گرامر انگلیسی از پایه تا پیشرفته

ساخت جمله ی مجهول با get

گاهی به جای افعال to be و become از get  استفاده میشه. در این حالت جمله به صورت مجهول (passive) در میاد. این جملات معمولا تغییر در وضعیت رو نشون میدن. برای مثال داریم:

I got sick.

من مریض شدم.( خوب بودم ولی مریض شدم (تغییر در حالت))

I was sick.

من مریض بودم.

I became sick.

من مریض شدم.

به این دو جمله دقت کنید:

The trees in the garden were damaged in the wind. (Standard passive)

The trees in the garden got damaged in the wind. (Get passive)

جمله ی اول شکل استاندارد جمله ی مجهوله ولی جمله ی دوم جمله ای مجهول با get  هست.

نتیجه می گیریم get می تونه با become هم معنی باشه و نشون دهنده ی تغییر در حالت یا وضعیته. توی جدول زیر مثال های بیشتری رو می تونید ببینید:

نکته: get کاربردهای زیادی داره و یکی از اونها استفاده زیاد در جملات محاوره ای هست.مثلا:

در انگلیسی فعل هایی هستند که نمیشه اون ها رو در حالت استمراری به کار برد. حتی توی زبان شیرین فارسی هم اینگونه مثال ها زیاده. برای نمونه ما هیچوقت این جمله رو توی زبان فارسی نداشته و نخواهیم داشت. " من داشتم اونو دوست می داشتم." منظور از این جمله اینه که "در حال دوست داشتن چیزی بودم". در واقع همچین جمله ای به هیچ عنوان توی فارسی به کار نمیره. مثال انگلیسی:

 I like him.

این جمله صحیحه

اما

I'm liking him

توی انگلیسی وجود نداره.

خب حالا چه نوع فعل هایی به این شکل هستند؟

1- فعل هایی که به وجودیت یا بودن دلالت دارد. مثل seem, be, appear

I am a boy.

He seems to be happy.

2- فعل هایی که معنیشون مربوط به احساسات  هست. مثل: look, sound, smell, taste, feel

She could taste blood.

او می تونست خون رو مزمزه کنه.

3- فعل هایی که به احساسات و علاقه ی درونی دلالت دارند. مثل: desire, wish, like, want, prefer

I want to be a teacher.

4- فعل هایی که بر مالکیت دلالت دارند. مثل: have, own, possess

I have a car.

I own a cabbage.

5- فعل هایی که دلالت بر نظر یا عقیده ی اشخاص دارند. مثل: think, believe, consider

I think you are right.

مثال هایی از جملات نادرست و درست با استفاده از این فعل ها

نکته: اکثر فعل هایی که در بالا گفته شد نمی تونن به صورت استمراری (continuous) بیان. اما بعضی فعل ها مثل look دارای چند معنی هستند. پس شاید بشه اون هارو در معنی متفاوت به صورت استمراری به کار برد. مثال:

I'm looking at him.

من دارم به او نگاه می کنم.

I was looking at her dress.

من داشتم به لباس او نگاه می کردم.

اینجا look به معنای نگاه کردن به کار رفته و ما میتونیم به صورت استمراری اونو به کار ببریم.

به این جدول نگاه کنید. این فعل ها می تونن به هر دوصورت ظاهر بشن:

منظور از non-action فعلی هست که نمیتونه به صورت استمراری به کار بره.

منظور از action فعلی هست که می تونه به صورت استمراری به کار بره.

امیدوارم این جزوه آموزشی بهتون کمک کرده باشه تا اطلاعاتتون رو در مورد گرامر انگلیسی افزایش بدید.

موفق باشید.

Matter هم به صورت فعل و هم اسم میتونه توی جمله ظاهر بشه.

کاربرد matter به عنوان فعل در جملات مثبت

به مکالمه زیر دقت کنید:

A: Sally says the school buildings are in a bad state.

سالی میگه ساختمون های مدرسه تو وضعیت بدی قرار داره

B: Well, the local authority doesn’t care. Nobody cares.

آره خب. مسئولا اهمیت نمیدن. هیچکس اهمیت نمیده

A: Well it matters to Sally. She has to work there.

اوهوم. برای سالی خیلی مهمه. او باید اونجا کار کنه

در جملات مثبت می تونیم از این فعل همونطور که در مثال بالا می بینید استفاده کنیم. معادل it matters to someone  در فارسی میشه " این براش مهمه".

It matters to him = It is important to him

کاربرد matter به عنوان فعل در جملات منفی

به مکالمه زیر دقت کنید:

A: I forgot to buy milk when I was in town.

