آزادی و گناه بعد از ظهور

عموم افراد در عصر ظهور در مراتب بالاى رشد و كمال قرار مى گیرند، اما اجر و پاداش انسانهایى كه در دوران قبل از ظهور زندگى مى كنند و دین خود را نگه داشته اند و تسلیم وسوسه هاى شیطان نشده اند، از مردمانى كه در دوران ظهور زندگى خواهند كرد و تحت حاكمیت عدل الهى روزگار سپرى می كنند، بیشتر و بالاتر است.

یکی از ره آوردهای دوران ظهور و حکومت عادلانه حضرت مهدی علیه السلام آزادی انسان ها از بردگی و ستمگری است، بشری که در طول تاریخ ستم ها و ظلم ها، آزادی واقعی او را سلب کرده و او را به بردگی و بندگی کشیده است در آن دوران به آزادی واقعی و مشروع و دلخواه خود خواهد رسید. حضرت علی علیه السلام در این باره فرمود: «لیحل فیها ربقاً و یعتق رقّاً» مهدی بر سیره صالحان رفتار می کند، تا گره ها را بگشاید، و بردگان [و ملّت های اسیر و رنج دیده و ستم کشیده] را آزاد سازد. (نهج البلاغه، خطبه 150)

عوامل گناه برچیده می شود

مهم ترین عامل صدور گناه از انسان طمع و حرص او به اندوختن مال دنیا و احساس نیاز انسان به متاع دنیا است. وقتى انسان به قدر کفایت از مال و ثروت بهره مند گشته و عزت و آبروى اجتماعى بیابد و بینش او الاهى شود و دنیا و متاع آن برایش بى ارزش گردد و به یقین برسد که تمامى وعده هاى الاهى حق اند و - گرچه دیگران نخواهند و نپسندند و در سر راه تحقق آن مانع بتراشند - بالاخره محقق خواهند شد؛ اگر انسان به یقین برسد که معاد و حساب و کتابى در کار است و بهشت و آنچه در آن است قابل مقایسه با عمر دنیا و آنچه در آن است نبوده، دیگر انگیزه اى براى ارتکاب گناه باقى نمى ماند.

به خصوص که بنابر برخى روایات و استدلالهای برخى محققان فرزانه، عمر ابلیس نیز با قیام حضرت مهدی علیه السلام تمام خواهد  شد و به استناد برخی روایات آن ملعون به دست نبى اکرم صلی الله علیه و آله در بیت المقدس ذبح خواهد شد و تسویلات و وسوسه ها و تزیین هاى او هم منقطع مى گردد. (طباطبائی، المیزان [عربى] ج 14، ذیل آی   36، سوره ى حجر، ص 160، 161، 175) از طرف دیگر، موانع بى شمارى مثل حکومت عدل فراگیر که رهایى از عدالت آن امکان ندارد، محیط امن و امان و سالم و عدم پذیرش فساد و تباهى و گناه از طرف عموم مردم، مانع صدور گناه خواهد بود، پس انگیزه، مفقود و مانع، موجود مى شود.

رشد و کمال انسان ها

عموم افراد در عصر ظهور در مراتب بالاى رشد و كمال قرار مى گیرند و زندگى اخلاقى و معنوى پیشه مى كنند اما اجر و پاداش انسانهایى كه در دوران قبل از ظهور زندگى مى كنند و دین خود را نگه داشته اند و تسلیم وسوسه هاى شیطان نشده اند ، از مردمانى كه در دوران ظهور زندگى خواهند كرد و تحت حاكمیت عدل الهى روزگار سپرى می كنند، بیشتر و بالاتر است. در روایتى از امام صادق ( علیه السلام) نقل شده است كه عبادت به همراه خوف و در دولت باطل ، مانند عبادت در حالت امن و دولت حق نیست . بدانید كه هر یك از شما كه نماز فریضه را فرادا و پنهان از دشمن و در وقت بخواند ( وقتى كه علنى و با جماعت امكان ندارد ) خدا ، براى او ثواب بیست و پنج نماز واجب بنویسد و كسى كه نماز مستحبى را در وقت اش به درستى بخواند ، خداوند براى او ثواب ده نماز مستحبى بنویسد و فردى كه كار نیك و حسنهاى انجام دهد خداوند ثواب بیست عمل حسنه براى او بنویسد و هر كس نیكوتر انجام دهد ، خداوند ثواب را مضاعف میكند . سپس حضرت در علت این پاداش میگوید : شما ، صابر همراه با امام و منتظر دولت حق هستید ، بر امام و بر جانهاى خود از شر حاكمان ظلم در هراسید ، حق شما در دست ظالمان است و شما را از آن منع می كنند ، و شما را در تنگى و طلب معاش قرار داده اند ، در حالى كه بر دین و عبادت و اطاعت از امام و ترس از دشمن خود صابر هستید . از این رو خداوند اعمال شما را چند برابر می كند. پس بر شما گوارا باد. سپس حضرت در پایان حدیث می فرمایند : به خدا سوگند ! هر یك از شما به این حال بمیرد ، نزد خداوند افضل است از بسیارى كه در بدر و احد حضور داشتند . ( بحار ، ج 52 ، ص 127 ح 20) و در روایات متعدد انسان منتظر مانند فردى شمرده شده است كه در ركاب پیامبر به شهادت رسیده است. (بحار ج 52 ، ص 126 ، ح 19)

