زیارت کریم
بعد عمری در حرم یک بار دیگر گم شدم
مثل یک کودک به دور از چشم مادر، گم شدم
مثل پر در باد می رقصید حاجت های من
چون نخی بودم که در انباری از پر گم شدم
دانه ی برفی شدم که بعد عمری پیچ و تاپ
در میان حوض سقاخانه آخر گم شدم
ارزنی بودم که از دستان طفلی خنده رو
ریختم ،در چینه دان یک کبوتر گم شدم
هرچه حاجت داشتم از مال و فرزند وعیال
از دم در دادی و پشت همین در گم شدم
مثل کفشی واژگون در کفشداری حرم
غرق در دنیای خاکی – خاک بر سر – گم شدم
مثل خوابی بود اطراف حرم پر می زدم
بین بودن یا نبودن باز سردرگم شدم
نذر هایم را ادا کردم و از باب الجواد
باز گشتم خانه و یکبار دیگر گم شدم
بس کریمی حتم دارم باز میابی مرا
آن زمانی را که در صحرای محشر گم شدم
مسعود طاهری عضد