وقتی شهر بودم فراموش کردم شیر بخرم

B: It doesn’t matter. We’ve got enough till tomorrow.

مهم نیست. تا فردا به اندازه ی کافی داریم.

خب همونطور که می بینید اصطلاح "It doesn’t matter" اینجا به کار رفته. معادل این جمله در فارسی " مهم نیست" یا "اشکالی نداره" هست. معادل های بیشتر این جمله رو توی انگلیسی می تونید مشاهده کنید:

It doesn’t matter = no problem = that’s not a big deal= It wouldn’t matter

کاربرد matter به عنوان فعل در سوالات

به مثال پایین دقت کنید:

Does it matter if I leave my computer on all night?

مشکلی داره اگه من کامپویترم رو تمام شب روشن بذارم؟

خب تو جمله ی بالا "does it matter" همراه با " if" اومده. پس معمولا این فعل با "if" توی سوالات ظاهر میشه.

Does it matter if… = Would it matter if…

یدونه مثال دیگه:

A: I forgot to copy Chris in on the email to Margaret.

B: Does it matter?

A: I suppose not.

Matter گاهی در سوالات در نقش اسم به کار میره. به مثال زیر دقت کنید:

What’s the matter, darling? Why are you crying?

چی شده عزیزم؟ چرا گریه می کنی؟

"what's the matter?" از اصطلاحات مهم زبان انگلیسیه و معادلش تو فارسی " چی شده" هست. در انگلیسی هم معادل های زیادی داره. مثل:

What's the matter= What's the problem? = What's going on? = Any problem?

یه مثال دیگه:

What’s the matter with Derek these days? He’s acting so strangely.

مشکل دِرِک چیه این روزا؟ خیلی عجیب غریب رفتار میکنه.

نکته: همیشه نمی تونیم matter رو به جای problem استفاده کنیم تو جمله. مثلا تو مثال زیر باید حتما problem باشه. نه matter

He’d like to live in the USA. The problem is he can’t get a visa.

او دلش می خواد بره آمریکا. مشکل اینجاست که نمیتونه ویزا بگیره.

یا یه مثال دیگه:

A: What’s the matter with Greg?

مشکل گِرِگ چیه؟

B: The problem is he’s just broken up with his best friend. They’ve been together for a long time.

مشکلش اینه که با بهترین دوستش قطع رابطه کرده. اونا سال های زیادی با هم دیگه بودن.

نکته: matter میتونه به عنوان اسم قابل شمارش به معنی " مشکل یا مساله" توی جمله بیاد:

This is a matter for the police. We cannot deal with it ourselves.

این یه مساله ایه که پلیس باید حلش کنه. ما نمیتونیم تنهایی از پسش بر بیایم.

No matter به عنوان حرف ربط میتونه توی عبارات ظاهر بشه. در این حالت یه جورایی جمله ها رو برعکس می کنه. مثلا دیدین تو فارسی می گیم " هرکاری می کنم نمیشه!" دقیقا توی انگلیسی no matter همین معنی رو میسازه. مثلا:

No matter what I wear, I always feel dull and old-fashioned.

هر چی هم که من میپوشم، بازم ظاهرم مسخره و قدیمیه.

No matter where she looked, she could not find the missing paper.

هرجارو که گشت نتونست برگه ی گم شده رو پیدا کنه.

He never answers emails, no matter how many you send him.

او هیچوقت به ایمیل هاش جواب نمیده، مهم هم نیست که چندبار بهش بفرستی.

به شرطی می تونیم از "no matter" استفاده کنیم که دو عبارت داشته باشیم و بخوایم اونارو به هم متصل کنیم. در مواردی که فقط یه عبارت داریم باید از "it doesn’t matter" استفاده کنیم. مثال:

A: There are three phone numbers here for the tax office. Which one do I call?

B: It doesn’t matter which one you use.

shall جزو افعال کمکی می باشد که به ندرت در زبان انگلیسی امروزی مخصوصا آمریکایی استفاده می شود. از shall برای ارائه پیشنهاد و یا نظرخواهی از دیگران استفاده می شود. به مثال های زیر دقت کنید:

1- Shall I close the door?

میشه در رو ببندم؟

2-What time shall we go?

چه ساعتی باید بریم؟

نکته: همانطور که ذکر شد از shall به ندرت استفاده می شود و به جای آن می توان از افعالی نظیر should و یا had better استفاده کرد.

You should make a decision.

تو باید تصمیمی بگیری.

We had better leave here before they arrive.

