طرف بروید، 180 درجه مسیر را عوض کنید و روانه فرودگاه امام خمینی شوید. نه، قرار نیست سواحل دریای جنوب و یا دریاهای اروپایی را غرب آسیا را بگیرید، می خواهیم آدرس یک دریاچه را در کویر جنوبی تهران بدهیم.

درواقع یک پیشنهاد خوب برای آب بازی داریم؛ نرسیده به فرودگاه امام، در کیلومتر 18 اتوبان تهران قم، دریاچه ای هست که همه امکانات تفریحی سواحل کیش، قشم، ترکیه، امارات و خلاصه هر مقصد گردشگری دور از تهران را دارد؛ 

 فشافویه یکی از جاذبه های گردشگری اطاف تهران

در مجموعه تفریحی ورزشی فشافویه، امکانات خوبی وجود دارد، از اسکی روی آب، جت اسکی، قایق سواری، کایاک سواری، تا ATV (موتورهای چهار چرخ)، پیست اتوموبیلرانی، پینت بال، سوارکاری و تفریحات ورزشی و مهیجی از این دسته.

روزی که جت اسکی آمد
قرار نبود فشافویه یک دریاچه تفریحی و گردشگری باشد، اما زمانی که در این منطقه دریاچه مصنوعی ساخته شد، آنهایی که از بوجود آمدن آن خبر داشتند، روزهای تعطیل روانه فشافویه می شدند تا کمی تفریج کنند. این ماجرا به سال 85 بر می گردد. در همین زمان و تا سال 86 حتی برخی از مردم، با جت اسکی های شخصی، در دریاچه فشافویه تفریح می کردند. این اقبال مردمی، باعث شد شرکت آب اسکی فشافویه تاسیس شود و امکاناتی برای تفریحات آبی در دریاچه به فشافویه بیاورد. اسفند 87، این اتفاق افتاد. البته تا تابستان 88، خبری از بلیت فروشی و عضوگیری نبود. فعالیت های عمرانی در اطراف دریاچه تا تیرماه 88 طول کشید. 

 فشافویه، امکاناتی مانند اسکی روی آب، جت اسکی و... دارد

 
محسور شدن از یک سو با کوه، مکان تفریحی جذابی را بوجود آورده است. که هم فرصت تفریحات دریایی فراهم است و هم می توان پیک نیک خوبی را در یک روز تعطیل داشت. دریاچه 7 هکتاری فشافویه، اکنون روزانه تا 300 مراجعه کننده دارد که عمدتا برای ورزش های آبی به آنجا می روند. البته اگر در روزهای تعطیل و یا آخر هفته به فشافویه بروید، تا هزار و 500 نفر را می توانید بشمرید که دنبال جت اسکی و اسکی روی آب و باقی تفریحات آبی هستند.

در فشافویه جت اسکی های قدرتمندی وجود داردو عموم آنها 1500 سی سی حجم موتور دارند. همچنین قایق های شاتل و دونات، بنانا و کایاک هم وجود دارد. با وجود اینها فکر می کنید تا چه حدی می توانید هیجانتان را کنترل کنید؟  

 دریاچه فشافویه

  
زمستان هم فشافویه بروید
گفتنی نیست، حتما حواستان هست که در پاییز و زمستان باید برای لذت بردن از تفریحات آبی، باید فضاهای سرپوشیده را انتخاب کنید. پس تا اول آبان بیشتر فرصت ندارید به دریاچه فشافویه بروید. اما از آبان تفریحات دیگری در انتظار شماست؛ پینت بال، تیرو کمان، سوارکاری، تراپ، اتومبیلرانی و … . پیست اتومبیلرانی فشافویه، تاکنون سه مسابقه ملی بزرگ را به خود دیده است؛ مسابقات اتومبیلرانی قهرمان کشوری آبان 88 (خودروهای دو دیفرانسیل)، استانی اسفند 88 و قهرمان کشوری اردیبهشت امسال.

اگر حوصله ندارید تنها فشافویه بروید، برخی آژانس های مسافرتی، تورهای ویژه را برگزار می کنند که اتفاقا خوش هم می گذرد.    

 امکانات دریاچه فشافویه

 
حق عضویت بدهید، تخفیف بگیرید
برای استفاده از امکانات تفریحی و ورزشی فشافویه می توانید هر وقت خواستید، به جنوب تهران بروید، اما باید هر دفعه هزینه زیادی بدهید. اما اگر علاقه داشته باشید، می توانید برای یک سال 450 هزار تومان بدهید و از تخفیف های مختلفی استفاده کنید؛

 عدم دریافت ورودی
استفاده از تخفیف و خدمات ویژه مجموعه (وسایل خاص، آموزش خاص و … )
 جدا شدن نوبت اعضا از سایر بازدیدکنندگان در سرویس دهی
 کلاسهای آموزشی و تورهای ویژه
نگهداری و حراست دستگاه یا وسیله تفریحی با 30% تخفیف
تعمیر و سرویس دستگاه یا وسیله تفریحی با حداقل هزینه
 20% تخفیف برای نمایشگاه ها، کنسرت و برنامه های مشابه

 جاذبه های گردشگری اطراف تهران

دریاچه فشافویه

 منبع:seeiran.ir



دور دنیا با یک کلیک

• اسکی و موج سواری در کویر

 روستای اسفیدان یکی از جاذبه های گردشگری خراسان شمالی

اگر شما هم این روزها  به دیار خراسان سفر کرده اید،میتوانید پیشنهاد ما را بخوانید و اگر دوست  داشتید به آن عمل  کنید!

این بار برای برگشت به شهر خود،کمی راهتان را دور کنید و به روستای زیبایی در حوالی بجنورد بروید.مطمئن باشید زیبایی های آن روستا چنان مسحورتان میکند که به سختی از آنجا دل خواهید کند.

روستای اسفیدان در میان دره ای زیبا قرار گرفته و اطرافش را کوه های مرتفعی احاطه کرده اند

اگر از مشهد به سمت مسیر چناران و قوچان بروید،در 45 کیلومتری جنوب شرقی بجنورد به روستای زیبایی خواهید رسید که در نگاه اول شما به یاد روستای ماسوله می اندازد؛روستای پلکانی به نام اسفیدان.

روستای اسفیدان که  در میان دره ای زیبا قرار گرفته و اطرافش را کوه های مرتفعی احاطه کرده اند ،جزء مناطق نمونه گردشگری خراسان شمالی محسوب می شود و بخاطر جاذبه های گردشگری فراوانی نظیر آبشارهای زیبا، چشمه های خروشان، غارها و برج های شگفت انگیز، وجود چند امامزاده، وجود انواع درختان میوه، رودخانه با آب فراوان، ارتفاعات جنگلی با پوشش گیاهی و ... مقصد بسیاری از گردشگران است. 

 اسفیدان جاذبه های گردشگری فراوانی نظیر آبشارهای زیبا، چشمه های خروشان و ... دارد

اگر از مشهد به سمت مسیر چناران و قوچان بروید،در 45 کیلومتری جنوب شرقی بجنورد به روستای زیبایی خواهید رسید که در نگاه اول شما به یاد روستای ماسوله می اندازد؛روستای پلکانی به نام اسفیدان.

در شمال غرب روستا، دره ای عمیق و طولانی به نام «هینورد» یا هین نبرد وجود دارد که باید حدود نیم ساعت از روستا تا آنجا پیاده روی کنید. در این دره چشمه ای زلال و پر آب به همین نام وجود دارد که آب آن بعضی باغ های اطراف روستا را آبیاری می کند.   

در  روستای اسفیدان یک امامزاده با نام امامزاده محمدباقر (ع) قرار دارد

در جنوب غربی اسفیدان دره دیگری نیز به نام بهارگاه وجود دارد که چشمه های فراوان و آبشار دیدنی و سرسبزی دارد.

درخت صندل سمبل روستای اسفیدان است، درختانی قطور و كهن که در حال حاضر تنها دو درخت صندل باقی مانده كه قطر تنه هر كدام از آنها بیش از ۲.۶۰ متر است.    

در اطراف روستای پلکانی اسفیدان باغ ها و مزارع زیادی وجود دارد

در ضلع شمال غربی روستا،بالای صخره نزدیک چشمه هینورد کوهی به نام خزانه وجود دارد که در بالای آن غاری قرار دارد که به "خزانه راهه"  معروف است. مردم روستا می گویند كه این غاری دست ساز است و در انتهای آن چاهی وجود دارد که در قدیم به عنوان پناهگاه استفاده می‌ شده است.

درخت صندل سمبل روستای اسفیدان است، درختانی قطور و كهن که در حال حاضر تنها دو درخت صندل باقی مانده كه قطر تنه هر كدام از آنها بیش از ۲.۶۰ متر است.

غار دیگری بنام "ییجت" یا "معصوم" نیز وجود دارد که پر از آثار آهکی زیبا و طبیعی است. در ابتدای مسیر ،صخره عجیبی واقع شده  که به سر انسان شبیه است.    

 درخت صندل سمبل روستای اسفیدان است

 
روستای اسفیدان یک امامزاده با نام امامزاده محمدباقر (علیه السلام) دارد. بنای امامزاده قدیمی است و گنبدی کوتاه دارد که به گفته اهالی از زمان دفن امامزاده بیش از یک هزار سال می گذرد. در نزدیکی امامزاده یک گورستان قدیمی قرار دارد که جهت گورها رو به مشرق است و گفته می شود، بعضی مرده ها به صورت عمودی دفن شده اند.

در غرب روستا دیوار صخره ای تقریباً صافی قرار دارد که به «تاش قلعه» معروف است.روی این قلعه، دیوارهای سنگی و در میان آن تکه سفال های ساده نخودی و قرمز رنگ را می توان دید.علاوه بر این روی بعضی کوه های اطراف هم آثار برج های سنگی قدیمی است که با مصالح سنگ و ساروج ساخته شده اند.معروف ترین آنها برج «قاری مالاق» و «قارق» یا کلاغ  است که در شمال غرب روستا قرار دارد و پایه های آن هنوز باقی است.      

  مهمترین محصول روستای اسفیدان,  گردوی اسفیدان است که در کل استان معروف است

در اطراف روستای پلکانی اسفیدان باغ ها و مزارع زیادی وجود دارد که مهمترین محصول این روستا در آنجا پرورش پیدا میکند؛ گردوی اسفیدان که در کل استان معروف است.

اگه به روستای اسفیدان سفر کردید خواهید دید که دوری راه به دیدن این همه زیبایی می ارزد.
 
منابع:

سرزمین من

 مهر

تبیان



دور دنیا با یک کلیک

• طبیعت زیبایی روستای «خرو»

کندوان یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان سهند بخش مرکزی شهرستان اسکو واقع شده‌است. این روستا دارای جاذبه‌های گردشگری فراوانی‌است که شکل خانه‌های آن که به‌مانند کندوی عسل در دل کوه کنده شده‌اند است.

  کندوان یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی

آنچه روستای کندوان را بر سر زبان ها انداخته است ویژگی های فرهنگی و بومی آن است اما نمی شود به سادگی از معماری عجیب و شگفت انگیز آن گذشت. روستای کندوان به دلیل ویژگی های زیادش شهرت جهانی دارد و توریست های خارجی فراوانی را به خود جلب کرده است اما هنوز خیلی از مردم ایران و بومی های منطقه پا به خاک این خطه شهید پرور و غرور انگیز نگذاشته اند. ساختار زیبا و معماری منحصر به فرد این روستا باعث شده است تا روستای کندوان درفهرست آثار قابل ثبت در میراث جهانی یونسکو قرار بگیرد هر چند هنوز این اتفاق رخ نداده است  و تاکنون تلاشی برای ثبت نهایی آن انجام نشده است. 

