دعای حضرت یوسف (علیه السلام)
دعای حضرت یوسف(علیه السلام) در زمانی که به حکومت رسید این بود که خدایا مرا مسلمان و تسلیم امر خود بمیران و قرار داده تا در حکومت خود یک سره تسلیم امر تو باشم.
مردم باید با بصیرت در جامعه اسلامی به دنبال حکومت و کارگزارانی باشند که هدف آن‌ها اطاعت امر خداوند و رسیدن به تسلیم در برابر خداوند باشد و اگر مردم چنین رهبران و کارگزارانی را انتخاب کنند مسیر رسیدن به قرب حق تعالی آسان تر شده و تؤطئه های دشمن به نتیجه نخواهد رسید.
به حکومت رسیدن حضرت یوسف علیه السلام
آیه 126 سوره اعراف یکی از دعاهای حضرت یوسف (علیه السلام) در هنگامی است که به حکومت رسید: «وَ ما تَنقِمُ مِنَا إِلاَ أَن آمَنَا بِآیاتِ رَبِنا لَمَا جاءَتنا رَبَنا أَفرِغ عَلَینا صَبراً وَ تَوَفَنا مُسلِمینَ»
حضرت یوسف(علیه السلام) برای هر لحظه ای یک دعای خاصی داشت و هنگامی که به حکومت رسید از خداوند خواست که همواره تسلیم امرش باشد.
مقصود هر حکومتی رسیدن به تسلیم امر ولی مطلق یعنی خداوند است و حضرت یوسف (علیه السلام) هم با این دعا حکومت خود را در برابر فتنه های گوناگون بیمه کردند.
با توجه به این دعای حضرت یوسف (علیه السلام) متوجه می شویم که باید مقصود یک حکومت دینی تسلیم امر ولایت بودن باشد، بر همین اساس مسئولان در نظام اسلامی وظیفه دارند که حکومت را به گونه ای اداره کنند که در نهایت جامعه به تسلیم محض در برابر امر خداوند برسد.
برای مصونیت در برابر طاغوت و حاکم غاصب باید دعا کنیم
برای مصونیت در برابر طاغوت و حاکم غاصب باید دعا کنیم، اگر مردم بصیرت به همراه ایمان داشته باشند اراده های آن ها مانند کوه ها استوار می شود و هیچ تهدیدی و توپ و تانکی نمی تواند آن ها را از میدان بدر کند.
تا جایی که می‌توانیم باید برای عاقبت به خیری و رسیدن به حسن امور دعا کنیم زیرا دعا مانند بال هایی است که انسان را از بلاهای مختلف نجات داده و مسیر سخت و دشوار را برای انسان هموار می کند.
کلام را با دعایی از امام علی (علیه السلام) برای تسلیم امر خدا بودن به پایان می بریم: اَللّهُمَّ مُنَّ عَلَىَّ بِالتَّوَكَّلِ عَلَیْكَ وَالتَّفْویضِ اِلَیْكَ وَالرِّضا بِقَدَرِكَ وَ التَّسْلیمِ لاِمْرِكَ: خدایا به توكّل بر خودت، و واگذاشتن به نگاهت، و خشنودى به تقدیرت، و تسلیم در برابر امرت بر من منّت گذار، حَتّى لا اُحِبَّ تَعْجیلَ ما اَخَّرْتَ وَ لاتَاْخیرَ ما عَجَّلْتَ یا رَبَّ الْعالَمینَ: تا شتاب آنچه را تأخیر انداختى، و تأخیر آنچه را در آن شتاب كردى دوست نداشته باشم، اى پروردگار جهانیان.
منابع:
بیانات حجت الاسلام قرائتی
سایت حوزه
تبیان
