اشعار سالروز ازدواج حضرت علی(ع) و حضرت زهرا (س)

بهار اهل ولا بهار روی علیست
چاک گریبان گل به بوی موی علیست
چشم زمین و زمان به جستجوی علیست
بهشت هم کوچه ای به سوی کوی علیست
ز چشم نرگس بود چشم و کشد انتظار
بیا بیا تبسم به لب احمد محمود بین
به مجمر آسمان ستاره را عود بین
به بزم ارجوزه خوان حضرت داوودی
شادتر از کائنات مهدی موعودی
آن که نباشد جز او میر ولایت مکان
مسیح بیمار وار آمده از بهر توش
کلیم گویی خدا دیده و رفته از هوش
داوود می خواند و خیل ملائک به گوش
یوسف مصر آمده نشسته چون ساق دوش
تا به صف انبیا بیش کند اعتبار
به سوی این بزم رو خیل رسل آورند
مژده ی تبریک بر میر سبل آورند
ز جزء و کل سر فرود به عقل کل آورند
با خویشتن از بهشت شاخه ی گل آوردند
گر چه در این بزم هست هر گل بی خار خار
حق دو عمو زاده را به هم چو پیوند داد
به خاتم المرسلین خاطر خرسند داد
عروس را رونما داماد لبخند داد
در این دو یکتا خدا چهار دلبند داد
از پسر دومین امام پنج و چهار
علی امیر ذبیح
آمر تیغ خلیل
مدرس انبیاء
معلم جبرئیل
مهلک فرعونیان
منجی موسی به نیل
خضر اگر گم شود
به خضر گردد دلیل
جز احمد و جز احد
بر همه آموزگار
عروس و داماد بین
هر دو شده یک دله
ابن عم و بنت عم
هر دو ز یک سلسله
هر دو به راه صفا
پیشرو قافله
فتاده بر سجده و
ستاده بر نافله
ز سجده ی هر کدام
فخر کنان کردگار
شرط عبادات این
قبول طاعات آن
متن روایات این
معنی آیات آن
رمز اشارات این
راز عبادات آن
پیر خرابات این
مادر سادات آن
جهیزه ی این عروس
عشق و وفا و صفاست
فروغ چشمان او
چراغ ام الغراست
ریشه ای از چادرش
حبل متین خداست
دختر خیرالبشر
باشد و خیرالنساست
فخریه ی کائنات
بدو کند افتخار
کعبه ی آمال من
کوکب اقبال تو
هم تو پر و بال او
هم او پر و بال توست
عیان در این آیینه
همیشه تمثال توست
طی شده نه سال من
نوبت نه سال توست
خوش بهار آفرین
رفته از او نه بهار
خوش آمدی ای به حق
کوثر قرآن من
قلب من و روح من
نبض من وجان من
بتاب بر کلبه ام
ای مه تابان من
منه قدم بر زمین
بنه به چشمان من
کیست سزاوار تو
مگر کند جان نثار
خانه ی ما گر چه از
خشت است و گل
خشت روی خشت نه
دل روی دل
آسمانش آسمان آسمان
سقف بالاتر ز بام کهکشان
پایه ی دیوار آن
بر پای عرش
بر سر خود عرشیان
آورده فرش
خاک آن را شسته آب سلسبیل
گرد آن را رفته بال جبرئیل
کی به سینا پای موسی می گذاشت
گر سراغ خشتی از این خانه داشت
دخترانت بانوان مریمند
هر دو در عزت علم در عالمند
تا تو هستی قبله ی کاشانه ام
کعبه می گردد به دور خانه ام
نورها از پرتو روبند توست
آفتاب خانه ام لبخند توست
ما غریبیم و شناسای همیم
دولت بیدار و رویای همیم
چون دو مصرع روبرو با هم شدیم
شاه بیت شعر عشق و غم شدیم

وقت سرور و شعفه
قبله دلها نجفه
عاشق مرتضی غمی نداره
خنک شده دل همه
دل علی وفاطمه
دشمن مولا شده پاره پاره
چون همیشه
کرده ریشه
مهر مولا بر تنم
ریشه و بر تا دم مرگ
از علی دم می زنم
یا علی علی علی علی
وقت سرور شیعه هاست
شادی  و شور شیعه هاست
یاس نبی شده عروس مولا
گل می ریزه از آسمون
دست خدای مهربون
به شادی دل علی و زهرا
این دو دلبر جام وساغر
همدم یکدیگرند
دل ز آدم
دل ز حوا
دل ز عالم می برند

