اشعار عید غدیر

زمین دچارت شد ، آسمان دچارت شد
گرفت دست تو را و جهان دچارت شد
گرفت دست تو را آفتاب و در چشمش-
گدازه های دو آتشفشان دچارت شد
کویر بود ولی عاشقانه از دل خاک
هزار چشمه ی جوی روان دچارت شد
زمینیان به تماشایت ایستادند و
دل تمامی افلاکیان دچارت شد
چقدر اشهد انّ علی ولی الله
چقدر حنجره وقت اذان دچارت شد
فقط نه اینکه عزیز پیمبری مولا
فقط نه اینکه دل کاروان دچارت شد
فرشته های خدا هم تو را که می دیدند
یکی یکی دلشان بی گمان دچارت شد
خدای کعبه خودش اعتراف کرد علی!
که وقت خلقت تو ناگهان دچارت شد
تو عاشقانه ترین اتفاق تاریخی
جنون مان ، دل مان ، دین مان دچارت شد
«ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد»
به چشم هم زدنی کهکشان دچارت شد
و فکر کن که چه تنهاست شاعری کوچک
که تازه آخر این داستان دچارت شد
مربع
چه روزها که از آن روز بی نظیر گذشت
نشد که «قدر» بدانم ...نشد...«غدیر» گذشت...

ظهردم بود و بركه هم تشنه ؛بركه‌اي كه تب بيابان داشت
دل او مثل تكه هاي سفال ؛اشتياق نماز باران داشت
ظهر يك روز آفتابي بود ؛ بركه پلكي زد و نگاهش رفت
باز هم تا به انتهاي كوير؛حسرت جانگداز آهش رفت
آه من بركه نگاه توام؛من به جز چشم تو نمي نوشم
تا نيايي و هم دمم نشوي؛به خدا لحظه اي نمي‌جوشم
آه من بركه هاي يعقوبم؛كه به دشت فراق جاري شد
من همان رود نيل موسايم؛كه به سمت عراق جاري شد
من همان بركه نمك گيرم؛كز سر سفره ات نمك خوردم
من كوير حجازي صبرم؛كه به شوق شما ترك خوردم
بركه از درد و دل لبا لب بود؛بركه آن روز در تلاطم بود
بركه آن روز فكر آب نبود؛فكر يك بركه پر از خم بود
ظهر زيباي روز نوروزي،باز پلكي زد و نگاهش رفت
نه ولي مثل اينكه اين دفعه،صد و ده بار سوز آهش رفت
ماه او در حوالي خورشيد،با هزاران ستاره مي آمد
بشنو و شك نكن صداي خدا،از سر هر مناره مي‌آمد
اشهد ان ذاته مستور؛اشهد ان نوره منشور
اشهد ان مومنون به؛یسکن الله فی بیوت النور
آيه اي روي بال جبرائيل،پر زد و لحظه‌اي تلاوت شد
بعد از آنكه رسول آن را خواند،پر زد و محو در ولايت شد
آيه پرواز كرد تا بركه؛از تجلاي آب صحبت كرد
بركه خالي سفالي ما،گريه كرد و دوباره بيعت كرد
گفت: بالماء كل شيء حي؛من همان خاك مرده ام اي آب
من اگر بركه اي پر از آبم،از شما آب خورده ام اي آب
 تو همان بي كران اقيانوس؛من همان كوزه سفال تو ام
كه اگر آه لب به من بزني،مطمئنم هميشه مال توام
 بركه از اشتياق دريا شد؛زير پاهاي ماه جاري شد
ماه عكسش به بركه افتاد وعكس آن روز يادگاري شد

