زیبایی روح و جسم
اگر آدمی فقط همین چهره قابل حس و اندام ظاهری بود، بسیاری از نظرها و موضع گیری ها و اندیشه ها عوض می شود؛ اما نه تنها این ظاهر محسوس و قابل رؤ یت، تمام حقیقت انسان، نیست، بلکه نما و نمونه و مرتبه ای است که از حقیقت جاوید و ارزشمند او به نام (روح) جسم و روح در ارتباط با یکدیگر و اثر پذیر از هم باشند.
اسلام در انتخاب همسر نه تنها به حس زیباخواهی بها داده است بلکه آن را جهت داده و هدایت کرده و زیبایی را در کنار امور دیگری، که در ارتباط با زندگی مشترک است، مطرح کرده است.
به عنوان نمونه، رسول اکرم صلی الله علیه و آله در سخنی آسمانی می فرماید: هر کس تصمیم به ازدواج گرفت
از موی آن زن بپرسد، همان طور که از صورت او می پرسد زیرا مو یکی از دو زیبایی زن است. در عین حال، همان حضرت در گفتاری دیگر می فرماید: برترین زنان امت من، زیباروترین زنانی هستند که کمترین مهریه را دارند (9)
پیام این کلام هدایت بخش، آن است که نه تنها زیبایی زن، معیار افزایش مهریه نیست، بلکه بر عکس، فضیلت از دیدگاه پیامبر خدا صلی الله علیه و آله از آن زیبا چهرگانی است که کمترین مهریه را دارند.
پیامبر رحمت، حضرت محمد صلی الله علیه و آله در روایتی دیگر می فرماید: با زن زیبای نازا ازدواج نکنید، زیرا من در روز قیامت به (فزونی) شما امت مباهات می کنم (10)
در این کلام نورانی به بعد دیگری از مسؤ ولیت زن که تولید نسل و افزون ساختن جمعیت امت اسلام و تربیت اولاد است اشاره شده است می توان دریافت که از دیدگاه رسول خدا صلی الله علیه و آله ازدواج به انگیزه زیبایی منهای تولید نسل، مورد قبول نیست.
پایان بخش، سخن در این قسمت، کلام نورانی دیگری از پیامبر نور و رحمت صلی الله علیه و آله است که به طرز بدیع و شگفتی، زیبایی ظاهری را که سپر و پوششی برای زشتی باطن شده است محکوم نموده و درباره نزدیک شدن به چنین زیبایی ناسالمی هشدار داده است.
به این گفتار حضرت بنگرید: ای مردم! از سبزه های با طراواتی که در محیط متعفن زباله ها و آلودگیها رشد کرده اند دوری کنید. پرسیده شد: ای رسول خدا! مقصود شما چیست؟ پیامبر خدا صلی الله علیه و آله پاسخ دادند:
زن زیبایی که در محیط بد و ناسالم رشد کرده است (11)
به راستی که زیباتر از این نمی توان خطر زن زیبایی را که رشد و پرورش او در فضای نامطلوب بوده است به تصویر کشید. چهره زیبای چنین زنی اگر چه همانند سبزه زارهای با طراوت و گلزارهای با صفا، سراسر جاذبه و کشش است، اما افسوس که نزدیک شدن به چنین سبزه زاری نتیجه ای جز فرو رفتن در باتلاقهای متعفنی که محصول خصال زشت و ناپسند است به بار نمی آید.
نفوذ آرامش در تمام زوایای زندگی و از بین رفتن تمامی زمینه های پیدایش و رشد اضطراب و ناآرامی، نیازمند زیبایی جسم و روح و حاکمیت خصال زیبای انسانی و اخلاقی است.
