اسب

اسب، اولین جانور وحشی بود که به‌دست انسان، اهلی شد. امروزه تعداد اسب‌های وحشی، بسیار کم است. بسیاری از اسب‌هایی هم که وحشی نامیده می‌شوند، همان اسب‌های اهلی هستند که رم کرده‌اند و وحشی شده‌اند.

ارزش اسب، در قدرت و سرعت زیاد آن نهفته‌ است، ولی اسب‌های اولیه، جانورانی کوچک و شبیه به سگ بودند و شکل زندگی آنها با اسب‌های امروزی، بسیار متفاوت بود.

اسب آبی

اسب‌های آبی، جانورانی عظیم‌الجثه هستند که در آفریقا زندگی می‌کنند. این جانوران، برخلاف اسمشان، به خانواده خوک‌ها و گراز‌ها تعلق دارند. در بین تمام جانوران روی خشکی، تنها فیل از این جانور بزرگتر است.

اسب‌های آبی، در نزدیکی رودخانه‌ها و دریاچه‌ها زندگی می‌کنند. آنها شناگران خوبی هستند و بیشتر وقت خود را درون آب می‌گذرانند.

اسب‌های آبی، با وجود آرواره‌های بسیار وحشتناک‌شان، حیواناتی گیاه‌خوار هستند. آنها بیشتر در میان علف‌ها و خزه‌های درون آب، به چرا مشغول هستند و معمولا شب هنگام، برای تغذیه به کنار ساحل می‌آیند.

اسب‌های آبی، چنانچه مورد اذیت قرار نگیرند، حیوانات بی‌خطری هستند؛ در غیر این‌صورت، با ضربه‌هایی که با استفاده از عاج‌های آرواره پایینی خود وارد می‌کنند، حمله‌های خطرناکی می‌کنند.

چشم‌های اسب آبی، در بالای سرش قرار گرفته‌اند؛ بنابراین، این جانور می‌تواند در حالی که بدنش زیر آب است، مراقب اطراف باشد. اسب آبی می‌تواند، بدون اینکه برای تنفس به سطح آب بیاید، تا 10 دقیقه زیر آب بماند.