0

صنایع دستی فلزی ، ناگفته هایی از صنایع دستی کهن منطقه کرمانشاه (بخش اول)

 
khodaeem1
khodaeem1
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : اسفند 1389 
تعداد پست ها : 89277
محل سکونت : خراسان رضوی

صنایع دستی فلزی ، ناگفته هایی از صنایع دستی کهن منطقه کرمانشاه (بخش اول)

صنایع دستی فلزی؛ ناگفته هایی از صنایع دستی کهن منطقه کرمانشاه (بخش اول)

 

صنایع دستی فلزی و کهن در شهر دالاهو در استان کرمانشاه سابقه‌ای بیش از سه هزار سال دارد. وجود آثار تاریخی به جای مانده در این منطقه، نشان‌دهنده‌ی قدمت این هنر - صنعت در کرمانشاه است.

 

سال‌های زیادی است که آهنگران و صنعتگران کرمانشاهی، صنایع دستی فلزی را در این استان تولید و استفاده می‌کنند. ابزار و صنایع تولیدشده به دست این هنرمندان، امروزه موجود است و بررسی آن‌ها در واقع بررسی قدمت و تاریخچه‌ی هنر و صنعت در منطقه کرمانشاه است. در بخش اول صنایع دستی فلزی کهن کرمانشاه، با تاریخچه این صنایع و انواعی از آثار فلزی تولیدشده در این منطقه آشنا خواهید شد.

 

 

تاریخچه صنایع دستی فلزی در کرمانشاه

شهر زیبای دالاهو در پای نواکوه (دو تا سه کیلومتری کرند) در منطقه‌ای زیبا و کوهستانی قرار گرفته است. طبق قرائن به دست آمده، این منطقه بیش از سه هزار سال قدمت دارد. وجود کاخ یزدگرد در ۲۰ کیلومتری شهر دالاهو، که در قدیم کرند نام داشت و همچنین طاق‌گرا در گردنه پاتاق که از آثار باستانی دوره ساسانی است، نشان از مکانی برای پشتیبانی و ایجاد کارخانه‌هایی برای ساخت ادوات جنگی سپاه قلعه یزدگرد است. علاوه بر این‌ها، کاخ تیسفون نیز کمی دورتر بوده است و در شهر کرند نشانه‌هایی از این کارخانه‌های ابزار فلزی هنوز هم وجود دارد.

 

کوره‌های بزرگی که سندان‌های آن زمان در این قالب‌ها ساخته شده که از قدیم به جای مانده است. اعتقادات مردم آن‌جا بر این است که کاوه آهنگر در کرند بوده است.

(سِندان ابزاری فلزی است که آهنگران، مسگران و نعلبندان اشیاء را بر آن می‌کوبند و یا آهن‌پاره‌ها را با پتک بر روی آن صاف می‌کنند – ویکی‌پدیا)

وجود جنگل‌هایی با چوب‌های سفت و سخت نظیر گردو، توت، بلوط و ارجن؛ بوسیدن سندان توسط استادکاران قدیمی منطقه قبل از شروع کار از قدیم تا به امروز؛ پایبندی آن‌ها به نقش‌های سنتی بر روی آثار تولیدی برای ساخت ابزارآلات فلزی؛ وجود قفل‌های رمزی، قاپان‌های بزرگ و سندان‌های بسیار قدیمی چند نسل پیش و همچنین ساخت تفنگ‌های بسیار ظریف و دقیق، همه و همه بر قدمت تاریخی ساخت ابزارآلات فلزی در کرند غرب دلالت دارند.

 

ابزارآلات فلزی کرمانشاه

 

وجود مصالح و مواد اولیه برای ساخت صنایع دستی فلزی حکایت از سابقه دیرینه این هنر دستی سنتی دارد؛ صنایعی چون ابزارآلات نعل اسب، شمشیر، زره، سپر، کمان، تیر، ابزارآلات کشاورزی (وجین، کر، داس)، کارد، ساطور، چاقو، قاپان و اسلحه در این مکان ساخته شده است. صنایع دستی فلزی در هیچ جای استان و استان‌های همجوار، این سابقه و وسعت را ندارند. همه‌ی عوامل حکایت از قدمت این هنر دیرینه دارد.