بزن کف مرتضی داماد گشته
بزن کف قلب زهرا شاد گشته
بزن کف در قدوم ماه داماد
بزن لبخند تا حق را کنی شاد
چنین داماد را باشد عروسی
که هستی آیدش بر پای بوسی
عروسی دختر ختم رسولان
عروسی مصطفی را راحت جان
عروسی مریم و هاجر کنیزش
عروسی کو خدا دارد عزیزش
عروسی هستی هستی فدایش
عروسی خلق داماد از برایش
ه دامادی که فخر کائنات است
چه دامادی خداوند ثبات است
چه دامادی سراپا فخر و عزت
چه دامادی خدای عشق و غیرت
چه دامادی محمد ساق دوشش
ملائک هم غلام حلقه گوشش
 

علی مولا علی مولا یا حیدر 
امشب دیدنیه خونه ی مولا
غرق خنده و شادی لبهاست
عیسی دور و بر علی می گرده
مریم آیینه دار زهراست
از آسمون گل میاره فرشته
مدینه لبریز از بوی بهشته
محبت فاطمه و علی را
خدا به دل شیعه ها نوشته
علی 
علی مولا علی مولا یا حیدر 
امشب دیدنیه خونه ی مولا
غرق خنده و شادی لبهاست
عیسی دور و بر علی می گرده
مریم آیینه دار زهراست
از آسمون گل میاره فرشته
مدینه لبریز از بوی بهشته
محبت فاطمه و علی را
خدا به دل شیعه ها نوشته
تا جون دارم تو سینه
از عشقشون می خونم
تا جون داریم تو سینه
از عشقشون می خونیم
همیشه مثل زهرا
پای علی می مونیم
علی مولا علی مولا یا حیدر 
فرشته ها میان سوی مدینه
امشب از آسمون هفتم
تو دستاشون شاخه های گل یاس
رو لب همشون تبسم
گل بارون آسمون دو دنیا
پیچیده عطر یاس و لاله هر جا
آخه خود خدا داره می ذاره
دست فاطمه را تو دست مولا
علی 
می سوزونند ملائک
اسفند دونه دونه
جبرئیل امین هم
سرود عشق می خونه
علی 
یا زهرا یا زهرا 

سرتا سر مدینه پر از شوق و شور بود
لبریز از طراوت و غرقِ سرور بود
از آسمان شهر پیمبر در آن پگاه
صد آسمان ملائكه گرم عبور بود
وقت نزولِ سوره‌ی یاسین و هل أتی،
هنگامه‌ی تجلی آیات نور بود
بال فرشته فرش قدمهای آفتاب
روبند ماهتاب ز گیسوی حور بود
عطر بهشت از نفس باغ می چكید
تا اوج عرش زمزمه های حضور بود
عالم از عطر یاس مدینه معطر است
پیوند آسمانی زهرا و حیدر است
می خواستند تا كه بمانند یار هم
همدل ترین و هم نفس روزگار هم
بی زرق و برق ، ساده‌ی ساده شروع شد
پیوند آسمانی شان در كنار هم
«سرمایه های اصلی شان مهر و عاطفه
بی اعتنا به ثروت و دار و ندار هم»
بر اعتماد شانه‌ی هم تكیه داشتند
سنگ صبور یكدگر و راز دار هم
بودند هر پگاه دل انگیزتر ز عشق
گرم طلوع روشنِ خورشید وار هم
چشم بد از جمال دو خورشید دور باد
چشم حسودِ بد دل و بد خواه كور باد
هم ، ماورای حد تصور كمالشان
هم ، ماسوای ذهن و تخیل جلالشان
آنجا كه سوخت بال و پر آسمانیان
بام نخستِ پر زدن و اوج بالشان
باید كه درس زندگی آموخت تا ابد
از بوریای كهنه و ظرف سفالشان
در جام كوزه روشنی خمّ سلسبیل
كوثر شراب خانگی لایزالشان
كی می توان به واسطه‌ی این مثالها
پرواز كرد تا افق بی مثالشان
آئینه‌ی ظهور صفات خدا شدند
یاسین و نور شدند هل أتی شدند
بر شانه های عرش خدا خانه داشتند
نه نه ، كه عرش را به روی شانه داشتند
این ساکنان عرش خدا از همان ازل
چشمی به چند روزه‌ی دنیا نداشتند
هر چند داشت سفره شان نان خشكِ جو
اما همیشه خویِ كریمانه داشتند
سرشار از عشق و عاطفه و نور ِ معرفت
همواره لحظه های صمیمانه داشتند
گل داده بود باغِ بهشت امیدشان
یعنی چهار غنچه‌ی ریحانه داشتند
ما جرعه نوش چشمه‌ی جاریّ كوثریم
دلداده ایم ، شیعه‌ی زهرا و حیدریم