خانه‌های روستای کندوان  مانند کندوی عسل در دل کوه کنده شده‌اند

معماری روستای کندوان
 معماری بومی روستای کندوان معماری صخره‌ای می‌باشد، این روستا به سبب ویژگی معماری صخره‌ای و بافت مخصوص آن در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. کندوان یکی از سه روستای صخره‌ای جهان است که این موجب جذابیت بی‌نظیر آن شده است. معماری روستای کندوان و جاری بودن زندگی مردم در قالب بافت قدیمی آن یک استثناء در دنیا به حساب می‌آید. چرا که دیگر در کاپادوکیه ترکیه و داکوتا آمریکا (هر دو دارای معماری صخره‌ای هستند) کسی زندگی نمی‌کند.

در حقیقت آنچه به کندوان هویت باستانی و تاریخی داده است، وجود ۱۱۷ خانواده و منزل مسکونی درون توده‌های مخروطی و هرمی شکل صخره‌هاست. می‌توان گفت وجه تسمیه کندوان به خاطر خانه‌های کندویی شکلی است که در دل این صخره‌های مخروطی قرار گرفته‌اند. 

معماری بومی روستای کندوان معماری صخره‌ای می‌باشد

 
پیشنیه روستای کندوان
به گفته باستان شناسان قدمت این روستا به 3000 سال پیش می رسد. مردمان آن سنگهای را کنده ودر دل کوه زندگی را بنا نهادند.دامداری و کشاورزی و باغداری عمده فعالیت مردمان این روستاست،لوله کشی آب و برق در دل این سنگ ها همزیستی مسالمت آمیز بشر با محیط زیست را نشان میدهد . کندوان نمونه زیبای استفاده از طبیعت در زندگی انسان است.

در مورد تاریخچه کندوان این چنین نقل شده است که نخستین کسانی که به کندوان پا گذاشته اند، ساکنان روستایی به نام حیله ور بودند که در دو کیلومتری غرب کندوان قرار داشت و در قرن هفتم هجری برای در امان ماندن از حمله مغول‌ها به دشتی در مقابل کندوان فعلی مهاجرت کرده‌اند و در طول مدت زمانی به تدریج درون کران‌ها را حفاری کرده و پناهگاهی امن برای خود ساخته‌اند که از آن زمان تاکنون فرزندان آنها نسل به نسل در همان خانه‌های سنگی سکونت دارند.  

وجه تسمیه کندوان به خاطر خانه‌های کندویی است که در دل صخره‌های مخروطی قرار گرفته‌اند

 
شاید برایتان جالب باشد که اکنون تمام خانه های این روستا سند دارد و حالا هر شخصی که بخواهد صاحب خانه ای شود باید مجوزهای آن را دریافت کند. نکته جالب دیگری که در مورد این روستا شنیده می شود شرط ازدواج است که هر پسری که قصد ازدواج داشته است باید خانه ای را حفر می کرده است تا بتواند در روستا ساکن شود.

حمام روستا و دو مسجد قدیمی آن همانند خانه های روستا در دل سنگهای کوهستان کنده کاری شده اند. مجوعه بسیار جالب تاریخی و دیدنی هیله ور نیز در نزدیکی روستا قرار دارد و ظاهرا اقامتگاه اولیه مردم روستا کندوان بوده است.

آب معدنی روستای کندوان شهرت ملی دارد .ییلاقات ارشد چمن از تفرجگاه های ممتاز دامنه های سهند است که در انتهای دره زیبای کندوان و در بالا دست رودخانه کندوان قرار دارد . رمه گردانی و عروسی سنتی از مراسم ویژه این روستا است . دیدار از این روستا تجربه ای فراموش نشدنی است. روستا ی کندوان به امکانات اقامتی و پذیرایی برای گردشگران تجهیز شده و مردمی مهمان نواز دارد.   

به گفته باستان شناسان قدمت روستای کندوان به 3000 سال پیش می رسد

چگونه به روستای کندوان برویم ؟
روستای کندوان مسیر مناسبی برای رفتن دارد. اگر وسیله شخصی دارید توصیه می کنیم آن را برای رفتن به تبریز و روستای کندوان انتخاب کنید چرا که مسیر آذربایجان شرقی از زیبایی های خاصی برخوردار است و قطعا مسیر رسیدن به روستای کندوان خود از جذابیت های سفر به شمار می رود. از تبریز هم برای رسیدن به کندوان، باید به سمت جنوب غرب ، 54 کیلومتر برانید و پس از گذر از شهر سهند و اسکو به روستای کندوان برسید.

اگر طالب سفر با اتوبوس ، قطار یا هواپیما هستید می توانید به راحتی بار سفر به این روستا را ببندید  زیرا در روزهای مختلف هفته امکان سفر با وسایل نقلیه عمومی وجود دارد. تنها تفاوت در این است که باید به ابتدا به شهر تبریز بروید و سپس به روستای کندوان برسید.

گردآوری:بخش گردشگری بیتوته

منابع:
wikipedia.org
tebyan.net
kziran.com



دور دنیا با یک کلیک

• سومین روستای شگفت‌انگیز دنیا در ایران !
• سومین روستای شگفت‌انگیز دنیا در ایران !+عکس
• هتل صخره‌ای کندوان
• هفت مقصد متنوع برای سفر های تابستانی
• کندوان یکی از سه روستای صخره‌ای جهان

 «بندر چابهار» یکی از مناطقی است که جاذبه‌های گردشگری متفاوتی را در خود جای داده است

 آغاز پاییز و فصل سرما موج مسافران و گردشگران را به مناطق جنوب کشور خواهد برد. این مناطق با در اختیار داشتن جاذبه‌های متفاوت گردشگری با روی باز پذیرای گردشگران داخلی و خارجی هستند.  «بندر چابهار» یکی از مناطقی است که جاذبه‌های بکر گردشگری متفاوتی را در خود جای داده و گردشگران زیادی را به سوی خود جذب می‌کند. حال برای آشنایی بیشتر با این منطقه سفری کوتاه به آن داشته تا بتوانیم بخشی از زیبایی‌های این منطقه را معرفی کنیم.

بندر چابهارلقب هندوستان ایران را از آن خود کرده است. همین موضوع می‌تواند برای بسیاری از گردشگران جذاب بوده و آنها را به فکر سفر به این منطقه بیندازد.از سویی دیگر گردش در هوای معتدل بهاری چابهار در روزهای پاییز می‌تواند بر جذابیت این سفر بیفزاید.بدون شک اولین گزینه شما برای استفاده از جذابیت‌های این منطقه دیدن غروب خورشید در کنار ساحل است که آرامشی غیرقابل وصف را ایجاد می‌کند. اما کمی آن سو تر از این بندر، منطقه‌ای وجود دارد که شمار را به یاد فیلم‌های تخیلی درباره مریخ می‌اندازد. کوه‌های بدبوم یا مریخی از دیدنی‌های حیرت انگیز چابهار محسوب می‌شود که به موازات ساحل از منطقه كچو تا نزديكي خليج گواتر كشيده شده‌اند.

گورستان‌های تاریخی از مکان توریست‌پذیر در چابهار است

حال اگر بازدید از یک منطقه بکر با پدیده‌های مورفولوژی شما را خسته کرد، می‌توانید راهی قلعه‌های تاریخی چابهار شوید. چابهار، قلعه های تیس، پیروز گت، بلوچ گت، انوشیروان و باتل را در خود جای داده است که از معروف‌ترین آنها می‌توان به قلعه تیس یا قلعه پرتغالی‌ها، اشاره کرد. این دژ متعلق به دوران اسلامی است.

گورستان‌های تاریخی از دیگر مکان توریست‌پذیر در چابهار است که بازدید از آن می‌تواند بسیار جذاب باشد. مقابر «جنانی کچ» در دامنه کوه پیل بند در جنوب دره تیس در یک سرازیری ملایم قرار گرفته اند، تعداد آنها به حدود 200 قبر قدیمی می‌رسد. مردم این منطقه معتقدند ‌جنانی کچ محل سکونت جن‌ها بوده است.قبر‌های موجود در این گورستان شباهت‌های زیادی به گورهای سیراف بوشهر دارد، البته تعداد قبر‌های جنانی کچ کمتر از قبور سیراف بوشهر است. وقتی به بازدید از این منطقه می‌روید، چند قبر ایستاده نظر شما را به خود جلب می‌کند. این قبرها مقبره پلکانی با سرپوش صندوقچه‌ای دارند. 

قلعه های تاریخی چابهار یکی از جاذبه های گردشگری این بندر میباشد

 
دشت کهیر از دیگر مکان‌هایی است که نباید در سفر به چابهار از دیدن آن صرف نظر کرد. غرب بندر کنارک و در دشت کهیر نرسیده به روستای تنگ 3تپه کوچک گل افشان وجود دارد که دیدن آنها شما را به یاد آتشفشان می اندازد. البته در حال حاضر یکی از آنها فعال بوده و 2 تپه دیگر تقریبا از سال‌های گذشته نیمه فعال شده اند. شنیدن صدایی شبیه به ترکیدن حباب‌های گلی برای گردشگران بسیار هیجان انگیز است. البته ناگفته نماند که گل فشان‌ها کاربرد درمانی نیز دارند. ضمن آنکه بر جذب گردشگران هم تاثیر گذار است.  

کوه‌های بدبوم یا مریخی از دیدنی‌های حیرت انگیز چابهار محسوب می‌شود

 
اما در روزهای آخر سفر خود می‌توانید کمی چاشنی هیجان را به سفر خود اضافه کرده و سری به رودخانه باهوکلات بزنید. این رودخانه به دلیل زیستگاه  گاندو یا تمساح ایرانی هم از نظر گردشگری و هم از نظر زیست‌محیطی اهمیت دارد.

چابهار یا همان هندوستان ایران با موقعیت جغرافیایی و آب و هوایی متفاوت،‌ اوقات خوبی را در دوران اقامت شما در این بندر رقم خواهد زد. تعطیلات مهر ماه فرصت خوبی است تا سفر به چابهار را در برنامه‌های خود قرار دهید.   

 دشت کهیر از مکان‌هایی است که نباید در سفر به چابهار از دیدن آن صرف نظر کرد

  
منبع:asriran.com



دور دنیا با یک کلیک

• چابهار یکی از پررونق ترین مناطق آزاد ایران
• سفر به جزیره شگفتی‌ها
• سفر به خنک‌ترین بندر کشور
• گل‌های جوشان چابهار
• زمستان در کوه های مریخی و دریاچه صورتی!
• سفر به خنک‌ترین بندر کشور+تصاویر

جاذبه‌های گردشگری شهرستان نور

شهرستان نور که تا چند سال قبل سولده نامیده می شد از شهرهای مهم رستمدار بخشی میان رویان و مازندران است. این شهر دارای دو منطقه سردسیری و گرمسیری با بلوکات بسیار است که مهمترین آنها بالاده نامیده می شود.

کاخ تمیشان

 کاخ تمیشان در ۵ کیلومتری‌ شهرستان‌ نور قرار دارد

 این‌ کاخ‌ در ۵ کیلومتری‌ شهرستان‌ نور واقع‌ شده‌ و در دوران‌ سلطنت‌ پهلوی‌ دوّم‌ به‌ دستوراشرف‌ (خواهر محمّد رضا شاه‌) ساخته‌ شده‌ و در زمره‌ مجموعه‌ کاخ‌ هایی‌ است‌ که‌ امروزه‌ در اختیار بنیادجانبازان‌ قرار گرفته‌ است‌. محوطه‌ کاخ‌ بسیار بزرگ‌ و دارای‌ استخر، اصطبل‌ و محل‌ اقامت‌ نگهبانان‌ است‌.

روبروی‌ آن‌ بنای‌ زیبا و بزرگ‌ دیگری‌ وجود دارد که‌ در کنار ساحل‌ دریای‌ خزر ساخته‌ شده‌ و به‌ عنوان‌ پلاژاختصاصی‌ سلطنتی‌ مورد استفاده‌ قرار می‌گرفت‌. ساختمان‌ این‌ بنا از نظر طراحی‌ و تزئینات‌، زیبایی‌ خاصی‌ داردو با سایر ارزش‌های‌ هنری‌ و معماری‌ آن‌ برابری‌می‌کند.

