سخنان بزرگان در مورد تکبر و غرور

حضرت زهرا سلام الله علیها:

فَجَعلَ اللهُ الایمانَ تَطهیراً لَکم مِنَ الشِّرکِ ، وَ الصَّلاةَ تَنزیهاً لَکم عَن الکِبرِ؛

خدای تعالی ایمان را برای پاکیزگی از شرک قرار داد ، و نماز را برای دوری از تکبر و خودخواهی.

الاحتجاج علی اهل اللجاج (طبرسی)، ج1، ص99

سخاوت، بخشيدن بيشتر از توان است و غرور، ستاندن كمتر از نياز.((جبران خليل جبران))

احساس نياز به تكبر و فخرفروشي را در وجودتان سركوب كنيد و در برابر، دستاوردهاي ديگران را نيكو شماريد.((وين داير))

تواضعِ بي جا آخرين حد تكبر است.((لابروير))

آدم مغرور حتی نسبت به موجوداتی که او را به پیش می برند آزرده خاطر می شود؛ او اسبهای ارابه خود را با بدبینی می نگرد. نیچه

پادشاهي كه مردمش از او فروتر بنشينند در فزوني و برتري نيست؛ او در ته چاه كبر و خودبيني فرو افتاده است.((ارد بزرگ))

انسان هاي آزاده، دل شكسته و پر غرور، خود را از تيررس نگاه ديگران پنهان مي كنند.((نيچه))

 رسول اكرم صلى الله عليه و آله :

أَلا اُخبِرُكُم بِأَهلِ النّارِ؟ كُلُّ عُتُلٍّ جَوّاظٍ مُستَكبِرٍ؛

آيا شما را از اهل دوزخ آگاه نكنم؟ هر درشتخوىِ خشنِ متكبّر.

کتاب العین،ج6،ص170

آدمی با رنج عمیق درونی از دیگران جدا می شود و والا می گردد. انسان های آزاده، دلِ شکسته و پر غرور خود را پنهان می کنند. نیچه

امام صادق عليه السلام :

ما مِن أَحَدٍ يَتيهُ إِلاّ مِن ذِلَّةٍ يَجِدُها فى نَفسِهِ؛

هيچ كس نيست كه تكبّر ورزد، مگر بر اثر خوارى و حقارتى است كه در خود مى بيند.

الكافى(ط-الاسلامیه)، ج2، ص312

امروز من مردمي را مي بينم كه وراج، خودخواه و ناسپاسند، اما از اين موضوع ناراحت نيستم چون مي توانم دنيا را بدون وجود چنين مردمي در نظر مجسم كنم.((ماركوس اوريليوس))

استادان درجه دو با نزديك شدن پايان كار عصبي مي شوند و نمي توانند با آن غرور و تعادل آرامي كه براي مثال خليج "ژنوا" در پاي كوه "پور توفينو" به دريا فرو مي ريزد، كار خود را به پايان رسانند.((نيچه))

آشپزي در رستورانها با غرور و شأن شما در تضاد نيست. پدر بزرگ هاي ما در مورد اين كار نظر ديگري داشتند، از نظر آنها اين كار، يك فرصت بود.((بيل گيتس))

آدمي با رنج عميق دروني از ديگران جدا مي شود و والا مي گردد. انسان هاي آزاده، دلِ شكسته و پر غرور خود را پنهان مي كنند.((نيچه))

آدم مغرور حتي نسبت به موجوداتي كه او را به پيش مي برند آزرده خاطر مي شود؛ او اسبهاي ارابه خود را با بدبيني مي نگرد.((نيچه))