قوانين بازى موفقيت


هرگز هرگز هرگز دست نکشید !
عزم راسخ موقعیتی است که در آن تعهد وجود دارد ، تعهدی ذهنی برای دست یافتن به نتیجه ای خاص. زمانی که شما مصمم هستید ، هر چه باید انجام می دهید تا به هدف خود برسید. افراد مصمم اجازه نمی دهند که موانع راه آن ها را مسدود سازد، بلکه راهی پیدا می کنند تا مانع را از سر راه شان بردارند و باعث می شوند چیز هایی که به نظر غیر ممکن می آید اتفاق بیافتد . اگر شما مصمم باشید متوقف شدن و دست کشیدن ابدا ممکن نخواهد شد.

دکتر احمد حلت

خواهش میکنم قهر کردن را فراموش کنید
مخصوصا با آدم های مهم زندگیتان...!!
اصلا من نمیدانم چه کار مزخرفیست این قهر کردن!
اصلا چرا باید دو نفر که یکدیگر را دوست دارند
و باهم خاطره های زیادی دارند
و از تمام زندگی هم خبر دارند...
با یکدیگر قهر کنند؟!!
به نظر من که اصلا در شخصیت آدم نیست!!
آدم فکر دارد ، منطق دارد
توانایی حرف زدن دارد!!
چرا قهر؟! چرا دلخوری؟!
اگر زبان یکدیگر را بلد باشید هیچوقت قهر نمیکنید!
و آدمها دقیقا هیچوقت به دنبال یادگیری
چیز هایی که به دردشان بخورد نمیروند!!!
 

توصیه طلایی اینشتین

یک روز از اینشتین خواستند که توصیه‌ای به دانشجویان بکند و او بدون معطلی و تردید گفت:

"من از دانشجویان می‌خواهم که روزی، یک ساعت، تمام ایده و افکار دیگران را کنار بگذارند، و خودشان بیندیشند.

سخت است؛ ولی با این کار پیشرفت بهتر و بیشتری خواهند داشت."

فاصله گرفتن از افکار، عقاید و ایده‌های دیگران، یکی از ارکان ضروری خلاقیت و نوآوری است.

هرگزعادت به بازگوکردن مشکلات خود نزد همه نکنید...
فقط به زمان حال فکر کنید!!!
گذشته‌تان و آینده‌تان را خیلی جدی نگیرید…
اصلا پاپیچ خرابکاریها و کوتاهی‌هایی که در گذشته در حق خودتان کرده‌اید، نشوید.
همه همینطور بوده‌اند وانگشت فرو کردن در زخمهای قدیمی، هیچ فایده‌ای جز چرکی شدن آنها ندارد.
آینده را هم که رسما باید به هیچ وجه به حساب نیاورید.
ترس از حوادث و رخدادهای احتمالی، حماقت محض است..
فکر هر چیزی، از خود آن چیز معمولا سخت‌تر و دردناک‌تر است…
 

تفاوت خوشی و رضایت در زندگی:

«خوشی» حالی است که زود می آید و زود می رود. «رضایت» مقامی است که دیر می آید و دیرمی پاید. «خوشی» دست می دهد، یعنی عاطفه ای انفعالی است. «رضایت» را اما باید به دست آورد، یعنی بودنی فعالانه است. انسان خوش، لزوماً از خودش و زندگی اش راضی نیست. می خندد، اما تهِ خنده اش طعم گس ملال و افسردگی است. «خوشی» اندوه را می زداید، اما ملال و افسردگی را نه. «رضایت» اما گاه ته رنگ اندوه دارد. انسان راضی همیشه شاد نیست، اما ملول و افسرده هم نیست. «خوشی» واکنش عاطفی ماست نسبت به حضور «لذّت». «رضایت» اما نوع بودن ماست در حضور «معنا». «لذت» های زندگی خوشی می آورد، «معنا»ی زندگی رضایت.
از بدی های روزگار ما این است که بیشترمان از رضایت به خوشی بسنده کرده ایم.
 