دریاچه الیمالات

 دریاچه الیمالات دریاچه الیمالات در مسیر جاده ارتباطی نور به چمستان قرار دارد

دریاچه سد الیمالات در ۸ کیلومتری نور در مسیر جاده نور ـ چمستان قرار دارد و فاصله آن از جاده اصلی نور به چمستان حدود ۳ کیلومتر است. به عبارتی دریاچه الیمالات در مسیر جاده ارتباطی نور به چمستان قرار دارد و در قسمت جنوبی دوراهی روستای کارگرکلا جای گرفته است. فاصله آن از جاده اصلی نور به چمستان حدود سه کیلومتر برآورد می شود.

پارک جنگلی کشپل

 پارک جنگلی کشپل یکی از جاذبه های گردشگری شهرستان نور

  
در حوزه استان مازندران شهرستان نور شهر چمستان درمسیر ییلاقی لاویج ودر حد فاصل ۲/۵ کیلومتری از چمستان با موقعیت جغرافیایی از شمال به جاده نور-چمستان واز جنوب به کوه لاویج و آب گرم لاویج وشرق به جنگلهای چمستان واز غرب به لاویج رود و شهرک صنعتی چمستان واقع شده‌است.

 این عرصه بمساحت ۷/۲۱ هکتارمی‌باشد واز نظر پوشش نیز دارای شش تیپ جنگلی توسکا- لرک وتوسکا- توسکاوبلوط- افرا، بلوط – ممرز – انجیلی و ممرز – انجیل است نظر به اینکه از این محدوه بعنوان تفرجگاه در گذشته مورد استفاده واقع می‌گردید.

(و همچنین بخاطر وجود سنگ آهن در رودخانه این مسیر قدیما دارای کوره‌های ساچمه سازی بوده‌است که هنوز هم بقایای آن موجود می‌باشد)و در واقع وجود چشمه‌های با دبی خوب این امکان را برای استفاده فراهم نموده واز طرف شهرداری چمستان تاسیسات وتسهیلات پراکنده بدون طرح از قبیل چشمه اب معدنی، آ لاچیغ، حصارنرده‌ای، پله سنگی، فروشگاه مواد غذایی و کته کبابی، پارک بازی برای بچه‌ها وزمین بازی فوتبال و والیبال و سرویس بهداشتی صورت گرفته بود.

 که در طی موافقت اداره کل منابع طبیعی منطقه ساری و سازمان جنگلها در واگذاری اجرای طرح مدیریت بهره وری به شهرداری چمستان اقدام به تهیه طرح هادی شده‌است.

 که در زون متمرکز انواع امکانات و تسهیلات مجاز در تفرجگاه و در زون بازسازی نیز برای بهره گیری در آینده اقدام به نهالکاری با استفاده ازگونه‌های بومی خواهد شد لازم به ذکر است منابع مالی این طرح از طریق شهرداری چمستان تامین خواهدشد.

آرامگاه نیما یوشیج

آرامگاه نیما یوشیج در روستای ییلاقی و کوهستانی یوش قرار دارد

در روستای ییلاقی و کوهستانی یوش از دهستان اوزرود شهرستان نور خانه نیما شاعر بلند آوازه شعر فارسی قرار دارد که توسط جدش بیش از 200 سال پیش با گجچ‌بری و پنجره‌های زیبای ارسی ساخته شده ست. خانه نیما همچنین آرامگاه وی است.

کلیسای آنتوان مقدس

کلیسای آنتوان مقدس در شهرک ساحلی "هایکاشن" یکی از جاذبه های گردشگری نور

کلیسای آنتوان مقدس در شهرک ساحلی "هایکاشن” واقع در فاصله بین شهرهای نور و علمده استان مازندران واقع است. کلیسا توسط ارامنه کاتولیک مذهب ایران بنا شده و کار ساختمان آن در 1974 میلادی به اتمام رسیده است.

دیوارهای خارجی کلیسا با سیمان و دیوارهای داخلی آن با گچ پوشانده شده است. کلیسا دارای پلانی بشکل هشت ضلعی است که بر روی بعضی از اضلاع آن یک جفت نورگیر کم عرض تعبیه شده است. کلیسا بر روی صفه ای به ارتفاع پنج متر قرار داده شده است و برای ورود به آن پلکانهایی در مقابل ناقوسخانه کلیسا ساخته شده است.

سقف کلیسا که بشکل گنبد است در قسمت میانی خود دارای گنبد کوچکتری با ساقی هشت ظلعی وبه ارتفاع 5/1 متر با هشت نورگیر میباشد. ناقوسخانه در جلوی درب ورودی بنا شده و دارای گنبدی با شش ستون میباشد.

آبشار آب پری

آبشار آب پری یکی از مکانهای تفریحی شهرستان نور

این آبشار در فاصله ۵ کیلومتری شهر نور، نزدیکی شهر رویان واقع شده‌است. در آب پری درختان با فاصلهٔ کم از یکدیگر قرار دارند و بیشتر مناطق بکر و دست نخورده مانده‌است. این ناحیه همسایه کجور و یوش می‌باشد. آبشار آب پری در کنارهٔ جاده قرار گرفته‌است.

این آبشار، شباهت چندانی به آبشار ندارد زیرا قسمتی از سنگ‌های کوه در اثر رانش زمین در شیب تند کوه جمع شده‌اند و آب کمی از لابه‌لای این سنگ‌ها در جریان است.اختلاف درجه حرارت این ناحیه با هوای شهر رویان تقریبا ۱۰ درجه سانتی‌گراد است. درختان جنگلی در مناطق کم ارتفاع‌تر و درختان کاج در نقاط بلندتر دیده می‌ شوند.

منبع: tabnak.ir



دور دنیا با یک کلیک

• بزرگ ترین پارک‌های جنگلی ایران
• رویای بهاری در نور

 فرحزاد که تا چند دهه پیش به عنوان مسیر پیاده روی تا امامزاده داوود مورد توجه قرار می گرفت، بیش از ده سال است که به یکی از تفرج گاه های مهم تهران تبدیل شده است. استقبال از باغچه رستوران های فرحزاد به حدی است که شب ها به زحمت می توان در این محله جای پارک خالی برای اتومبیل پیدا کرد. یافتن جا پارک راحت و امن، خودش البته یکی از اجزای فرحزادگردی است.

فرحزد از 3 محله تشکیل شده است: محله فرحزاد بالا (شمال اتوبان یادگار امام)، فزحزاد پایین (جنوب اتوبان یادگار امام) و محله امامزاده.

ضلع شمالی محله فرحزاد به دامنه های ارتفاعات رشته که البرز منتهی می شود و ارتفاع 1800 متر از سطح دریا دارد که حد شمالی شهر تهران است. ضلع غربی آن به دره و رودخانه فرحزاد محدود می شود که از دامنه های البرز آغاز شده و تا بزرگراه یادگار امام محدوده محله را تعیین می کند. از سمت شرق نیز خیابان گلپاد و جاده قدیم امامزاده داوود و همچنین مرز بین شهرک های مسکونی و تپه های مشرف به منطقه فرحزاد به عنوان مرز شرقی محله شناخته می شوند.

محله فرحزاد از بزرگراه یادگار امام، جاده فرحزاد و بلوار فرحزادی شهرک غرب قابل رفت و آمد است. دهه های قبل فرحزاد در فصل تابستان به خاطر توتستان های پربارش پذیرای اهالی شهر بود. فرحزاد از محله های قدیمی شمال تهران است که از گذشته به صورت روستایی در مسیر جاده امامزاده داوود استقرار داشته و به مرور زمان و در اثر توسعه پایتخت به صورت محله ای از شهر تهران درآمده است.

فرحزاد از محله های قدیمی شمال تهران است

 
هرچند جمعی براساس نام مشهور امروزی این آبادی یعنی «فرحزاد» وجه تسمیه آن را به اشتباه، بدان سبب که جایی فرحبخش و خوش آب و هوا بوده است، منسوب به «فرح» دانسته اند، اما نام اصلی آن «فره زاد» بوده و به سبب پیدایش آب در آنجا آن را «توشه عظیم» شمرده اند.

به نوشته عباس اقبال: «فرحزاد قریه دیگری است در شمال غربی طهران بین تجریش و کن. نام این قریه نیز در کتاب منطقه الطالبیه آمده به به شکل فرزاد که املا صحیح قدیم آن فره زاد بوده و بعدها این اسم به صورت فرح زاد درآمده که به معنای محل زایش و پیدایش شادی است.»

روستای فرحزاد از بخش های خوش آب و هوای شمال تهران به حساب می آمده است و هنوز نیز درصد بالایی از اهالی این محله را ساکنان قدیمی ده فرحزاد تشکیل می دهند، اما در اثر توسعه شهر تهران، در دهه های گذشته شاهد مهاجرت افراد با قومیت های متفاوت به این محله بودیم. در حال حاضر این محله دارای حدود 20 هزار نفر جمعیت است که علاوه بر اهالی بومی، عمدتا شامل اقوام قوچانی، ترک زبان، قزوینی و غیره می شوند.

قدمت گردشگری
در گذشته، تابستان ها، جمع کثیری از اهالی تهران برای فرار از گرما به فرحزاد می آمدند و با کرایه کردن خانه یا باغچه ای سکونت می کردند و حتی عده ای در فضای باز چادر می زدند و تعطیلات تابستان را بدین ترتیب می گذراندند.

نکته دیگری که از فرحزاد در خاطرات تهرانیان قدیم ثبت شده است، امر گذرگاهی فرحزاد برای زوار امامزاده داوود بود که ایستگاه اصلی آن سفر زیارتی، همین آبادی بود. زیارت کنندگان شب را در این محل می گذارندند و صبحگاهان با اجاره کردن الاغ و قاطر به سمت امامزاد داوود عزیمت می کردند.

مهاجرت موقت تهرانی ها و مقام ایستگاهی فرحزاد سبب رونق داد و ستد کسبه آن آبادی می شد. بنابراین تابستان برای اهالی فرحزاد منبع درآمد و ثروت بود و این خصوصیت موجب سکونت دائم جمعی مهاجر در آنجا شده که در قیاس با دیگر آبادی های شمیران نظیر آهار و شکراب که به سبب بن بست بودن راه، مهاجر پذیر نیستند و دارای ساکنانی با نژادی واحد هستند، فرحزاد را کاملا متمایز کرده بود. 

 روستای فرحزاد از بخش های خوش آب و هوای شمال تهران به حساب می آید

 
این شب ها
فرحزاد به ویژه در شب های تابستان، میزبان مردمانی است که برای رهایی از دغدغه های شهر و حضور در محیطی آرام و آزاد به آنجا می روند. این محله پر از قهوه خانه ها و رستوران سنتی است و برعکس بقیه مناطق تفریحی شمال تهران مثل دربند و درکه، نه کوهی دارد و نه طبیعت چندان بکری. از بزرگراه یادگار به خیابان فرحزاد که می رسیم با تابلوهای رنگارنگ رستوران ها و کافه ها، مغازه های قلیان فروشی و بساط دستفروشان کنار خیابان رو به رو می شویم.

در جلوی هر رستورانی جوانانی مهمانان را به داخل فرا می خوانند و مشغول راهنمایی ماشین ها برای پارک هستند. اکثر شب ها خیابان فرحزاد پر از ماشین های جوانان و خانواده هایی هست که برای گذراندن وقت به آنجا می روند و به همین علت همیشه ترافیک این منطقه سنگین و پررفت و آمد است.

بیشتر کافه ها و رستوران های سنتی تهران از روزگاران قدیم به دلیل آب و هوای خوب، قرار داشتن در مسیر کوهنوردان و زیارتگاه های مختلف در دامنه کوه های البرز واقع شده اند. شهرداری تهران برای ساماندهی و گسترش این مکان ها اقدامی انجام نمی دهد بلکه همیشه محدودیت هایی را برای آنها ایجاد می کند. از اقدامات دولتی تنها می توان به گسترش فضاهای سبز این مناطق مثل تبدیل دره فرحزاد به بوستان نهج البلاغه اشاره کرد که قبل از آن پاتوق معتادان تهرانی بود.