 

همچنین داستان‌ها و افسانه‌های قدیم، مرتبط با موضوع مردم که سینه به سینه تا به امروز به ما رسیده است و اسم رمز چاقوی کرند که منحصرا خاص منطقه است (سوراخی رمزی روی تیغه چاقو) نشان می‌دهد که سابقه ساخت ابزارآلات فلزی در شهر قدیمی کرند (دالاهو) به بیش از سه هزار سال پیش می‌رسد.

 

 

مواد اولیه ساخت ابزارآلات فلزی

مواد اولیه برای ساخت صنایع دستی فلزی در قدیم آهن و سنگ آهن امروزی، فنر شکسته ماشین آلات مختلف، تکه‌های آهن مستعمل، ورقه‌های گالوانیزه، میل گرد، ورق استیل و آلومینیوم بوده است.

 

ابزار کار

ابزار کار این هنر – صنعت دستی شامل دستگاه دست‌ساز برای ایجاد پیچ، گیوتین برای جدایی قطع ورق، کوره برای گداختن، سندان و وسایل ریزتر مانند چکش، انبردست، فرز دستی، فرز ثابت، سمباده و مسقل سمبه برای شکل دادن بوده است.

 

نحوه عمل‌آوری

برای ساخت صنایع دستی، ابتدا در کوره و سپس بر روی سندان، کار شکل‌گیری انجام می‌شود. بعد از آن آب‌گیری و سمباده‌زنی می‌کنند و مجددا کار به کوره منتقل می‌شود. در مرحله پرداخت نهایی، از صابون و برزنت برای صیقل‌زدن استفاده می‌شود.

 

برای ساخت دسته چاقو، از شاخ و فیبر استخوانی استفاده می‌شود. فیبر استخوانی را با اره شیار می‌دهند؛ سپس با سمباده لبه‌های اضافی را می‌گیرند. برای استفاده از شاخ در دسته چاقو، حتما شاخ را می‌جوشانند، سپس آن را از آب جوش در آورده و شکل دلخواه را از آن جدا می‌کنند. روی چاقو (برای چاقوی کردی) پرچ یعنی تکه‌ای فلز نازک نصب می‌شود. در چاقوی فارسی (چاقوی غیرمحلی) زیر استخوان از ورقه‌های گالوانیزه و پشت و روی دسته چاقو از برنج استفاده می‌شود. امروزه تکه‌های قالبی پشت و روی دسته‌ی چاقو در بازار موجود است.

 

از صنایع دستی کهن فلزی می‌توان کریکت، گاوآهن، وجین کُن، داس، قاپان، چاقو، قفل رمزی، تفنگ، بلور، زنگ، تِوِل، نعل، مسقل و ترازو را نام برد.

 

در سری مقالات صنایع دستی کهن منطقه کرمانشاه، به معرفی برخی از آثار هنری و دستی کهن این خطه می‌پردازیم. در این مقالات تلاش می‌شود گوشه و چکیده‌ای از این هنرها که تا حدودی نیز در حال منسوخ شدن است، با پایبندی به لفظ به‌کار گرفته شده محلی معرفی شود. هدف این مقالات معرفی هنرهای کمتر شناخته شده و کهن است. در ادامه با نمونه‌هایی از صنایع دستی فلزی کهن کرمانشاه آشنا خواهید شد.

 

هاچی

هاچی از صنایع دستی فلزی است که به شکل U بوده و برای روشن کردن آتش از آن استفاده می‌کردند؛ یعنی کار کبریت و فندک را انجام می‌داده است. این هنر دستی امروزه منسوخ شده است.

 

کریکت

کریکت وسیله‌ای است که از آن برای بافت گلیم استفاده می کردند. کریکت با فلز و چوب ساخته می‌شود و برای بست و استحکام تیغه‌های فلزی آن (مانند شن چوبی) از نرینه گاو استفاده می‌کنند. این هنر دستی کاربردی، نوعی هنر تلفیقی کهن است که سابقه‌ای دیرینه دارد. اما امروزه برای ساخت این هنر – صنعت از وسایل برقی استفاده می‌شود و از صنعت دستی خارج شده است.