ضرورت زندگانی مشترک - نخستین خواستگاری -
مباش بی می و معشوق زیر طاق سپهر
بدین ترانه، غم از دل به در توانی کرد
خالق مهربان هستی با حکمت و تدبیر، انسان را به گونه ای آفریده که ناگزیر از زندگی اجتماعی است. تنها زندگی کردن اگر ناممکن نباشد، بسیار دشوار و سخت است. امام صادق - علیه السلام - داستان اولین آشنایی زن و مرد را چنین بازگو می فرماید: اولین پیامبر خدا، حضرت آدم - علیه السلام - پس از خلقت وقتی چشمش به حوا افتاد، با خدا چنین سخن گفت: پروردگار من! این مخلوق زیبا و نیکو که همنشینی و نگاه به او مایه انس است چیست؟
خداوند پاسخ فرمود: این بنده من حواست. آیا دوست داری با تو باشد، تا انیس و هم صحبت و پیرو فرمان تو باشد؟ آدم جواب داد: آری و بر من است که تا زنده ام سپاسگزار تو باشم. خداوند فرمود:
او را از من خواستگاری کن که او بنده من است و شایسته همسری برای نیازهای جنسی توست... (12)
ارزشمندی ازدواج
ذوقی چنان ندارد بی دوست زندگانی
بی دوست زندگانی ذوقی چنان ندارد
بهترین معیار و بلکه تنها وسیله سنجش ارزشمندی هر چیز در نظام هستی، مقدار ارزشی است که آن چیز در نزد خالق هستی دارد او که خود آفریدگار موجودات است، دوستی و دشمنی اش نیز معیار دوستیها و دوست داشتنی ها و دشمنیها و دست ناداشتنی هاست.
اسلام که کاملترین و آخرین دین آسمانی است، دارای برنامه ها و دستورهای متنوعی است و ازدواج و تشکیل زندگانی مشترک یکی از با فضیلت ترین نهادها، و بنیادها در این مکتب است.
رسول اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید: در پیشگاه خداوند - در مکتب اسلام - دوست داشتنی تر از بنیاد ازدواج و نهاد زندگانی مشترک هیچ بنیاد و بنایی پایه گذاری نشده است (13)
آری، این بهترین معیار ارزشمندی زندگانی مشترک است و آنان که در مسیر تحقق امور دوست داشتنی خدای بزرگ تلاش می کنند سعادتمند و سرافرازند.
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله که تمام زندگانی اش منطبق با وحی است و ذره ای هوس در گفتار و رفتار و کردارش نیست و در قرآن به عنوان الگوی شایسته معرفی شده است (14) ازدواج را سنت و روش خویش معرفی کرده و روی گردانی از آن را به منزله قطع ارتباط با خویش می داند (15) آن حضرت در روایتی می فرماید: هر کسی دوست دارد که پیرو سنت من باشد، ازدواج یکی از سنتهای من است (16)
سر سپردن به دستورهای خداوند و پیروی از
سنت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ره آوردی جز خیر و نیکی ندارد. دستیابی به دین و توان پاسداری از آن موهبتی است که نصیب هر کس نیست، بهره مندی از این ارمغان معنوی از آن کسی است که گوش به فرمان خدا و رسول او و دنباله رو پیشوایان معصوم و مطیع اوامر آنان باشد. اقدام برای ازدواج به منظور احیای سنت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در کنار آثار و فواید بی شمار دنیوی و اخروی، ثمرات شاخص و روشنی دارد که در فرد و جامعه متجلی می گردد.
رسول خدا صلی الله علیه و آله می فرماید: هر کس ازدواج کند، نیمی از دین خویش را محافظت کرده است (17)
در روایت دیگری پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید: دو رکعت نماز از نمازگزاری که دارای همسر است برتر است از مرد بدون همسری که شبهایش را با نماز و روزهایش را با روزه، سپری می سازد (18)
حضرت امام صادق علیه السلام می فرماید: دو رکعت نماز از نمازگزار با همسر، برتر از هفتاد رکعت نماز از انسان بدون همسر است (19)
گذشته از آثار فردی ازدواج، گاهی در افقی فراتر دستاوردی برای ازدواج متصور است که شعاع درخشانش منحصر به محیط خانه و جامعه شخص ازدواج کننده نیست، بلکه تمامی گستره زمین را در بر می گیرد و آثار معنوی اش به زمین ارزش می بخشد. در این زمینه به این گفتار نورانی رسول خدا صلی الله علیه و آله بنگرید: انسان با ایمان را چه چیز مانع می شود که همسری برگزیند، که خداوند فرزندی روزی
اش فرماید که زمین را با گفتار لااله الاالله سنگین و بارور کند (20)