حاج اکبر از رستوران دارهای قدیمی فرحزاد می گوید: فرحزاد از سالیان دور به دلیل قرار داشتن در مسیر امام زاده داوود پذیرای زوار و مسافران بوده است. در آن زمان تعداد رستوران ها کم و به جای اکثر رستوران های فعلی باغ گردو و توت بود که نوز بعضی از درختان آن باقی مانده است. به خاطر همین درخت ها و آب و هوای خوش، اینجا به فرحزاد معروف شده است. بسیاری با به دست آوردن برخی از باغ ها و تخریب آنها به ساختن کافه و رستوران پرداختند که تا میدان فرحزاد ادامه دارد. درواقع بافت سنتی ده از میدان شروع می شود که تنها ساکنین در آنجا رفت و آمد می کنند. غذای رستوران ها کباب، جوجه، دیزی و جگر است و از غذاهای فوری و امروزی خبری نیست.

پاتوق های پیرها و جوان ها
در میان خیابان به داخل یکی از کافه های مدرن می روم. مشتریان دخترها و پسرهای جوانی هستند که تقریبا همدیگر را می شناسند. هر چند دقیقه جای خود را عوض می کنند و مشغول کشیدن قلیان با بازی تخته هستند. دود قلیان تقریبا فضای کافه را پر کرده و هر از چندگاهی صدای قهقهه و خنده بلند می شود. موسیقی هم بخش جدایی ناپذیر رستوران است.  

 در رستوران ها سنتی فضا متفاوت است. با ورود به آنها تخت های چوبی، گلدان ها و درختان سبز می بینیم و صدای دلنشین آب را می شنویم. معمولا در طول روز زوج های جوان و خانواده ها برای صرف غذا این نوع رستوران ها را انتخاب می کنند. قهوه خانه های قدیمی تر هم بیشتر پاتوق پیرمردها یا پسران جوانی است که ساعت های بیشتری را پای قلیان در آنجا می گذرانند. در جلوی آنها منقل های کباب قرار دارد که بوی دودشان همیشه در فضای خیابان می پیچد. این قهوه خانه به علت قیمت پایین تر با رستوران های یک و مدرن رقابت می کنند.

بساط های کنار خیابان هم پر است از خوردنی های متنوع متناسب با فصل از باقالی داغ و لبو قرمز گرفته تا لواشک و آلوچه و مغز گردو.

نزدیک های ساعت دو شب کم کم رستوران ها و کافه ها بسته می شوند. شلوغی و هیاهوی خیابان فرحزاد هم تمام می شود تا فردا صبح که دوباره جوان ها و خانواده هایی برای آرامش و گذراندن وقت به خوشی آنجا را انتخاب می کنند.

تاریخ فرحزاد
جلد یکم، فرهنگ جغرافیایی ایران، فرحزاد را زمانی که روستایی بیش نبود، چنین معرفی کرده است:

دهی است جزو بخش شمیران، واقع در نه هزار گزی باختر تجریش و دوزاده هزار گزی تهران، ناحیه ای است در دامنه کوهستان، سردسیر و دارای هزار و دویست نفر جمعیت. از قنات مشروب می شود. محصولاتش غلات، یونجه و توت است. اهالی از کشاورزی و چارپاداری گذران می کنند. یک دبستان و راه ماشین رو دارد.

مزرعه یونجه زار کهریزک جزو این ده است. زوار الاغ یا قاطر کرایه می کنند و به امامزاده داوود می روند. بنابراین در تابستان ها شغل ساکنین بیشتر چارپاداری است. تابستان دویست خانواده تهران خانه یا باغچه اجاره می کنند و در اینجا ساکن می شوند.

عباس اقبال آشتیانی درباره فرحزاد در «جغرافیای بلاد و نواحی» در مجله یادگار (سال اول) نوشته است: فرحزاد در شمال غربی طهران بین تجریش و کن واقع است. نام این ده در کتاب «منتقله الطالبیه آمده، اما به شکل فرزاد که املای قدیم آن فره زاد است، به تشدید را.

بعدها قیاس عامیانه فره را که به تدریج به تخفیف را استعمال می شده، به فرح عربی مبدل ساخته و فره زاد و فرزاد را فرح زاد کرده است. مولف کتاب منتقله الطالبیه، نام جمعی از سادات مهاجر را می برد که به این قریه پناهنده شده و در آنجا سکونت اختیار کرده بودند.

امامزادگاه مدفون در فرحزاد

فرحزاد از سالیان دور به دلیل قرار داشتن در مسیر امام زاده داوود پذیرای زوار و مسافران بوده است

1- ابوعبدالله بن حسن المرتضی بن محمدالهادی بن یحیی بن یحیی القاسم السی بن ابراهیم طباطبا بن اسماعیل بن ابراهیم بن حسن مثنی بن امام حسن

2- در بدایع الانساب احتمال داده ابوطالب محمد در فرح زاد مدفون باشد.

3- امامزاده هادی یکی از اجداد امامزاده داود نیز در فرحزاد مدفون است.

مالکیت فرحزاد
مستوفی الممالک مالک بسیاری از آبادی های اطراف تهران، چون بهجت آباد، یوسف آباد، ونک، فرحزاد و... بود. در این باره معیرالممالک نوشته است:

مستوفی الممالک دستی آبادکننده داشت و در ایجاد ده و جاری ساختن قنات می کوشید و حسن آباد، یوسف آباد،... و فرحزاد از آبادکرده های اوست/ رجال عصر ناصری.

امروز اراضی فرحزاد جزو شهر تهران شده و جمعیتی بالغ بر بیست هزار تن از اقوام مهاجری چون قوچانی، ترک زبان، قزوینی و... در آن سکونت دارند. به صورت سه محله درآمده است؛ محله بالا که شمال بزرگراه یادگار امام است، محله پایین که جنوب آن راه است و محله امامزاده معصوم صالح که در شرق و اطراف امامزاده قرار دارد.

رستوران های با قیمت متوسط
• رستوران باغچه خانوادگی حسین
بلوار فرحزادی، بالاتر از بزرگراه یادگار امام، رو به روی کوچه آبشار، پ 80
   

روستای فرحزاد پر از قهوه خانه ها و رستوران سنتی است

 
• رستوران نمونه
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- نبش میدان- پلاک 91

• رستوران خانوادگی سالار فرحزاد
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- نرسیده به کوچه آبشار

• باغچه خانوادگی عرشیا
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- بالاتر از کوچه آبشار

• باغچه سنتی میلاد
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- خیابان آبشار- به سمت دره فرحزاد

• رستوران باغچه خانوادگی امپراطوری
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- کوچه آبشار- دره فرحزاد

• رستوران خانوادگی صحرا
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- کوچه آبشار- دره فرحزاد

• باغچه سرای خانوادگی اناران
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- کوچه آبشار- دره فرحزاد

• باغ و رستوران خانوادگی عباس
انتهای اشرفی اصفهانی- به سمت فرحزاد

• رستوران پالیز
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- خیابان آبشار- نبش کوچه آبشار

• باغچه سنتی شکوفه
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- کوچه آبشار- بن بست یادگار

• رستوران سنتی آبشار
فرحزاد- نبش کوچه آبشار

• رستوران باغچه فدک
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- بعد از کوچه آبشار

  
•  رستوران سبز فرحزاد
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- بالاتر از کوچه آبشار

• رستوران باغچه خیام
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- نرسیده به کوچه آبشار

• رستوران باغچه پائیزان
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- نرسیده به کوچه آبشار

• رستوران پیچک
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- کوچه آبشار- به سمت دره

• رستوران باغچه خانوادگی کوهستان
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- کوچه آبشار- دره فرحزاد- کوچه یاس- پلاک 12

• رستوران خانوادگی طلائیه
انتهای اشرفی اصفهانی- به سمت فرحزاد- نخستین فرعی سمت چپ

• رستوران باغچه خانوادگی رضا
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- کوچه آبشار- دره فرحزاد

• رستوران خانوادگی گل یخ
انتهای اشرفی اصفهانی- به سمت فرحزاد- نخستین فرعی سمت چپ

رستوران های روستای فرحزاد

• رستوران باغچه چهار فصل مروارید
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- بالاتر از میدان

• رستوران باغچه احسان
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- بالاتر از کوچه آبشار

• رستوران باغچه امیر
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- نبش میدان

• رستوران عبدالرزاق
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- نبش میدان

• رستوران باغچه کسری
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- بالاتر از میدان

• رستوران باغچه شاندیز فرحزاد
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- بالاتر از میدان

• رستوران باغچه سایه
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- بالاتر از میدان

• رستوران باغچه سنتی عمو حسن
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- بالاتر از میدان

• رستوران باغچه باران
خیابان ایثارگران شمالی- خیابان امام زاده داوود- بعد از پارک گلپاد

باغچه رستوران های فرحزاد

  
• باغچه خانوادگی ماهان
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- کوچه آبشار- بن بست یادگار- پلاک 1.68

• رستوران ستاره
خیابان شهید فرحزادی- بعد از کوچه آبشار- پلاک 81

•  سفره خانه سنتی حجت
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- نرسیده به کوچه آبشار

• قهوه خانه فانوس فرحزاد
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- بالاتر از کوچه آبشار

• باغچه سنتی عیاران
فرحزاد- کوچه آبشار- بعد از کوچه اناران- باغچه عیاران

• رستوران باغ خانوادگی پایتخت
انتهای اشرفی اصفهانی- به سمت فرحزاد- خیابان آبشار- پلاک 7

رستوران های با قیمت بالا

• رستوران خانوادگی چهلستون
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- کوچه آبشار- دره فرحزاد

•  رستوران باغچه خانوادگی صفا
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- نبش کوچه آبشار

• رستوران تخت جمشید
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- رو به روی کوچه آبشار

• رستوران خانوادگی بهشت فرحزاد
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- بالاتر از کوچه آبشار

• رستوران مزرعه فرحزاد
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- خیابان آبشار- نرسیده به دره فرحزاد

•  سفره خانه سنتی حافظیه فرحزاد
فرحزاد- بعد از کوچه آبشار

• مجتمع پذیرایی قائم
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- کوچه آبشار- دره فرحزاد

    
• رستوران باغچه سنتی دایی اکبر
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- کوچه آبشار- دره فرحزاد

• رستوران باغچه گلستان
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- بعد از کوچه آبشار

• رستوران دهکده
فرحزاد- پلاک 199

• رستوران خانوادگی آلاچیق
بلوار شهید فرحزادی- بالاتر از تقاطع یادگار امام- کوچه آّبشار- به سمت دره مدیریت

منبع:هفته نامه اوقات خوش/ برترینها

 باغرود یکی از معروف‌ترین مراکز گردشگری طبیعی در نیشابور

باغرود منطقه و شهرکی سرسبز است که در ۱۲ کیلومتری شمال شهر نیشابور قرار دارد. دره‌ای که در آن رودخانه‌ای در جریان است و اطراف آن پوشیده از درختان میوه،گردو ،چنار، گیلاس، سیب و ... است.باغرود یکی از معروف‌ترین مراکز گردشگری طبیعی در نیشابور به شمار می‌آید که در مسیر جاده منتهی به آن نیز مناطق و روستاهای دیدنی دیگری چون برف ریز قرار دارند. اگر قصد سفر به نیشابور دارید، پیشنهاد می‌کنیم از این منطقه ییلاقی نیز دیدن کنید.

درآمد اصلی ساکنان باغرود از راه کشاورزی است و باغ‌ های سرسبز و خاک حاصلخیز بسیاری در این ناحیه وجود دارد.رونق کشاورزی در منطقه باعث شده است عده کمتری روی به دامداری بیاورند. عده‌ای از ساکنان منطقه نیز در اردوگاه شهید رجایی مشغول کار هستند که یک پادگان بزرگ نظامی و یک اردوگاه بین‌المللی گردشگری منطقه است.

