مطالعات مختلف اثرات روشهای متفاوت را در درمان افسردگی پس از زايمان مورد بررسی قرار دادهاند.
شيوع افسردگي پس از زايمان (PPD) حدود 14 درصد تخمين زده ميشود و حتي در مادران جوانتري كه حمايت خانوادگي و اجتماعي مناسبي ندارند از اين رقم نيز بيشتر است. اگر مادر سابقهي اختلالات خلقي داشته باشد ميزان PPD ممكن است به 10 تا 40 درصد نيز برسد.
اختلالات خلقي پس از زايمان به طور كلي به سه دسته تقسيم ميشود:
1- دلتنگيهاي پس از زايمان (maternal bues): كه شامل علائم گذراي افسردگي است كه اكثرا در طي ده روز پس از زايمان برطرف ميشود.
2- افسردگي پس از زايمان (Post Partum Depression)
3- سايكوز پس از زايمان (Post Partum Psychosis): اين حالت نادر است و معمولا در طي دو هفته پس از زايمان رخ ميدهد كه از اورژانسهاي روانپزشكي ميباشد.
مطالعات مختلف اثرات روشهاي متفاوت را در درمان افسردگي پس از زايمان مورد بررسي قرار دادهاند. در گروهي از مطالعات اثر تكنيكهاي روان درماني به تنهايي در درمان افسردگي پس از زايمان نشان داده شدهاند و مشاورهي حمايتي، رفتار درماني، درمانهاي سايكوديناميك همگي موثر بودهاند.
در آخرين بررسيها تاثير اسيدهاي چرب امگا3 مانند EPA و DHA، در افسردگي پس از زايمان نشان داده شده است و چنين نتيجهگيري شده كه هر چه ميزان مصرف و سطح خوني DHA پائينتر باشد ميزان شيوع افسردگي پس از زايمان افزايش مييابد.
همچنين اسيدهاي چرب امگا3 در رشد مغز جنين و شبكيه نيز ضرورياند و مصرف آنها در اواخر بارداري و اوايل دوران شيردهي ميتواند سبب رشد مطلوب مغز جنين شود. در رابطه با درمانهاي دارويي افسردگي، داروهايي مانند سرترالين، فلوكستين و پاروكستين در مطالعات مختلف موثر نشان داده شده است.
منبع:زندگی آنلاین