شاعر : رحمان نوازنی

از همه ماذنه ها تا که نوایت آمد
بهترین مرد خدا بهر ولایت آمد
من بنازم به غدیر خم و لبخند خدا
دست در دست پیمبر ٰکه صدایت آمد
تو چه یکرنگ شدی با نبی الله علی
پیک حق را بنگر بهر لقایت آمد
روز عید و برسان رطب شیرینت را
بنگر دور و برت تا که گدایت آمد
تو طبیبی و منم درد دلی دارم که
من نگفتم به شما،زود دعایت آمد
 قبل از این هیچ نبودم به علی هست شدم
به در خانه حیدر به خدا مست شدم
 با شما معنی عشق ابدی پیدا شد
یکصدا در دو جهان ذکر تو برلبها شد
کعبه یک سنگ و نشان بود ولیکن دیگر
با حضور تو چنین خانه حق ،زیبا شد
عاشقانِ درِ این خانه زیادند ولی
قطره ای ذکر علی گفت و به لب دریا شد
حب دنیا به دلم هست ولیکن مردم
از زمانی که علی در دلمان دنیا شد
عشق ما گشته زبانزد به میان عالم
ما که مجنون و فقط  شیر خدا لیلا شد
عاشقان هر دو جهان ذکر علی میگویند
چه جهنم،چه جنان ذکر علی میگویند

شاعر : جواد قدوسی

یا حیدر حیدر 
تا ذوالفقار را به عزم حساب بردارد
تا جا نماز را پی اعتکاف بر دارد
علی حقیقت نور است و هیچ ممکن نیست
که در مقابل شب انعطاف بر دارد
یا حیدر حیدر 
اگر به حرمت مولا نبود ممکن بود
خدا ز خلق امر تقوی بر دارد
بالا نشسته ای و جهان زیر دست تو
هستی هستی هستی و هستی ز هست تو
با ابروان همچون کمانت چه کرده ای
با یک نگاه من شدم مست مست تو
یا حیدر حیدر 
عاشق ها دست افسونند
عاقل ها با می نابش دیوونه اند
ساحل ها با ترانه ی ساز موج ها می خونند
با ولای فاطمی همه خراب این میخونه اند
زمین و آسمونها یه باغ بهاره
کویرها مثل یه سبزه زاره
خونه ی خدا آروم نداره
علی رو چشماش قدم بذاره
ای رحمت بی کرونه ی خدا
ای سینه چاک تو خونه ی خدا
نشونه ی تو نشونه ی خدا
علی اسدالله وجه الله ولی الله علی علی علی 
زمین و آسمونها یه باغ بهاره
کویرها مثل یه سبزه زاره
خونه ی خدا آروم نداره
علی رو چشماش قدم بذاره
علی اسدالله وجه الله ولی الله علی علی علی 
بوی خدا پیچیده
دل ستاره زمین را بوسیده
رنگ بارش همه قطره های بارون سبزه
امشب رنگ طلایی  چادر خونه ی خدا از خورشیده
شکوفه ی عاشقی زده جوونه
نفس زمین غزل می خونه
چشم کبوتر مست شرابه
پروانه می سوزه عاشقونه
تموم بتکده ها شده خراب
سیاهی شب شده مثل سراب
هلال امشب خم و می و شراب
علی اسدالله وجه الله ولی الله علی علی علی 
زمین و آسمونها یه باغ بهاره
کویرها مثل یه سبزه زاره
خونه ی خدا آروم نداره
علی رو چشماش قدم بذاره
علی اسدالله وجه الله ولی الله علی علی علی 

مثل بهشته علی علی
هوای کعبه علی علی
به جلوه اومد علی علی
خدای کعبه علی علی
اشک های مادر علی علی
شبیه روده علی علی
که نو رسیده علی علی
گرم سجوده علی علی
علی اسدالله وجه الله ولی الله علی علی علی 
دل فلک بی تابه
مکه به زیر تابش مهتابه
بنت اسد نوری را می بینه به روی دستش
می تپه دل همه وقتی علی تو آغوش مادر می خوابه
شبیه نگاهش را کسی ندیده
یل همه قصه ها رسیده
آیه های بوسه ی محمد
روی لب های طفل رشیده
نگاه آیینه ها میگه علی
با اشک های بی صدا میگه علی
تموم عرش خدا میگه علی
علی اسدالله وجه الله ولی الله علی علی علی 
زمین و آسمونها یه باغ بهاره
کویرها مثل یه سبزه زاره
خونه ی خدا آروم نداره
علی رو چشماش قدم بذاره
سینه ی احمد چه بی قراره
از شوق یارش چشماش میباره
به دام زلف دلش اسیره
تا روی سینه اش آروم میگیره
از عشق تو بیمارم
سرم را روی خاک درت می ذارم
کاشکی نفس آخرم و بکشم وقتی که
اسم قشنگ و بی نظیر آسمونیت را بر لب دارم
دل آواره ی من غرق شعف شد
در به در ایوون نجف شد
لحظه هایی که با تو نبوده
هر نفسش عمرم تلف شد
علی اذن الله وجه الله نور الله علی علی علی 
علی اسدالله وجه الله ولی الله علی علی علی 
زمین و آسمونها یه باغ بهاره
کویرها مثل یه سبزه زاره
خونه ی خدا آروم نداره
علی رو چشماش قدم بذاره
علی اسدالله وجه الله ولی الله علی علی علی 
علی 
مداح:حاج محمود کریمی

