verb is a word used to describe an action, state, or occurrence, and forming the main part of the predicate of a sentence, such as hear, become, happen.

فعل کلمه ایی است که برای توصیف یک عمل، رویداد، حالت و اتفاق مورد استفاده قرار می گیرد و بخش اصلی یک جمله را تشکیل می دهد.

فعل ها به دو گروه کلی فعل های اصلی و فعل های کمکی تقسیم می شوند.

فعل های اصلی یا full/main verbs:

فعل هایی هستند که معنای مستقلی دارند.

فعل های اصلی برای زمان گذشته به دو گروه افعال با قاعده (regular) و افعال بی قاعده (irregular) تقسیم می شوند.

افعال با قاعده افعالی هستند که برای تبدیل شدن به زمان گذشته ed می گیرند.

مثال:

woke= worked

اما افعال بی قاعده شکل حروف آنها به خصوص حروف صدا دار آنها تغییر می کند.

مثال:

go= went

فعل های کمکی یا auxiliary/ helping verbs:

فعل هایی هستند که به خودی خود معنایی ندارند و فقط معنای فعل اصلی را کامل می کنند.

این افعال در بیشتر مواقع برای سوالی کردن، منفی کردن، مجهول کردن .. جمله بکار می روند.

این افعال به دو گروه

primary verbs

و

modals

تقسیم می شوند.

primary verbs:

am, is, are, do, does, have. has ( برای زمان حال)

was, were, did, had ( برای زمان گذشته)

modals:

can, could, will, would, may, might, shall, should, must, need, dare, ought, used to

گروه دیگری از افعال نیز هستند که به فعلهای delexical یا افعال

empty, light, short

معروف هستند که شامل

empty verbs: do, get, cause, give, hold, bring, have, take, go, keep, make, set

می باشند. این افعال نیز مانند افعال کمکی به خودی خود بی معنا هستند و معنی آنها به اسم بعد از آنها وابسته است.