 

 

تیغه گاوآهن

 

تیغه گاوآهن

 

تیغه گاوآهن قطعه فلزی است که بر روی نوک گاوآهن چوبی قدیمی نصب می‌شود. این وسیله ابزاری است برای شخم‌زدن که گاو یا قاطر آن را می‌کشیدند تا عمل شخم‌زدن انجام شود. این ابزار از صنایع فلزی قدیمی چند هزار ساله است که آهنگران با استفاده از روش «ساز و بست» آن را می‌ساختند.

 

 

قاپان

 

قاپان

 

قاپان در واقع همان ترازو است که از آن برای وزن کردن استفاده می‌شود. این هنر – صنعت نیز سابقه‌ی چند هزار ساله دارد. قاپان را استادکاران آهنگر با استفاده از روش «کوبه‌ای و چفت و بست» می‌سازند. این ترازو دو کفه فلزی گرد دارد و ارتفاع آن ۵۰ تا ۷۰ سانتی‌متر است؛ همچنین یک زنجیر، کفه‌ها را به دسته وصل می‌کند.

 

قاان وسیله‌ای کاربردی بوده کا تا سال‌های اخیر نیز استفاده می‌شده و تا به امروز دوام یافته است. اما به دلیل وجود ترازوهای دیجیتالی صنعتی، این صنعت دستی دیگر تولید نمی‌شود.

 

 

قفل رمزی

 

قفل رمزی

 

قفل رمزی از صنایع فلزی کهن منطقه غرب است که اهمیت بسیاری دارد. این هنر - صنعت فلزی قدیمی که توسط استادکاران فلزکار انجام می‌شده، قدمت بیش از سه هزار سال دارد. امروزه به علت واردات قفل‌های مختلف کمتر تولید می‌شود و استادکاران قدیمی که در این زمینه فعالیت می‌کردند این صنعت را کنار گذاشته‌اند. تعداد کمی از فلزکاران امروزی از عهده تولید قفل رمزی بر می‌آیند.

 

تفنگ

تفنگ لارژ یا دم پر (سرپر) و کلت‌های بسیار ظریف از دیگر صنایع دستی فلزی استان کرمانشاه است که توسط افراد ماهر و پیشکسوت فلزکار طی مراحل مختلف در شهر کرند غرب تولید می‌شود. وجود کاخ‌ها و قلعه‌های مختلف در نزدیکی کرند و مصالح و مواد اولیه در دسترس، زمینه خوبی را برای کسب مهارت و تجربه برای ساخت ادوات جنگی و دفاعی از جمله شمشیر، سپر، زره و... فراهم نموده است. با توجه به نیاز روز جامعه، خلاقیت‌ها و ابتکارات مختلف جوانان منجر به ساخت تفنگ‌های سرپر و پس از آن کلت‌های مختلف شده است. این موضوع همچنین باعث شده که این نوع تولیدات فلزی در منطقه رونق گیرد و تولید این نوع کارها در منطقه فراهم شود. این امر در کیفیت کالاهای تولیدی، آموزش‌های استاد شاگردی و انتقال تجربیات از گذشته های دور تا به امروز را به‌راحتی می‌توان دید.

 

 

تِوِل (یک نوع زنگ بزرگ)

 

تول

 

تول نیز از صنایع دستی فلزی اصیل منطقه است که صنعتگران فلزکار آن را با آهن می‌سازند. این وسیله از هنرهای کاربردی است که آن را به گردن بز یا گوسفند می‌بندند. تول جزو ابزار هشداردهنده و کمی بزرگ‌تر از زنگ است. شکل کلی آن به صورت قوطی استوانه‌ای است که در انتهای آن حلقه‌ای نصب می‌کنند. سپس به کمک نخی از جنس موی بز که نسبت به پشم محکم‌تر است تول را از میان حلقه عبور داده و به گردن احشام آویزان می‌کنند. دهانه قوطی استوانه‌ای باز بوده و میل‌های آهنی که سر آن کمی بزرگ‌تر است در وسط آن آویزان می‌شود تا در موقع حرکت حیوان، میله به بدنه برخورد کرده و صدای گوش‌نوازی از آن سر می‌دهد.