 باغرود منطقه و شهرکی سرسبز است که در ۱۲ کیلومتری شمال شهر نیشابور

روستای برف ریز نیز از جمله مناطق دیدنی این مسیر است که در میانه جاده و در سمت غربی قرار دارد. این روستا به دیده‌ بان شهر نیشابور نیز شهرت دارد.این منطقه برف گیر‌ترین محل است و چشم انداز زیبا و چشمه‌های آب متعدد و آب و هوای بسیار خوب آن باعث شده جزو یکی از مناطق مهم توریستی نیشابور در نزدیکی دامنه جنوبی قله بینالود به شمار آید.
 

این مجتمع دارای امکانات فرهنگی از قبیل کتابخانه،نمازخانه،سالن اجتماعات تابستانی،کارگاههای مختلف مهارتی،سینما و رصدخانه است.از امکانات ورزشی آن می‌توان به زمین چمن،استخر شنا،دریاچه قایقرانی و سایر رشته‌های ورزشی اشاره کرد.سالنهای پذیرایی،درمانگاه،فروشگاه، مهمانسرا و کمپ‌های تابستانی از دیگر امکانات این مجموعه است.

سایر جاذبه‌ های گردشگری این مجتمع شامل سد بزرگ خاکی،دریاچه پرورش ماهی،باند پروازی هواپیمای گلایدر،مزارع زعفران،زنبورداری،باغات میوه،فضای سبز و پرورش گل و گیاه است. ظرفیت پذیرش اردوگاه برای اردوهای یک روزه ۵۰۰۰ نفر و اردوهای چند روزه ۲۵۰۰ نفر می‌باشد.

 باغ‌ های سرسبز و خاک حاصلخیز بسیاری در  منطقه باغرود وجود دارد

در مسیر و حتی پشت این اردوگاه نیز روستاهای دیگری چون دربهشت، برف ریز و ... واقع شده‌اند که دارای مناظر،زیارتگاهها و مناطقی برای اطراق نیمروزی در فصل تابستانند.به عنوان مثال اگر به کوهنوردی علاقه‌مند باشید،یکی از قسمت‌هایی که هواداران بسیار برای تماشا دارد «هفت غار» است که در همین مسیر جاده باغرود واقع شده است.

روستای برفریز نیز از جمله مناطق دیدنی این مسیر است که در میانه جاده و در سمت غربی آن قرار دارد. این روستا به دیده‌ بان شهر نیشابور نیز شهرت دارد.این منطقه برف گیر‌ترین محل است و چشم انداز زیبا و چشمه‌ های آب متعدد و آب و هوای بسیار خوب آن باعث شده جزو یکی از مناطق مهم توریستی نیشابور در نزدیکی دامنه جنوبی قله بینالود به شمار آید.    

اطراف باغرود پوشیده از درختان میوه،گردو ،چنار، گیلاس، سیب و ... است

 
همچنین مناظر زیبای کوهستانی و کوه‌های سر به فلک کشیده واقع در شمال منطقه همواره پذیرای طبیعت دوستان و کوهنوردان مشتاق است.

راه دسترسی به منطقه
در مسیر کمربندی جاده نیشابور-مشهد هنگامی که به میدان باغرود رسیدید،به سمت شمال جاده‌ای دو بانده قرار دارد به نام جاده باغرود که در انتهای آن اردوگاه و پس از آن روستای باغرود واقع شده‌اند.   

درآمد اصلی ساکنان باغرود از راه کشاورزی است

 
حالا که در روزهای پایانی فصل تابستان هستیم،پیشنهاد میکنیم سری به این مکان زیبا و خوش آب و هوا بزنید و در گرمای تابستان،خنکای این منطقه زیبا را بچشید.

منبع:tebyan.net

اینجا شهر سوخته است؛ هفدهمین میراث جهانی ایران

شهر سوخته استان سیستان و بلوچستان به‌عنوان نخستین محوطه‌های باستانی ایران در سی و هشتمین اجلاس یونسکو به ثبت جهانی رسید.

شهر سوخته

شهر سوخته، هفدهمین اثر تاریخی ایران در فهرست یونسکو محسوب می‌شود

شهر سوخته

شهر سوخته با برخورداری از قدمت ۵۰۰۰ ساله هم‌اکنون به‌عنوان یکی از پیشرفته‌ترین شهر‌های باستانی دنیا شناخته می‌شود

شهر سوخته

سی و هشتمین اجلاس یونسکو در دوحه قطر درحالی شهر سوخته را در فهرست آثار جهانی قرار داد که این محوطه‌باستانی پیشتر به خاطر کشفیات مهم باستان‌شناسی‌اش در دنیا شناخته شده و از اهمیت بسیاری برخوردار بود

شهر سوخته

امسال شهر سوخته درحالی در سی و هشتمین اجلاس یونسکو شانس ثبت جهانی را از آن خود کرد که پیشتر نگرانی‌هایی از سوی کارشناسان درخصوص احتمال ثبت نشدن این محوطه باستانی در فهرست آثار جهانی مطرح شده بود

 شهر سوخته

کارشناسان شورای جهانی بناها و محوطه‌های تاریخی (ایکوموس) بیشتر به ایران تذکر داده بودند که پرونده شهر سوخته با برخی از شاخص‌های یونسکو همخوانی ندارد

شهر سوخته

محمد حسن طالبیان: کارشناسان یونسکو در بازدید از شهر سوخته چند اشتباه داشتند که می‌توانست ثبت اثر را با مانع روبرو کند، اما ایران با ارائه گزارشی به یونسکو اشتباهات را تصحیح کرده و از ثبت جهانی یونسکو دفاع کرده است

 شهر سوخته

درحال‌حاضر پرونده شهر سوخته با قرار گیری در فهرست آثار جهانی این امکان را برای سیستان و بلوچستان به‌عنوان منطقه‌ای مرزی فراهم کرده تا به برقراری صلح در منطقه کمک کند

منبع:isna.ir



دور دنیا با یک کلیک

• شهر سوخته و شگفتیهای شهر سوخته
• شهرسوخته
• 10 اثر باستانیِ ایران پیش از ظهور اسلام
• شاهکارهایی که ایران را بیشتر به جهان شناساند
• هفت مقصد متنوع برای سفر های تابستانی

آشنایی با آتشکده‌های ایران (+تصاویر)
آتشکده به گونه‌ای از نیایشگا‌ه زرتشتیان گفته می‌شود که آتش در جای خاصی از آن قرار دارد و مهم‌ترین نیایش‌های دینی در آن و در برابر آتش انجام می‌گیرد.
شکل و بنای آتشکده‌ها در همه جا یکسان است. معمولا هر آتشکده 8 درگاه و چند اتاق 8 گوشه دارد و آتش‌دان در وسط بنا واقع است. با گذر زمان و به تدریج مقرر می‌شود که آفتاب بر آتش نتابد. بنابراین آتش را در فضای باز نگهداری نکرده و اتاقی در وسط بنا ساختند که آتشدان در آن قرار داشت. محافظ آتشکده را هیربد می‌نامیدند.

اگر دوست دارید از نزدیک شاهد این بنا باشید، چنین آتشکده ایران را برایتان معرفی کرده ایم که در شهرهای مختلف قرار دارند.

آتشکده آتشگاه – اصفهان
آتشکده آتشگاه در غرب شهر اصفهان و در مسیر اصفهان - نجف آباد در نزدیکی منارجنبان بر فراز تپه‌ای سنگی و کم ارتفاع قرار دارد. آتشگاه اصفهان یکی از سه اثر قدیمی به جا مانده از دوران باستان و از نظر بزرگی سومین اثر موجود در شهر اصفهان است و یکی از 7 آتشکده بزرگ ایران در زمان قباد ساسانی می‌باشد.

بنای آتشگاه، آتشدانی بزرگ و مدور است با دریچه‌های متعدد. این ساختمان از خشت‌های گلی خام به طول و عرض 40 سانتیمتر و قطر 14 سانتیمتر ساخته شده و مصالح خشت‌ها، گل و سنگ ریزه و نی‌های ساحل زاینده رود است. پایه‌های بزرگ و خشتی بنا تقریبا از میانه تپه آتشگاه آغاز می‌شوند و در بالا به ستون‌هایی محکم تبدیل می‌شدند که در گذشته اتاق‌هایی نیز روی آنها قرار داشته‌است.

در بالای تپه بنایی گرد وجود دارد و جز آن هیچ بنایی بلندتر ساخته نشده‌است. این بنا دارای 8 گوشه‌است و در هر گوشه یک پنجره هم رو به بیرون دارد. گفته می‌شود موبدان زرتشتی، آتش مقدس را در درون این اتاق قرار می‌داده‌اند. این مجموعه دارای اتاق‌ها و ساختمان‌هایی در 4 جهت تپه بوده که تا زیر اتاقک آتشگاه ادامه می‌یافته‌اند. در بافت ساختمان‌های این بنا می‌توان سوراخ‌های زیادی را دید که به دست گنج‌یابان کنده شده‌است.

در اطراف این آتشدان در سطحی پایین‌تر اتاق‌های زیادی ساخته بودند که به علت خام بودن خشت‌ها در مجاورت باد و باران به مرور زمان از بین رفته‌اند. بقایای این اتاق‌ها در شمال و شمال شرقی بر جای مانده است. این آتشدان دارای 7 پنجره بزرگ قدی و یک در ورودی است که آتش درون آن از تمامی جهات قابل دید بوده است . ارتفاع ورودی آن به اندازه چند پله از سطوح اطراف است و بطور کامل بر تمامی مجموعه و کوه وقوف دارد . در داخل آن در بالای در و تمامی پنجره‌ها طاقچه‌هایی قرار دارند.

مجموعه آتشگاه اصفهان در طول تاریخ به عنوان یکی از جایگاه‌های آتش مقدس و در دوران‌های اخیر به دلیل موقعیت مذهبی و تفریحی همواره مورد توجه مردم اصفهان و اطراف بوده است. آتشگاه اصفهان در سال 1330 و با شماره 380 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. در سال‌های دهه 50 مرمت اساسی شد و در اوایل دهه 60 به جهت جلوگیری از ایجاد صدمات و تخریب، درهای ورودی ساختمان‌های آن بسته شد و بطور کامل استتار گردید.

آتشکده کرکویه - سیستان و بلوچستان
این آتشکده که به آتشکده کرکوشاه نیز شهرت دارد در غرب روستای خمک و 8 کیلومتری تپه منطقه شهرستان و در میان زمین‌های باتلاقی سیستان و نزدیک مرز ایران با افغانستان قرار دارد. این آتشکده از جمله آثار تاریخی و قدیمی استان سیستان و بلوچستان است.

کرکویه توسط نویسندگان دوران اسلامی در کتب قدیمی تشریح شده است. استخری کرکویه را نخستین راهی می‌‌داند که سیستان را به هرات متصل می‌‌کند و بنا به گفته وی، کرکویه در سه فرسنگی زرنج یا زرنک (سیستان) واقع شده است. قدمت آتشکده کرکویه را به زمان کیخسرو نسبت داده‌اند و بنا بر روایات کرکویه تا قرن هفتم هجری آبادان بوده است.

بر اساس توصیفات مورخان دوران اسلامی، این اثر تاریخی دارای دو قبه بزرگ و بر هر قبه شاخی چون شاخ گاوی بزرگ ساخته بودند و آتشگاه در زیر آن دو قبه قرار داشت. این آتشکده تا قرن 17 هجری که قزوینی آن را وصف کرده است بسیار خرم و زیبا بوده است. این بنا جزو چهار آتشکده مهم ایران بوده و موبدان آن نیز جایگاه خاص و ویژه‌ای را دارا بودند. به طوری‌که در تاریخ آمده فردوسی جهت نگارش شاهنامه و تحقیقات خود نزد موبد این آتشکده آمده است.