شاعر : یوسف رحیمی

هواي سينه ي دنيا چو عرش اعلاء بود
و نور عشق ميان زمين و بالا بود
مديحه خواني داوود مي رسد امشب
در اين شبي که شفق همنواي دريا بود
دل زمين خدا شوق پر کشيدن داشت
و آن کرانه که در اوج ناکجاها بود
مي نشست حضرت موسي به تور عشق علي
و شور و شوق دگر در دل مسيحا بود
تمامي شعف جلوه ي خداوندي
ميان خنده ي پيغمبرش هويدا بود
نگاه خيره ي زهرا به چشم هاي علي
نگاه خيره ي حيدر به چشم زهرا بود
خرابي دل عالم شدست آبادش
خوشا به حال نبي که عليست دامادش
زمين بهشت خدا شد ز اعتبار علي
و ماه محور رخ و گردش مدار علي
همين که حضرت زهرا عروس مولا شد
نمانده بود به سينه دگر قرار علي
به نان هر شب حيدر مدينه محتاج است
از اين به بعد که زهراست خانه دار علي
و با حضور قدم هاي مادر گلها
شکفت در دل خانه گل بهار علي
براي جنگ علي ذوالفقار لازم نيست
چرا که حضرت زهراست ذوالفقار علي
هزار همچو سليمان در کنار خانه ي او
نشسته اند که باشند ريزه خوار علي
به پاش ريخت پيمبر تمام دنيا را
گذاشت در کف حيدر چو دست زهرا را

شاعر : مسعود اصلاني

 عید وصل دو لاله ی زیبا شد                             عید وصل دو نور بی همتا شد
ذکر عشق تمامی مشتاقان                چون پیمبر، یا علی(ع)، یا زهرا(س) شد
شراب عشق مینوشم،زجام عشق مدهوشم،لباسی زر نما از تار و پود بی نظیر شوق میپوشم،زنم دم فارغ از هر غم
چو شبنم روی گلهای گلستان ولا ، از دو گل زیبای طاهایی ،دو درّ بحر زیبایی ، در اوج شور و شیدایی ، نوایی از
شعف بر لعل جانم زمزمه باشد، نوای روح من یا حیدر و یا فاطمه(س) باشد ، به این اذکار نورانی دلم هو هو کنان
راهی دریا شد...
عید وصل دو لاله ی زیبا شد                             عید وصل دو نور بی همتا شد
ذکر عشق تمامی مشتاقان                چون پیمبر، یا علی(ع)، یا زهرا(س) شد
******
در اوجِ آسمان با بانگ روح افزا و روحانی ، ملائک خنده بر لب با جمالی از فروغ لطف نورانی ، همه با یکدگر با صدق و
با اخلاص بنمودند فردوسِ مصفا را چراغانی ، وَ در عالم صلا سر میدهند، ای مردم عالم بوَد جشن وصال دو گل گلزار
پیغمبر، دو یاس گلشن دلبر، دو نور جلوه ی داور ، دو انسان خدا منظر ، دو بحرالله را گوهر ، سَر و سَرور ، دل و دلبر ،
که با نام خداوندیِ این دو توبه ی آدم قبول افتاد و او مقبول درگاه ربوبیّ ِ خدای حیّ بی همتای اعلا شد...
عید وصل دو لاله ی زیبا شد                              عید وصل دو نور بی همتا شد
ذکر عشق تمامی مشتاقان                چون پیمبر، یا علی(ع)، یا زهرا(س) شد
******
بگو در آستان حضرت معبود ، در این ماه ذِلقعده که یا رب بنده ای در محضرت آمد اگر چه گشته او در امتحان صبر و
طاعت رد ، الا ای خالق سرمد ، تو را سوگند بر احمد اگر چه او گنهکار است ،  امّا از محبین علی و همسرش
زهراست(س) در عالم ، قسم بر شاهِ مردان مظهر ایمان ، قسم بر کوثر قرآن ، قسم بر فجر ، بر فرقان ، قسم بر نور
و الرّحمن ، وَ معنای لطیف ناب و زیبا و دل انگیزِ دو لفظ لؤلؤ و مرجان به حقّ چهارده نوری  که از سوی خدا آمد برای
لطف و جود و رحمت و غفران بین در مانده ام ، دستم بگیر ای مهربان تا آن زمانی که ببینم جلوه های نور عشق
حیدری و فاطمی(س) در صفحه ی رخساره ام از لطف پیدا شد...
عید وصل دو لاله ی زیبا شد                              عید وصل دو نور بی همتا شد
ذکر عشق تمامی مشتاقان                چون پیمبر، یا علی(ع)، یا زهرا(س) شد

