آخر هفته کجا بریم؟ این هفته با روستای آهار و آبشار شکرآب و نیز دره پیازچال برای سفرهای یک روزه و دریاچه نئور و جنگل فندقلو برای سفری دو روزه و دل سپردن به آب و هوای متبوع تابستانی استان اردبیل آشنا می‌شویم.
تعطیلات آخر هفته فرصت مناسبی است تا دست از زندگی پر استرس و رنگ پریده شهری بشویم و به دامان طبیعت بی‌نظیر و رنگارنگ کشورمان رهسپار شویم. در این مقاله با روستای آهار و آبشار شکرآب و نیز دره پیازچال برای سفرهای یک روزه و دریاچه نئور و جنگل فندقلو برای سفری دو روزه و دل سپردن به آب و هوای متبوع تابستانی استان اردبیل آشنا می‌شویم.
سفرهای یک روزه
اگر ساکن پایتخت هستید و با آن‌که از فضای دود و دم و قیل و قال شهر خسته شده‌اید، فکر می‌کنید فرصتی برای سفر در اختیار ندارید، چند مقصد نزدیک و دیدنی را به شما پیشنهاد می‌کنیم، تا در فرصتی محدود نفسی تازه کنید و با سپری کردن روزی مملو از آرامش، خاطری آسوده کنید.
روستای آهار و آبشار شکرآب
روستای آهار از روستاهای خوش آب‌وهوا و دیدنی دهستان رودبار قصران، شهرستان شمیران استان تهران است. این روستا در محل تلاقی دو تنگه‌ای قرار دارد که یکی به سمت شمال غرب به ده‌تنگه و گردنه زرگاه و دیگری به سمت جنوب غرب (که به منطقه و مزارع و آبشار شکرآب و قله توچال و مرز شهرستانک) منتهی می‌شود. روستای آهار از روستاهای آباد و پر رونق منطقه بوده و به علت داشتن مزارع و باغات وسیع، بیشتر ساکنان این روستا به کار باغداری مشغول هستند. پیاده‌روی در مسیر کوچه باغ‌ها و در میان دشت‌ها با شنیدن صدای شرشر آب بسیار لذت‌بخش است. آهار همیشه زیباست، ولی در دو وقت اواسط بهار به علت وجود شکوفه‌های گیلاس روی درختان و اواسط پاییز به علت وجود رنگارنگ برگ‌های پاییزی با رنگ‌های زرد و نارنجی بسیار دل‌انگیزتر است. برای رفتن به آهار و دیدن شکرآب و ده‌تنگه بهتر است کفش مناسب پیاده‌روی، کوله‌پشتی و یک وعده غذایی همراه داشته باشید.
نام اصلی و باستانی روستا «اوهار» بوده است که این نام هنوز هم با ترکیب «گل‌اوهر» به محلی اطلاق می‌شود که مدخل روستا و در انتهای جاده فشم و ایگل است. «او» به معنای آب و «هر» به معنای آسیاب است. اوهر به معنای آبادی است که دارای آب فراوان برای احداث آسیاب است.
آبشار شکرآب در نزدیکی روستای آهار در میان دره‌ای سرسبز و دیدنی واقع شده است. شکرآب باغستانی است ییلاقی و باصفا در غرب دره آهار که چند قنات و چشمه آب از جمله چشمه برفی شکرآب بر زیبایی‌های آن افزوده است. روستای شکرآب و مسیرهای غربی آن که منتهی به شهرستانک است، محلی برای سیاحت و شکار شاهان قاجار نیز بوده است. برای حرکت به سمت آهار از تهران، باید راهی جاده لشگرک شوید و مسیر این جاده به سمت فشم را در پیش بگیرید. بعد از گذر از حاجی‌آباد و اوشان به روستای آهار میرسید. البته راه سخت‌تری هم برای رفتن به آهار هست و علاقمندان به کوهنوردی می‌توانند آن را انتخاب کنند و آن هم رفتن به قله توچال به وسیله تله‌کابین یا پای پیاده و سپس طی کردن مسیر دامنه شمالی توچال و رسیدن به آهار است. البته این راه دوم کمی طولانی است و از قله توچال تا روستای آهار حدود هفت ساعت پیاده‌روی نیاز دارد. در این منطقه می‌توانید جاذبه‌هایی مثل آبشار شکرآب، امامزاده طاهر شکرآب، آبشار ده‌تنگه، قلعه تاریخی دختر و قلل مرتفع مثل قله قلعه دختر، سی چال، توچال و قزقونچال را ببینید.