کرکوشاه یا کرکویه، عبارت است از بقایای یک آتشکده مربوط به دوران هخامنشی، که شامل یک دیوار خشتی - چینه‌‌ای از یک برج دفاعی شهر باستانی است. این آثار شامل تعدادی از بنا‌های بزرگ و کوچک است. این بخش دارای تالاری به طول ۱۱ متر و عرض 8.5 متر است. کلمه کار یا کر در زبان پارسی کهن به معنی مردم جنگاور و جنگجو است. بنابراین می‌توان گفت کرکویه به معنی کوی جنگاوران است.

آتشکده تخت رستم - تهران
آتشکده تخت رستم در استان تهران، 20 کیلومتری غرب شهریار در بخش جوفین در نزدیکی روستای قجر روی کوه تخت رستم قرار دارد. این آتشکده در دوران ساسانی و برای انجام مراسم آتش؛ که فقط موبدان زرتشتی بدان راه داشته‌اند، ساخته شد. طی سال‌های گذشته نیز در دامنه شرقی تخت رستم یک محوطه باستانی در حدود 10 هکتار شناسایی شده است.

 
آتشکده تخت رستم از دو صفه یا تخت‌گاه تشکیل شده که یکی از این صفه‌ها در قله صخره و دیگری در ارتفاع پایین تر قرار دارد. صفه اول که در فضای آزاد قرار دارد محلی است که روی آن آتش می‌افروختند و روی صفه دوم مراسم مذهبی انجام می‌گرفته است. در فاصله 15 متری از تخت گاه پایینی یک بنای گنبدی شکل قرار دارد که احتمالا آتش مقدس را در آن نگه می‌داشتند.

در قسمت پائین کوه یک سکو و یک بنای کوچک وجود دارد. این بنای کوچک که در 15 متری سکو قرار دارد و تقریبا سالم مانده، سقف کوتاهی دارد؛ فاصله راس گنبد آن تا سطح زمین 238 سانتیمتر بوده و دارای دو مدخل با طاق‌هایی به سبک معماری‌های پیش از اسلام است.
کوه تخت رستم، مخروطی شکلی و از جنس آندزیت و سنگ‌های آتشفشانی است. در دامنه و نوک قله این کوه آثار معماری به صورت تختگاه وجود دارد که با استفاده از مصالحی نظیر سنگ و ملات گچ سنتی ساخته شده است. اثر باستانی آتشکده تخت رستم یکی از آتشکده‌های مهم منطقه شهریار استان تهران در دوران ساسانی است و در سال 1316 با شماره 303 به ثبت ملی رسید.

آتشکده سرمسجد - خوزستان
آتشکده یا معبد سرمسجد یکی از مهم ترین مکان‌های تاریخی و باستانی استان خوزستان است که در شمال شرقی شهر مسجدسلیمان قرار دارد. آتشکده جاویدان (صفه سرمسجد) بنایی متعلق به قرن هفتم قبل از میلاد است که بنا بر نظر برخی کارشناسان، معماران برای ساخت تخت جمشید از آن الهام گرفته‌اند.

نوع معماری این بنا، آتشکده جاویدان اورارتویی است که مهمترین مشخصه آن استفاده نکردن از ملات و گذاشتن سنگ خشک روی سنگ خشک دیگر است.بنا به نوشته‌های پروفسور گیرشمن، باستان‌شناس فرانسوی در کتاب «ایران از آغاز تا اسلام» تخت جمشید نیز با استفاده از همین الگو ساخته شده است.این معبد که در گذشته‌های دور همواره در آن آتشی افروخته بوده مشرف به سفه سرمسجد است که به گفته مورخان مقر حکومتی پارس‌ها بوده است.

آتشکده سرمسجد، به دستور یکی از پادشاهان بزرگ هخامنشی ساخته شده و هر کدام از سنگ‌های بزرگ معدنی به کار رفته در آن 4 تا 5 تن وزن دارد.محراب آتشکده متعلق به قرن ۷- ۸ قبل از میلاد است که شامل یک سکو به اندازه‌های ۲۰ در ۲۵ پا می‌باشد. در بخش شرقی محراب قسمتی که اکنون آتشکده می‌باشد برای عبادت ایرانیان بنا شده بود.
سمت غرب ایران مقدس ویژه خدایان یونانی بوده و در سمت غربی آتشکده 3 معبد برای 3 تن از خدایان قدیم اختصاص داشت که 2 تن از آنان هراکلیوس و آتنا می‌باشد.

یک پلکان به عرض ۲۵ متر مومنان را به روی صفه نزدیک محل مقدس هدایت می کرد و از آنجا که در پایان مراسم نیایش نبایستی از همان راه که آمده‌اند بازگردند یک پلکان دیگر در گوشه دیگر ضلع شرقی برای پایین رفتن ساخته بودند.

به عقیده پروفسور گیرشمن سابقه استقرار یکی از قبایل پارس در مسجدسلیمان به اواخر قرن هشتم قبل از میلاد می‌رسد. ظروف سفالی، سکه‌های قدیمی، مجسمه‌های باستانی و آثار کهنی از این بنای تاریخی بدست آمده است که در موزه‌های داخل و خارج نگهداری می‌شوند.آتشکده سرمسجد در سال 1316 و با شماره 300 به فهرست آثار تاریخی ملی و باستانی کشور به ثبت رسیده است.

منبع : bartarinha.ir



دور دنیا با یک کلیک

• آشنایی با آتشکده چهار قاپی
• آشنایی با موزه جهان نما در تهران
• آشنایی با کاروانسرای خانات
• اینجا چین ایران است!
• حمام تاریخی سلطان امیر احمد کاشان
• شهری كه بسیاری از مردمش نام آن را نمی‌دانند

خانقاه و مجموعه بقعه شیخ صفی الدین در اردبیل، اینمجموعه از اوایل قرن شانزدهم تا اواخر قرن هجدهم به طول انجامید و محلی برای سلوک معنوی به رسم صوفیان بود.

 خانقاه و مجموعه بقعه شیخ صفی الدین در اردبیل
ساخت این  مجموعه از اوایل قرن شانزدهم تا اواخر قرن هجدهم به طول انجامید و محلی برای سلوک معنوی به رسم صوفیان بود. در ساخت مجموعه،  برای استفاده بهینه از فضای موجود و ایجاد کاربری‌های متنوع (از جمله کتابخانه، مسجد، مدرسه، بقعه، آب انبار، بیمارستان، آشپزخانه، نانوایی و تعدادی دفتر کار) از فرم‌های معماری سنتی ایران استفاده شده است. مسیر دسترسی به بقعه شیخ از هفت بخش، به نشانه هفت وادی عرفان تصوف تشکیل شده که با هشت دروازه، به نشانه هشت نگرش تصوف از هم جدا شده‌اند. نما و فضای داخلی بقعه و تزئینات فراوان آن به خوبی باقی مانده‌اند و مجموعه چشمگیری از دست سازهای قدیمی را می‌توان دید. بقعه شیخ صفی‌الدین مجموعه‌ای نادر از اجزای معماری اسلامی در قرون وسطی می‌باشد.

  شرح تاریخی
صوفی‌گری ( تصوف از صوف به معنی "پشمینه"  به زبان عربی و یا صفا یه معنی "پاکدامنی" برگرفته شده است) عموماُ به عنوان جنبه عرفانی و درونی اسلام و نه یک فرقه جداگانه، در نظر گرفته می‌شود. تصوف در قرن‌های نهم و دهم میلادی به عنوان جنبشی معنوی گسترش پیدا کرد و به عقیده برخی، عاملی مهم در گسترش اسلام و ایجاد یک فرهنگ جامع اسلامی در آفریقا و آسیا بود. این آیین در طول قرن‌های سیزدهم تا شانزدهم در سراسر جهان اسلام به عنوان یک فرهنگ قدرتمند دینی و فکری با آموزه‌های به خصوص خود (که توسط اساتید تصوف بر مبنای طریقت و احکام مختلف بنیان نهاده شده‌اند) رونق یافت و جلوه‌های ملموس هنری زیادی را به ویژه در آسیای مرکزی بر جای گذاشت.
    

 اردبیل و حمله مغول‌ها
در زمان فتح ایران به وسیله مسلمانان، اردبیل بزرگترین شهر در شمال غربی ایران بود. بعد از حمله مغول‌ها این شهر ویران شد و به مدت سه قرن، تا زمانی که شیخ صفی‌الدین (1252 تا 1334 میلادی)، صفویه را بنیان نهاد و نام خود را بر این سلسه گذاشت، به همین حال رها شده بود.

   شیخ صفی‌الدین و صوفی‌گری
شیخ صفی‌الدین از آموزه‌های شیخ زاهد گیلانی بهره برد و پس از مرگ استاد، بر جای او نشست و طریقت خود را گسترش داد. این طریقت، تصوف (برگرفته از صوفی‌گری صفویان) نام گرفت. شیخ، خانقاهی در اردبیل احداث کرد که بعدها به بقعه او تبدیل گشت.

 ویژگی‌های مجموعه
مجموعه شیخ صفی‌الدین در ابتدا شهری کوچک و خود گردان متشکل از بازارها، حمام‌ها و میدان‌های عمومی، مکان‌های مذهبی، خانه‌های مسکونی و دفاتر کاری بود.

  نقش و کاربری مجموعه و سلطنت صفویان
در دوران سلطنت شاهان صفوی، نقش و کاربری این مجموعه تغییر کرد و به خاطر وجود بقعه با ارزش موسس سلسه صفویه، به یکی از مهمترین مکان‌های ملی و سیاسی مبدل گشت. شاه اسماعیل، وارث شیخ صفی‌الدین و رهبر صوفی مسلک خانقاه، اولین شاه سلسله صفویه شد و تشیع را به عنوان دین رسمی کشور اعلام کرد.
    
اهمیت بقعه شیخ صفی‌الدین از نظر صفویان
صفویان در توسعه و تزئین ساختمان آرامگاه جد خود از هیچ هزینه‌ای دریغ نکرده و آثار هنری بسیاری را بنا کردند. افراد بسیاری برای زیارت بقعه شیخ صفی‌الدین به این مجموعه می‌آمدند و از قرن چهاردهم تا شانزدهم این مکان، مجموعه‌ای مذهبی بود متشکل از آثار برجسته هنری، تزئیناتی و باستان شناختی.

 مراحل ساخت مجموعه
محققان چهار مرحله اصلی برای ساخت این مجموع تعیین کرده‌اند که مهمترین ساختمان‌ها در این چهار مرحله بنا شده و یا به طور قابل توجهی تغییر داده شده‌اند :

مرحله اول از سال 1300 تا 1349 میلادی: در این دوره طرح اولیه بقعه تنظیم شد و بناهای "خانقاه شیخ صفی‌الدین اردبیلی، حرم‌خانه، گنبد الله الله، ساحت، عمارت دارالحفاظ، شاه نشین، حیاط میانی و چله خانه جدید" ساخته شدند.

مرحله دوم از سال 1349 تا 1544 میلادی: در این دوره مقبره شاه اسماعیل و همچنین مقبره مادرش، دار الحدیث، جنت سرا، شهیدگاه و حیاط آرامگاه در قسمت جنوبی بقعه شیخ صفی‌الدین ساخته شدند. بیشتر این ساخت و سازها به قرن شانزدهم میلادی مربوط می‌باشند. 

مرحله سوم از سال 1544 تا 1752 میلادی: چینی خانه (به شکل کنونی آن، دروازه شاه عباسی و حیاط باغ در این دوره بنا شدند.

مرحله چهارم از سال 1752 تا قرن بیستم میلادی: مدرسه، سرویس های بهداشتی، موتور خانه و گلخانه در این دوره و بیشتر در قرن بیستم ساخته شدند.

این بنا همچنان نقش خود را حفظ کرده و محلی برای عبادت و زیارت است .