شاعر : حاج امیر عباسی

تو آسمون امشب باز مهمونیه     گوش کنید که وقت خطبه خونیه
فریاد میزنه جبریل امین      مِیخونه شده معراج زمین
لبخند لب داماد رو ببین
وقت فراره غمه     میون این همهمه
با رخصت از بزرگترا بله میگه فاطمه
بارون گل می باره     حضرت احمد داره
دست علی و زهرا رو تو دست هم میذاره
یاحیدر ، یازهرا (۳)
............................................
دسته جمع ملائک سفره می چینن     وقتی که نگاه عشقو می بینن
خورشید یه طرف، دریا یه طرف     اعلا یه طرف، والا یه طرف
حیدر یه طرف، زهرا یه طرف
شهرو گلستون کنید     لبها رو خندون کنید
به صرف شام عروسی عالمو مهمون کنید
دسته ی گل بیارید     دل روی دل بکارید
برای این عروس و داماد سنگ تموم بذارید
یاحیدر، یازهرا (۴)
............................................
امشب همه میدن به علی سلام     میگن که ایشالا زندگی به کام
امشب مدینه شهر شعفه     عالم همگی مست شد یه دفه
جشن آقا تو صحن نجفه
عجب شبیِ امشب     خنده میاد روی لب
حاصل این وصلت میشه حسن و حسین و زینب
امشب ایشالا مولا     شاباش میده به ماها
یک شب جمعه یه سفر زیارت کربلا
یاحیدر ، یازهرا (۴)

آسمان می خواند امشب قدسیان دف می زنند
حوریان کِل می کشند و خاکیان کف می زنند
شیر عاشق کش! کدام آهو دلت را برده است؟
تیغ مرحب جو! کدام ابرو دلت را برده است؟
آسمانی بی کرانی، عاشق دریا شدی
آمدی آیینه ی انسیه ی حورا شدی

امشب ای زیباترین! ای دلبر کوثر بیا!
شب، شبِ عشق است، ای داماد پیغمبر بیا!
بیش از این ها با دل محبوب ما بازی نکن
پیش این نیلوفر یکدانه غمازی نکن
مثل اقیانوس آرام است این بانو ولی
در دلش طوفان به پا کردی، مدارا کن علی!
«لیلة القدر» نگاهش یا علی! اجر تو است
او «سلامٌ فیه حتی مطلعِ الفجر» تو است
از ازل در پرده بود آیینه دارش می شوی
در عبور از کوچه باغ عشق، یارش می شوی
قدّ و بالای علی از چشم زهرا دیدنی ست
وای! وقتی می رسد دریا به دریا دیدنی ست
ماه در اوج برکه دیدنی تر می شود
قدر زهرا با علی فهمیدنی تر می شود
مانده احمد تا کدامین وجه رب را بنگرد
روی حیدر را ببیند یا به زهرا بنگرد
ای بلال امشب اذانی را که می خواهی بگو
«اشهدُ انّ علیاً حجة الله»ی بگو
عقد زهرا و علی در آسمان ها بسته شد
سرنوشت عشق هم بر زلف آن ها بسته شد
گفت احمد: این زره خرج جهاز دختر است
خوب می دانست حیدر بی زره هم حیدر است
تا در میخانه امشب روح را پر می دهیم
دل به چشم کوثر و دستان حیدر می دهیم