دره پیازچال
دره پیازچال نام دره‌ای مرتفع در ارتفاعات البرز جنوبی مشرف به شهر تهران است که از یال انتهایی مسیر کوهنوردی کلکچال تا قله‌های دوقلوی آن و تا انتهای دره دارآباد و دو چشمه جاری کشیده شده است. این دره تقریبا در تمام سال سرسبز است. جهت دره، شرقی _غربی، طول دره در حدود ۳ کیلومتر و ارتفاع آن از سطح دریا در ابتدای دره ۲۷۰۰ متر و در انتها ۳۲۰۰ متر است. از پارکینگ دارآباد به سمت قله دارآباد حرکت کنید. از پارکینگ تا تنها کافه این مسیر حدود ۱۵ دقیقه فاصله است که از پاکوپ سمت راست رودخانه با شیبی تقریبا متوسط شروع و تا کافه سربند غلاک ادامه پیدا می‌کند و از آنجا به بعد مسیر برای مدتی تقریبا صاف و هموار می‌شود. حدود ۳۰۰ متر جلوتر از کافه، وارد پاکوبی خواهید شد که از اولین دره سمت راست شروع شده و به یال شن سیاه و نهایتا قله ختم می‌شود، در این محل اولین تابلوی راهنما دیده می‌شود.در مسیر یال که نهایتا به خط الراس قله ختم می‌شود سه پاکوب از پاکوب اصلی یال جدا می‌شود که شما را به سمت چپ دره و چشمه درازلش هدایت خواهد کرد.
در تقاطع پاکوب دوم لوله آب بزرگی وجود دارد که می‌توانید آب موردنیاز خود را بردارید، چرا که تا قله چشمه و آب آشامیدنی دیگری وجود ندارد.در ادامه مسیر با گذر از قله‌های چپ دره با ارتفاع ۳۱۸۰ متر، چمبره بند با ارتفاع ۳۱۶۰ متر، شهربانو کُشَک با ارتفاع ۳۳۰۰ متر به قله سیاه بند به ارتفاع ۳۳۲۰ متر میرسید. پس از قله سیاه بند با عبور از چند تکه مسیر ریزشی سنگلاخی میان‌بر، از میان سنگ‌های موازی به‌سوی گردنه لو پهنه در ارتفاع ۳۱۸۰ متری سرازیر خواهید شد. سپس به‌سوی غرب ارتفاع گرفته و از یک مسیر سنگلاخی بالا رفته تا به بند لارکرور در ارتفاع ۳۳۸۰ متری برسید. در اینجا دو راه وجود دارد، اول صعود سوزنی لارکرور و دیگری عبور از مسیر پایین تر از خط الراس که این مسیر کم‌خطرتر است. پس از عبور به دامنه قله اول لزون به ارتفاع ۳۵۴۰ متر میرسید.در این نقطه روستای ایگل در سمت راست شما قرار دارد. بعد از صعود به قله پیازچال به سمت دشت پیازچال و چشمه حرکت کنید. پس از رسیدن به گردنه پیازچال در ارتفاع ۳۲۶۰ متر به چشمه پیازچال میرسید. قله دارآباد از شرق به گردنه تخت تلهرز و قوچک و از غرب به‌صورت خط الراس به قلل چمبره بند، سیاه بند، بندلارکرور، لزون شرقی، لزون غربی، چهارپالون و توچال متصل است.
سفرهای دو روزه
دو روز فرصت کمی برای تازه شدن نیست، اگر مقصد سفرتان را به خوبی بشناسید و بدون تعلل دل به سفر بسپارید و پای به طبیعت، طبیعتی که شگفتی‌های آن شما را از فشار زندگی شهری رهایی می‌بخشد و جان تازه‌ای در روانتان می‌دمد.
جنگل فندقلو
اگر دلتان هوای یک دشت پر از گل‌هایی نظیر بابونه و جنگلی بکر و دست نخورده را کرده تا فارغ از هر فکر و اندیشه‌ای این همه زیبایی را با چاشنی تازگی و طراوت هوایی پاک ببلعید و جسم و روح خسته‌تان را جانی دوباره ببخشید، کافی است دل به جاده زده و روی نقشه جغرافیا اردبیل را نشانه بگیرید؛ این طبیعت بکر و رویایی در جایی به نام جنگل فندقلو استان واقع شده است. جنگل فندقلو در استان اردبیل و جنوب شهر نمین واقع شده است. محدوده جنگل فندقلو از شرق خانقاه علیا واقع در مسیر جاده بین شهری نمین - آستارا شروع شده با جهت شمال غربی - جنوب شرقی در شرق روستای حور خاتمه پیدا می‌کند. این منطقه به دلیل قرار گرفتن در ارتفاعات، دارای آب و هوایی متبوع و خنک است. در مجموع ۱۹ گونه جنگلی در این منطقه شناسایی شده‌اند که در این میان، گونه‌های نادری نظیر فندق، ممرز، راش، بلوط، بلند مازو و بیدمشک وجود دارند، که به ارزش منطقه می‌افزایند. اما نام فندقلو از این جهت بر این جنگل نهاده شده که در آن درخت فندق بیش از سایر گونه‌ها روییده است. در منطقه فندقلو حیواناتی نظیر روباه، گرگ، خرس قهوه‌ای، سمور و پرندگانی چون قرقاول، کبک، عقاب طلایی، چکاوک و کلاغ ابلق یافت می‌شوند.