منبع:wiki.5040.ir

 آشنایی با شهر تاریخی بلاد شاپور (هفت گنبد) - کهگیلویه و بویراحمد
شهر تاریخی بلاد شاپور(هفت گنبد) در ضلع جنوبی شهر دهدشت، مرکز شهرستان کهگیلویه در استان کهگیلویه و بویراحمد واقع شده است.

منطقه کهگیلویه و بویراحمد، این شهرستان از شمال به شهرستانهای باغ ملک، ایذه، بویراحمد و از جنوب به شهرستان گچساران و بهبهان از غرب به شهرستان رامهرمز و از شرق به شهرستانهای بویراحمد، نورآباد ممسنی و گچساران محدود می‌شود.

بافت قدیمی شهر دهدشت به وسعت 60 هکتار وسعت در سال 1364 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت تاریخی رسید که به دلیل اینکه هفت امامزاده در هفت گوشه این شهر واقع شده است به شهر هفت گنبد نیز معروف شده است.

 بلاد شاپور (شهرهفت گنبد) دارای آب وهوایی گرمسیری است و معماری آن نیز از معماری صفوی الهام گرفته شده است، وفور منابع سنگ گچ در محل سبب استفاده فراوان از این ماده شده است و گچ بری‌ها و طاق و قوسهای بسیار زیبا هنوز جان و نفس تازه‌ای به شهر می‌بخشد به طوری که هر فرد آگاه به مسائل معماری و فرهنگی را مجذوب و متحیر می‌سازد.

 بلاد شاپور (شهر هفت گنبد) دارای برج و باروی گرداگرد شهر، باروی قلعه یا ارگ قدیمی آن با مساجد، حمامها، کاروانسرا، زیارتگاه‌ها، بازار و گورستان در مجاورت دروازه‌های شرقی و غربی پیرامون بناها است. در این شهر امامزاده جابر، امامزاده ابراهیم، امامزاده بی بی عصمت، امامزاده سلطان مهدی، امامزاده پیر غازی (جعفر)، امامزاده سه دختران و قدمگاه خضرنبی واقع شده است.

بلاد شاپور (شهر هفت گنبد) در سندی از عصرشاه عباس دوم صفوی در سال 1036 هجری قمری به جای مانده است. در قدیم، نام این شهر قریه الدشت بوده و در زمان سلجوقیان به اوج رونق خود رسیده است.

وجود راه‌های سنگفرش شده پلهای متعدد و مرکزیت تجاری آن حکایت از این دارد که شاخه‌های فرعی جاده ابریشم از این شهر عبور می‌کردند.

بلاد شاپور شهری مذهبی و تجاری در گذشته بوده و در آمیختگی هنر و مذهب باعث شاهکارهای شگفت انگیزی در آن شده است. وجود هفت امامزاده، دو مدرسه، یک کاروانسرا، چهار مسجد، بازاری بزرگ و منازل مسکونی گواه بر این است.

مردم این شهر در قدیم آب مورد نیاز خود را از چاه تامین می‌کردند. در هر منزل مسکونی و مسجد یک چاه آب وجود دارد. مصالح مورد استفاده در این شهر، سنگ لاشه، گچ، ساروج، خاک، نی و تنبوشه سفالی بوده است.

در ناحیه گرمسیری غرب استان کهگیلویه و بویراحمد در حاشیه شهر دهدشت، شهر باستانی بلادشاپور قرار دارد که براساس نوشته‌ها و اسناد تاریخی بنای اولیه آن توسط شاپور اول ساسانی فرزند اردشیر اول ایجاد شده است، این شهر در اواخر دوره صفویه تجدید بنا شد، اما در زمان هرج و مرج دوران زندیه غارت و ویران شده است.

آثار این شهر از معماری و مهندسی جالب توجهی برخوردار است. آثار باستانی زیبایی چون آب انبار، بازار، امامزادگان، ارگ حکومتی، قلعه و باروها که همان حصار پیرامون شهر بوده‌اند توجه هر بیننده ای را به خود جلب می‌کند.

در داخل بافت تاریخی دهدشت، چهار گرمابه تاریخی وجود دارد که شاخص ترین آنها گرمابه ضلع شرقی است که تنها اثری است که در ساخت آن آجر به کار رفته است.

منبع:hamshahrionline.ir



دور دنیا با یک کلیک

• آشنایی با جاذبه‌های گردشگری استان کهگیلویه و بویراحمد

قلعه بیرجند که با نام‌های قلعه ته ده و پایین شهر نیز شناخته می‌شود، بزرگترین و قدیمی‌ترین بنای تاریخی بیرجند به شمار می‌رود 

 این قلعه که از جمله نقاط گردشگری بیرجند و استان خراسان جنوبی است، بر فراز بلندترین نقطه غربی تپه ماهورهای شهر بیرجند قرار دارد.

این قلعه با وسعتی بالغ بر 3000 مترمربع در دوره صفویه ساخته شده و در واقع هسته اولیه شهر بیرجند محسوب می‌شود.

البته برخی نیز بنای این قلعه را به پیش از آن دوره نسبت می‌دهند. قلعه بیرجند از خشت و گل و چینه ساخته شده و از دوره صفویه تا قاجاریه مردم این شهر را در مقابل تهاجم دشمنان به ویژه ترکمن‌ها و ازبک‌ها محافظت می‌کرده است.

قلعه بیرجند در دوره قاجاریه به طور کامل بازسازی و مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به شواهد موجود به وسیله نقب های زیرزمینی به نقاط مهم شهر مثل ارگ بهارستان، ارگ کلاه فرنگی و قنات قصبه مرتبط بوده است.

این قلعه دارای 7 برج بوده که شش برج از آن باقی مانده است. مرمت این بنا در سال 1378 به وسیله شهرداری بیرجند شروع شد.

در روزگاران گذشته در بیرجند دو قلعه معتبر و چندین ارگ و ساختمان بزرگ وجود داشته که در آغاز سده چهاردهم خورشیدی آثاری از آن دو قلعه و نیز تعدادی ارگ و ساختمان بزرگ باقی است.

قلعه عظیم و قدیمی پایین شهر بیرجند یک قلعه کوهستانی از نوع نظامی می‌باشد. این قلعه نه جای سکونت بلکه مکانی برای انجام وظیفه نگهبانان بوده و ساکنان این قلعه نگهبانانی بودند که وظیفه آن ها رساندن اخبار، تأمین امنیت و حفاظت بود.

در این قلعه انبارهای آب و آذوقه پیوسته نگهداری می‌شد تا در مواقع حملات دشمن یا هجوم های سراسری، ساکنان شهر، تجار، پیشه وران، افراد مهم، فرماندهان با خانواده‌های خود و دارایی هایی منقول از طریق نقب‌هایی که تعبیه شده بود، به قلعه پناه برند.

این نقب‌ها از قلعه به خانه اشراف و افراد حکومتی، همچنین مرکز محلات (از جمله محله سرو) و مسیرهای متعددی همچون ارگ بهارستان، ارگ کلاه فرنگی را شامل می‌شد.

بنای قلعه را برج‌هایی دو طبقه در چهار طرف با حصار اصلی در میان گرفته بر فراز این برج‌ها که به شکل استوانه هستند.

روزنه‌هایی ایجاد شده که کاربرد آن دیدبانی برای دفاع از قلعه و ساکنان شهر می‌باشد و محل امنی برای تیراندازی و ضربه زدن به دشمن محسوب می‌شده، دیوار بنا با فرم آمده آن همچنین ضخامت آن امکان دیدبانی را بر فراز حصار به نگهبان بهتر می‌دهد.

این قلعه داراى دو در ورودى است که یکى از آنها در ضلع شمالى و دیگرى در ضلع غربى قرار دارد.

تصاویری از  قلعه بیرجند

 قلعه بیرجند

  قلعه بیرجند

  قلعه بیرجند

  قلعه بیرجند

  قلعه بیرجند

  قلعه بیرجند

  قلعه بیرجند

  قلعه بیرجند

  قلعه بیرجند

 
hamshahrionline.ir



دور دنیا با یک کلیک

• روزگار پاییزی ارگ بهارستان
• سه روستای دیدنی در خراسان

در حدفاصل میان کوه‌ها تنگه‌ای به نام «سولک» یا «سروک» وجود دارد که در فارس نامه ناصری به معنی گردنه سروهای کوچک از آن نام برده شده است.
  
در این مکان سه ستون سنگی یکپارچه و بلند دیده می‌شود که روی آنها نقش افراد مختلف در حالت‌های گوناگون حجاری شده‌ و می‌توان آنها را از لحاظ زیبایی بانقوش برجسته تخت جمشید مقایسه کرد.

هر یک از این ستون‌ها به خط نوشته‌هایی آراسته هستند که نشان دهنده خطوط باستانی است. در جبهه شمالی دو نقش برجسته در بالا و پایین قرار داد که پادشاه را در حالی بر تخت نشسته نشان می‌دهد و در پایین تخت نیز پرندگانی با نقش عقاب کندکاری شده‌اند.

نقش دیگر، اجتماع درباریان را در طاق تخت سلطنت نشان می‌دهد. در این نقش سر همه درباریان برهنه است. جبهه جنوبی دو نیایشگر را نشان می‌دهد که اولی روی سکوی جلوی یک آتشدان کوچک و نیاشگر دوم پشت سر اولی در سطحی پایین‌تر ایستاده است.

در جبهه غربی نقش برجسته دو مرد با نمای روبه‌رو با بازوان گشاده نشان داده شده است. در لبه صخره، نقش برجسته‌هایی وجود دارد که بزرگتر از هر نقش دیگر «تنگ سروک» است.

در جبهه شمالی نقش برجسته دو سرباز با نیم تنه بلند ساده، شلوار و صندلی دیده می‌شود که غلاف پهنی در طرف چپ حمایل دارند و ظاهراً گرز یا کوپال با سری خمیده‌ای را دارا هستند.

این نقوش در فاصله 50 کیلومتری شمال بهبهان، شهرستان لیکک از توابع استان کهگیلویه و بویراحمد قرار دارد و قدمت آن به 299 میلادی یعنی به دوره اشکانی می‌رسد . تنگ سولک به لحاظ آب و هوایی نسبت به سایر نقاط شهرستان بهمئی تفاوت زیادی دارد و پوشش گیاهی خوبی دارد. این منطقه گرمسیری و کوهستانی بعنوان منطقه حفاظت شده پیشنهاد شد که اخیراً از طرف شورای عالی محیط زیست بعنوان منطقه حفاظت شده تصویب شده است.

هر یک از این ستون‏‌ها به خط نوشته‏‌هایی آراسته هستند که نشان‏‌دهنده خطوط باستانی است. این نقش برجسته که بر صخره‌ای در یک دره بلند از کوهپایه‌های زاگرس در شهرستان کهگیلویه تراشیده شده‌، به یک شاهزاده الیمائید که یک شاهزاده‌نشین تابع اشکانیان بوده منسوب است.

 نقوش برجسته تنگ سروک در سال 1841 میلادی به وسیله «آقای بارون دبود»(سیاح روسی) تشخیص داده شد و برای اولین بار آقای الستین در کتاب موسوم به جاده‌های قدیم ایران غربی منتشر شد. از 1952 آقای هنینگ این نقوش و کتیبه‌های آن را با دقت مورد مطالعه قرار داد‌.

در تنگ سروک حداقل چهار مجموعه نقش برجسته موجود در سنگی که از کوه جدا شده که یکی از نقوش برجسته نقش دو نفر را در حال ایستاده نشان می‌دهد که هر دو قبا و شلواری به سبک لباس‌های عهد اشکانی پوشیده‌اند. نمای شرقی این تخته سنگ شخصی را نشان می‌دهد که روی تختی دراز کشیده در حدود 600 متر دورتر در مجموعه‌ای از نقوش برجسته دیگری است که احتمالا قسمت اصلی این مجالس را نشان می‌دهد.