 خوش به حال ِ اونی که پیرو مولاس ، اون مولا که پرچمش همیشه بالاس
پرونده ی قبولی کلّ اعمال ، محبت علی و حضرت زهراس
یاعلی و ، یا زهرا دوام عشق منه
یاعلی و ، یا زهرا تمام عشق منه
یاعلی و ، یا زهرا کلام عشق منه
با دعاشون دلا روشنه ، شوره زارا مثه گلشنه
یاعلی و ، یا زهرا نوای قلب منه
یاعلی و ، یا زهرا صفای قلب منه
یاعلی و ، یا زهرا صدای قلب منه
با دعاشون ، دلا روشنه ، شوره زارا ، مثه گلشنه
******
گدای این خونه شاه کلّ دنیاس ، اختیار دلامون به دست مولا
افتخار همه ی ما تا قیامت ، ولایت علی و حضرت زهرا
یاعلی و ، یا زهرا سرود اهل ولا
یاعلی و ، یا زهرا ترنّم شهدا
یاعلی و ، یا زهرا جواز کرببلا
آبروی دل مبتلا ، آرزوی همه سائلا
یاعلی و ، یا زهرا نوای قلب منه
یاعلی و ، یا زهرا صفای قلب منه
یاعلی و ، یا زهرا صدای قلب منه
با دعاشون ، دلا روشنه ، شوره زارا ، مثه گلشنه
******

وقتی بین روضه ها و هیئتاییم ، اِنگار که تو سعی ِ مروه و صفاییم
خدا رو شکر که به لطف حضرت حق ، دلداده ی اهل بیت مصطفاییم
دل ماها ، ایشالا که با صفا بشه و
حرمُ الله ، بشه قدری با خدا بشه و
متبرّک ، به اوصاف کربلا بشه و
شعارش ذکر اعلا بشه ، یا علی و یا زهرا بشه
یاعلی و ، یا زهرا نوای قلب منه
یاعلی و ، یا زهرا صفای قلب منه
یاعلی و ، یا زهرا صدای قلب منه
با دعاشون ، دلا روشنه ، شوره زارا ، مثه گلشنه
******
مس ِ قلبم انگاری کیمیا میخواد ، تجلی جلوه ی دلربا میخواد
امشبی از پدر و مادر سادات ، مدینه و نجف وکربلا میخواد
ببینید که ، من ِ دلشکسته در به درم
شده مثل ، شب درد و غصه ها سحرم
میخوره کی ، به چشمام نسیم ناب حرم
رو به سوی ، حرم می‌پرم ، قدم زائرا رو سرم
یاعلی و ، یا زهرا نوای قلب منه
یاعلی و ، یا زهرا صفای قلب منه
یاعلی و ، یا زهرا صدای قلب منه
با دعاشون ، دلا روشنه ، شوره زارا ، مثه گلشنه
 

شاعر : حاج امیر عباسی

امشب خدا لطف نهان خود هویدا می کند
امشب تفاخر فرش بس بر عرش أعلا می کند
امشب دو تا را جفت هم، از صنع یکتا می کند
یعنی علی ماهِ رخ زهرا تماشا می کند
با چشم دل در صورت او سیر معنا می کند
امشب حسد بر خاکیان، بی حد برند افلاکیان
خندان چمن؛ رقصان دمن؛ خوش دل زمین؛ خرم زمان
در دست اسرافیل بین، صورش شده ساز و دُهُل
با نور، دعوت نامه بفرستاده هادیّ سُبُل
امضا، ز ختم المرسلین؛ گیرندگان، خیل رُسل
هر کس که آید همرهش نی دسته گل؛ یک باغ گل
در آمد و شد اولیا، در رفت و آمد انبیا
ای غصّه و ای غم برو؛ ای شوق و ای شادی بیا
از بهر این ساعت زمان لحظه شماری کرده است
وز بهر این وصلت زمین نابردباری کرده است
چشم فلک شب تا سحر اختر شماری کرده است
ایوب دهر از شوق امشب، بی قراری کرده است
دست خدا ، وجه خدا را خواستگاری کرده است
امشب علی ،آن عدل کل بر عقل کل داماد شد
شاگرد ممتاز نَبی، داماد بر استاد شد
خوان کرم مخلوق را دعوت به مهمانی کند
صد نعمت از رحمت خدا بر خلق ارزانی کند
وز طور موسی آمده تا آن که در بانی کند
آید خلیل، آرد ذبیحِ خود که قربانی کند
یوسف گرفته مِجمر و اسپند گردانی کند
کرّوبیان در هلهله، قدوسیان در همهمه
عیسی به دنبال علی، مریم کنار فاطمه
امشب به ملک اهل دل مولی الموالی، والی است
بر سینه غم دست رد، شب موسم خوشحالی است
شام سیه بختی شد و روز همایون فالی است
کوثر، کنار ساقی کوثر علیّ عالی است
زهرا به خانه بخت شد، جای خدیجه خالی است
امشب به روی مرتضی، لب های زهرا خنده کرد
آن دل گر از غم مرده بود، از خنده ی خود زنده کرد   
شاعر:علی انسانی