مژده  مِی  کشان  آمد  عید  ساقی  کوثر
شد وصی پس از احمد، هم امام و هم رهبر
یا علی علی مولا، یا علی علی مولا2
مقصد خدا گردد در غدیر خم  حاصل
دین مصطفی گشته با ولای حق کامل
آنکه بی تولایش هر عمل  بود  باطل
تـــــــــــــــــاج رهبریت را می نهد علی بر سر
یا علی علی مولا، یا علی علی مولا2
می کند نبی ابلاغ  آخرین  پیام  حق
گیرد  از همه بیعت بر ولایت مطلق
تا دمیکه  می گردد  بر خدای ملحق
در ادامــــــــــــــــــــه راهش مرتضی شود رهبر
یا علی علی مولا، یا علی علی مولا2
ساقی  قدح  نوشان  می به ساغر اندازد
تا که این حقیقت را در جهان عَلَم سازد
هر که بر کسی اما شیعه بر علی  نازد
شـــــــــــــــکر حق به سر داریم سایه چنین سرور
یا علی علی مولا، یا علی علی مولا2
راه ما ره مولاست، شیعه در جهان تنهاست
جرم ما  دفاع از  حق،  در  تمامی  دنیاست
در   نظام   اسلامی   غربت  علی  پیداست
مــــــــــــــــــــــهدی آید و گیرد از ستمگران کیفر
یا علی علی مولا، یا علی علی مولا2

من واله و دیوانه ام و مست علی 
یک رشته ی عشق بسته بر گردن من
سر رشته ی اختیار در دست علی
من واله و دیوانه ام و مست علی 
علی 
دستان علی فقط ید الله بود
یعنی همه کائنات پا بست علیست
من واله و دیوانه ام و مست علی 
عشق می کنم میگه خدا
علی را عشقه
گفت برا خلق آدم ها
علی را عشقه
مشق شب فرشته ها
علی را عشقه
دین تموم انبیا
علی را عشقه
آب بابای جبرائیله
علی را عشقه
زمزمه ی میکائیله
علی را عشقه
نفخ صور اسرافیله
علی را عشقه
ذکر لب عزرائیله
علی را عشقه
عشقه عشقه
علی را عشقه 
آدم به حوا چی میگه
علی را عشقه
نوح توی غم ها چی میگه
علی را عشقه
عصا به موسی چی میگه
علی را عشقه
دم به مسیحا چی میگه
علی را عشقه
گفته پیمبر همه جا
علی را عشقه
آی همه ی مسلمونها
علی را عشقه
بین تموم عالم ها
علی را عشقه
بین همه پهلوون ها
علی را عشقه
عشقه عشقه
علی را عشقه 
شیعه بگو تا واهمه
علی را عشقه
هر چی بگی بازم کمه
علی را عشقه
ر ضربان فاطمه
علی را عشقه
الگوی شاه علقمه
علی را عشقه
لاله به مینو چی میگه
علی را عشقه
گل میشه خوشبو چی میگه
علی را عشقه
نغمه ی یا هو چی میگه
علی را عشقه
ضامن آهو چی میگه
علی را عشقه
عشقه عشقه
علی را عشقه 
چیک چیک بارون می خونه
علی را عشقه
لیلی با مجنون می خونه
علی را عشقه
توی رگم خون می خونه
علی را عشقه
زلف پریشون می خونه
علی را عشقه
عشقه عشقه
علی را عشقه 
علی 
مداح:حاج محمود کریمی

