عمارت وینچستر که به خانه‌ی اسرارآمیز شهرت دارد، در ایالت کالیفرنیای آمریکا واقع شده است. این خانه معماری بسیار عجیب و جالبی دارد که باعث شده است که این عمارت به یکی از جاذبه‌های گردشگری کالیفرنیا تبدیل شود. با ما همراه باشید تا با تاریخچه و رازهایی که در مورد این عمارت مطرح است، آشنا شوید.

عمارت وینچستر در حومه‌ی «سن خوزه» در ایالت کالیفرنیا قرار دارد و یک عمارت بزرگ به سبک عصر ویکتوریا است که باغ‌های بسیار زیبایی اطراف آن را فراگرفته‌اند. از بیرون که نگاه میکنی، هیچ چیز این عمارت غیرعادی نیست، اما داخل آن داستان دیگری است.

این عمارت در اصل متعلق به «سارا وینچستر» است که بیوه‌ی نجیب‌زاده «ویلیام ویرت وینچستر» بوده و شاید یکی از عجیب‌وغریب‌ترین خانه‌هایی است که تاکنون ساخته شده است. این عمارت ۱۶۰ اتاق دارد و پر از معماری بدیع و شگفت‌انگیز است؛ برخی از راه‌پله‌ها به سقف یا دیوار منتهی می‌شوند، درها رو به سطوح شیب‌دار یا فضای باز باز می‌شوند، پنجره‌ها رو به اتاق دیگری باز می‌شود، پنجره‌های سقفی بین طبقات قرار گرفته‌اند، شومینه‌های کور  و ده‌ها چیز عجیب دیگر که به وسواس غیرقابل توضیحی منجر شد و مالک قبلی عمارت، به مدت ۳۸ سال و به طور مداوم ساخت خانه را به این شکل ادامه داد.

داستان این عمارت با مرگ ویلیام ویرت وینچستر در سال ۱۸۸۱ آغاز شد و با مرگ وی، همسرش سارا ثروت باورنکردنی او را به ارزش ۲۰ میلیون دلار و ۵۰ درصد از سهام کارخانه‌ی وینچستر را به ارث برد و درآمدش در هر روز به هزار دلار رسید. این مبلغ در آن زمان بسیار زیاد بود اما ثروت هم مرحمی بر غم از دست دادن همسر و فرزند  نبود. ۱۵ سال قبل از دست دادن همسرش، سارا نوزاد دختر خود را از دست داده بود. این یک تراژدی بود و سارا بعد از مرگ همسرش نیز به سختی بهبود یافت.

طبق داستانی که امروزه وجود دارد، سارا از شدت غم و اندوه فلج شده بود و پیش یک احضارکننده‌ی ارواح رفت. شخص احضارکننده به او گفت که خانواده‌ی وینچستر توسط ارواحی گرفتار شده‌اند که با تفنگ‌هایی که محصول کارخانه‌ی همسر او بود، کشته شده‌اند و مرگ نابه‌هنگام دختر و همسرش نتیجه‌ی همین است. آن شخص به سارا توصیه کرد که به غرب برود و برای تسکین روح آن ارواح، خانه‌ی بزرگی بسازد و هیچ‌گاه از ساختن خانه‌ دست نکشد. و این دقیقا همان کاری بود که سارا انجام داد. او «نیوهون» را در ایالت کانکتیکات ترک کرده و به سن خوزه رفت و یک خانه‌ی ساده و محقری را خرید.

سارا با هیچ معماری مشورت نکرد و هیچ طرح جامعی نداشت اما هر صبح سرکارگر را ملاقات می‌کرد و نقشه‌ی چیزی را که باید می‌ساختند را به او نشان می‌داد. اغلب نقشه‌ها بی‌نظم بودند و زمانی‌ که آن‌ها کار نمی‌کردند، سارا آن را پاره می‌کرد یا طرح را عوض می‌کرد. این گونه بود که چنین معماری‌های عجیب‌وغریبی در این خانه شکل گرفت، مانند درها یا راه‌پله‌هایی که به هیچ‌کجا راه ندارند و راهروهایی که دوبار به همان مسیر کشیده شده است. 

یک نظریه وجود دارد که می‌گوید سارا می‌خواسته ارواح را سرگشته کند و آن‌ها را در پیچ‌وخم اتاق‌ها و راهروها گیر بیندازد. هیچ کس نمی‌داند سارا به دنبال رسیدن به چه چیزی بوده است. شاید به خاطر ارواح بود یا شاید هم او به دنبال سرگرمی بوده که هیچ‌گاه به پایان نرسد تا ذهنش از غم و اندوه بزرگش منحرف شود. 

در آن زمان این خانه بسیار پیشرفته بود و با امکانات خوب و زیادی مانند توالت‌های مدرن در داخل خانه، لوله‌کشی، دوش آب گرم، تهویه، لامپ‌های گازی و بالابرهای برقی و هیدرولیکی تجهیز شده است. به علاوه لوسترهایی از جنس طلا و نقره، پارکت‌های منبت‌کاری شده‌ی کف اتاق‌ها و درهایی از جنس برنز و نقره‌ی آلمانی دیگر چیزهایی بودند که به این خانه زینت می‌دادند. سارا بهترین کابیت‌سازها را برای ساخت جعبه‌ها و کشوها را استخدام کرد تا جعبه‌هایی برای نگهداری از بهترین و کمیاب‌ترین پارچه‌های ساتن، کتان‌های دست‌دوز شرقی، پارچه‌های ابریشمی و پارچه‌های بسیار زیبای بافته شده در هند و ایران بسازند.

ساخت این خانه به صورت خستگی‌ناپذیر به مدت ۳۸ سال ادامه داشت تا این که سارا در ۵ سپتامبر سال ۱۹۲۲ دیگر از خواب بیدار نشد. در برخی از داستان‌ها گفته می‌شود که هنگامی که نجارها فهمیدند که او مرده است، دست از کار کشیدند. 

در زمان مرگ او مساحت این عمارت بزرگ ۱۸۲۱۰ متر مربع بود و نقشه‌ی آن به قدری گیج‌کننده بود که هر بار که اتاق‌ها را می‌شمردند، در هر بار نتیجه متفاوتی حاصل می‌شد! در ابتدا گفته شد که خانه ۱۴۸ اتاق دارد اما بعدها این تعداد به ۱۶۰ اتاق تغییر یافت. دقیقا در اکتبر امسال بود که یکی دیگر از اتاق‌های آن کشف شد و تعداد اتاق‌های آن را به ۱۶۱ تغییر داد. 

برخی تخمین زده‌اند که سارا ۵/۵ میلیون دلار برای ساخت این خانه هزینه کرد اما وقتی این عمارت بعد از مرگ او به حراج گذاشته شد، فقط ۱۳۵ هزار دلار قیمت‌گذاری شد. با این حال این خانه به سرعت به یک جاذبه‌ی گردشگری تبدیل شد و تا سال ۱۹۲۴ نام مستعار «خانه‌ی اسرارآمیز» را به خود گرفت. در سال ۱۹۷۴ خانه‌ی وینچستر در فهرست خانه‌های ملی و اماکن تاریخی آمریکا به ثبت رسید.