فرق آرامش و آسایش چیست؟

آسایش یک امر بیرونی و آرامش یک پدیده ی درونیه مردم ممکنه خیلی تو آسایش باشند اما معدود افرادی هستن که درآرامش زندگی میکنن.

آسایش یعنی راحتی در زندگی که با امکانات و ثروت خوب و زیاد به دست میاد هرچی دلشون بخواد میخرن هر کجا خواستن میرن و...

آرامش رو کسانی دارن که از درون سالم و سلامتند شاید بی چیز باشن امادلشون خوشه به اونچه دارن راضین چه خوب میشد که ما در عین آسایش، آرامشم همرامون بود.

آرامش + آسایش = خوشبختی
 

شکرگزار باشید!
اگــر لیستی از تمامی مـــواردی که بــرای
آن شکرگــزار هستید تهیه کنید و احساس
قدردانی برای آنها داشته باشید ...
به طور حتم هر روز احساس فوق العادهای خواهید داشت ..
در طـی روز ,فـرکانس جذبیتان بالا خــــواهد
رفت و از زندگی کردن لذت خواهید برد..

شـــادی را با خـــود به هـــر جــایی میبریــد
و به طور متناوب به اطرافیانتان انرژی مثبت
می دهید:
اگــر شما چنین زنــــدگی داشته باشید,
هـر آنچه را که بخواهید ,
حتی قبل از آنـــکه آن را درخــواست کنید ,
به دست خواهید آورد...
شکر گزاری یک نیاز است
معرفت، پایه اصلی شکر است:
شکرگزاری ازنعمتهایی است‌که خداوندبه بنده
خویش ارزانی داشته نه تنها وظیفه اوست:
بلکه نیازی است که مخلوق در ارتباط باخالق
خـــــویش احساس مــی کند و نتیجه ایــــن
شکرگـزاری که افزایش نعمت است به او باز می گردد
 

مهربانی معجزه می‌کند به شرطی که با بدی آلوده نشود. همان‌گونه که وقتی نور می‌آید تاریکی محو می‌شود. وقتی محبت و دوستی و مهر ورزیدن وارد میدان می‌شود، بد بودن دیگر جایی برای ابراز وجود پیدا نمی‌کند. یا باید به محله بدها کوچ کند و یا در گوشه‌ای تنها به زندگی خود ادامه دهد. اگر هم از حد خود زیاده‌روی کند و بخواهد در دیار انسان‌های خوب به بدکرداری خود ادامه دهد، خودبه‌خود توسط جمع آدم‌های خوب و مهربان کنار گذاشته می‌شود و فرصت بد بودن از او گرفته می‌شود.

#احمد_حلت

اگر میتوانی ... اقیانوس باش ، اگر نه دریا باش
اگر نه حداقل رودخانه باش
اگر نمیتوانی یک رود کوچک باش اما
هرگز مرداب نشو
نهری باش جاری ، زلال و مهربان
و با جوشش زیبایت مهربانی را به همه هدیه کن
وقتی جاری باشی ، هم زنده ای و هم به دیگران زندگی میدهی
سبزه های کنار رود را دیده ای؟
چه زیبا چشم را نوازش میده و ماورای آن پروانه های لطیف و زیبا
اینها بخاطر مهربانی و سخاوت نهر کوچک اما جاری است..
پس کوچک باش اما جاری شو
که خدا همیشه و همه جا با توست .

در تكنولوژى فكر انسان ها را به دو دسته تقسيم كرديم؛ انسان هاى نوع يك و انسان هاى نوع دو.

از ويژگى هاى انسان هاى نوع دو اين است كه در دنيايى از ترديد زندگى مى كنند. انسان هايى كه خود را باور ندارند و همواره ديگران را كسى مى دانند و خود را به حساب نمى آورند. هرگز قدرت تصميم گيرى و انتخاب ندارند..همواره وابسته به ديگران هستند، آن ها همواره منتظر ديگران مى مانند تا آن ها كارى بكنند و تصميمى بگيرند. اين گونه انسان ها همواره در دنياى ترديد زندگى مى كنند. دنياى ترديد، دنياى تلاطم و بى هويتى است. دنياى نداشتن اعتماد به نفس و ضعف در خودباورى است.
نقطه مقابل چنين دنيايى، دنياى شما انسانى است كه با تكنولوژى فكر از خود انسان ديگرى ساخته ايد و انسان نوع يك شده ايد. انسانى در دنيايى از باور و اعتماد به نفس، انسانى در دنيايى از يقين، انسانى در دنيايى از زيبايى و شخصيت.