روی نمای غربی تخته سنگ اولی‌، نقوش در سه ردیف دیده می‌شود که در نقوش دیگر بهتر محفوظ مانده‌اند. در ردیف بالا از قسمت چپ ابتدا فردی که شاید شاه باشد، روی تختی نشسته، در طرفین او اشخاصی ایستاده‌اند، در نقش وسط سواری به شیری حمله کرده است و در بالای او کتیبه‌ای به خط پهلوی اشکانی دیده می‌شود. در ردیف پایین مردی با یک شیر در حال جنگ است. در طرف شمال غربی این تخته سنگ یک نفر روحانی در کنار آتشدانی ایستاده و آتشدان روی سکوی سه طبقه‌ای قرار دارد. روی طبقه زیرین این سکو کتیبه‌ای به خط پهلوی اشکانی است.

روی نمای شمالی آن نیز مجلسی در دو طبقه نمایانده شده است. در طبقه بالا مردی خوابیده و تاجی در دست دارد و روی دست چپ خود لمیده است و در سمت چپ این شخص سه سرباز نیزه به دست دارند و در لابلای آنها سه خط به زبان پهلوی اشکانی نوشته شده است. در طبقه زیرین شبیه سه نفر نمایان است که کمی پاک شده است.

به فاصله کمی در طرف شمال این تخته سنگ نقش برجسته دیگری است که روی نمای جنوبی آن یک اسب سوار نشان داده شده است. در حدود شش متر دورتر یک تخته سنگ دیده می‌شود که مه از کوه بیرون آمده و روی آن اشخاصی که در کنار آتشدان نقش شده، دیده می‌شود. هنینگ زمان این نقوش را در حدود آخرین ربع قرن دوم میلادی یا اوایل قرن سوم می‌داند.

همچنین شاهزاده‌ای به صورت سواری مصور شده که شیری را می‌کشد یا با دشمنی جنگ تن به تن می‌کند و این برای اجتماعی که بر پشت اسب زندگی می‌کنند، تصویری مطلوب است. در جای دیگر همان شاهزاده دیده می‌شود که ایستاده و بزرگتر از اشخاص دیگر در صحنه است و شاهزاده‌ای را به تخت می‌نشاند، بعد در برابر یک قربانگاه که به شکل تخته سنگ مخروطی شکل است و دیهیمی روی آن قرار دارد که به ستایش ایستاده است. سپس در طرف چپ قربانگاه روی یک تخت که بر پایه سه عقاب قرار دارد، به طرز ایرانیان نشسته و دست راست خود را با حلقه مظهر قدرت به سوی دو تن از سران تابع خود گسترده است.

کمی دورتر مجلسی است که در آن یک ایزد به شاهزاده‌ای مقام می‌بخشد و پس از آن صحنه جنگ یک شاه که بر اسبی سوار است و خود و الستین زره بر تن دیده می‌شود که با نیزه خود به دشمن حمله می‌کند.

این نقوش برجسته مشابه نقش رستم است که می‏‌توان آن‏ها را به بهرام دوم ساسانی، بهرام سوم ساسانی، هرمز دوم و شاهپور دوم نسبت داد. بعضی جنبه‏‌ها در این مجسمه‏‌های صخره‏‌ای مشترکند. در همه این نقوش جنگاوران سوار بر اسب هستند. تنها سلاح مورد استفاده آنها نیزه بلند است و فاتح در سمت چپ لوحه قرار دارد.

تعداد افراد نقوش تنگ سروک 40 نفرند. حیوانات شامل هفت نقش دو اسب، دو شیر و سه پرنده است. در این نقوش سلاح‏‌ها عبارتند از نیزه بلند‌، شمشیر‌، خنجر‌، گرز، تبرزین، چماق‌، کمان‌، تیر، ترکش و نقش پرچم. یکی از مشخصات مهم اثر تنگ سروک نمایش چهره کامل انسانی است که هم با آثار اشکانیان و هم با آثار ساسانیان متفاوت است.

 تنگه‌ تاریخی سولک
این منطقه زیبا که شامل تنگ سولک و نیمی از تنگه ماغر را تحت عنوان حفاظت شده سولک می‌شود. علاوه بر آثار قدیمی و سنگ نوشته‌های باستانی موجود از دوران اشکانی دارای طبیعتی بدیع و استثنایی و چشمه‌زار و جنگل های آن غالباً بلوط و درختان زیبای زربین و از تیپی کوهستانی و صخره‌ای برخوردار است .

اهمیت اصلی آن وجود درختان نادر و کمیاب زربین بوده که اخیراً از طرف مدیریت منابع طبیعی استان عرصه‌هایی از آن زربین کاری شده است و چندین بنه و آبادی فصلی کوچک بنام آبدولی، سینه سولک، چال انجیر، زیرچک (زیرکمر) در این منطقه موجود است.

تعداد شش چشمه دائمی و دو چشمه فصلی در عرصه مذکور وجود دارد که از میان این چشمه‌ها چشمه گوردک از آبدهی قابل توجهی برخوردار و ماورای بسیار حائز اهمیتی برای وحوش منطقه محسوب می‌شود.

مختصر باغات موجود بخصوص انار از این چشمه مشروب و قسمت اعظم آن در قالب خط لوله آب آشامیدنی روستاهای بخش لیکک استفاده می‌شود. در حال حاضر آماری قریب به 30 تا 50 هزار اصله از درختان کهنسال و نهال‌های دست کاشت زربین شمال و غرب تنگ سولک را پوشش که این منظره بسیار بدیع چشم هر بیننده‌ای را خیره می‌گردانند.

جالب‌تر از آن وجود حیات‌وحش بسیار غنی از جمله کل، بز و پرندگانی چون کبک، تیهو، کبوتر جنگلی و چاهی و انواعی از کلاغ‌ها در این منطقه بصورت مشهود موجود است. باید اذعان کرد این محدوده 2000 هکتاری شرایط بسیار حائز اهمیتی به عنوان آثار طبیعی ملی را داراست و تنها جاده خاکی ماشین رو بطول تقریبی 4 تا 5/5 کیلومتر تا محل روستای آبدولی در قلب تنگ سولک ادامه دارد.

از طرفی این منطقه از نقطه نظر پوشش گیاهی دارای گیاهان دارویی و خوراکی و زینتی حائز اهمیتی از قبیل بن‌سرخ، حلپه، تره، کارده، بومادران، پشموک، کنگر، گل لاله سرنگون و آویشن جنگلهای پرپشتی از بلوط و سایر گونه‌های متفاوت این محدوده را در گرفته است. محوطه 200 هکتاری «تنگ سولک» به ثبت آثار ملی نیز رسیده است.

 منبع:hamshahrionline.ir



دور دنیا با یک کلیک

• آشنایی با موزه جهان نما در تهران
• آشنایی با کاروانسرای خانات
• اینجا چین ایران است!
• تورنگ تپه قدیمی‌ترین تپه ایران
• حمام تاریخی سلطان امیر احمد کاشان
• شهری كه بسیاری از مردمش نام آن را نمی‌دانند

ارگ تبریز (علی‌شاه) نام یک بنای تاریخی در تبریز است. سبک معماری این بنا به شیوه آذری و معمار آن استاد فلکی تبریزی ذکر شده‌است.

این ارگ یکی از بلندترین دیوارهای تاریخی کشور و نماد شهر تبریز است. این ارگ در مرکز شهر تبریز، در ضلع جنوبی تقاطع خیابان امام خمینی و فردوسی قرار دارد و امروزه فضای پیرامون آن برای برگزاری نماز جمعه مورد استفاده قرار می‌گیرد و مصلای بزرگ تبریز در این مکان احداث شده‌است.

 ارگ تبریز توسط خواجه تاج‌الدین علی‌شاه بنا شده‌است. این بنا براثر زمین‌لرزه و گذر زمان تا حدودی تخریب شده‌است. در محوطه ارگ، آثار تاریخی ارزشمندی همچون «مدرسهٔ نجات» که به‌عنوان یکی از نخستین مدارس ایران به‌شمار می‌رفت و نیز «سالن تئاتر شیر و خورشید» قرار داشت که پس از شروع برنامهٔ تخریب و تبدیل ارگ تبریز به مصلای بزرگ تبریز از سال ۱۳۶۰ و در زمان امامت جمعهٔ آیت‌الله ملکوتی، بخش اعظمی از ارگ توسط جهاد سازندگی با بولدوزر و مواد منفجره ویران شده‌است.

ارگ تبریز و محوطهٔ باستانی آن در ۱۵ دی ۱۳۱۰ خورشیدی به شمارهٔ ۱۷۰ در فهرست آثار ملی ایران به‌ثبت رسیده‌است و نقشهٔ حریم استحفاظی قانونی و ظوابط حفاظتی آن در نشست ۲۹ خرداد ۱۳۵۷ شورای حفاظت آثار تاریخی ادارهٔ کل حفاظت آثار تاریخی مشخص و مورد تأیید اعضا قرار گرفته‌است.

 امروزه تنها بخشی از دیوارهای عظیم و محراب بسیار بلند شبستان جنوبی این مسجد برجای مانده‌است که خود موید شکوه و آبادانی آن در گذشته‌است. دیوارهای موجود در حقیقت تشکیل‌دهندهٔ ایوان تاق‌پوش و حمال تاقی استوانه‌ای عظیمی بوده‌است که فضای به‌وجودآمده به‌عنوان شبستان و عنصبر اصلی مسجد علی‌شاه به‌شمار می‌رفته‌است. بقایای موجود بنا، حکایت از یک ایوان به‌عرض ۳۰٬۱۵ متر و جرز و دیواهای کناری به ضخامت ۱۰٬۴۰ متر و پی‌ها و فونداسیونی ژرف و حجیم متناسب سازه‌های فوقانی و ارتفاع احتمالی بنا تا خط آغاز طاق استوانه‌ای ۲۵ متر (البته دقت رد تناسب سازه‌های اثر ۳۶ متر صحیح به‌نظر می‌رسد) بوده‌است.

شیوه آذری (سبک مغول)
شیوه آذری، سبکی در معماری ایرانیِ پس از اسلام است که به آذربایجان منسوب است. این شیوه، سبک مغول یا ایرانی - مغول نیز نامیده می‌شود و در دورهٔ حکومت ایلخانان بر ایران (۶۵۴-۷۳۶ق /۱۲۵۶ -۱۳۳۶م) رواج یافت.

 محمدکریم پیرنیا در مقاله «سبک شناسی معماری ایران» (۱۳۴۷) سبک‌های معماری را به زادگاه‌های آنها نسبت داده و از «سبک آذری» نام می‌برد. این سبک را می‎توان بر معماری اسلامی ایرانی در دوره ایلخانان (مغول) منطبق ساخت. دونالد ویلبر «معماری سلجوقی» (شیوه رازی) را شکل ابتدایی «سبک ایلخانی» می‌داند و خود معماری سلجوقی را برگرفته از سبک پیش از اسلام معماری ساسانی می‌داند، به ویژه در شکل و نسبت‌های گنبدها.

پیرنیا می‌نویسد پس از اینکه هولاکو در سال ۶۵۷ق/۱۲۵۹م در مراغه مستقر شد، معماری ایرانی ترقی کرد و در پی دگرگونی‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در جامعه، سبک رازی (معماری دوره سلجوقی) نیز تغییر کرد و «سبک آذری» زاده شد.

  سبک آذری از مراغه آغاز شده و با نام «سبک مغولی» به تبریز و سلطانیه و سپس به سراسر ایران و خارج ایران رفت و روز به روز درخشان‌تر شد. در اوج سبک آذری، شاهکارهای معماری زمان جانشینان تیمور به ویژه شاهرخ (۸۰۷-۸۵۰ق/۱۴۰۴-۱۴۴۶م) بنا شدند. پیرنیا سبک آذری را بر معماری دو دوره ایلخانی و تیموری منطبق می‎سازد اما بیشتر پژوهشگران، هنر و معماریِ دو دوره مغول (ایلخانی) و تیموری را دو دوره مختلف جدا از یکدیگر دانسته‌اند.



دور دنیا با یک کلیک

• تصاویری از شهر تبریز
• خانه ای با قدمت مشروطیت در ایران + تصاویر