انسان با هویت انسانی دارای خلقت پیشین نیست؛ آنچه در مورد وجود پیشین انسان مطرح است وجود نوری و تحقق کمال وجودی در نزد علت است؛ یعنی از باب این که کمال وجودی معلول باید مقام در علت و نزد او حاصل باشد انسان نیز به عنوان یک کمال وجودی نزد علت خود موجود است.[1] اما هویت انسانی انسان همین است که سیر مراحل کمال او از پایین‌ترین مراتب وجود یعنی مرحله نطفه و قبل از آن آغاز می‌شود و تا بالاترین مرتبه وجود یعنی کمال عقلانی و اتحاد با عالم عقول و بالاتر از آن استمرار می‌یابد.[2]
[1]. برای اطلاع بیشتر رجوع شود به پاسخ‌های 33954(حدوث جسمانی نفس و آیات و روایات) و 4378(تقدم وجود نوری پیامبر برآدم).
[2]. برای اطلاع بیشتر رجوع شود به پاسخ‌های 76 (هدف از خلقت)؛ 224(هدف از خلقت انسان) و 91 (سعادت و کمال انسان).
منبع: http://www.islamquest.net/fa/archive/question/id24180
