نقل قول aftabm
والحمدالله و المنة ....اصلا هم دل نباید بسوزه ...وظیفشونه باسرعت جوابگوی نداها خانم ها باشن..سمعا و طاعتا یا حضرت سلطان..عجلو نظام...
عرض سلام.
گفته ی حاج آقا درست هستش.
این قضیه صحبت زن و شوهر رو از چند جنبه بررسی می کنیم:
وقتی که مردی بیاید به خانه و با همسر خود، گفت و گو و تعامل نداشته باشد باعث سردی رابطه بخصوص رابطه عاطفی می شود و سرمایه اجتماعی کاهش پیدا می کند و عاملی خانه مان سوز از این کم تعاملی و کاهش سرمایه ی اجتماعی به وجود می آید به نام شک که منتهی به طلاق عاطفی و یا طلاق قانونی میشود.
در طرف دوم قضیه از آنجایی که فرزندان ارزش ها و الگوها را از پدر و مادر ها بخصوص رفتار انها یاد می گیرند وقتی در خانه تعامل و گفت و گویی نباشد بچه از کی قرار است یاد بگیرد؟
ناچار از ابزار های دیگر چون رسانه، دوستان ، خویشاوندان و... یاد می گیرد و این یادگیری هم که اغلب اوقات یادگیری درست نیست و بچه به راه نادرست کشیده می شود و حال با فرض این هم که بچه به راه نادرست کشیده هم نشود عاملی به اسم شکاف نسل ها بین پدر و مادر و فزرندان ایجاد می شود و به مرور این شکاف به انقطاع نسل ها تبدیل می شود و بچه به هیچ وجه پدر و مادر را قبول ندارد و وقتی هم که بزرگ می شود هیچ عامل مشترکی بین آنها نیست.
در قسمت سوم قضیه این است که وقتی این سرمایه اجتماعی و تعامل کم شود و طلاق رخ دهد بخصوص طلاق عاطفی( با این که با هم زندگی می کنند ولی همدیگر را قبول ندارند و نقطه مشترکی ندارند) این طلاق عاطفی باعث می شود به روابط فرا زناشویی ( به خصوص که الان در کلان شهر ها بسیار داریم ولی مسئولین در سکوت به سر می برند و این موضوع در زمان نه چندان دوری می شود معضل اصلی طلاق ها) و این روابط فرا زناشویی هم دوباره باعث می شود که کودک عاملی را برای یادگیری ارزشها پیدا نکند و مثل قسمت قبلی می ود و به راه نادرست می رود.
به طور کلی اگر بخواهیم بگوییم؛ همین گفت وگوی های دو نفره زناشویی تاثیرات بسیاری بر خود افراد دارد و از آنها مهمتر بر فرزندان که نسل آینده هستند و جامعه را تشکیل می دهند تاثیر می گذارد( یعنی بر جامعه هم تاثیر می گذارد).
مردها که همیشه ی خدا خسته نیستند که روزهایی که خسته هستند می توانند گوش باشند که و فقط گوش بدهند و هر از گاهی یک اظهار نظری بکنند.