ما قبل از اینکه آن ها برسند بهتر است اینجا را ترک کنیم.

نکته: گاهی می توانیم برای صحبت کردن در زمان آینده و کاری که در آینده اتفاق می افتد و یا انجام می دهیم shall را به جای will به کار بریم. 

I shall go to see him and tell him about my new job.

من به دیدار او خواهم رفت تا در مورد شغل جدیدم به او بگویم.

* حالت منفی Shall

برای منفی کردن shall از shall not و یا shan't  استفاده می کنیم.مثال:

I don't like his friends and I shall not go to their party.

من از دوستان او  خوشم نمی آید و به مهمانیشان نخواهم رفت.

کاربرد have to , has to

از have to  و یا has to برای بیان اجبار استفاده می شود. مثال:

1.    I have to go to this party.

من باید به این مهمانی بروم.( حتما یه چیزی اونو مجبورش کرده.)

2.    You have to do your homework.

تو باید تکالیفتو انجام بدی." احتمالا معلمشه :) "

نکته 1: پس از have to  یا has to  از فعل ساده استفاده می شود.

نکته 2: از has to  برای سوم شخص استفاده می شود.( She, he, it, proper nouns )

3.    She has to bring my book tomorrow.

او باید کتاب من رو فردا بیاره.

4.    Ali has to close the window. It's so cold.

علی باید پنجره رو ببنده. خیلی هوا سرده.

نکته 3: از have to  برای ضمیرهای I, you, they, we استفاده می شود.

5.    They have to do complete their task.

آن ها باید وظایفشان را انجام دهند.

6.    Ali and I have to go to school next year.

سال دیگه من و علی باید به مدرسه بریم.

کاربرد had to

Had to  گذشته فعل های have to  و has to  می باشد. با این تفاوت که had to  به زمان گذشته اشاره دارد و به کاری مربوط است که انجام داده نشده. به مثال های زیر دقت کنید.

=       I have to look after my grandma. She's sick.

من باید مراقب مادربزرگم باشم. او مریضه.

حالا این جمله رو به گذشته تبدیل می کنیم. ببینید چی میشه:

=       I had to look after my grandma. She was sick.

من باید از مادربزرگم مراقبت می کردم. او مریض بود.( اما مراقبت نکردم)

نکته 1: برای همه ی ضمایر از had to  استفاده می شود.

=       She/ he/ they had to clean the room.

او/ آنها باید اتاق را تمیز می کردند.

نکته 2: برای اسامی افراد هم از had to استفاده می کنیم.

=       Mohammad had to do his homework before going to school.

محمد باید قبل از رفتن به مدرسه تکالیفش رو انجام می داد.( اما انجام نداد)

استفاده از Do و Does در سوال و جواب

Do و does از جمله فعل های کمکی در زبان انگلیسی هستند. با توجه به فاعل جمله باید از do  و یا does  استفاده نمود. برای ضمیرهای I, you, they, we از do  استفاده می شود و برای اسم افراد، he و she  از does  استفاده می کنیم.

به مثال زیر دقت کنید.

=       Do you go to school everyday?

=       No I don't.

=       Does she clean her room every weekend?

=       Yes she does.

نکته 1: به یاد داشته باشید که اگر توی سوال do  بود توی جواب هم از do  استفاده می کنیم و اگر does  بود از does  استفاده می کنیم.

نکته 2: برای پاسخ بلند do  و does  حذف می شوند و اگر does  حذف شد باید فعل S  سوم شخص بگیرد.

=       Does he go to school?

=       Yes he does. He goes to school.

نکته 3: گاهی می توان سوال را به صورت منفی پرسید. در این حالت از don't  و یا doesn’t  استفاده می کنیم.

=       Don't you see him every day?

=       No I don’t.

=       Doesn't she do her homework?

او تکالیفش رو انجام نمیده؟

=       Yes she does. She does her homework.

چرا انجام میده. تکالیفشو انجام میده.

نکته 4: هنگامی که از does  در سوال استفاده می کنیم S  سوم شخص فعل حذف می شود.( به مثال بالا دقت کنید.)

زمان آینده و نحوه ی بیان آن با will

برای بیان زمان آینده از فعل will  استفاده می کنیم. Will  نشان دهنده ی کاری است که در آینده انجام میشود و یا نمی شود. برای این که متوجه بشید به مثال های زیر دقت کنید:

=       I will wash my car tonight.

امشب ماشینم را خواهم شست.

=       You will clean your room tomorrow.

تو فردا اتاقت رو تمیز خواهی کرد.

نکته1: برای منفی کردن جمله از will not  استفاده می شود. مثال:

=       I will not tell you what happened in the story.

