خبرگزاری مهر – گروه فرهنگ: این روزها، ایام هفته بسیج است و مسئولان این سازمان انقلابی، روزهای این هفته را با نامهای مختلفی نامگذاری کردهاند که در همه نامهای متعلق به این هفته مقدس، عبارت «بسیج و انقلابیگری» نقش بسته و تکرار شده است و البته در کنار این اصطلاح تکرار شونده برای هر روز هفته بسیج، نامی دیگر هم به تناسب هر روز و در کنار آنها دیده میشود که «پیشرفت»، «کارآفرینی»، «ایثار» و «مبارزه با فساد» از آن جمله است.
این مناسبت و این نامگذاریها، البته فرصت مغتنمی است تا با مرور آخرین رهنمودهای رهبر انقلاب درباره بحث انقلابی بودن و شاخصهای انقلابیگری، به مرور این نکات ارزشمند و راهبردی بنشینیم.
بر این اساس، میتوان عنوان این نوشتار را چنین تعیین کرد: «برای انقلابی شدن، انقلابی فکر کردن، انقلابی بودن و انقلابی ماندن چه باید کرد؟»
و اما در پاسخ به این پرسش مهم و کلیدی، سه سرفصل عمده قابل بیان و شمارش است:
یک. تقوا باید سرلوحه زندگی هر انقلابی باشد
از فحوای بیانات و رهنمودهای اخیر رهبرانقلاب استنباط میشود که نگاه ایشان به انقلاب، همواره با پسوند «اسلامی» بودن آن همراه است. از این رو، با توجه به آنکه تقوا، یکی از مهمترین کلیدواژههای اسلام و دین است، بنابراین برای تحقق انقلاب اسلامی نیز، گریزی از تقوا، چه تقوای فردی و اجتماعی و چه تقوای دینی و سیاسی نیست.
در این زمینه متون دینی ما هم مشحون از بحث کلیدی تقوا است که روایت «لِیَکُن زادُک التّقوی؛ زاد و توشه تو باید تقوا باشد» از امیر المومنین(ع) (غرر الحکم و درر الکلم، صفحه ۱۴۸) از آن جمله است. حضرتش همچنین در روایت دیگری، مخالفت با هوای نفس را به عنوان اصل، اساس و پایه دین معرفی میفرمایند که ناگفته پیداست مخالفت با هوای نفس، همان تقواست (همان، صفحه ۲۴۱).
دو. «انقلابی» باید مبانی را بشناسد
هر فرد انقلابی لازم است که در زمینه اعتقادات خود، همواره به شناخت، تحکیم و تثبیت آن اعتقادات مبادرت ورزد تا عنوان «انقلابی»اش، دچار سستی و تردید نشود.
در این زمینه هم میتوان گفت که با مرور بیانات اخیر رهبرانقلاب، باید این مبانی را برای انقلاب اسلامی به رسمیت شناخت؛ همان شاخصهایی که هر انقلابی باید از دل و جان به آنها اعتقاد داشته باشد:
الف. دینداری، خودسازی و انسان سازی.
ب. عدالت.
ج. اعتقاد به اسلام ناب در برابر اسلام آمریکایی.
د. حمایت از مظلومان در برابر ظالمان.
ه. اعتقاد عمیق به محوریت مردم در نظام اسلامی.
و. اعتقاد به وجود دشمن برای انقلاب و «توهم توطئه» ندانستن آن.
سه. «انقلابی» باید وظیفه خود را بشناسد و به آن عمل کند
حضرت آیت الله خامنهای این سرفصل را معادل «دوری از تنبلی، ناامیدی و محافظهکاری» میدانند که به حفظ کرامت ایران و ایرانی منجر می شود.
همچنین در این زمینه، شاخصهای فراوان دیگری هم در سخنرانیهای اخیر رهبر و در سایر بیانات معظم له قابل احصا است که مهم ترین آنها عبارتست از:
الف. حداکثر تلاش برای تحقق استقلال کشور – به عنوان بیت الغزل انقلاب اسلامی – به ویژه تحقق استقلال فرهنگی با انتخاب سبک زندگی ایرانی اسلامی و پرهیز از تقلید از غرب و بیگانگان.
ب. حداکثر تلاش برای تحقق اقتصاد مقاومتی.
ج. شناخت دشمنان حقیقی انقلاب و حداکثر هوشیاری در برابر آنان.
د. حداکثر پایبندی به وحدت کلمه.
ه. حداکثر کوشش برای تحقق پیوند دولت و ملت.
مقام معظم رهبری در بیان شناخت و عمل به وظایف، یک فعالیت عینی هم برای هر «انقلابی» تعیین می فرمایند که همانا زنده نگه داشتن نام و یاد امام به عنوان یک «مومن متعبد انقلابی» و تامل و تعمق مستمر در صحیفه و وصیتنامه امام و انس با گفتار و مواضع آن رهبر الهی است.
و اما در ادامه این گفتار، لازم است تا به چند نکته بسیار مهم در مورد انقلابی گری، برگرفته از سخنان اخیر رهبر انقلاب توجه شود:
یک. ضرورت توجه ویژه به شاخصهای انقلابیگری از آن جهت است که علت اصلی فشار دشمنان و قدرتها بر ضد ملت ایران، همین خصوصیت انقلابیگری ملت و نظام اسلامی است.
دو. انقلاب یک رود جاری است و همه کسانی که بر اساس شاخصهای انقلابیگری عمل میکنند، انقلابی هستند؛ حتی نوجوانان و جوانانی که امام را هم ندیده باشند.
سه. انقلابیگری لزوما به معنای افراطی گری نیست.
چهار. توقع یک اندازه «انقلابیگری» از همه کسانی که در مسیر انقلاب هستند، توقعی بیجاست. بنابراین همینکه فردی در خط انقلاب باشد، «انقلابی» است و در جرگه انقلابیون قرار میگیرد.
شایسته است این گفتار را با عین جمله مقام معظم رهبری در این زمینه به پایان بریم که نشان دهنده سیاست «جذب حداکثری و دفع حداقلی» نظام مقدس جمهوری اسلامی هم هست: «ممکن است فردی نسبت به مفاهیم انقلاب و عمل انقلابی، بهتر حرکت کند و فرد دیگری با شدت و جدیت او حرکت نکند، اما هر دو انقلابی هستند و نمیتوان هر فردی را که در مسیر شاخص های انقلاب قرار دارد، اما خوب حرکت نمی کند؛ متهم به غیر انقلابی گری و ضد انقلاب بودن، کرد.»
کوتاه سخن آنکه این مختصر، تلاشی بود برای شناخت یک «نقشه راه انقلابیگری» با محوریت رهنمودهای رهبرانقلاب؛ نقشه راهی که هر ایرانی علاقهمند به اسلام و انقلاب و به ویژه بسیجیان مخلص و ایثارگر بتوانند بر اساس آن، دورنمایی برای خود تعریف کنند و در راستای عزت و سربلندی هرچه بیشتر ایران عزیز اسلامی همراه با توسعه همه جانبه کشور، به ویژه توسعه فرهنگی و اقتصادی گام بردارند و در جهت تحقق اعتلا و اقتدار بیشتر انقلاب شکوهمند اسلامی بکوشند.