 

این زنگ علاوه بر اینکه از علائم هشداردهنده در مواقع خطر برای حمله حیوانات درنده به دام است، به چرای بهتر دام نیز کمک می‌کند. تاثیر این موسیقی برای چاق شدن حیوانات بسیار مهم و موثر است. علاوه بر این، صدای آن در فرار مار و عقرب نیز تاثیرگذار است. این صنعت دستی نیز از هنرهای فلزی کهن است که سابقه چند هزار ساله دارد.

 

 

 وجین کُن

 

وجین کن

 

این وسیله از ابزار فلزی و ادوات کشاورزی کهن است که برای وجین کردن مزرعه از آن استفاده می‌شود. وجین کُن انواع مختلف دارد که آهنگران آن را با استفاده از روش کوبیدنی می‌سازند. این صنعت دستی نیز سابقه چند هزار ساله دارد.

 

داس

داس ابزاری فلزی و کاربردی در کشاورزی است که از آن برای درو کردن استفاده می‌شود. شکل این صنعت دستی در منطقه کرمانشاه با دیگر مناطق متفاوت است. داس انواع مختلف دارد و از صنایع دستی فلزی کهن است که آهنگران آن را با استفاده از روش کوبه‌ای می‌سازند. این هنر - صنعت کاربردی سابقه‌ای بیش از چهار هزار سال دارد. امروزه تولید آن با توجه به دستگاه‌های مکانیزه صنعتی رو به کاهش است.

 

گفتم که خدا مرا مرادی بفرست ، طوفان زده ام راه نجاتی بفرست ، فرمود که با زمزمه ی یا مهدی ، نذر گل نرگس صلواتی بفرست

شنبه 27 شهریور 1395  8:22 AM
تشکرات از این پست
khodaeem1
khodaeem1
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : اسفند 1389 
تعداد پست ها : 89277
محل سکونت : خراسان رضوی

صنایع دستی فلزی ، ناگفته هایی از صنایع دستی کهن منطقه کرمانشاه (بخش دوم)

صنایع دستی فلزی؛ ناگفته هایی از صنایع دستی کهن منطقه کرمانشاه (بخش دوم)

 

بیش از سه هزار سال است که استادکاران فلزکار و آهنگر استان کرمانشاه و شهرستان‌های آن، ابزارآلات فلزی شامل چاقو، رکاب، نعل اسب و .. را به شیوه دستی تهیه و تولید می‌کنند. در ادامه این مقاله از سری مقالات صنایع دستی کهن کرمانشاه، با انواعی از هنرهای دستی کهن فلزی این استان آشنا خواهید شد.

 

در سری مقالات صنایع دستی کهن منطقه کرمانشاه، به معرفی برخی از آثار هنری و دستی کهن این خطه می‌پردازیم. در این مقالات تلاش می‌شود گوشه و چکیده‌ای از این هنرها که تا حدودی نیز در حال منسوخ شدن است، با پایبندی به لفظ به‌کار گرفته شده محلی معرفی شود. هدف این مقالات معرفی هنرهای کمتر شناخته شده و کهن است. در بخش اول صنایع دستی فلزی با تاریخچه و چند مورد از آثار فلزی قدیمی کرمانشاه آشنا شدیم. امروز در بخش دوم و آخر صنایع دستی فلزی، با انواع دیگری از این آثار کهن دستی آشنا خواهید شد.