دنياى يقين دنياى باورها و اراده هاست.. دنياى تصميم ها و اقدام هاست؛ چنين دنيايى دنياى موفقيت هاست، دنياى تلاش و آرامش است، دنياى سعادت و خوشبختى است و اين دنياى زيباى شماست.
 

درکتان از خود را تغییر دهید....

برای اینکه احساس ارزشمند بودن کنید،
باید چشمانتان را شسته و با دیدی توام با خودآگاهی و عشق به خودتان نگاه کنید.
پذیرش و عشق باید از درونتان بیاید.
برای اینکه ارزشمند باشید نیازی نیست خاص و متفاوت باشید.
ارزش شما در ذات واقعی‌ و خوبی درونیتان است.
شما نوری بسیار زیبا هستید.
شما عشق هستید.
شاید بتوانید عظمت خودتان را زیر خاک مدفون کنید،
اما هیچوقت نمی‌توانید آن را از بین ببرید.
دوست داشتن خودمان کاری نیست که یکمرتبه اتفاق بیفتد،
فرایندی بی‌انتها و مداوم است.
از خودتان شروع می‌شود،
از در آغوش گرفتن خودتان با محبت و ستایش.

عبارت تاکیدی:

من موجودی تابناکم ، سرشار از نور و محبت.

"تو کافی است فقط مهربان بودن را بلد باشی و دنیا را فقط از پنجره محبت و دوستی نگاه کنی و به جای خیره شدن به تاریکی‌ها و سیاهی شمع و اجاقی را روشن کنی. خواهی دید سرما و تاریکی و بدی و شرارت فاصله‌اش را با تو حفظ می‌کند و از تو دور می‌شود. سرما چیزی جز نبود گرما نیست. گرما که بیاید سرما محو می‌شود. تاریکی چیزی جز غیبت روشنایی نیست. نور که بیاید ظلمت غیب می‌شود و شر و بدی چیزی جز نبود نیکی و مهربانی نیست. عشق و محبت که به صحنه بیاید بدی و شرارت چاره‌ای جز محو شدن ندارد. این اصلی است که اگر انسان‌های روی زمین بفهمند، جنگ و جدال‌ها برای همیشه متوقف می‌شود و انسان‌های شرور دیگر میدانی برای عرض اندام و جلوه‌گری پیدا نمی‌کنند.

احمد حلت

سه درس مهم زندگي

١. اگر ميخواهي دروغي نشنوي، اصراري براي شنيدن حقيقت نداشته باش.

٢. به خاطر داشته باش هرگاه به قله رسيدي، همزمان در کنار دره اي عميق ايستاده اى.

٣. هرگز با يک آدم نادان مجادله نکنيد؛ تماشاگران ممکن است نتوانند تفاوت بين شما را تشخيص دهند
 

اگر کاسه‌ی خود را بیش از اندازه پر کنید؛
لبریز می‌شود.
چاقوی خود را بیش از حد تیز کنید؛
کند می‌شود.
در پیِ پول و راحتی باشید،
دلتان هرگز آرام نمی‌گیرد.
دنبال تایید دیگران باشید؛
برده آنها خواهید بود.
کار خود را انجام دهید،
سپس رها کنید.
این تنها راه آرامش یافتن است.

لائوتسه
 

#موفقیت

وقتی به بالای قله برسی،
 شاید همه‌ی دنیا تو را نبینند؛
ولی تو همه‌ی دنیا را می‌بینی...

گاهی زندگی یعنی
سختکوشی برای رویایی که
کسی جز شما قادر به دیدنش نیست.