هر  دلی  که  گوهر  ولایت  مولا  داره
تــــــــــــــــــــو دلش محبت و ولایت خدا داره
بگو یا علی که سر مستش بشی      
ذکرشُ ببر که پا  بستش  بشی
غیر  حیدرُ  ز دل  بیرون  بکن      
تا که تو عاشق در بستش بشی
سیدی یا حیدر، یا حیدر، یا حیدر
دل من پر می زنه سوی حریم مرتضی
آخرش یه روز می یام به ایوون تموم طلا
یه گوشه رو به روی گنبد بشینم     
خودم   کنار   مولا    ببینم
درد   دلهام،   بگم   دونه  دونه     
بگم از غصه تو دل غمینم
سیدی یا حیدر، یا حیدر، یا حیدر
با هزار امید اومد، گدای تو بر در تو
در و واکن دوباره، رو سیاهِ نوکر تو
چی می شه آقا من و نیگاه کنی           
یه نیگاه به خاطر خدا کنی
می دونم بیچاره  و  رو  سیاهم         
چه کنم که تو منو سوا ک
سیدی یا حیدر، یا حیدر، یا حیدر

بهتر از این، لحظه ای نیست، در تمامِ عمر دنیا
دست حق را، مصطفی بر، روی دستش، برده بالا
هر   دلی   که   با   امیر   است          
از   خُم   او   جرعه گیر   است
دین     احمد      گشته     کامل    
هر   چه   داریم   از  غدیر است
[یا علی حیدر مدد (3)] (2)
کاروانِ بی قراران، بر توقف، در کویر است
تا که آید، امر یزدان، جمع دلها در غدیر است
دیده ها بر دست مولاست            
جان  و  دلها مست مولاست
با   ولایت   زنده   هستم              
هستی ام از هست مولا ست
[یا علی حیدر مدد (3)] (2)
هر دلی که، حیدری شد، می کَند دل، از دو دنیا
هستی اش را، می نماید، همچو زهرا، نذر مولا
ره     سپارم     با     ولایت         
از     ازل    هم    تا    قیامت
زنده ام   من   با  علی  جان        
تا       قیامت      با     ولایت

ای دل اگر گفتی علی 2 
حرفی دگر مگو مگو 2
غــــــــــــــــیر علی و آل او، (2)، یار دگر مجو مجو 2
[علی علی (2) علی علی جانم علی] (2)
یه حرف خوب یادت می دم، به شرطی که یادت نره
اون اســـــــــــــــــــمی که دل می بره، اسم قشنگ حیدره
[علی علی (2) علی علی جانم علی] (2)
زلف ســــیاه دلبـــــرم، آیـــد اگـــر بــه دست مــن
شـــفا دهـــم نکـــته بــه نکــته غصه دلم رو من
[علی علی (2) علی علی جانم علی] (2)
دیـــــوانـــــه ام دیـــــوانـــه ام،  عبد در میخانه ام
دور ضــــریحت یا علی، تو شمع و من پروانه ام
[علی علی (2) علی علی جانم علی] (2)
خروش موج دریاها، به جز علی علی نیست
نــــــــسیم دشت و صحراها، به جز علی علی نیست
[علی علی (2) علی علی جانم علی] (2)
سبک: آی عاشقا  سه ضرب