 

 

چاقو

 

چاقو کرمانشاه

 

چاقو در استان کرمانشاه انواع مختلفی دارد و با اسم رمزی که بر روی آن ایجاد می‌کنند، آن را خاص منطقه کرمانشاه می‌کنند. آهنگران پیشکسوت و ماهر در «کرند» با استفاده از کوره‌های سنتی این صنعت دستی را می‌سازند. چاقو معمولاً بدون لعاب است، زیرا اعتقاد دارند که اگر چاقو را لعاب بزنند از کاربرد خوب آن کاسته می‌شود و اصالت کار از بین می‌رود. به عقیده‌ی آن‌ها این امر یک نوع خیانت در کار به حساب می‌آید و اگر این کار را انجام دهند روزی آن‌ها قطع می‌شود؛ به همین دلیل تولیدات را لعاب نمی‌زنند. تیغه چاقو را با فلز و با آبدهی‌های مختلف می‌سازند. تیغه چاقوی کرندی آن‌چنان محکم است، که می‌توان با آن آهن را تراشید.

 

دسته چاقو، فلز ادامه تیغه است که روکشی از شاخ گوزن، شاخ بز یا چوب‌های محکم و سخت منطقه دارد. امروزه آهنگران دسته چاقو را از فیبرهای استخوانی با استفاده از بست‌های فلزی آهن یا برنج، با ظرافت تمام نصب می‌کنند. در ابتدا و انتهای چاقو ورقه‌های برنجی یا فلزی که نقوشی بر روی آن حک و ایجاد شده، نصب می‌کنند. با توجه به این‌که چاقوی کرندی کیفیت بالایی دارد، کاربردی است و در بین مردم منطقه و سایر مناطق مشتریان زیادی دارد. با وجود تولیدات پر زرق و برق وارداتی خارجی به ایران، خوشبختانه چاقوی کرند پس از سه هزار سال سابقه، هنوز از فروش بالایی برخوردار است.

 

 

 

بلور برنجی

 

بلور برنجی کرمانشاه

 

بلور برنجی از سازهای سنتی منطقه غرب کشور و چندمنظوره است. این ساز سنتی لوله‌ای از جنس برنج است که استادکاران آن را می‌سازند. قدمت آن بیش از هزار سال است و با توجه به این‌که کاربردی است، هنوز از آن استفاده دومنظوره می‌شود. این ساز سنتی علاوه بر استفاده به عنوان ساز، جهت بافت صنایع دستی نظیر «کشی» و «دوار» استفاده می‌شود. صدای زیبایی که با نواختن نوازنده از آن خارج می‌شود تلطیف روح و روان است. بلور برنجی وسیله‌ای برای تنیدن یا بافتن دوار و «جل» و «جاجیم» که از هنرهای سنتی هستند، به حساب می‌آید.

 

برای ساخت بلور برنجی، قبل از استفاده از برنج از قطعه چوبی عریانی استفاده می‌شده است. این لوله برنجی حدود ۳۵ سانتی‌متر طول و ۱.۲۵ سانتی‌متر قطر دارد. بر روی این ساز سنتی، با فاصله های حساب شده پنج سوراخ کوچک ایجاد می‌کنند. این ساز سنتی صدایی گوش‌نواز دارد و معمولاً مردان ایل در بین عشایر بعد از غروب آفتاب و پس از خستگی از کار روزانه، در کنار سیاه‌چادر که مشرف به گله گوسفندان است آن را می‌نوازند.

 

مردان ایل جمع می‌شوند و یک نفر که نوازندگی با آن را می‌داند در کنار آتش و سیاه‌چادرهای ایل آن را می‌نوازد. مردان در کنار هم و زنان در میان سیاه‌چادرها با شنیدن آهنگ‌های آن خستگی روزانه را از تن به‌در می‌کنند. کودکان با صدای آن در دشت، دامنه‌های کوه و گل‌های صحرا به خواب خوش فرو می‌روند. چوپانان در طول روز و در ارتفاعات و دشت‌های پر گل بهاری، دل‌تنگی‌های خود را با نوای ساز برنجی خود همراه می‌کردند. بلورها بازگوکننده دلتنگی، عشق و داستان‌های چوپانان هستند.