آزمون و ابتلا ادامه دارد

از طرفى طبق روایتى ، شیطان كشته مى شود و مردم در زمان ظهور از شر وسوسه ها و فریبهاى او در امان خواهند ماند ، ولى باز هم انسان داراى حق انتخاب و اختیار است ، پس باز هم امكان خطا و اشتباه براى او هست . به عبارت دیگر ، نفس درونى و وسوسه هاى او ، آدمى را رها نمی كند .

همچنین چون دنیا محل ابتلا و امتحان است و مردم دوران ظهور نیز امتحان میشوند ، امتحان آنان در مقطعى دیگر و به صورت دیگر و شاید مشكلتر انجام شود . به عنوان مثال ، دانش آموزى كه در مقطع دبستان امتحان می دهد، در حد و اندازه علمى و توان فكرى از او آزمون گرفته می شود و وقتى به مقطع راهنمایى و دبیرستان وارد می شود، با توجه به رشد علمى و فكرى امتحان سختترى را باید پشت سر بگذارد.
همین فرد، وقتى وارد دانشگاه شد ، باز باید امتحان بدهد و حتى ممكن است امتحان او به جاى ده سوال ، فقط یك سوال باشد و به او اجازه استفاده از كتب نیز داده شود ، ولى روشن است كه امتحان او ، بسیار سخت تر است و بخشش و ارفاق استاد نسبت به او كمتر میشود . اگر دانش آموز ابتدایى بشنود در دانشگاه چنین امتحانى میگیرند ، آن را شاید نوعى ظلم بداند و بگوید : چگونه است من كه مقدار علم كمترى دارم باید سوالات بیشترى را آن هم به صورت حفظى پاسخ دهم ، ولى دانشجو هم سوالات كمترى دارد و هم حق استفاده از كتاب براى او است . ولى فردى كه به همه دوره هاى تحصیلى اشراف دارد ، در مییابد كه كلام این دانش آموز صحیح نیست .
دوران ظهور نیز چنین است . هر چند امتیازاتى بى نظیر و بى بدیل دارد ، ولى امتحانات خاص خود را نیز دارد . قرآن كریم در مورد زنان پیامبر میگوید : اى همسران پیامبر ! هر كدام از شما گناه آشكارى مرتكب شد ، عذاب او دو چندان است ( احزاب / 30 ) یعنى انتساب شما به پیامبر به شما ویژگى و امتیازى داده است كه اگر تقوا پیشه كنید، مانند دیگر زنان نیستید ( بلكه ممتازتر هستید ) و اگر خطایى مرتكب شوید نیز از دیگران بیشتر در عذاب هستید. (احزاب / 30 - 32) با توجه به دو نكته فوق روشن میشود كه خداوند در همه حال نسبت به بندگان عدالت را مراعات می كند .

خلاصه سخن: مهم ترین عامل صدور گناه از انسان طمع و حرص او به اندوختن مال دنیا و احساس نیاز انسان به متاع دنیا است. وقتى انسان به قدر کفایت از مال و ثروت بهره مند گشته و عزت و آبروى اجتماعى بیابد و بینش او الاهى شود و دنیا و متاع آن برایش بى ارزش گردد و به یقین برسد که تمامى وعده هاى الاهى حق اند، دیگر انگیزه اى براى ارتکاب گناه باقى نمى ماند.
 

منبع:
حرف آخر، ره آورد حکومت امام زمان (عج) از دیدگاه امام علی (ع) چیست؟
اسلام کوئست، آیا بعد از ظهور امام زمان (عج) مردم با وجود آزادی گناه انجام نمی دهند؟
جنبش سایبری

 م احمدیزاده -  تبیان