امشب ای ساقی بهشت خدا
ساقری ده ز جام عشق مرا
من که سرشار باده ازل ام
سرخوشم تا ابد به مهر شما
رخ نهان کرده ام زهرچه که هست
چشم خود بسته ام به مافیها
ساقیا باده ده که بی تابم
این چنین ام مدار بر خود وا
ساقیا غیر تو ندارم کس
دیده ام سوی تو صبح و مستان
دوست دارم که از کفت گیرم
می توحید در سبوی ولا
آن چنان مست جام وصل شوم
که نجویم کسی به غیر تو را
تو چنان دل ستانیم که دگر
نکند نفس خیره سر لب وا
گر چه گویند سخنم کفر است
این چه نطق است حرف باده چرا
تو بیا و به اهل جمع بگو ی
که نگفتم سخن به راه خطلا
به خلایق بگو صحبت من
همه با توست ای ولی خدا
دل من عارف است مستی را
نپسندد علی پرستی را 
یا علی ولی حق مددی
به سوی من به حرمت زهرا
همه با عشق تو زندگی ام بی تو من نیستم در این دنیا
بی تو روزم سیاه تر از شب
تیره آری چو تره ی لیلا
بی تو آمال آرزویم هیچ
بی تو ام قطع دل ز مافیها
چه شود که از طلوع طلعت خود
پرتوی هم کنی نصیب من
دل و جانم شود تبلور نور
گر کنی جلوه زان رخ رخشان
جلوه ای ساز تا ز نور رخت
ماه و خورشید را کنی رسوا
ای تو آوازه دل عاشق
ای تو اندیشه دل شیدا
فخر دارند به تو اهل زمین
به تو نازند جمله اهل سما
نازد از چون تویی به خود آدم
مفتخر از تو حضرت حوا
مات از شان و رتبه و قدرت
انبیاء عظام دل به مهر تو داده ابراهیم
ساکن کوی عشق تو موسی
وه چه زیبا سروده جبرائیل
از بیان خدای بی همتا
بی نظیر است ذالفقار علی
همچو او در زمانه نیست فتا
آری ای شیر حق که غیر از تو
می شود زوج حضرت زهرا
یادگار رسول مختاریم
یادوآری ز سنت سعدا
تو ولی اللهی و بعد نبی
خاص ذات تو است این معنا
که به دوش رسول گام زدی
بت فکندی ز بام بیت خدا
تو به روز غدیر خم شده ای
مفتخر بهر منصبی والا
بانگ هذا علیّ پیغمبر
همه بشنیده اند در آنجا
هر که او را محمد است رسول
مرتضایش کنون بود مولا
آری این رتبه ی تو است فقط
گر چه کردم غصب آن اعدا
یا علی ای امام معصوم ام
ای مرا مقتدا ، مر ا مولا
هستی من بود ولایت تو
لا بود پاسخم به غیر ولا
تائبم من ز دوستان تو ام
خود ز کار دلم گره بگشا 
شاعر:تائب

آسمان غرق هیاهوست به کف، دف دارد
این خبر شور به پا کرده ،بزن! کف دارد
آنقدر بوسه به دستش به خدا شیرین است
که در این غلغله نوبت شدنش صف دارد
دشت هم در قدمش شعر مقفی شده است
آفتاب از هیجان نور مُردف دارد
از همان لحظه که خُم در پی خُم رنگین شد
خبرش رفت به دریا، که به لب کف دارد
در بیابان طلب گر چه ز هر سو خطری ست
دل من در طلبش شوق مضاعف دارد
خُم و میخانه اسیر لب و پیمانۀ او
هر سبو زمزمه ای بر سر هر رف دارد
بنوازید! بخوانید! زمان مستی ست
این هیاهو همه هو هو همه دف دف دارد

رسید از جانب حق بر پیـــــمبر

پیام از جبرییلِ ماه ،مَنـــــــــظر

رسولم زینت عرش برین است

همین حجِّ تو حجِّ آخرین است

پیمبر بر همه کـــــــــرده تَکلُّف

به امّت داده فرمــــــــانِ توقّف

سپس خودهم،همانجا ایستاده

رسد تا هم سواره،هم پیــاده

رسول الله ،غوغایی عَلَم کـرد

جهاز ِاُشتران را روی هم کــرد

کنارِ بِرکه روزی باشکوه است

جهاز ِاُشتران مانند کوه است

قدم بنهاده بر رویش پیمبــــــر

صدا زد تا که آید پیشش حیدر

محمد که جهان گردیده مستش

گرفته دست حیدر را به دستش

همان دستی که دستِ کردگار اســـت

همان دستی که صاحب،ذوالفقار است

همان دستی که دلها را ربــــوده

همان دستی که خیبر را گشوده

همان دستی که سائل را کـــــــرم داد

همان دستی که بر موسی حَشم داد

بگفتا هر که من مولای اویـــــــــم...