 

 

 

زنگ

 

زنگ صنایع فلزی کرمانشاه

 

زنگ از انواع صنایع دستی از جنس فلز برنج یا مسی است. استادکاران آهنگر زنگ را به شکل استوانه‌ای که یک میله در داخل آن کار گذاشته می‌شود، می‌سازند. امروزه برای ساخت قسمت استوانه‌ای آن از قالب استفاده می‌کنند و میله داخل آن با دست ساخته می‌شود. این صنعت دستی بیشتر برای آویزان کردن به گردن گوسفندان یا بز زرنگ استفاده می‌شود که اگر گرگ یا حیوان درنده‌ای به گله حمله کند صدای زنگوله بلند شود و مابقی گله و صاحب آن‌ها را بیدار می‌کند تا گله فرصت فرار پیدا کرده و صاحب گله متوجه موضوع شود.

 

زنگ از هنرهای سنتی کهن در منطقه است و چون کاربردی است تولید آن ادامه دارد.

 

 

 

نعل

 

نعل اسب صنایع فلزی کرمانشاه

 

«نعل» اسب و «نعل‌بندی» از صنایع دستی کهن با سابقه‌ای بیش از سه هزار سال است که در مناطق کوهستانی از اهمیت خاصی برخوردار است. نژاد اصیل اسب کرد برای کردها به عنوان رهواری رام و پرقدرت، نجیب و وفادار اهمیت بسیار داشته و دارد. به تبع آن جل، سرکله و نعل نیز به همین صورت اهمیت خاصی در بین هنرمندان صنایع دستی و عامه مردم کرمانشاه داشته است. به همین منظور در زمان‌های دور تعداد زیادی از آهنگران به حرفه نعل‌بندی مشغول بودند.

 

صنعتگر برای ساخت نعل باید از مهارت کافی برخوردار می‌بود. ساخت نعل بدین صورت است که ابتدا با استفاده از قطعه‌ای فلز و با استفاده از کوره، سندان و چکش، به روش کوبیدن با توجه به اندازه سم اسب نعلی را ساخته، سپس با استفاده از کاردهای تیز، سم اسب را تراش می‌دهند.

 

نعل تراش

نعل‌تراش

 

 

(این کارد مخصوص دسته‌ای محکم و چوبی دارد که ساخته و پرداخته خود آهنگر است و به آن نعل‌تراش می‌گفتند. کارد نعل‌تراش، قلاب‌مانند و شبیه داس است.)

 

در مرحله بعد با میخ‌های مخصوصی، نعل ساخته شده به اندازه سم اسب را می‌کوبند. برای این‌که نعل نیفتد، میخ‌ها را به صورتی می‌زدند که بیرون بیاید و از بیرون آن را خم کنند. سر میخ نیز درشت و پهن بوده تا سریع ساییده نشود. نعل اسب علاوه بر کمک به راه رفتن بهتر اسب به خصوص در سنگلاخ‌ها، در اعتقادات مردم منطقه کرمانشاه به عنوان خوش‌یمن بودن نیز جایگاه خاصی در بین مردم داشته است.

 

 

 

مسقل

مسقل

 

این هنر - صنعت که به دست استادکاران آهنگر با استفاده از روش کوبیدنی از قطعه‌ای فلز ساخته و پرداخته می‌شود، برای سیقل دادن و تیز کردن ابزارآلات فلزی نظیر کارد، چاقو و ... کاربرد دارد. مسقل از ابزارآلات فلزی بسیار قدیمی است. چون روی مسقل زبر و نازک است، نوک ابزارآلات فلزی را تیز، صاف و تمیز می‌کند. این هنر صنایع دستی با استفاده از تکه فلزی خشک که دو بار آبگیری و یک بار روغن‌دهی شده به شکل‌های موردنظر ساخته می‌شود. اما لازم است لبه و دسته‌ای نیز داشته باشد تا فرد سیقل‌دهنده در هنگام تیز کردن احساس ناراحتی نکند. امروزه با توجه به ابزارآلات صنعتی قالبی، از این صنعت دستی کمتر استفاده می‌شود و در حال منسوخ شدن است.

