جهان اسلام دو سبک باغسازی را از ایرانیان اقتباس کرده که با گذشت زمان کم و بیش در میان ملت‌ها رواج یافته است که یک نمونه آن، باغ به‌عنوان ظرف که ساختمان در وسط آن واقع است و دیگری باغی به‌عنوان مظروف که احاطه شده توسط ساختمان است.
استفاده از فضای شهری به‌عنوان باغ میدان و محل تفریح و تفرج و تعاملات اجتماعی از دوره‌ی صفویه در شهرهای ایران آغاز شد که می‌توان این باغ‌ها را در نواحی مختلف مشاهده کرد.
به‌گفته‌ی آمار اعلام شده از منابع رسمی، خراسان‌جنوبی 25 باغ تاریخی دارد که از این تعداد 16 باغ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. اکثر باغ‌های تاریخی که متعلق به خاندان‌های ثروتمند بوده‌اند در شهر بیرجند و روستاهای اطرف آن واقع شده‌اند که از آن جمله می‌توان باغ‌ها و عمارت‌های رحیم‌آباد، معصومیه، بهلگرد، امیرآباد شیبانی، علی‌آباد، شوکت‌آباد و ارگ کلاه فرنگی یا ارگ میرحسن خان اشاره کرد. این باغ ها به‌لحاظ معماری، تزئینات و طراحی شباهت فراوانی با یکدیگر دارند.
باغ و عمارت اکبریه، میراث جهانی در بیرجند
باغ‌های تاریخی استان خراسان‌جنوبی، ویژگی‌های منحصر به فردی دارند که همین ویژگی‌ها موجب شده یکی از باغ‌ها به نام باغ اکبریه در میراث جهانی به ثبت برسد.
باغ و عمارت اکبریه مجموعه تاریخی در انتهای خیابان معلم در مرکز استان یعنی بیرجند و در داخل محدوده‌ی روستای تاریخی اکبریه قرار گرفته است.
تفاوت ویژگی‌های معماری در بخش‌های مختلف این بنا نشان‌دهنده‌ی ساخت بنا طی چند دوره است به نحوی که ساخت این مجموعه از اوایل دوره قاجار تا اواخر این دوره و در چند مرحله انجام شده است.
این مجموعه شامل چند عمارت است که هرعمارت شامل طبقات متعددی است که به‌وسیله دالان‌های متعدد به یکدیگر راه دارد.
در بخش‌هایی از این اتاق‌ها، تزئینات گچی دیده می‌شود و بخش‌هایی از آن نیز فاقد هرگونه تزئین است.
همچنین درهای موجود در این عمارت چوبی بوده که با شیشه‌های رنگی تزئین شده‌اند.
وجود درختان بلندقامت کاج در دو طرف خیابان اصلی عمارت مرکزی این مجموعه، بر زیبایی و طراوت باغ و نمای آن افزوده است.
در طبقه‌ی همکف عمارت مرکزی، تالار زیبا با تزئینات گچی با طرح‌های اسلیمی و درب‌های چوبی وجود دارد همچنین میانه‌ی خانه این عمارت در قسمت ساختمان مرکزی آن قرار دارد.
بخش اداری این عمارت که جدیدترین قسمت آن است، در اوایل دوره‌ی پهلوی احداث شده، درختان و گیاهان استفاده شده در این باغ به دو نوع کلی تزئینی و میوه‌دار تقسیم می شوند که شامل درختان کاج، بوته‌های شمشاد همچنین درختان زردآلو، پسته، انار و توت است.
از بخش مرکزی که در دوره قاجار احداث شده به‌عنوان موزه‌ی باستان‌شناسی و مردم‌شناسی استفاده می‌شود. بخش ساخته شده در دوره‌ی پهلوی کاربری اداری دارد و بالاخره دیگر بخش‌ها به‌عنوان سفره‌خانه و چایخانه سنتی اختصاص یافته است.
