اسلام به عنوان کامل ترین دین، ازدواج موقت را (به جهت مشکلاتی که ممکن است برخی افراد در انجام ازدواج دائم داشته باشند) تشریع و تجویز نموده است که می تواند به صورت یک مسکِّن موقت، مورد استفاده قرار گیرد. این یکی از نقاط مثبت و مترقی مکتب اسلام است که در کنار پاسخ گویی به غریزه جنسی به طور دائم، راه حل موقت و قانون مند آن را نیز ارائه نموده است. [1] قرآن در باره این ازدواج می فرماید: "اما زنان دیگر غیر از اینها (که گفته شد)، براى شما حلال است که با اموال خود، آنان را اختیار کنید در حالى که پاکدامن باشید و از زنا، خوددارى نمایید. و زنانى را که متعه [ازدواج موقت] مىکنید، واجب است مهر آنها را بپردازید. و گناهى بر شما نیست در آنچه بعد از تعیین مهر، با یکدیگر توافق کردهاید. (بعداً مىتوانید با توافق، آن را کم یا زیاد کنید.) خداوند، دانا و حکیم است". [2]
آیه شریفه از آیات مدنی است که در سال های اولیه هجرت در مدینه بر پیامبر نازل شده است. در آن روزگار مسلمانان ازدواج موقت داشتند، ولی برخی از آنان مهریه را نمی پرداختند. پس آیه نازل شد که وقتی از آنان بهره گرفتید، مهریه شان را حتماً بپردازید. [3]
در این که آیا ائمه اطهار (ع) خود این سنت را انجام داده اند یا نه، در منابع شیعه تنها پیرامون دو معصوم روایاتی نقل شده از قبیل دو روایت زیر:
1. "عبدالله بن عطاء مکی از امام باقر (ع) درباره این آیه شریفه: " وَ إِذْ أَسَرَّ النَّبِیُّ إِلى بَعْضِ أَزْواجِهِ حَدِیثاً إِلَى قَوْلِهِ ثَیِّباتٍ وَ أَبْکاراً". سوال می کند حضرت می فرماید: "رسول خدا (ص) با زن آزادی ازدواج موقت کرد، بعضی از زنان حضرت از ماجرا با خبر شدند و تهمت فحشا به حضرت زدند، حضرت فرمود: "این ازدواج موقت است. این امر را پنهان کنید، ولی بعضی از زنان از این موضوع با خبر شدند " . [4]
2. همچنین در روایتی آمده است امام علی (ع) با زنی از قبیله بنی نهشل در کوفه ازدواج موقت کرد. [5]
ولی درباره دیگر ائمه نقلی دیده نشد؛ چرا که در شرایطی که خلفای اهل سنت با این مسئله مثل فحشا برخورد می کردند تقیه و حفظ جان و آبروی ایشان اقتضا می کرد که از انجام این فعل حلال خود داری کنند، لکن در موارد متعدد به اصحاب خود توصیه می کردند که این سنت پیامبر (ص) را احیا کنند و شایسته نیست که مسلمانی بمیرد و سنتی از سنن حضرت را بجا نیاورده باشد، اما در مورد فرزندان متعه؛ باید گفت که هر چند نفس عمل متعه با شرایط خود امر مطلوب و مستحب است، لکن بچه دار شدن از طریق متعه در روایات مطلوب شمرده نشده و حتی در برخی موارد مورد نهی واقع شده، لذا از هیچ یک از معصومین (ع) نقل نشده که از متعه فرزندی داشته باشند. [6]
برای آگاهی بیشتر، نک: نمایه: سنت عملی پیامبر و امامان در ازدواج موقت، سؤال 3350 (سایت: 3775).
[1] برگرفته از سؤال 347 (سایت: 353)، نمایه: مشکلات فراروی اجرای ازدواج موقت در جامعه.
[2] نساء، 24.
[3] ضمیری، محمد رضا، درسنامه فقه مقارن، پاسخ به شبهات فقهی، ص 285، چاپ اول، موسسه آموزشی و پژوهشی مذاهب اسلامی، قم، 1384.
[4] وسائلالشیعة، ج 21، ص 10، ح 26377 .
[5] وسائل الشیعه، ج 21، ص 10. قَالَ وَ رَوَى ابْنُ بَابَوَیْهِ بِإِسْنَادِهِ أَنَّ عَلِیّاً (ع) نَکَحَ امْرَأَةً بِالْکُوفَةِ مِنْ بَنِی نَهْشَلٍ مُتْعَةً.
[6] مستدرکالوسائل، ج 14، ص 479 ، حضرت صادق از رسول الله نقل فرمود: "خداوند از بقیه مومنین پیمان گرفت که از آنها رحم متعه ای بار نگیرد.
منبع: http://www.islamquest.net/fa/archive/question/fa4634
