انسولین هورمونی است که به گلوکز موجود در گردش خون کمک می‌کند تا به بافت‌های بدن واردشده و در آن جا برای تبدیل‌شدن به انرژی ذخیره شود. انسولین در واکنش مستقیم به بالا رفتن میزان گلوکز در خون و از غده پانکراس ترشح می‌شود. اگر میزان طبیعی انسولین قادر نباشد سطح گلوکز خون را کاهش دهد و آن را در بافت‌ها ذخیره کند تا بعدها به صورت انرژی در بدن آزاد شود، غده پانکراس انسولین بیشتری ترشح می‌کند. اما علایم این اختلال به نقل از سایت نیوزویک:
چاقی شکم:
چاقی به ویژه چاقی ناحیه شکم یک علامت اساسی مقاومت به انسولین است زیرا که چربی شکمی ازلحاظ هورمونی فعال است. افزایش در تولید این هورمون‌ها در مقاومت به گلوکز اختلال ایجاد می‌کند. برنامه غذایی مقاوم در برابر انسولین ترکیب شده با ورزش می‌تواند با چاقی شکمی مقابله کند و مقاومت به انسولین را کاهش دهد.
منافذ بزرگ و آکنه:
سبوم، روغن نرم‌کننده پوست در افرادی که به انسولین مقاوم هستند بیش‌ازحد تولید می‌شود. برنامه غذایی غنی از کربوهیدرات تولید بیش‌ازحد این چربی را تحریک می‌کند و باعث منافذ بزرگ و آکنه می‌شود. مصرف سبزی‌های تازه و گوشت بدون چربی و کاهش دادن میزان مصرفی قند می‌تواند با این اختلال مقابله کند.
سندروم تخمدان پلی کیستیک:
اغلب زنان مبتلابه سندروم تخمدان پلی کیستیک، دارای سطح بالا از انسولین هستند. این سندروم باعث می‌شود تخمدان آن‌ها تستسترون و هورمون‌هایی تولید کند و باعث نامنظمی در قاعدگی و رشد کیست‌های دردناک می‌شود.مهار کردن این انسولین برای ایجاد تعادل در هورمون‌ها لازم است. در صورت درمان نشدن این سندروم منجر به نازایی می‌شود.
ورم قوزک پا:
ورم قوزک یا قسمت‌های دیگر از بدن می‌تواند نشانگر مقاومت به انسولین باشد، زیرا انسولین به کلیه فرمان می‌دهد که سدیم و آب را در خود نگه دارد. زمانی که مایعات به‌طور غیرضروری در بدن حفظ می‌شود فرد دچار نفخ و ورم می‌شود.
هوس کربوهیدرات:
مقاوم بودن به انسولین یعنی داشتن گلوکز بیش‌ازحد در خون که بدن نمی‌تواند از آن استفاده کند بدن علائمی به مغز ارسال می‌کند و باعث هوس کردن به کربوهیدرات می‌شود. باوجود مصرف کربوهیدرات بدن تصور می‌کند که نیاز به کربوهیدرات بیشتری دارد. مقابله کردن با این هوس سخت است اما می‌توان با کمک پزشک، برنامه غذایی درست و ورزش رفع کرد.
