این درخت استرالیایی، درختی است بزرگ با تنه‌ی قطور و حجیم که به یک بطری شباهت دارد. این نوع درختان به دلیل شباهتی که به بطری دارند توسط افراد محلی bottle Trees نامیده می‌شوند. داستان‌هایی که درباره‌ی درخت بوآب ویندهام گفته می‌شود، باعث شده که این درخت به یک جاذبه‌ی گردشگری تبدیل شود. برای آشنایی بیشتر با این زندان درختی، با ما همراه باشید.
این درختان بخاطر شکل عجیب و غیرعادی خود و بخاطر اینکه گونه‌ای از حیات در استرالیا هستند که عمر طولانی دارند، همواره گردشگران بسیاری را به سمت خود جذب می‌کنند. بعضی از این درختان بائوباب نسبت به بقیه توجه توریست‌های بیشتری را به سمت خود جلب می کنند.
یک درخت بائوباب با تمام ویژگی‌های عجیب و شگفت‌انگیز خود در جاده‌ی کینگ ریور (king river) درست در غرب ویندهام در استرالیای غربی وجود دارد. دور تنه‌ی توخالی این درخت تقریبا ۱۵ متر است. بر روی تنه‌ی توخالی درخت، دریچه‌ای به شکل در تعیبه شده است که دسترسی به فضای بزرگ و جادار درون تنه‌ی درخت را میسر می‌کند. در مورد این درخت داستان‌های زیادی گفته می‌شود از جمله اینکه روزگاری، یک گروه پلیس گشتی در سال ۱۸۹۰ یک گروه از زندانیان بومی استرلیا را برای محاکمه در دادگاه، به شهر دربی (Derby) در استرالیای غربی می‌بردند؛ وقتی که شب فرا می‌رسد آنها در نزدیکی درخت بوآب ویندهام توقف می‌کنند. این گروه پلیس متوجه می‌شوند که تنه‌ی درخت توخالی است بنابراین تنه‌ی درخت را می شکافند و زندانیان را درون درخت بوآب حبس می‌کنند.
این اتفاق برای مدتی ادامه پیدا می‌کند تا اینکه مردم این درخت را زندان موقت Hillgrove می‌نامند. گاهی اوقات تعداد زندانیان به قدری زیاد بوده که تمامی آنها درون درخت جا نمی‌گرفتند؛ بنابراین تعدادی از این زندانیان بیرون درخت به تنه‌ی درخت زنجیر می‌شدند. فضای درون درخت تقریبا ۹ متر مربع است و گفته می‌شود که ۳۰ زندانی در آن جای می‌گیرند.
درخت بائوباب دیگری نیز در جنوب شهر دربی وجود دارد که گفته می‌شود این درخت هم به عنوان زندان کاربرد داشته است. فضای توخالی تنه‌ی این درخت ۶ متر ارتفاع دارد و دو حفره‌ی طبیعی بر روی تنه وجود دارد که به عنوان تهویه عمل می‌کند.
بسیاری از تاریخ شناسان صحت این داستانها را رد می‌کنند و معتقد هستند که مردم محلی این داستانها را ساخته و پرداخته کرده‌اند. هیچ مدرک و شواهدی وجود ندارد که نشان دهد این درختان بائوباب به عنوان زندان مورد استفاده قرار می‌گرفته‌اند. مخصوصا درختی که در نزدیکی شهر دربی، در ویندهام (wyndham) قرار دارد آنقدر به شهر نزدیک است که ضرورتی نداشته که گروه پلیس بخواهد شب در میانه‌ی راه توقف کند زیرا مسیر به قدری کوتاه بوده است که پلیس می توانسته به راه خود ادامه دهد و به مقصد برسد.
داستانها و گزارشات درباره‌ی این زندان‌های درختی در دهه‌ی ۱۹۱۰ در روزنامه‌ها کم کم ظاهر شدند و تقریبا تمام این نشریات یک داستان مشابه را تکرار می‌کردند. بعضی ادعا می‌کردند که درون درخت بوآب ویندهام، تیرکی نصب شده بوده که برای غل و زنجیر کردن زندانیان کاربرد داشته است. در آن زمان، زنجیر کردن زندانیان به درختان تنومند و کنده‌ی درختان، عجیب و غیرعادی نبوده است. اما در سال‌های اخیرهیچ گزارشی درباره‌ی استفاده از این درختان به عنوان زندان موقت ذکر نشده است. حتی در مقالات واقع بینانه‌ای که درباره‌ی شهر دربی و ویندهام در دهه‌ی ۱۹۹۰ انتشار یافته‌اند هیچ اشاره‌ای به این زندان‌های درختی نشده است.
کریس داوسون که درباره‌ی این داستان‌های نقل شده و درختان بوآب، بررسی‌ها‌ی دقیقی را انجام داده است دراین مورد می‌گوید:
درخت بوآب در نزدیکی شهر دربی، امروزه به طور خاصی در مرکز توجه قرار گرفته است زیرا در گزارشات رسمی سال ۱۹۰۵ که در مورد انتقال زندانیان بومی استرالیا انتشار یافته است، به زندان درختی بوآب هیچ اشاره‌ای نشده است. از نظر بسیاری از مردم منطقه این مسئله عجیب و غیرعادی است زیرا این گزارشات مبسوط و با جزئیات کامل بوده است. به هر حال این دو درخت شگفت انگیز در استرالیا بین توریست‌های که از این منطقه دیدن می‌کنند بسیار محبوب هستند. امروزه این دو درخت به جاذبه‌های گردشگری منطقه بدل شده‌اند، بنابراین دور تا دور این درختان حصاری کشیده شده است تا اینکه توریست‌ها و افراد محلی نتوانند از این درختان بالا بروند. این حصارها همچنین به گردشگران اجازه نمی‌دهد که به تنه‌ی درخت آسیبی بزنند یا این که بر روی تنه‌ی درخت نام خود را به عنوان یادگاری حک کنند.
