علامت ایجاد دیسک کمر، در واقع همان درد معروف سیاتیک است. البته سیاتیک بر خلاف تصوری که از آن وجود دارد، یک بیماری نیست، بلکه یک علامت است و به دردی گفته می‌شود که از کمر شروع شده و مانند یک نوار به پشت یک یا هر دو پا ادامه می‌یابد.
دکتر آرش طبیب خویی، جراح مغز و اعصاب درباره درد ناشی از بیرون زدن دیسک کمر می گوید:
شیوه نادرست زندگی و البته افزایش سن به بالای 40 سال، مهم‌ترین عامل از دست رفتن مایع داخل دیسک کمر است. در واقع، دیسکی که خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهد، به دنبال حرکتی نامناسب یا فعالیتی سنگین و در برخی موارد به صورت خودبه‌خود بیرون می‌زند و درد ایجاد می‌کند.
چرا دیسک کمر بیرون می‌زند؟
مبتلایان به دیسک کمر معمولا با ایستادن یا راه رفتن دچار درد می‌شوند و با استراحت، درد شان تخفیف پیدا می‌کند. امروزه ثابت شده است که بسیاری از بیماران، دارای زمینه ارثی این بیماری در خانواده خود هستند.
البته سبک زندگی امروزه، همه ما را در معرض آسیب‌های ستون فقرات قرار می‌دهد. به بیان دیگر، نشستن‌های طولانی و بویژه به شیوه نامناسب، رانندگی طولانی، فقدان فعالیت ورزشی صحیح و محیط کار نامناسب و غیراستاندارد ما را در معرض صدمه به ستون فقرات قرار می‌دهد.
دردهایی که نباید با دیسک کمر اشتباه بگیرید:
خیلی‌ها دردهای آرتروزی را با دیسک کمر اشتباه می‌گیرند. در حالی که آرتروز در واقع به معنی پیر شدن بافت‌های استخوانی و مفصلی است. البته پیری بافت‌های استخوانی و مفصلی ناشی از آرتروز شامل از دست رفتن خاصیت ارتجاعی دیسک‌ها نیز می‌شود. در واقع با از دست رفتن این خاصیت، دیسک‌ها به تدریج به خارج از فضای خود برجسته می‌شوند یا حتی بیرون می‌زنند.
دردهای کمر و بیماری بیرون زدگی دیسک کمر در خانم‌ها شایع‌تر است. البته بسیاری از خانم‌ها در دوران بارداری دچار دردهای کمر می‌شوند که معمولا با اتمام دوران بارداری بهبود می‌یابند. جدا از افزایش وزن خانم‌ها در این دوره، تغییرات هورمونی نیز در بروز این دردها نقش زیادی دارند.
البته این دردها معمولا موقتی است و رعایت برخی موارد در سبک زندگی از جمله نحوه نشستن و برخاستن، استفاده از دارو و انجام حرکات ورزشی توصیه شده از سوی پزشک به رفع آن کمک می‌کند.
به چه پزشک متخصصی مراجعه کنیم؟
گرچه به نظر می‌رسد که ریشه‌یابی درد کمر و ستون فقرات باید از سوی پزشک متخصص ارتوپد صورت بگیرد، اما باید بدانید که در کنار متخصصان ارتوپد، جراحان مغز و اعصاب نیز در زمینه مشکلات ستون فقرات فعالیت می‌کنند. البته ارتوپدها بیشتر به تشخیص و درمان انحرافات ستون فقرات و متخصصان مغز و اعصاب به درمان بیماری‌های دیسک و تومورهای ناحیه کمر و ستون فقرات می‌پردازند.
چه درمانی لازم است؟
اولین و مهم‌ترین گام در درمان مبتلایان به دیسک کمر، استراحت است که در روزهای اول به صورت مطلق بوده و بهتر است بیمار هیچ نوع حرکتی نداشته باشد. اما در روزهای بعدی به صورت نسبی به معنی حرکات محدود در منزل است.
دارو درمانی جزء مهمی از درمان این بیماران است. برخلاف آنچه تصور می‌شود تجویز دارو فقط برای کنترل درد نیست گرچه کنترل درد هم از اهمیت زیادی برخوردار است، ولی داروهای مورد استفاده در واقع، کاهش التهاب موضعی در ناحیه دیسک و عصب مجاور آن را هدف قرار می‌دهد و به دنبال آن درد بیمار هم کاهش می‌یابد.
بعد از درمان اولیه و بهبود نسبی علائم، از روش های فیزیوتراپی، آب درمانی و ورزش برای تکمیل درمان و جلوگیری از بازگشت درد استفاده می‌شود.
جراحی، آخرین اقدام برای درمان دیسک کمر.
خوشبختانه اکثر بیماران مبتلا به دیسک کمر نیاز به جراحی پیدا نمی‌کنند، ولی انجام جراحی در سه حالت به بیمار توصیه می‌شود.
اول این که درد بیمار بسیار شدید باشد و به درمان‌های طبی و ورزشی جواب نداده باشد.
دوم وقتی که فشار زیاد روی عصب، باعث ضعف در پاها و کاهش قدرت پاها شده باشد.
سوم در مواردی که بیمار دچار بی اختیاری در کنترل ادرار و مدفوع شده باشد که در دو مورد آخر، عمل جراحی در واقع اورژانسی محسوب می‌شود.
در درمان دیسک کمر در مواردی که میزان بیرون‌زدگی دیسک، خفیف باشد، به‌کارگیری روش‌های جراحی بسته مانند لیزر، کاربردی و کمک‌کننده است.
تزریق‌های داخل فضای نخاعی نیز روش درمانی دیگری است که گرچه گاهی لازم است به فواصل چند ماهه تکرار شود، ولی معمولا برای بیمارانی به کار گرفته می‌شود که جراحی با توجه به شرایط جسمانی برایشان سنگین و خطرناک است.
ممکن است فرد یک هفته در بستر بخوابد و ببیند 80 درصد دردش از بین رفته، بعد از آن باید احتیاط کند که خم نشود و وسیله سنگین بلند نکند تا درد دوباره تشدید نشود
دکتر«کاظم عباسیون»، جراح و متخصص مغز و اعصاب نیز به سوالات زیر در مورد مشکلات دیسک کمر پاسخ می دهند.
چه عاملی باعث پارگی دیسک کمر می‌شود؟
سن که بالا می‌رود، دیسک بین مهرهای ستون فقرات هم مثل نقاط دیگر بدن دچار تغییرات تحلیل رونده «پیر شدن» می شود که به آن «دژنراتیو» می‌گویند.
دیسکی که دژنره می‌شود، ممکن است در اثر فشار یک جسم سنگین، خم و راست شدن زیاد و یا تصادف ناگهانی پاره شود. این پارگی ممکن است به طرف پشت شکم در برود و یک درد نامشخص بوجود بیاورد که به مرور زمان خوب می‌شود.
وقتی دیسک پاره می‌شود، اگر «تکه» بزرگی در برود ممکن است تمام رشته‌های عصبی و هرچه عصب آنجا هست، تحت فشار قرار بگیرند.
در نتیجه دو پا ممکن است حالت فلج پیدا کند و یا ممکن است اختلال، مثانه مریض را از نظر کنترل به هم بزند (بی اختیاری ادرار)، چون آنها هم به‌وسیله همین عصب‌ها کنترل می‌شود، ولی این خیلی نادر است.
اگر چنین اتفاقی بیفتد، باید در اسرع وقت این دیسک را درآورد و فشار را از عصب برداشت.