امید و شافعِ عقبای اویـــــــــــــم....

هرآنکس بشنود اکنون صــــدایم

هرآنکس دل دهد از دل برایـــــم

بداند که علی همسنگر اوست

علی بعداز پیمبر یــــاور اوست

علی یار و مددکـــــــــــار ِ اَمینم

علی با امر حق،شد جانشینم

علی خود مظـــهر ِ تقواُ و ایمان

دهد پیــــراهن او بــــــــوی ِقرآن

علی بر کشتی عشق است،ناجی

هرآنکس بوده یارش،گشته حاجی

پیمبر هر چه گفت،امّت بَلی گفت

تمام عرشیان هم یـــا علی گفت

همه کـــــــرده ز ِفرمانش اطاعت

جلو آورده امّت ،دست ِ بیــــــعت

همه بودند ،بر حسب ِ وظـــیفه

شُرِیحُ و اهل شورای سقـــــیفه

زجمله تهنیت گویان ِ حــــــــیدر

ابوبکرو عُمر،اُمّت سراســـــــــــر

که شادان از همه قلب ِ نبی بود

مرا غدیر نه برکه، که بیکران دریاست
علی نه فاتح خیبر،که فاتح دلهاست
مرا غدیر نه برکه، که خم جوشان است
علی نه ساقی کوثر،که کوثر عظماست
مرا غدیر نه یک برگ سرد تاریخ است
علی نه شافع محشر، که محشر کبراست
مرا غدیر حریم وصال محبوب است
علی نه همسر زهرا که کیمیای ولاست
مرا غدیر بود پایگاه دانش و دین
علی نه کاتب قرآن که آیت عظماست
مرا غدیر نه یک واژه در دل تاریخ
که جان پناه همه رهروان راه خداست
مرا غدیر نه یک روز اختلاف افکن
که همچو چشمه ی مبعث زلال وحدت زاست
مرا غدیر ندای بلند آزادی است
علی نه حامی بوذر که روح صدق و صفاست
مرا علی نبود خلقتی خدا گونه
چو غالیان نسرایم که مالک دو سراست
اگر نه عالم و عادل مرا نمی شاید
ستایمش که علی عالی و علی اعلاست
بخوان ز سوره انعام علت درجات
علی ز علم و عمل بر جهانیان مولاست
مگوکه مولد او کعبه شد که می گویم
به هر مکان که علی هست کعبه خود آنجاست
هر آن که دم زند از عشق آن ولی والا
علی صفت اگرش نیست، کار غرق خطاست
بخوان تو نامه مولا به مالک اشتر
که طرز فکر علی از خطوط آن پیداست
ببین که در دل آن رادمرد بی همتا
به یاد قسط و عدالت چه محشری بر پاست
بکوش رنگ علی گیری و صفات علی
هزار نکته باریک تر ز مو اینجاست
به سالروز امامت به جشن عید غدیر
که اشک شوق به چشمان عاشقان پیداست
گل (امید) به لب ها نشاندم و گفتم
خوشا دلی که در آن مُهر مهر میر ولاست

یه گوشه از عرش خدا بزم علیه
هرکسی که حرومیه خضم علیه
شاه عالمینه                       سردار حنینه
چی بالاتر از این                     بابای حسینه
امیر عرشیا علیه
امام اولیا علیه
کسی رو دستش و ندیده
یه دونه خدا علیه

حلقه به گوش حیدره دل اسیرم
یه عمره که تشنه لب جام غدیرم
دلدارم علیه                       غمخوارم علیه
خوشبختم همیشه                 سالارم علیه
خدای آسمونه یارم
همیشه جوره کار و بارم
همه عالمو حریفم
امیر مومنین و دارم