برای داشتن حداکثر کیفیت تصویر و همچنین محافظت از چشم ها، لازم است که نمایشگر (Monitor) خود را طوری تنظیم کنیم که بهترین کارایی را داشته باشد. به تنظیم نور، رنگ، و وضوح تصویر در نمایشگرها اصطلاحا Calibration یا کالیبره کردن گفته میشود.
کلیک – همه ما دوست داریم مانیتور ما بهترین کیفیت تصویر را داشته باشد. گاهی هزینه زیادی را برای خرید یک مانیتور حرفه ای میپردازیم ولی نمیدانیم چطور کیفیت آن را در بهترین حالت تنظیم کنیم. پس با این مقاله همراه باشید تا اطلاعات مفیدی در مورد چگونگی تنظیمات مانیتور کسب کنید.
اغلب افراد اطلاعات درستی در مورد چگونگی تنظیم روشنایی، وضوح (Contrast)، شدت رنگ، و تیزی تصویر (Sharpness) ندارند. به همین علت ویدیوها، تصاویر و بازی‌ها را با کیفیت اصلی خود مشاهده نمی‌کنند. فروشندگان در هنگام معرفی و تست مانیتور، شدت رنگ و روشنایی بعضی مدل ها را طوری تنظیم می‌کنند که خریدار تصور کند کیفیت آنها فوق‌العاده است. در حالیکه برخی مدل ها با اینکه بهتر هستند ولی چون به درستی تنظیم نشده اند به نظر می‌رسد که کیفیتشان پایین‌تر است. در این مقاله می‌خواهیم با نحوه کالیبره کردن و مفهوم تنظیمات اصلی نمایشگر آشنا شویم.
هدف ما این است که تنظیمات یک نمایشگر را کالیبره کنیم. آن هم بدون استفاده از نرم‌افزار یا وسیله دیگری و تنها با چشم خودمان. کار مشکلی نیست اما نیاز به توضیح و درک مفهوم هر یک از تنظیمات موجود دارد. پس شروع می‌کنیم:
کنتراست (Contrast)
اولین تنظیم مورد بحث، Contrast میباشد که مهمترین عامل تأثیر‌گذار روی کیفیت تصویر است.
ساده‌ترین تعریف Contrast این است:
“نسبت روشنایی روشن‌ترین نقطه تصویر به تیره‌ترین نقطه آن را کنتراست می‌گویند”
مقدار کنتراست در تلویزیون‌ها و مانیتورها، تعیین‌کننده شدت روشنایی روشن‌ترین بخش‌های تصویر است.
اما نحوه‌ی تنظیم کنتراست چگونه است؟ اگر کنتراست را بیش از حد بالا ببریم، برخی جزئیات تصویر خصوصاً در نواحی روشن از بین می‌رود. چرا که روشنایی نقاط مجاور به حدی زیاد میشود که تفاوت روشن‌ترین نقاط و نقاط مجاور قابل تشخیص به وسیله‌ی چشم نیست.
برای تنظیم هر یک از پارامترها باید یک یا چند تصویر مناسب پیدا کرد. برای کنتراست انتخاب تصویری که دارای نقاط روشن در پس زمینه روشن باشد، ضروری است. بنابراین ابرهای سفید در آسمان روشن را به عنوان سوژه انتخاب می‌کنیم. کنتراست را از حالت معمولی یا حتی پایین به تدریج افزایش می‌دهیم تا جایی که نقاط روشن تصویر جزئیات خود را از دست بدهند. در این حالت کنتراست کمی زیاد است، کمی به عقب بر‌می‌گردیم و آن را کاهش می‌دهیم تا جزئیات دوباره دیده شوند. این حالت بهترین حالت ممکن است و کنتراست به خوبی تنظیم (کالیبره) شده است.
توصیه می‌کنیم که روی چند تصویر مختلف همین عمل را انجام دهید تا بهترین نتیجه حاصل شود.
روشنایی (Brightness)
این پارامتر، شدت روشنایی نقاط تیره تصویر را مشخص می‌کند. اگر مقدار آن بیش از حد باشد، رنگ سیاه به خاکستری تبدیل میشود.
برای تنظیم شدت روشنایی باید تصویری تیره انتخاب کرد. مثل یک عکس یا یک فریم از یک فیلم. روشنایی را کم می‌کنیم تا همه چیز نسبتاً تیره شود و سپس آن را مجدداً زیاد می‌کنیم تا جایی که نقاط واقعاً تیره‌ی تصویر رنگ سیاه خود را حفظ کنند.
البته تنظیم روشنایی مشکل است و باید به دقت آن را انجام دهید. شاید با یک تصویر خاص هم نتوان نتیجه‌ی مطلوبی گرفت. سعی کنید تصاویری را انتخاب کنید که قالب آن تیره باشد و قسمت‌های روشن نیز در آنها وجود داشته باشد.
رنگ (Color)
معمولاً مانیتور ها به صورت پیش فرض دارای شدت رنگ ۵۰ درصد هستند. اگر شدت رنگ را کم کنیم، رنگ‌ها از بین می‌روند و تصویر سیاه و سفید میشود. اگر آن را بیش از حد زیاد کنیم، رنگ طبیعی صورت به نارنجی و حتی قرمز می‌زند.
برای تنظیم کردن رنگ هم می‌بایست در ابتدا یک تصویر مناسب انتخاب کنید که این بار تصویری شامل چهره یک انسان مناسب است. شدت رنگ را کم و زیاد کنید تا جایی که رنگ صورت شخص به نظر طبیعی برسد.
تیزی (Sharpness)
این پارامتر، شدت تیزی لبه‌های تصویر را مشخص می‌کند. اگر تیزی را کم کنیم، تصویر کدر میشود و برخی جزئیات مثل چین صورت از بین می‌روند، اگر آن را بیش از حد زیاد کنیم نیز در کنار لبه‌های تصویر روشنایی غیر عادی دیده میشود.
برای تنظیم تیزی هم از تصویر قبلی استفاده می‌کنیم، یعنی چهره‌ی یک شخص. تیزی را کم می‌کنیم، طوری که جزئیاتی مثل چین صورت از بین می‌روند. سپس آن را به تدریج افزایش می‌دهیم تا جایی که جزئیات تصویر کم‌کم نمایان شوند. این حالت مقدار بهینه تیزی (Sharpness) میباشد.