 

 

ترازو دو کفه

ترازو دو کفه از ابزارآلات فلزی است که بیش از هزار سال سابقه دارد. استادکران آهنگر دو کفه آن را با استفاده از دو قطعه فلز به روش کوبیدن می‌سختند. سپس قطعه چوب خراطی شده که دستگیره‌ای در وسط آن به کمک حلقه‌ای نصب می‌کردند. هر کفه به وسیله سه تکه زنجیر که هر کدام هفتاد تا هشتاد سانتی‌متر طول داشتند با حلقه‌هایی به دو کفه فلزی نصب می‌شده است. از این دست-ساخته سنتی به عنوان ترازو و میزان برای خرید و فروش کالاهایی که نیاز به وزن کردن داشته‌اند استفاده می‌شده‌است. این صنعت دستی قدیمی در حال منسوخ شدن است و ترازوهای صنعتی دیجیتالی جای آن‌ها را گرفته‌اند.

 

 

قشاو

قشاو قطعه فلزی دسته‌دار شبیه جاروی امروزی است که بدن اسب را با آن می‌خاراندند تا موهای اضافی بریزد و اسب را با آن تیمار می‌کردند. برخی از قشاوها لبه‌های آهنی تیزی داشتند که زنگوله‌ای نیز به آن نصب می‌شده و هنگام استفاده، آهنگی تولید می‌کرده است. بعضی از قشاوها را به شکل حیوانات می‌ساختند. امروزه تولید این صنعت دستی نیز رونق چندانی ندارد.

 

 

رکاب

رکاب اسب

 

رکاب از ابزارآلات فلزی است که قدمت آن به سه هزار سال پیش می‌رسد. استادکاران آهنگر با روش کوبیدنی و چفت و بست رکاب را می‌ساختند. رکاب بخشی از ملزومات اسب به حساب می‌آید که بر روی برخی از آن‌ها نقوش زیبایی حک می‌شده است. معمولا زین اسب خوان‌ها و بزرگان ایل، نقوش بیشتر و زیباتری داشته است.

 

ابزارآلات فلزی و ملزومات اسب، بیشتر در شهرهای کرند غرب و کرمانشاه و برخی شهرهای کهکیلویه و بویر احمد، لرستان و چهار محال و بختیاری ساخته و پرداخته می‌شده که متاسفانه امروزه تولید آن در حال کاهش است؛ زیرا استفاده از اسب و به تبع آن زین کم شده است.

 

 

کوبه

کوبه در قدیمی

 

ساخت انواع کوبه‌های درب در شهرهای مختلف ایران و حتی کشورهای دیگر شغل بسیاری از افراد فلزکار بوده است. این صنعت دستی با استفاده از روشی کوبیدنی و چفت و بست ساخته می‌شده است. متاسفانه این رشته در بیشتر شهرستان‌های کشور در حال منسوخ شدن است و تولیدات قالبی و کارهای پِرِسی جای این نوع از تولیدات دستی را گرفته است.

 

 

 

پابند

پابند اسب

 

پابند اسب

 

پابند از ابزارآلات فلزی کهن است که فلزکاران قدیم آن را به صورت دستی می ساخته‌اند. پابند برای اسب استفاده می‌شده و دو نوع کلیددار یا بدون کلید داشته است. بر روی پابند اسب بزرگان و نجیب‌زادگان با نقوش تزیینی، کنده‌کاری‌های زیبایی انجام می‌دادند. این صنعت دستی در حال منسوخ شدن است و کارهای قالبی به نوعی جای تولیدات دستی این صنعت را گرفته است.

 

 

زنجیر

زنجیر از ابزارآلات فلزی است که توسط آهنگران ساخته می‌شد. امروزه زنجیرهای قالبی و ماشینی جای آن را گرفته است و زنجیر دست‌ساز بسیار کم تولید می‌شود.

 

گفتم که خدا مرا مرادی بفرست ، طوفان زده ام راه نجاتی بفرست ، فرمود که با زمزمه ی یا مهدی ، نذر گل نرگس صلواتی بفرست

دوشنبه 29 شهریور 1395  9:55 AM
تشکرات از این پست
دسترسی سریع به انجمن ها