در دشت‌های جنگل فندقلو یکی از زیباترین و نادرترین گل‌های دنیا به نام سوسن چلچراغ می‌روید و قابلیتی بسیار ممتاز برای توسعه صنعت گردشگری دارد. در میانه جنگل یک استخر آب گرم به نام میشه سویی وجود دارد که به دلیل خاصیت درمانی این آب، افراد زیادی به این مکان مراجعه کرده و چند روزی را داخل جنگل و در کنار استخر آب گرم و آبشار موجود در منطقه، اقامت می‌کنند.
همچنین در این جنگل امکانات اقامتی و رفاهی برای گردشگران تدارک دیده شده است که امکان اقامت شبانه‌روزی هم در آن مهیاست. از جمله امکانات دیگر در این منطقه وجود پیست اسکی مناسب برای فصل سرد سال است. پیست روی چمن و تله کابین با منظره طبیعی و جنگل نیز دایر شده است. مسیرهای گوناگونی برای رفتن و لذت بردن از طبیعت این جنگل وجود دارد اما بهترین آن که آسفالت هم شده است، سه راهی جاده اردبیل به شهر آستارا در نزدیکی شهر نمین است. در مسیر راه اردبیل به شهر آستارا و قبل از رسیدن به شهر نمین، تابلوی جنگل فندقلو دیده می‌شود. همچنین راه دیگری نیز برای رسیدن به این جنگل از جاده اردبیل به تهران در گردنه حیران وجود دارد، که از داخل روستای گیلده می‌گذرد. جنگل فندقلو به علت قرار گرفتن در ارتفاعات، دارای تابستانی بسیار خنک و مطبوع و زمستانی سرد و مرطوب است. این جنگل جزو مناطق سردسیر استان اردبیل محسوب می‌گردد. بنابراین اگر از گرمای هوای تابستانی به تنگ آمده‌اید، بار سفر را به‌سوی این جنگل زیبا ببندید.
دریاچه نئور
دریاچه نِئور دریاچه‌ای ما بین شهر اردبیل و شهر خلخال در مرز بین استان گیلان و استان اردبیل قرار گرفته است. این دریاچه در ۴۸ کیلومتری جنوب‌شرقی اردبیل به طرف خلخال در یکی از دره‌های کوهستان باغرو و در ارتفاع ۲۵۰۰ متری از سطح دریا با مساحتی بالغ بر ۲۱۰ هکتار و عمق متوسط ۵ متر است. این دریاچه دارای نوعی ماهی به نام قزل‌آلای رنگین کمان است. جاده کوهستانی برای رسیدن به این دریاچه آسفالت بوده، ولی جاده دور دریاچه خاکی است. ماهی‌های دریاچه نئور هر سال پیش از زمستان صید و جمع‌آوری می‌شوند، زیرا در اثر یخ زدن دریاچه این ماهی‌ها نمی‌توانند در زمستان زنده بمانند و پس از زمستان دوباره ماهی‌های کوچک پرورشی در نئور رها می‌شوند.
این منطقه دارای پوشش گیاهی متنوعی از گیاهان خشکی‌زی و آبزی از جمله شبدر، بابونه، بومادران، آلاله، نعناع و... است که از گیاهان دارویی هم هستند. دریاچه نئور زیستگاه برخی از گونه‌های پرندگان مهاجر عبوری نیز هست. این دریاچه در حداکثری عمق در حد کمینه ۵/۵ متر و در حد بیشینه ۱۳ متر است. آب این دریاچه برای استفاده آبیاری زمین‌های کشاورزی مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد و هر ساله به میزان اندک بچه ماهی قزل‌آلای رنگین کمان جهت کنترل جمعیت گامارس‌های موجود در دریاچه رهاسازی می‌شود. وسعت حوضه آبریز دریاچه نئور ۴۵ کیلومترمربع بوده و از مراتع ییلاقی عشایر فندوقلو است.
دریاچه نئور در ۴۸ کیلومتری جنوب‌شرقی اردبیل و در مسیر این شهر به خلخال واقع شده است. پس از طی چهل کیلومتر از شهر اردبیل به سمت شهر خلخال به ده بودالالو می‌رسیم. کوهنوردی بهاره نئور به سوباتان یکی از معروف‌ترین مسیرهای طبیعت‌گردی شمال کشور برای عاشقان طبیعت ایران زمین است. یک جاده خاکی ناهموار و نیسان رو هم وجود دارد که با گرم شدن هوا و کم شدن بارندگی‌ها، برای رفت و آمد بومیان و گردشگران از نئور به سوباتان و برعکس مورد استفاده قرار می‌گیرد. فصل تابستان به دلیل آب‌وهوای متبوع این منطقه نسبت به سایر نقاط کشور می‌تواند بهترین فصل برای سفر به دریاچه نئور باشد. اگر هم قصد پیمایش این مسیر را ندارید، می‌توانید در کنار دریاچه بمانید. در حال حاضر در کنار دریاچه، امکانات رفاهی و اقامتیِ خاصی وجود ندارد و اقامت فقط در چادر امکان‌پذیر است، ولی وسایل رفاهی در حد معمول وجود دارد.