باغ و عمارت شوکت‌آباد، شاهکاری برای نمایش شوکت بیرجند
باغ بزرگ و میوه‌دار شوکت‌آباد و عمارت زیبای وسط آن که هنرمندی معماران دوره قاجاریه را نشان می‌دهد در ۵ کیلومتری شرق بیرجند قرار دارد. از نظر معماری فضاهای احداث شده در باغ و عمارت شوکت‌آباد ویژگی‌های خاصی دارند که در دیگر نمونه‌های مشابه آن کمتر می‌توان یافت طوری‌که فضاسازی در این باغ با هماهنگی خاصی انجام شده که بیانگر وجود طرح و نقشه از پیش تعیین شده برای ساخت بنا است.
این مجموعه نیز همانند دیگر مجموعه‌ها شامل بخش‌های متعددی است که هر بخش تزئینات خاص خود را دارد، از جمله حوضخانه که بیشترین ویژگی‌های معماری و تزئینی را دارد.
این قسمت دارای گنبدی بزرگ است که در مرکز آن یک کلاه فرنگی با پنجره‌هایی که از طریق آن بخشی از نور حوضخانه تأمین شده تعبیه شده است.
از دیگر فضاهای مهم تشکیل‌دهنده‌ی این مجموعه می‌توان به اندرونی یا محل خصوصی خانواده حاکم اشاره کرد. این بخش که در جنوبی‌ترین قسمت مجموعه قرار گرفته از لحاظ معماری و طرح شباهت فراوانی به خانه‌های مسکونی واقع در بافت قدیم بیرجند دارد.
از مهم‌ترین تزئینات این عمارت می‌توان به قاب‌های گچی ایوان اندرونی، رخبام‌های تزئینی و طاق‌نماهای اطراف حوضخانه اشاره کرد.
در مجموع بناهای احداث شده به صورت متراکم بوده و در جبهه‌ی جنوبی مخصوص حاکم و خانواده او بوده است که برخی فضاهای داخلی برای تشریفات و پذیرایی از میهمانان مورد استفاده قرار می‌گرفت. بخش گسترده‌ای از باغ دارای درختان مختلف میوه و تزئینی است.
همچنین روش معماری به کار رفته در احداث این عمارت به صورت طاق و تویزه بوده و گهواره‌ای بودن سقف برخی اتاق‌ها حاکی از روش معماری ناحیه گرم و خشک است.
شکوه انبوه تزئینات معماری در باغ و عمارت رحیم‌آباد
باغ و عمارت رحیم‌آباد در داخل روستای رحیم‌آباد(در گذشته) و در حاشیه‌ی خیابان شهید مدرس بیرجند قرار گرفته، این باغ از بناهای دوره قاجار بشمار می‌رود و تاریخ ساخت این بنا سال 1315ه.ق است.
این مجموعه شامل بخش‌های متعددی از جمله عمارت اصلی با راهروها و اتاق‌های متعدد، اصطبل و حوضخانه که گنبدی کلاه فرنگی دارد.
عمارت رحیم‌آباد دارای سه تالار بزرگ است که به‌لحاظ کاربری به‌عنوان پذیرایی از مهمانان و تشریفات استفاده می‌شده و تزئینات مقرنس، آینه‌کاری و گچبری دارد.
درب‌ها و پنجره‌های تالار دارای کتیبه‌هایی به شکل هلالی و تزئینات مشبک با طرح اسلیمی است که استفاده از شیشه‌های رنگی بر زیبایی آن افزوده است از مهم‌ترین ویژگی‌های این بنا می‌توان به وجود انبوه تزئینات و در انواع مختلف اشاره کرد.
امروزه بخشی از این باغ و عمارت به‌عنوان مرکز آموزش هنرهای سنتی اداره‌کل میراث فرهنگی و گردشگری خراسان‌جنوبی استفاده می‌شود.