 بر همه عالم ، تهنیت بادا ، جشن پیوند ِ، حیدر و زهرا
جشن پیوند دو نور داور است ، جشن وصل دو گل پیغمبر است
جشن رحمت ، جشن نور است ، غم امشب از ، هر دل دور است
این عروسی به همه مبارک باد ، جان فدای این عروس و این داماد
تهنیت بگو به شخص پیغمبر ، با گل ِخنده و با یک قلب شاد
تهنیت یا سیدی یا مصطفی
******
گل بریزد از ، جنت الاعلا ، بر سر حیدر ، بر سر زهرا
هر مَلَک محو ِ تجلای حیدر ، حوریان به دور زهرای اطهر
دل ِ عالم ، شده شیدا ، بَه بَه ، به این ، جشن زیبا
ای خوشا کسی که هر دم میکند ، روی دل سوی علی و فاطمه
باشد از عنایت خاص ایزد ، سائل کوی علی و فاطمه
تهنیت یا سیدی یا مصطفی
******
شکر للّه ما ، غرق آواییم ، عبد مولاییم ، عبد زهراییم
فقر ما و فضل و جود و احسان ها ، هر چه داریم بُوَد از لطف آن ها
ای بر روی ، لب ذکرتان ، جان ها فدای راهتان
ای بُوَد سعادت ما پیروان ، که شویم یاور عترت و قرآن
میرسد روز ظهور انشاءالله ، از عنایت خداوند منّان
العجل یا حجت بن العسگری

شاعر : حاج امیر عباسی

امشب به دلم رحمت حـق حکمفرماست
جان و تن من وقف عـلی و زهـراست

این وصـلت پر خیر چه غوغایی کــرد
در عالم و آدم به خدا بی همــتاست

"سروده : محسن زعفرانیه"  

 در این جشن با صفا ، دلها مصفاّ باشد
پیوند فرخنده ی ، علی و زهرا باشد
نازل شده ز رحمت ، آیه های تبارک
بگو با شور و شادی ، یا مصطفی مبارک
یامصطفی مبارک
******
مدح این دو بخوانیم ، با قلب خوشحال وشاد
جانم عالم قربانِ ، این عروس و این داماد
دو دریای خوبی و ، وفا به هم رسیدند
دو جلوه ی رحمتِ ، خدا به هم رسیدند
یامصطفی مبارک
******
ما سائلان ِ مسکین ، امشب از آل عبا
هم مدینه میخواهیم ، هم نجف هم کربلا
آرزوی ما بُوَد ، که با یاد شهدا
زائر ِ نجف شویم ، با سربند ِ یا زهرا
یا علی یا مرتضی

شاعر : حاج امیر عباسی

فضای شهر مدینه دوباره روحانی ست
نماز پنجره هایش چقدر عرفانی ست
مگر چه عید بزرگی رسیده که امشب
در آسمان و فلک جشن نور افشانی ست
عجب شبی! همه جا ریسه بسته جبرائیل
عجب شبی! همه ی کهکشان چراغانی ست
ولیمه می دهد امشب پیمبر رحمت
چقدر سفره ی این بزم پهن و طولانی ست!
فرشته ها سرشان گرم کار و...؛ میکائیل
به فکر پخت و پزِ سور و ساتِ مهمانی ست
درون سفره مِی ناب و ساغر آوردند
کلیم و خضر دلی از عزا در آوردند
ستاره ها همه بی تاب دیدن داماد
گرفته اند حسودان کورْ دل غمباد
وضو گرفته و با احترام باید گفت:
-جناب حضرت داماد! شاخه ی شمشاد!-
تمام آینه های مدینه غش کردند
نگاه فاطمه تا در نگاه شان افتاد
کلید باغ جنان را خدا مراسم عقد
به این عروس سرِ سفره زیر لفظی داد
ترانه ی لب داوودِ خوش صدا این است:
علی و فاطمه پیوندتان مبارک باد!
خدا به حور و ملک گفت تا که دف بزنند
بس است گفتن تسبیح و ذکر، کف بزنند 
شاعر:وحید قاسمی