به تو نخواهم گفت که در داستان چه گذشت.

نکته 2: برای همه ضمایر و اسامی از will  استفاده می شود.

=       She/ he/ they/ we/ you/ Jack will go to school next week.

نکته 3: پس از will  از فعل ساده استفاده می شود.

نکته 4: گاهی می توان از قید زمانی که به آینده اشاره دارد در اینگونه جملات استفاده نمود. قیدهایی نظیر next week, next year, tomorrow, 2 years later,…

=       I will travel to Isfahan 2 years later.

من دو سال دیگه به اصفهان سفر خواهم کرد.

چه موقع از the  استفاده کنیم چه موقع از a/an

از the زمانی استفاده می شود که مفعول برای ما مشخص باشد و ان را بشناسیم. مثلا شما ماشینی رو توی خیابان می بینید. فردای همون روز دوباره همون ماشین رو میبینید. خب حالا فرض کنید می خواید این اتفاق رو برای دوستتون تعریف کنید. میگید:

دیروز یه پژوی زرد خوشگل دیدم تو خیابون. امروزم که داشتم میرفتم مدرسه اون پژو زرد خوشگله رو دوباره دیدم.

خب تو این جمله پژوی زرد خوشگل برای اولین بار برای شما ناشناس بوده پس قبلش گفتید یک. اما تو بار دوم واستون دیگه ناشناس نبود. پس گفتید اون.

خب تو زبان انگلیسی هم تقریبا همینجوره. وقتی شما یه چیزی رو میشناسید با the  ازش یاد می کنید و وقتی نمیشناسید با a/an.

مثلا:

=       I eat an apple. The apple is red.

من سیبی رو می خورم. این سیب قرمزه.

نکته: یادتون باشه توی دوتا جمله که یه کلمه تکرار شده تو جمله ی اول با a/an  به کار میره و تو جمله های بعدی با the.  مثال:

=       Yesterday I saw a car. It was black and white. A man was in the car. He was so old. Suddenly the man threw a can out of the car.

دیروز یه ماشین دیدم. مشکی سفید بود. یه آقایی توی اون ماشین بود. خیلی پیر بود. یکدفعه یه بطری از ماشین پرت کرد بیرون.

خب همونطور که میبیند کلمات man  و car دو سه بار تکرار شدند. دفعه ی اول با a/an و دفعات بعد با the.

امیدوارم از این درس لذت برده باشید.

صفات مقایسه ای و صفت برابر در زبان انگلیسی

کاربرد be going to

برای ساخت زمان آینده می توان از be going to  استفاده نمود. تفاوتی که بین be going to  و will  این هست که be going to  برای کارهایی استفاده می شود که در مورد آن تصمیم گیری شده و برنامه ریزی کرده ایم. مثلا شما برنامه ریزی کرده اید که با خانواده ماه آینده به سفر بروید. خب همین جمله رو به انگلیسی می نویسیم:

=       We are going to travel to china next month.

نکته1 : توجه داشته باشید که پس از be going to  باید فعل به صورت ساده بیاید.

=       I'm going to watch this movie tonight.

نکته 2: برای استفاده از این ساختار تفاوتی بین ضمایر وجود ندارد. به مثال های زیر دقت کنید:

• I'm going to see him later today.

امروز قراره او رو ببینم.

• They're going to launch it next month.

آنها قرار است ماه دیگه آن را راه اندازی کنند.

• We're going to have lunch first.

ما قراره اول ناهار بخوریم.

• She's going to see what she can do.

او میخواد ببینه چیکار میتونه بکنه.

• I'm not going to talk for very long.

قرار نیست خیلی صحبت کنم.

نکته 3: برای منفی کردن از not going to  استفاده می شود.

=       He's not going to go to Tehran.

او قرار نیست به تهران بره.

نکته 4: برای سوالی کردن از فرمول زیر استفاده می شود.

Be + subject + going to + verb + …

مثال:

=       Are you going to see him after the class?

آیا می خواهی پس از کلاس او را ببینی؟

نکته 5: از be going to  برای پیش بینی کردن هم استفاده می شود. برای مثال فرض کنید فنجانی رو روی میز گذاشتید و فنجان از روی میز در حال افتاده. دوست شما میگه: مواظب باش فنجان میخواد بیفته. خب اینجا دوستتون افتادن فنجان را پیش بینی کرد. پس:

=       Look out! That cup is going to fall off.

مواظب باش. اون فنجون داره می افته.

امیدوارم این درس مورد توجهتون قرار گرفته باشه.